ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

Στον αχανή κόσμο της μουσικής, συχνά πολλοί καλλιτέχνες φλέρταραν με το αλλόκοτο, το υπερφυσικό, το μυστικό. Έτσι λοιπόν και οι αστερισμοί χρησιμοποιήθηκαν πολύ συχνά και ασφαλώς έχουν και αυτοί το μερίδιό τους σε αυτήν (μουσική).
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο Albert King τραγουδούσε το "Born Under a Bad Sign" (1967).

Albert King - Born Under A Bad Sign

Όταν λέμε τι ζώδιο είσαι, εννοούμε από ποιο ζώδιο περνούσε ο ήλιος την στιγμή που γεννιόσουν. Η θέση του ήλιου και η επιρροή του αντιπροσωπεύουν τα βασικά βιώματά μας και τον ρόλο του στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Το ζώδιο όπου βρίσκεται ο Ήλιος δείχνει το επίπεδο της συνείδησης και τον τρόπο που χρησιμοποιούμε, αναζητώντας την ολοκλήρωσή μας. Η εαρινή περίοδος είναι η δημιουργός στιγμή και η αφετηρία ολόκληρου του ζωδιακού κύκλου.
Πάμε λοιπόν από την αρχή.

ARIES (ΚΡΙΟΣ)

Πρώτο ζώδιο της φωτιάς. Ο παγερός χειμώνας έχει περάσει και η άνοιξη ως η πιο καλή μητέρα ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά της για να κανακέψει το πρώτο της παιδί τον αθώο Κριό.
Οι πραγματικά απίστευτοι Αμερικανοί Cactus έπαιξαν το κομμάτι αφιερωμένο σε όλους τους κριούς: Song for Aries λοιπόν από τον δίσκο τους One Way... or Another (1971)

Cactus- Song for Aries

TAURUS (ΤΑΥΡΟΣ)

Πρώτο ζώδιο της γης γι αυτό συνδέεται με την γονιμότητα και την παραγωγή. Ο ήλιος στον Ταύρο δείχνει το νήπιο του ζωδιακού κύκλου, το οποίο ανακαλύπτει για πρώτη φορά τις πέντε αισθήσεις, μετά την βρεφική εμπειρία του στον Κριό.
Οι Spirit με το ταξιδιάρικο Taurus από το ντεμπούτο άλμπουμ τους Spirit (1968)

Spirit-Taurus

αλλά και ο Mike Oldfield στο άλμπουμ του QE2 (1981)

Mike Oldfield-Taurus 1

GEMINI (ΔΙΔΥΜΟΙ)

Πρώτο από τα ζώδια του αέρα, εκφράζοντας τις θετικές αρσενικές δυνάμεις της ημέρας.
Η παιδική αυτή ψυχή έχει την εμπειρία της περνώντας από το πρώτο ζώδιο της φωτιάς τον Κριό και από το δεύτερο ζώδιο την γης τον Ταύρο. Τώρα η ψυχή για πρώτη φορά θα αντικρίσει και θα μάθει για το τρίτο βασικό στοιχείο της φύσης τον αέρα, δηλαδή το πνεύμα.
H Jackie Lee τραγουδάει το μελαγχολικό Goodbye Gemini (1970), που χρησιμοποιήθηκε ως soundtrack στην ομώνυμη ταινία.

Jackie Lee - Goodbye GemΙni

Οι blues/rock μπάντα Alabama Shakes τραγουδάνε για την κάρτα ταρώ The Twins που αναφέρεται φυσικά στους δίδυμους, από το δίσκο τους Sound and Color (2015)

Alabama Shakes - Gemini

CANCER (ΚΑΡΚΙΝΟΣ)

Πρώτο από τα ζώδια του νερού, εκφράζοντας τις αρνητικές θηλυκές δυνάμεις της νύχτας.
Η εφηβική ψυχή σας απέκτησε την εμπειρία της περνώντας από την φωτιά ως βρέφος Κριός, από την γη ως νήπιο Ταύρος και από τον αέρα ως παιδί Δίδυμοι, αλλά για πρώτη φορά θα μάθει τώρα για το τέταρτο στοιχείο της φύσης το νερό, δηλαδή το αίσθημα.
Το The Zodiac-Cosmic Sounds ήταν ένα concept άλμπουμ με θέμα τα ζώδια. Εδώ από το 1967 για τον αστερισμό του καρκίνου.

The Zodiac-Cosmic Sounds-Cancer

LEO (ΛΕΩΝ)

Πέμπτο ζώδιο κατά σειρά στον ζωδιακό κύκλο και το δεύτερο από τα ζώδια της φωτιάς, 
εκφράζοντας τις θετικές αρσενικές δυνάμεις της ημέρας. Τώρα η ‘’νεαρή ψυχή’’ κοιτάζει στον καθρέφτη, θαυμάζει τον εαυτό της και ευγενικά διατυπώνει το ρήμα της ‘’θέλω’’.
Η Σανσκριτική ονομασία του Leo δηλαδή του λέοντος είναι simba.
O O'Donel Levy ήταν κιθαρίστας που έπαιξε jazz και funk την δεκαετία του 1970. Εδώ λοιπόν από τον δίσκο του Simba (1974) το τραγούδι "Sad Sad Simba"

O'Donel Levy-Sad Sad Simba

VIRGO Ή MAIDEN (ΠΑΡΘΕΝΟΣ)

Έκτο ζώδιο κατά σειρά στον ζωδιακό κύκλο και το δεύτερο από τα ζώδια της γης,
εκφράζοντας τις αρνητικές θηλυκές δυνάμεις της νύχτας. Η ώριμη αυτή ψυχή παίρνει την δεύτερη εμπειρία της περνώντας από το στοιχείο της γης. Η πρώτη ήταν αυτή που αισθάνθηκε περνώντας την πρώτη φορά από τον σταθερό Ταύρο.
Οι folk/rock Steeleye Span τραγούδησαν για τις τρεις maidens στο τραγούδι τους Drink Down the Moon.

Steeleye Span-Drink Down the Moon

LIBRA (ΖΥΓΟΣ)

Έβδομο κατά σειρά ζώδιο στον ζωδιακό κύκλο και το δεύτερο από τα ζώδια του αέρα,
εκφράζοντας τις θετικές δυνάμεις της ημέρας. Η ώριμη ψυχή σας παίρνει την δεύτερη εμπειρία της περνώντας μέσα από το στοιχείο του αέρα. Η πρώτη ήταν αυτή που αισθανθήκατε την πρώτη φορά περνώντας μέσα από τον μεταβλητό ζώδιο των Διδύμων,
μόνο που αυτή την φορά είστε πιο ώριμοι και το αέρινο στοιχείο είναι παρορμητικό.
O Eddie Henderson παίζει το κομμάτι Mars in Libra από το άλμπουμ Realization (1973)

Eddie Henderson-Mars in Libra

SCORPIO (ΣΚΟΡΠΙΟΣ)

Όγδοο κατά σειρά ζώδιο του ζωδιακού κύκλου και το δεύτερο από τα ζώδια του νερού
εκφράζοντας τις αρνητικές θηλυκές δυνάμεις της νύχτας. Η ώριμη αυτή ψυχή παίρνει την δεύτερη εμπειρία της περνώντας μέσα από το στοιχείο του νερού. Η πρώτη ήταν αυτή που αισθάνθηκε την πρώτη φορά περνώντας μέσα από τον παρορμητικό έφηβο Καρκίνο,
μόνο που αυτή την φορά είναι ώριμη και το υδάτινο στοιχείο είναι σταθερό.
Οι Shocking Blue στο Scorpio's Dance του 1970

Shocking Blue-Scorpio's Dance

Οι Grandmaster Flash & the Furious Five στο κομμάτι "Scorpio" (1982)

Grandmaster Flash & the Furious Five-Scorpio

SAGITTARIUS (ΤΟΞΟΤΗΣ)

Ένατο κατά σειρά ζώδιο του ζωδιακού κύκλου και το τελευταίο από τα ζώδια της φωτιάς,
εκφράζοντας τις θετικές αρσενικές δυνάμεις της ημέρας. Η ώριμη ψυχή σας παίρνει την τελευταία εμπειρία της περνώντας μέσα από το στοιχείο της φωτιάς. Στην συνείδηση του Τοξότη η ψυχή θα συμπεριλάβει τώρα τις προηγούμενες γνώσεις της για την εξέλιξή της,
θα φιλοσοφεί, αλλά θα εξακολουθεί να είναι αβέβαιη για τις απαντήσεις στο αίνιγμα της ζωής.
O Shawn Phillips μας τραγουδάει το πολύ όμορφο κομμάτι "Song for Sagittarians" από το άλμπουμ Second Contribution (1970).

Shawn Phillips-Song for Sagittarians

Αλλά και ο Eugene McDaniels με την μελιστάλαχτη φωνή το Sagittarius Red από το άλμπουμ του Outlaws (1970)

Eugene McDaniels-Sagittarius Red

CAPRICORN (ΑΙΓΟΚΕΡΟΣ)

Δέκατο κατά σειρά ζώδιο του ζωδιακού κύκλου και το τελευταίο από τα ζώδια της γης
εκφράζοντας τις αρνητικές αρσενικές δυνάμεις της Ημέρας. Η πρώτη ήταν αυτή που αισθάνθηκε την πρώτη φορά περνώντας μέσα από το σταθερό ζώδιο του Ταύρου,
και η δεύτερη από τον μεταβλητό Παρθένο και αυτή την φορά στο παρορμητικό στοιχείο του Αιγόκερου. Στην συνείδηση του Αιγόκερου η ψυχή θα είναι βέβαιη για τις ικανότητές της,
αλλά δεν αποζητά την δημόσια αναγνώριση, εφόσον αναγνωρίζει ότι η αρμονία πηγάζει από μέσα. 
Από το 1971 ο Jon Lord με τη συμφωνική ορχήστρα του Λονδίνου και από το άλμπουμ Gemini Suite στο...Capricorn.

Jon Lord-Capricorn

Από το 1974 ο soul/jazz keyboard player και συνθέτης George Duke μας φέρνει το Capricorn από το άλμπουμ του Faces In Reflection (1974)

George Duke-Capricorn

O Kris Kristofferson το 1972 μας τραγουδάει "Jesus was a Capricorn"

Kris Kristofferson-Jesus was a Capricorn

Επίσης οι BJH μας λένε το τραγούδι Capricorn από το άλμπουμ τους Eyes of the Universe (1979)

Barclay James Harvest-Capricorn

AQUARIUS (ΥΔΡΟΧΟΟΣ)

Ενδέκατο κατά σειρά ζώδιο του ζωδιακού κύκλου και το τελευταίο από τα ζώδια του αέρα,
εκφράζοντας τις αρνητικές δυνάμεις της νύχτας. Η ώριμη αυτή ψυχή παίρνει την προ-τελευταία της εμπειρία περνώντας μέσα από το στοιχείο του πνεύματος. Στην συνείδηση του Υδροχόου η ψυχή θα συμπεριλάβει τώρα όλες τις προηγούμενες εγκόσμιες εμπειρίες
για την εξέλιξή της και θα προχωρήσει με πνεύμα ελευθερίας και αλτρουισμού.
Τι πιο κλασικο άραγε? φυσικά μιλάμε για το Aquarius των the Fifth Dimension.
Φτιαγμένο το 1969 για το rock musical "Hair" για τη ζωή των χίππυς και την σεξουαλική επανάσταση.

the Fifth Dimension-Aquarius 

PISCES (ΙΧΘΥΕΣ)

Τελευταίο κατά σειρά ζώδιο του ζωδιακού κύκλου και το τρίτο από τα ζώδια του νερού
εκφράζοντας τις θηλυκές αρνητικές δυνάμεις της νύχτας. Η πολύ ώριμη αυτή ψυχή παίρνει τώρα την τελευταία της εμπειρία περνώντας μέσα από το στοιχείο του νερού πρώτη ήταν αυτή που αισθάνθηκε την πρώτη φορά περνώντας μέσα από τον παρορμητικό έφηβο Καρκίνο και η δεύτερη μέσω από τον σταθερό εμπαθή Σκορπιό. Τώρα η φύση του είναι μεταβλητή και μπορεί να προσαρμοστεί σε όλες σχεδόν τις περιστάσεις.
Το 4ο άλμπουμ των Monkees το 1967 έχει τον τίτλο Pisces, Aquarius, Capricorn & Jones Ltd. Αυτό προέκυψε από τα πραγματικά ζώδια των μελών του γκρουπ. Μόνο που επειδή ο David Jones (vocals) και ο Michael Nesmith (guitar) είχαν γενέθλια την ίδια μέρα και κοινό ζώδιο μπήκε το Jones στο τέλος για να ξεχωρίσουν τα 4 μέλη του γκρουπ.

Monkees-Daily Nightly

Το "Danny's Song" που γράφτηκε για την γέννηση του γιού του Kenny Loggins και μπήκε στο ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1971 μιλάει για τον αστερισμό που θα ανήκει το παιδί.

Loggins and Messina-Danny's Song

Με καταπληκτική jazz σύνθεση ο Garry McFarland κάνει αναφορά σε όλα τα ζώδια στο LP "Scorpio And Other Signs" από το 1968.

Gary McFarland ‎– Scorpio And Other Signs (1968)

Εδώ κλείνουμε τις  αναφορές μας στον ζωδιακό κύκλο με τον Curtis Mayfield να προσπαθεί να πει σε κάποιους που κοιτάζουν πολύ στον ουρανό (αστερισμούς) ότι τις περισσότερες φορές αυτό που ζητούν βρίσκεται μπροστά τους.

Curtis Mayfield-Readings in Astrology

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

της φίλης Χαρούλας Νικολαιδου

«Ο βυθισμένος ναός» , ένας μύθος – «La Cathédrale engloutie»

Η ιστορία του βυθισμένου ναού έχει τη δική της μουσική. Προτείνω σε εσάς τους αναγνώστες, πριν ξεκινήσετε το διάβασμα, να πατήσετε ένα από τα δύο play, όποιο σας κάνει «κλικ». Η καλύτερη επιλογή είναι να φορέσετε ακουστικά για να είναι πιο προσωπική η ακρόαση.

La Cathédrale engloutie ~ Claude Debussy

La Cathédrale engloutie ~ John Zorn’s «Naked City»

Στο ξημέρωμα της αγάπης, οι ψαράδες άνοιγαν τα πανιά της βάρκας τους πάνω στην χρυσογάλανη θάλασσα και το γλυκό αεράκι φυσούσε τις καρδιές και τις ελπίδες τους για ένα ακόμα  ξημέρωμα. Σιμά τους τα αγόρια τους, για να μάθουν και να γίνουν και αυτά μια μέρα οι καλύτεροι ψαράδες. Και όλοι γνώριζαν πως μία τέτοια ήρεμη μέρα, που το κύμα ίσα που έγλυφε τα πλεούμενα και που ο βυθός φανέρωνε τα κάλλη του μέχρι τα πέρατα της καρδιάς του, γνώριζαν λοιπόν πως θα ακούσουν τις καμπάνες…

Πλησίαζε η ώρα και τα κουπιά μείναν ακίνητα στον αέρα να στάζουν στην επιφάνεια, τα βλέμματα καρφώθηκαν στον ορίζοντα και… νά… η πρώτη καμπάνα , και μετά η δεύτερη. Τα θαλασσοπούλια δεν τρόμαζαν μα ούτε και οι άνθρωποι επειδή γνωρίζανε. Κάθε χτύπος αναδυόταν μέσα από τον ωκεανό και κρατούσε όσο να εμφανιστεί ο επόμενος κι ύστερα ο επόμενος… Η φωνή του βυθισμένου ναού εδώ και αιώνες ακουγόταν στη νοτιοδυτική θάλασσα, θυμίζοντας στους ναυτικούς πως πρέπει να προσέχουν μήπως και γκρεμιστούν στα βράχια, μαγεμένοι από τη φωνή της φρικτής γοργόνας.. Γι’ αυτό  και κάθε βράδυ, οι γερόντισσες του τόπου διηγούνταν στα μικρά τους την ιστορία του γενναίου βασιλιά Γκράντλον και το  πάθημά του.

 «Μια φορά κι έναν καιρό, ο βασιλιάς Γκράντλον έχτισε την πιο όμορφη και ζηλευτή πρωτεύουσα και την ονόμασε Ις. Η πόλη ήταν χτισμένη κάτω από το επίπεδο της θάλασσας και για τον λόγο αυτό φημισμένοι χτίστες ύψωσαν γερά τείχη γύρω της προστατεύοντάς την από τον ορμητικό ωκεανό. Μία μόνο πύλη υπήρχε στο λιμάνι πάνω στο φράγμα. Και μόνο ο βασιλιάς αποφάσιζε πότε θα την ανοίξει για να εξυπηρετηθούν οι ψαράδες και οι εμπορικές του συναλλαγές.

Ο νεαρός βασιλιάς καμάρωνε την ζωντάνια της πόλης του και τη δροσιά των κατοίκων της που ζούσαν ευτυχισμένοι υπό τη βασιλεία του. Κάθε βράδυ πάνω στον πύργο του και στραμμένος στον ωκεανό, ζητούσε από τον Θεό Λεντιάρθ να αγκαλιάζει με την υδάτινη δύναμή του τα τείχη της Ις και να την αγαπάει. Και ο θεός τον άκουγε.

Σύντομα ο βασιλιάς Γκράντλον ερωτεύτηκε βαθιά ένα πλάσμα του ονείρου αλλά και του κόσμου, όμορφο σαν παραμύθι. Ήταν μισή νεράιδα και μισός άνθρωπος. Τα μαλλιά της ήταν κόκκινα και το βλέμμα της θηλυκό και παιδικό μαζί. Την είδε σε ένα ξέφωτο να τραγουδάει και να λούζει τα μαλλιά της στις όχθες ενός χειμαρρώδους ποταμού. Και της υποσχέθηκε αιώνια αγάπη.

Τα χρόνια πέρασαν ήσυχα και τον βασιλιά κάθε βράδυ τον επισκεφτόταν το ίδιο όνειρο. Ο θεός Λεντιάρθ αναδυόταν μεγαλοπρεπής μέσα από τα κύματα και η μορφή του άλλαζε σιγά σιγά και μεταμορφωνόταν σε έναν άνθρωπο, άγιο με χρυσή αύρα γύρω του. Η καρδιά του βασιλιά ήταν καθαρή και δεν άργησε να κατανοήσει το μήνυμα του ονείρου. Κι έτσι αποφάσισε και έχτισε έναν καθεδρικό ναό που όμοιό του ανθρώπινο μάτι δεν είχε ξαναδεί. Και τον αφιέρωσε στον άγιο του ονείρου του που είχε το όνομα Γκουενολέ.

Η ερωμένη του βασιλιά θύμωσε για την αλλαξοπιστία του βασιλιά και εξοργισμένη έτρεξε μακρυά του. Εκείνος την πήρε στο κατόπι μέχρι τον χειμαρρώδη ποταμό που την είχε αντικρύσει για πρώτη φορά. Εκείνη βούτηξε μέσα στα νερά προειδοποιώντας τον να μην την ακολουθήσει γιατί θα πνιγόταν. Ο βασιλιάς  Γκράντλον όμως ερωτευμένος και πολύ αναστατωμένος δεν την άκουσε και κολύμπησε ξωπίσω της μέχρι που κόντεψε να πνιγεί. Η νεράιδα λύγισε και τον έσωσε. Όμως μέσα της τον μίσησε γιατί την ανάγκασε να παραδεχτεί με την πράξη της ότι εξακολουθούσε να τον αγαπάει. Κι έτσι τον άφησε…

Ντάουτ ήταν το όνομα της κόρης του βασιλιά Γκράντλον, που γεννήθηκε από την ένωσή του με τη νεράιδα. Ήταν κι εκείνη όμορφη με κόκκινα μακριά μαλλιά, αλλά σκοτεινή και φιλόδοξη. Έμεινε στο πλάι του πατέρα της χωρίς μάνα για χρόνια, μιας και η τελευταία τους είχε αφήσει. Η Ντάουτ στα είκοσί της ήταν ξακουστή για τον λόγο της και τις απόψεις της για τη διοίκηση της πόλης. Θεωρούσε ότι η Ις είχε μετατραπεί σε έναν βαρετό και θλιβερό τόπο. Ονειρευόταν μία πόλη όπου θα βασίλευαν μόνο ο πλούτος, η ελευθερία και η χαρά της ζωής. Τα βράδια σπάνια κοιμόταν και οι προσευχές της είχαν σκοτεινή και άγνωστη κατεύθυνση.

Και όλα έγιναν πολύ γρήγορα από τη νύχτα εκείνη που μυστικά και μέσα σε μαύρη ομίχλη ήρθε η μάνα της η ίδια στο δωμάτιό της και με τα μάγια της τη σκοτεινότερη πλευρά της ψυχής της Ντάουτ την κατέλαβε για πάντα.

Χάρισε έναν δράκο στους κατοίκους της Ις, ο οποίος συνέλαβε όλα τα εμπορικά πλοία από τις θάλασσες. Και με τον τρόπο αυτό η Ις έγινε η πιο πλούσια και η πιο δυνατή πόλη στη χώρα. Μετά έχτισε ένα κάστρο γύρω από τον ποταμό όπου η μητέρα και ο πατέρας της γνωρίστηκαν. Εκεί μέσα η Ντάουτ έφτιαξε τον δικό της διεστραμμένο και θανατερό κόσμο. Ένας καλεσμένος κάθε βράδυ περνούσε την πύλη του κάστρου της. Μόλις η πύλη έκλεινε, ο άντρας έπρεπε να φορέσει μία μαύρη μάσκα έτσι ώστε να μην μπορεί να δει το πρόσωπό της. Και τα όργια ξεκινούσαν. Η μάσκα όμως ήταν μαγεμένη και την αυγή δύο μυτερές λεπίδες βγαίνανε μπροστά στο λαιμό του εραστή και του πέρνανε τη ζωή. Τα πτώματα των άτυχων ανδρών πετιόντουσαν από έναν ψηλό λόφο μέσα στον ωκεανό. Και από τότε τα νερά της θάλασσας άρχισαν να αλλάζουν κίνηση και φορές  βγάζαν ένα μουγκρητό, θυμωμένο και προειδοποιητικό. Και μόνο ο βασιλιάς Γκράντλον είχε αντιληφθεί αυτή τη συμπεριφορά της θάλασσας και οι προσευχές του προν τον άγιο Γκουενολέ δυνάμωσαν.

Και όπως η φωτιά καίει το ξερόχορτο και τυλίγει θανατηφόρα καθετί στο πέρασμα της, έτσι και η καρδιά της Ντάουτ φούντωσε μία όμορφη μέρα όταν ακτίκρισε έναν άγνωστο επισκέπτη στην πόλη. Ήταν ντυμένος στα κόκκινα και κάποιος δαίμονας κατοικούσε στα μάτια του. Εκείνη τον ερωτεύτηκε αμέσως και αυτός το ήξερε. Πολλές φορές τον είχε καλέσει στο κάστρο της, αλλά ο πρίγκιπας αρνιόταν την πρόσκλησή της, αφήνοντάς την να λιώνει από το πάθος. Ένα βράδυ όμως ο διαβολικός νέος χτύπησε την πόρτα της Ντάουτ κι εκείνη χωρίς να το σκεφτεί τον άφησε να περάσει χωρίς μάσκα μέσα στο δωμάτιό της. Ο πρίγκιπας την τρέλανε με τον έρωτά του κα, αφού την εξασθένισε τελείως, της ψιθύρισε το μυστικό για να κερδίσει την απόλυτη εξουσία στην πόλη της Ις. “Στον λαιμό του πατέρα σου κρέμεται το κλειδί της κυριαρχίας σου και της αιώνιας δύναμής σου.  Είναι το κλειδί για την πύλη πάνω στο φράγμα. Πάρ’ το τώρα που είναι  νύχτα και κοιμάται και δώσ’ το σ’ εμένα”. Αμέσως η Ντάουτ έφυγε για το παλάτι και σαν σκιά γλίστρησε στο δωμάτιο του πατέρα της και έκοψε το σκοινί που βρισκόταν γύρω από το λαιμό του παίρνοντας το κλειδί. Και το έδωσε αμέσως στον πρίγκιπα.

Και σαν να γνώριζε η καρδιά της πόλης τι έμελλε να συμβεί, ένας σεισμός τράνταξε τη γη και η θάλασσα φούσκωσε απότομα και τα σύννεφα έκρυψαν το φεγγάρι και τ’ άστρα. Και ο διαβολικός πρίγκιπας έφτασε στο φράγμα και ξεκλείδωσε την πύλη. Ο ωκεανός όρμησε μέσα στην πόλη πνίγοντας καθετί και μέσα σε λίγα λεπτά η πόλη βρισκόταν στο βυθό του ωκεανού. Μόνο ο βασιλιάς κατάφερε να ξεφύγει, γιατί αμέσως μετά την κλοπή του κλειδιού από το λαιμό του  ξύπνησε από ένα άγριο όνειρο, στο οποίο βροντερή φωνή τον πρόσταζε να σηκωθεί και να καβαλήσει το μαγικό του άλογο, τον Μόρβακ. Και με τον τρόπο αυτό όταν τα κύματα κάλυπταν τα πάντα, εκείνος πάνω στο άλογο κατάφερε να παλέψει. Προσπαθώντας όμως να ξεφύγει, ένα βάρος τον καθυστερούσε και γυρίζοντας ολόκληρος πίσω του να δει, αντίκρισε την Ντάουτ γαντζωμένη στην ουρά του αλόγου του, να προσπαθεί να γλυτώσει. Ο βασιλιάς άπλωσε το χέρι του για να σώσει το παιδί του. Και τότε εμφανίστηκε μπροστά του με σάρκα και οστά ο άγιος Γκουενολέ και του φώναξε με σκληρή φωνή: “Ρίξε αυτόν τον διάολο που σέρνεις πίσω σου”. Και ο βασιλιάς υπάκουσε τραβώντας το χέρι της Ντάουτ από το άλογο και στη συνέχεια κατάφερε να βγει στην ακτή.

Μέσα στα ορμητικά νερά του ωκεανού η Ντάουτ μεταμορφώθηκε σε γοργόνα. Και ο θρύλος λέει ότι από τότε τραγουδάει με πανέμορφη φωνή για να μαγνητίζει τους ψαράδες και μετά να τους σκοτώνει. Η ψυχή της θα σωθεί μόνο όταν πραγματοποιηθεί και πάλι θεία λειτουργία μέσα στον ναό του Αγίου Γκουενολέ, στη βυθισμένη πόλη της Ις. Και μέχρι σήμερα η καμπάνες του ναού ακούγονται μέσα από τα βάθη της θάλασσας, γι’ αυτό κι  εσείς μικρά μου, να έχετε τα αφτιά σας ανοιχτά τις ήρεμες μέρες για να τις ακούσετε».

Πάνε τώρα 15 αιώνες που η πόλη είναι βυθισμένη. Και κάποια μέρα θα ξαναγεννηθεί εξαγνισμένη και πιο όμορφη από ποτέ.

Η βυθισμένη πόλη Ις.

Ντάουτ, η κόρη του βασιλιά Γκράντλον.

Η Ντάουτ με το κλεμμένο κλειδί του φράγματος στα χέρια.

Ο άγιος Γκουενολέ προστάζει τον βασιλιά Γκράντλον να πετάξει από το άλογο την κόρη του, Ντάουτ.

Το παραπάνω κείμενο αποτελεί ένα συνδυασμό των εκδοχών για τον μύθο, με πρόσθετες λεπτομέρειες από τη φαντασία της γραφούσας.

Η μυθική πόλη Ις (Ys) βρισκόταν στη Γαλλία, στην περιοχή της Βρετάνης. Υπάρχουν πολλές εκδοχές του μύθου και για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να ψάξει στα παρακάτω link και να μάθει περισσότερα.

https://en.wikipedia.org/wiki/Ys

https://en.wikipedia.org/wiki/Gradlon

https://en.wikipedia.org/wiki/Dahut

Ο γάλλος συνθέτης Claude Debussy ( 1862-1918 ) , συνέθεσε το πρελούδιο για πιάνο La Cathédrale Engloutie το οποίο δημιοσιεύτηκε το 1910 , εμπνευσμένο από τον μύθο της Ys.

Το 1972 το ιταλικό progressive rock συγκρότημα Il Balletto di Bronzo κυκλοφόρησε το άλμπουμ Ys με προφανείς επιρροές από τον μύθο της βυθισμένης πόλης.

To 1973 το βρετανικό συγκρότημα Renaissance κυκλοφόρησε το άλμπουμ Ashes Are Burning . Το κομμάτι At The Harbour ξεκινάει με ένα μεγάλο απόσπασμα του La cathédrale engloutie. 

Το 1992, ο John Zorn με ένα από τα πολλά συγκροτήματά του, τους Naked City , κυκλοφόρησε το άλμπουμ Grand Guignol , μέσα στο οποίο βρίσκεται η καταπληκτική διασκευή του πρελούδιου του Debussy.

Τροφή για τα αυτιά από το YouTube:

Αισθάνομαι την ανάγκη για ακόμα μια φορά να ευχαριστήσω την δημιουργό της υπέροχης αυτής ιστορίας που επέτρεψε την αναδημοσίευσή της.

Η Χαρούλα έχει εκπομπή στον http://ngradio.gr/ από Δευτέρα έως Παρασκευή και από 23:00 - 01:00 με μουσική ύλη που είναι δύσκολο να βρεθεί οπουδήποτε αλλού.

ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ LIR

Παρακαλούνται οι αγαπητοί αναγνώστες να πατήσουν πάνω στο βίντεο που ακολουθεί, ώστε να τους κρατάει συντροφιά η μουσική την ώρα της ανάγνωσης.

Bert Jansch-the Black Swan

Όταν οι θεοί Tuatha de Dannan (τα παιδιά της Θεάς Danu) κυβερνούσαν την Ιρλανδία, έπρεπε να εκλεγεί ένας θνητός βασιλιάς. Δύο ήταν οι επικρατέστεροι: ο Lir του Derravaragh και ο Bobh Dearg του Munster. Από τους δυο επικράτησε ο Bobh Dearg του Munster επειδή είχε οικογένεια. Ο Lir του Derravaragh ταπεινωμένος και θυμωμένος επέστρεψε στο κάστρο του. Ο Bobh Dearg ανησυχούσε μήπως ο Lir του δημιουργήσει φασαρίες και ξεσηκώσει με την επιρροή του το πλήθος εναντίον του, έτσι τον προσκάλεσε στο παλάτι και αφού διασκέδασαν, τον ρώτησε ποια από τις 3 κόρες του θα ήθελε να παντρευτεί, ώστε να τον «δέσει» με αυτό τον τρόπο. Ο Lir διάλεξε την Aobh, παντρεύτηκαν και επέστρεψαν στο κάστρο του.όπου ζούσαν ευτυχισμένοι. Η χαρά τους μεγάλωσε μόλις η Aobh γέννησε την Fionnoula , ακόμα δε περισσότερο όταν γεννήθηκε ο Αodh. Αλλά η Aobh έμεινε τρίτη φορά έγκυος και γέννησε δίδυμα τον Conn και την Fiachra. Δυστυχώς όμως κατά την διάρκεια της γέννησής τους, η Aobh πέθανε από επιπλοκή.

Ο Lir κατέρρευσε που έχασε την αγαπημένη του γυναίκα τόσο άδικα, όμως ανέκαμψε και προσαρμόστηκε με την βοήθεια της αγάπης των παιδιών του που δεν έφευγαν στιγμή από δίπλα του. Η μεγαλύτερη ευτυχία του ήταν όταν του τραγουδούσαν με τις γλυκές τους φωνές όμορφες αρμονίες.
Ο βασιλιάς πια Bobh Dearg, ήταν βαθύτατα στενοχωρημένος όταν άκουσε για τον θάνατο της αγαπημένης του θυγατέρας. Ζήτησε ωστόσο από τις άλλες δυο κόρες του αν κάποια επιθυμούσε να γίνει γυναίκα του Lir, ώστε να βοηθήσει τα μικρά παιδιά. Η Aoife συμφώνησε και παντρεύτηκε τον Lir και έγινε μητέρα στα παιδιά της αδελφής της. Όμως συνάμα άρχισε να καταλαβαίνει ότι δεν υπήρχε πολύς χώρος για αυτή ανάμεσα στην αγάπη των υπολοίπων. Ο Lir με δυσκολία της έδινε σημασία αφοσιωμένος στα αγαπημένα του παιδιά, που δεν χρειάζονταν μητέρα έχοντας πάνω απ'όλους κι όλα τον αγαπημένο τους πατέρα. Πικραμένη τότε αποφάσισε πως η μόνη λύση για να κερδίσει τον άνδρα της ήταν μία, να βγάλει από τη μέση τα παιδιά.
Πήγε μια μέρα λοιπόν στον Lir και του ζήτησε να πάρει τα παιδιά και να επισκεφτεί τον πατέρα της. Ο Lir ήταν πολύ διστακτικός να αφήσει τα παιδιά να φύγουν από κοντά του αλλά τα είχε τόσο ενθουσιάσει η Aoife που δεν του έμειναν περιθώρια και δέχτηκε. Πήρε λοιπόν η Aofie τα παιδιά και ξεκίνησαν. Στο δρόμο πέρασαν από την λίμνη Derravaragh όχι μακριά από το κάστρο του πατέρα τους. Εκεί είπε στα παιδιά ότι μπορούν να κολυμπήσουν. Ήταν μια ζεστή μέρα και τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Η Aofie όμως μόλις βρέθηκαν στο νερό με ένα μαγικό ραβδί τα μεταμόρφωσε σε κύκνους. Τελευταία στιγμή μόνο βλέποντας τα αθώα, γεμάτα απορία μάτια της Fionnoula μετάνιωσε και τους άφησε τις ανθρώπινες φωνές.

Τα καημένα την παρακαλούσαν να τα ξανακάνει ανθρώπους, όμως ήταν τόσο ισχυρό το ξόρκι που κι αυτή ακόμα δεν μπορούσε να το αναστρέψει. Τους ανακοίνωσε λοιπόν ότι θα πρέπει να περάσουν 300 χρόνια στη λίμνη αυτή, 300 χρόνια στην θάλασσα του Moyle μεταξύ Ιρλανδίας και Σκωτίας, άλλα 300 χρόνια σε μια άλλη λίμνη και θα έπαιρναν πάλι την ανθρώπινη μορφή τους, μόνο όταν ο υιός ενός βασιλιά του βορρά παντρευόταν την κόρη ενός βασιλιά από το νότο.
Μετά η Aofie τα άφησε εκεί και πήγε να επισκεφτεί τον πατέρα της. Εκεί πέρασε ένα μήνα και του είπε ότι τα παιδιά μείναν με τον πατέρα τους. Όταν δε έφτασε η ώρα να επιστρέψει στον Lir είπε ότι τα παιδιά έμειναν με τον παππού τους για λίγο. Όμως το ψέμα δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πολύ καιρό. Ο Lir απλά ξεκίνησε να πάει να δει τα παιδιά του και όταν πήγε στον Bobh δεν μπορούσαν κι οι δυο να πιστέψουν ότι κανένας τους δεν είχε τα παιδιά. Ξεκίνησαν λοιπόν και οι δυο να συναντήσουν την Aofie, για να την ρωτήσουν, αλλά στο δρόμο άκουσαν παιδικές φωνές από την λίμνη..
Έψαξε λοιπόν ο Lir στην όχθη ψηλά και χαμηλά αλλά μάταια. Κανένα σημείο ζωής πλην 4 πανέμορφων κύκνων. Όμως οι κύκνοι πήγαν προς το μέρος του και τότε κατάλαβε ότι οι ανθρώπινες φωνές έβγαιναν μέσα από τα ράμφη τους. Του είπαν όλη την αλήθεια για την μητριά τους.

Ο βασιλιάς Bobh θύμωσε τόσο με την κόρη του που την μεταμόρφωσε σε δαίμονα του αέρα. Σε κάποια δυνατά ξεσπάσματα του αέρα μπορεί κάποιος να την ακούσει να τσιρίζει.
Ο Lir έκανε τα πάντα για να ελαφρύνει τον πόνο των παιδιών του. Έφερε ολόκληρο νοικοκυριό στην όχθη της λίμνης, διοργάνωνε γιορτές και παιχνίδια έτσι ώστε τα παιδιά να ξεχνούν ότι είναι κύκνοι. Τις νύχτες έβγαιναν στην όχθη και τραγουδούσαν για τον πατέρα τους.
300 χρόνια πέρασαν έτσι γρήγορα. Μετά έφτασε η μέρα που θα έπρεπε να πετάξουν μακριά, στην θάλασσα του Moyle. Υποσχέθηκαν λοιπόν στον πατέρα τους ότι θα επιστρέψουν και πέταξαν μακριά.

 Η θάλασσα του Moyle ήταν ένα βίαιο μέρος με καταιγίδες και οι κύκνοι χτυπιόνταν από τα τεράστια κύματα και έτρεμαν από το κρύο τις παγωμένες νύχτες. Η Fionnoula βρήκε ένα βράχο για καταφύγιό τους και συμφώνησαν αν ποτέ χωρίζονταν από τα κύματα να βρίσκονται εκεί. Και όταν πράγματι μετά από τέτοιες περιπτώσεις βρίσκονταν στο καταφύγιο, η  Fionnoula τοποθετούσε τον Aodh κάτω από τα φτερά της στο στήθος της να τον ζεστάνει και έπαιρνε τον Conn και την Fiachra κάτω από τα φτερά της και ξεκίναγε να τους τραγουδάει για να μην φοβούνται. Κάθε φορά που η καταιγίδα έρχονταν έκαναν το ίδιο. Τα καλοκαίρια η θάλασσα ήταν τρικυμιώδης και άγρια, όμως δεν συγκρινόταν με τον χειμώνα που ήταν απείρως χειρότερα. Το παγωμένο νερό τους πάγωνε τα φτερά και τους τα έσπαγε αφήνοντας το γυμνό τους δέρμα εκτεθειμένο στο αλάτι της θάλασσας.
300 χρόνια πέρασαν βασανιστικά αργά. Στο τέλος όμως έφτασε η μέρα και οι κύκνοι πέταξαν πίσω στην τελευταία λίμνη. 

Περνώντας πάνω από την πρώτη τους λίμνη δίπλα στο κάστρο του πατέρα τους άρχισαν να τον φωνάζουν αλλά δεν πήραν απάντηση καμία. Ο καιρός των Tuatha de Dannan είχε περάσει και ο πατέρας τους είχε κι αυτός φύγει. Λυπημένοι εγκαταστάθηκαν στη νέα τους λίμνη, η οποία ήταν τόσο γαλήνια σε σχέση με ότι είχαν περάσει στην θάλασσα του Moyle.
Τα χρόνια πέρασαν αργά αλλά χωρίς περιπέτειες και ένας μοναχός με το όνομα Malachi ήρθε να ζήσει στο νησάκι που βρισκόταν στο κέντρο της λίμνης και ξεκίνησε να φτιάχνει ένα μοναστήρι. Είδε τους 4 πανέμορφους κύκνους και έμεινε έκπληκτος όταν τους άκουσε να μιλάνε αλλά και να τραγουδάνε τόσο όμορφα ανθρώπινα. Ο Malachi τους μίλησε και του αφηγήθηκαν την λυπητερή τους ιστορία. Αυτός τους μίλησε με τη σειρά του για τον Θεό και τον Ιησού. Οι κύκνοι άκουγαν με μεγάλο ενδιαφέρον τον μοναχό και η Fionnoula ρώτησε αν θα μπορούσαν να αλλάξουν πίστη, όμως ο μοναχός τους εξήγησε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει όσο ήταν κύκνοι. Οι κύκνοι ωστόσο μπορούσαν και του τραγουδούσαν με θεσπέσιες μελωδίες κάθε απόγευμα για την λυπητερή τους ιστορία.

Μία ημέρα αγγελιοφόροι ήρθαν στην λίμνη από τον βασιλιά του Munster. Είπαν ότι ο βασιλιάς θα πάντρευε τον υιό του με την κόρη του βασιλιά του Ulster και για γαμήλιο δώρο ζήτησε τους 4 κύκνους, που είχαν ακούσει ότι ήταν μαγεμένοι και τραγουδούσαν με ανθρώπινη φωνή. Έτσι τράβηξαν από τη λίμνη τους κύκνους όμως τα φτερά τους άρχισαν να λιώνουν πάνω στα σώματά τους και πήραν ανθρώπινη μορφή. Αυτός ήταν ο γάμος που εκπλήρωσε το τελικό στάδιο της κατάρας της Aofie και τελικά έγιναν ξανά άνθρωποι. Όμως μετά από 900 χρόνια δεν μπορούσαν πια να παραμείνουν παιδιά. Ξαφνικά άρχισαν να γερνάνε, να ασπρίζουν τα μαλλιά τους και ξέροντας ότι δεν θα ζούσαν για πολύ ακόμα, η Fionnoula ικέτευσε τον Malachi να τους βαφτίσει και αφού έγινε αυτό πριν αφήσει την τελευταία της πνοή του είπε την τελευταία της επιθυμία. Να θαφτεί μαζί με τα αδέρφια της, που ήδη ήταν νεκρά, ο Aodh να θαφτεί κάτω από το στήθος της και τα δίδυμα κάτω από τα χέρια της, όπως όταν τους προστάτευε και τους τραγουδούσε τότε, όταν ήταν ακόμα κύκνοι.

Τον θρύλο των παιδιών του Lir αφηγήθηκαν μέσα από τον μαγικό επίσης κόσμο της μουσικής πολλοί καλλιτέχνες. 

Η σύνθεση του Thomas Moore (the Song of Fionnula), από το 1820.

 Silent, Oh Moyle! be the Roar of thy Water

Ο Hamilton Harty με το συμφωνικό ποίημα το 1938.

With the Wild Geese

Το folk/rock γκρουπ Loudest Whisper προκαλούν τους απανταχού στον κόσμο συλλέκτες δίσκων, με το 1ο original άλμπουμ τους, ένα από τα 100 σπανιότερα στην ιστορία. (1974)

Loudest Whisper-the Overture

Loudest Whisper-Farewell

Ο Ιρλανδός συνθέτης Patrick Cassidy το 1993.

The Children of Lir: Mairseail Righ Lir

Εδώ το αναγεννησιακό συγκρότημα the Baltimore Consort το 1999.

Baltimore Consort-Wild Geese

Ένα άγαλμα των παιδιών του Lir που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Oisin Kelly βρίσκεται στο Δουβλίνο στο Garden of Remembrance. Συμβολίζει την αναγέννηση του Ιρλανδικού έθνους μετά από 900 χρόνια πάλης για ανεξαρτητοποίηση από την Αγγλία και αργότερα Ηνωμένο Βασίλειο. Όπως δηλαδή οι κύκνοι "αναγεννήθηκαν" μετά από 900 χρόνια. 

Βασίλης