DANA GILLESPIE

Baroque Pop / Psych

H Dana Gillespie στην αρχή της καριέρας της εκπροσώπησε την folk. Το πρώτο της single "Thank You Boy" κυκλοφόρησε το 1965 σε παραγωγή Jimmy Page. 

Το τρακ "Andy Warhol" που γράφτηκε από τον David Bowie για την Gillespie, ηχογραφήθηκε το 1971, αλλά κυκλοφόρησε μετά από 2 χρόνια στο άλμπουμ της Weren't Born a Man. 

Έκανε backing vocals στο "It Ain't Easy" του Ziggy Stardust and the Spiders from Mars.

Υποδύθηκε την Μαρία την Μαγδαληνή στο Jesus Christ Superstar το 1972.

Εδώ θα δούμε την άγνωστη μαγική δισκογραφική της δουλειά στο γένος της folk, όταν ήταν ακόμα στην εφηβεία της, πριν την στροφή της στην glam στις αρχές των 70ς και χωρίς να αναφερθούμε καθόλου στην τεράστια δισκογραφική ή στην κινηματογραφική της δουλειά.

Souvenirs of Stefan (1968)

Foolish Seasons (London PS 540) 1968 {US only}

Για κάποιο λόγο, παρά το μεγάλο μπάτζετ που διατέθηκε για την ηχογράφηση και όλα τα σημάδια για δυνητική εμπορική επιτυχία, αυτό το LP κυκλοφόρησε μόνο στην Αμερική και εξαφανίστηκε στην λησμονιά. Η Gillespie ίσως να μένει στην μνήμη κάποιων ως η νεαρή φιλενάδα του Donovan (ήταν έφηβη όταν ηχογραφήθηκε αυτό το άλμπουμ) ή για λίγους ως ηθοποιός, παρά ως τραγουδίστρια, αλλά το σκοτάδι στο οποίο βυθίστηκε αυτό το πανέμορφο άλμπουμ είναι εντελώς αδικαιολόγητο.

Dead (1968)

Στην πραγματικότητα θα ρισκάρω να πω ότι την εποχή που κυκλοφόρησε (αρχές του 1968) ήταν το πιο επίμονα ικανοποιητικό pop / rock άλμπουμ που είχε γίνει από γυναίκα. Το πρώτο τραγούδι, το οποίο έγραψε ο Donovan αλλά ποτέ δεν ηχογράφησε, "You Just Gotta Know My Mind", εμφανίζεται σαν ένα από τα καλύτερα χιτ για το ραδιόφωνο που άκουσες ποτέ...εκτός κι αν δεν το έχεις ακούσει, οπότε σε περιμένει. Power pop πριν εφευρεθεί ο όρος, γεμάτο ενέργεια και ήχους που αιχμαλωτίζουν το αυτί και ένα Jimmy Page στην κιθάρα.

You Just Gotta Know My Mind (1968)

Και ενώ το υπόλοιπο άλμπουμ δεν διαθέτει την ίδια ενέργεια σαν το κομμάτι που ανοίγει, είναι ένα rock 'n' roll άλμπουμ με τάσεις στην folk και στην pop και όχι το αντίστροφο και τα διάφορα pop και soul στοιχεία μπλέκονται πολύ όμορφα με την πλούσια, σέξυ φωνή της Gillespie.

Foolish Seasons (1968)

Ανάμεσα στα πολλά highlights είναι δύο τραγούδια του Billy Nicholls (η πρώτη φορά που ακούστηκαν, καθώς το Would You Believe ήταν ουσιαστικά ακυκλοφόρητο), το ονειρικό ομότιτλο κομμάτι γραμμένο από την ίδια, το νοσηρό αυτοκτονικό "Dead" και μία αιχμηρή, jazzy βερσιόν του "Hard Lovin' Loser" του Richard Farina. Ένα τρομερό άλμπουμ, κάτι που θα μπορούσε να την είχε κάνει πρώτο όνομα.

Where Will You Be (1968)

Αναμιγνύοντας πολύ ενορχηστρωμένη pop με πιο folk κομμάτια και κανα-δυο πιο ψυχεδελικά θέματα, το ντεμπούτο της Dana Gillespie μερικές φορές ακούγεται πιο πολύ σαν compilation από singles και B'πλευρές που κυκλοφόρησαν σε διαφορετικό χρόνο παρά σαν ένα στούντιο άλμπουμ. Ωστόσο, είναι κυρίως εξαιρετικό υλικό με υψηλά επίπεδα μουσικότητας καθ όλη την διάρκεια του, ικανοποιητική γραφή (που περιλαμβάνει και δύο δικά της τραγούδια) και δυναμικό, προκλητικό τραγούδισμα. Ειρωνικά, αν και το άλμπουμ αντανακλά τον όρο Swingin' London, κυκλοφόρησε μονάχα στην Αμερική.

Box of Surprises (Decca LK / SKL 5012) 10/69

Για να μπερδέψω λίγο τα πράγματα, να πω ότι το δεύτερο άλμπουμ της Gillespie κυκλοφόρησε στην Αγγλία και όχι στην Αμερική, δηλαδή το αντίθετο από ότι συνέβη στο ντεμπούτο της. Συνεχιζόμενης της μικρής έως ανύπαρκτης προώθησης και με ένα πολύ λιγότερο εμπορικό προϊόν η καριέρα της βυθίστηκε (αν και θα επέστρεφε με μέτρια επιτυχία και με ένα πιο glam στυλ στις αρχές των 70ς).

Box of Surprises (1969)

Το μουσικό στυλ εδώ είναι εντελώς διαφορετικό από το προηγούμενο άλμπουμ της, αναμιγνύοντας blues, soul και jazz. Οι συνθέσεις έχουν πολλά πνευστά και επίσης λίγη heavy κιθαριστική δουλειά από τον Kim Simmonds των Savoy Brown, που δεν έχει κρέντιτ).

When Darkness Fell (1969)

Δεν φοβάται να πειραματιστεί με το "Taffy", το οποίο περιέχει ανατολίτικους ήχους, όπως και το ομότιτλο κομμάτι-μία εντυπωσιακή μίξη από jazz σαξόφωνα, blues κιθάρες και ένα πολύ όμορφο μεσαίο μέρος-να είναι τα highlights.

Taffy (1969)

Καθώς το άλμπουμ προχωρά ωστόσο, η ποιότητα των τραγουδιών δεν είναι τόσο συνεπής όσο στο Foolish Seasons και ενώ το Box of Surprises είναι ένα διασκεδαστικό άλμπουμ, είναι σίγουρα ένα κλικ κάτω από το ντεμπούτο. Για κάποιο λόγο, ίσως επειδή το πρώτο άλμπουμ δεν ακούστηκε στην Αγγλία, επαναλαμβάνεται το "Foolish Seasons" σε μία διαφορετική εκτέλεση εδώ.

Grecian Ode (1969)

Η Dana Gillespie σε σχέση με το ντεμπούτο άλμπουμ της εδώ μάλλον θα άξιζε καλύτερο υλικό. Έχει μία πολύ ελκυστική φωνή, αλλά τα τραγούδια είναι απλά καλά. Συνολικά όμως είναι μία πολύ καλή προσπάθεια.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ