EYES OF BLUE aka BIG SLEEP

Psychedelic Unknowns

Οι Eyes of Blue ήταν μία εξαιρετική μπάντα που θα έπρεπε να βρίσκεται πολύ ψηλά στην προτίμηση των φαν της ψυχεδέλειας, αλλά και της jazz-rock και της progressive. Έχοντας υπογράψει στις Deram και Mercury για τους δύο δίσκους τους και στην Pegasus για τον τρίτο που έβγαλαν με το όνομα Big Sleep, αποτελούν ένα σχήμα που δύσκολα κάποιος θα πέσει πάνω σήμερα. Όμως ήταν πραγματικά πολύ καλοί μουσικοί.

Extra Hour (1969)

Crossroads of Time (Mercury SMCL 20134) 12/68

Ένα ωραίο ντεμπούτο άλμπουμ με υψηλά στάνταρντ και καλή επιλογή υλικού. Ένας διασκεδαστικός συνδυασμός εκφραστικής pop, R&B και ψυχεδέλειας από αυτό το σεξτέτο των Ουαλών, που είχαν πριν κάνει δύο 45αρια στην Deram.

Never Care (1968)

Υπάρχει περιστασιακά μία τάση σαν να μοχθούν για να παίξουν, όμως η επιδεξιότητα στο όργανο, το ζωηρό παίξιμο στα ντραμς και κάποιες φορές πολύ καλή ψυχεδελική κιθάρα αντισταθμίζουν την όποια τέτοια αίσθηση.

Prodigal Son (1968)

Highlights είναι το acid "Prodigal Son" και οι ονειρικές συνθέσεις στο "Largo" του J.S. Bach και στο "Yesterday" των Beatles.

Largo (1968)

Επίσης παίρνουν δύο συνθέσεις του Graham Bond, το ομώνυμο κομμάτι που ανοίγει και το άλμπουμ και το "Love Is the Law" με το Mellotron. O Bond έγραψε και τις λιγοστές γραμμές στο εξώφυλλο (και λιγάκι υπερβολικές) ΄this record is one of the high spots of the current Renaissance of the arts taking place in Europe΄.

Love Is the Law (1968)

Το παραστράτημα (αν και ακούγεται πολύ καλά) είναι η διασκευή του θρυλικού "7+7 Is" των Love, που δεν πετυχαίνει να αναβιώσει την αίσθηση που σου δίνει το ορίτζιναλ.

7 + 7 Is (1968)

In Fields of Ardath (Mercury SMCL 20164) 10/69

Ένα φιλόδοξο και πραγματικά ενδιαφέρον άλμπουμ...με στυλ που κυμαίνονται από hard rock μέχρι baroque μέσω jazz και folk σε κάποιο καλό ορίτζιναλ υλικό.

Souvenirs (Tribute To Django) (1969)

Ένα πολύ καλό άλμπουμ. Το γκρουπ είναι πολύ ταλαντούχο, πολύ ευέλικτο και μάλλον απίθανο να μπει σε κατηγορία. Είναι μέσα σε όλα.

Ardath (1969)

Πιο progressive από το ντεμπούτο τους, αυτό το άλμπουμ εστιάζει σε πολύπλοκες δομές και ορχηστρική αλληλεπίδραση (τσεκάρετε το "Merry Go Round" που ανοίγει), αλλά περιέχει επίσης αρκετά τραγούδια με τέτοιο groove, που το κάνουν ακόμα ένα LP, που σας συστήνω ανεπιφύλακτα να ακούσετε.

Merry Go Round (1969)

Υπάρχει ψυχεδελική κιθάρα ("The Light We See", "After the War"), κλασική κιθάρα "Door (The Child That Is Born on the Sabbath Day)", Mellotron ("Little Bird") και μπαλάντα ("Extra Hour"), όπως επίσης άλλο ένα τραγούδι του Graham Bond, το jazzy "Spanish Blues". 

Door (The Child That Is Born on the Sabbath Day) (1969)

Δεν είναι πολύ συνεκτικό, αλλά είναι γεμάτο στιγμές που πραγματικά αξίζει να ζήσετε. Στην πραγματικότητα το άλμπουμ ακούγεται πιο κοντά στην τρίτη τους προσπάθεια, που κυκλοφόρησαν ως Big Sleep το 1971. 

Spanish Blues (1969)

Το ένθετο βιβλιαράκι που υπάρχει μέσα στην Αμερικανική επανέκδοση έχει συνεντεύξεις του Ritchie Francis και του John Weathers για τον δίσκο με εσωτερικές σημειώσεις από τον Malcolm Dome. Περιέχει επίσης ένα single που έβγαλαν το "Apache '69", το οποίο έπαιξε στο ραδιόφωνο, αλλά όχι για πολύ. Στην άλλη πλευρά υπήρχε το "QIII", το οποίο ποτέ δεν μπήκε σε LP.

Apache '69 (1969)

Επίσης στο άλμπουμ αυτό γράφει κάποιες γραμμές ο Quincy Jones, με τον οποίο η μπάντα συνεργάστηκε στην ταινία The Toy Grabbers.



Big Sleep

Bluebell Wood (Pegasus PEG 4) 8/71

Αυτό είναι το τρίτο άλμπουμ της μπάντας μας με άλλο όνομα όπως αναφέραμε πριν. Το κομμάτι που ανοίγει είναι το πολλά υποσχόμενο "Death of a Hope", που έχει ένα πολύ όμορφο πιάνο και ωραία φωνητικά και γίνεται ένα κυρίως ορχηστρικό κομμάτι, χρησιμοποιώντας δυνατά έγχορδα σαν να πρόκειται για κλασική μουσική.

Death of a Hope (1971)

Πολλά από τα υπόλοιπα κομμάτια υπολείπονται αν και το "Free Life" κάνει αίσθηση. Το "Bluebell Wood" είναι ένα μακροσκελές κομμάτι ενσωματωμένο με πολύ όμορφες ιδέες.

Free Life (1971)

Μετά την κυκλοφορία του In Fields of Ardath, η Mercury έλυσε το συμβόλαιο μαζί τους καθώς έκαναν συμβόλαιο με την Pegasus και ηχογράφησαν το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο Bluebell Wood. Όμως δεν χρησιμοποίησαν το όνομα του γκρουπ, αλλά μετονομάστηκαν σε Big Sleep.

Bluebell Wood (1971)

Τα κομμάτια είναι μακροσκελή, με συχνές αλλαγές στον ρυθμό. Υπάρχουν αφοπλιστικά pop τραγούδια (ιδιαιτέρως το "Auntie James" και το "When the Sun Was Out"), αλλά αυτό είναι βασικά μία μελαγχολική υπόθεση, αν και αναζωογονούνται από heavy δυνατά περάσματα και κάποια σημεία που σε καθηλώνουν (τσεκάρετε στο ομώνυμο κομμάτι γύρω στο 4:40 την επίμονη wah-wah).

Auntie James (1971)

Η μουσικότητα είναι εξαιρετική καθ όλη την διάρκεια και το άλμπουμ αυτό συστήνεται σε όσους θέλουν να δωρίσουν ακουστική απόλαυση στον εαυτό τους.
Η μπάντα διαλύθηκε και τα μετά τα μέλη ακολούθησαν την πορεία τους σε διάφορα γκρουπ (Gentle Giant, Man κ.α.).

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ