Αποποίηση Ευθύνης

Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017



ΘΡΥΛΟΙ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ LIR

Παρακαλούνται οι αγαπητοί αναγνώστες να πατήσουν πάνω στο βίντεο που ακολουθεί, ώστε να τους κρατάει συντροφιά η μουσική την ώρα της ανάγνωσης.

Bert Jansch-the Black Swan

Όταν οι θεοί Tuatha de Dannan (τα παιδιά της Θεάς Danu) κυβερνούσαν την Ιρλανδία, έπρεπε να εκλεγεί ένας θνητός βασιλιάς. Δύο ήταν οι επικρατέστεροι: ο Lir του Derravaragh και ο Bobh Dearg του Munster. Από τους δυο επικράτησε ο Bobh Dearg του Munster επειδή είχε οικογένεια. Ο Lir του Derravaragh ταπεινωμένος και θυμωμένος επέστρεψε στο κάστρο του. Ο Bobh Dearg ανησυχούσε μήπως ο Lir του δημιουργήσει φασαρίες και ξεσηκώσει με την επιρροή του το πλήθος εναντίον του, έτσι τον προσκάλεσε στο παλάτι και αφού διασκέδασαν, τον ρώτησε ποια από τις 3 κόρες του θα ήθελε να παντρευτεί, ώστε να τον «δέσει» με αυτό τον τρόπο. Ο Lir διάλεξε την Aobh, παντρεύτηκαν και επέστρεψαν στο κάστρο του.όπου ζούσαν ευτυχισμένοι. Η χαρά τους μεγάλωσε μόλις η Aobh γέννησε την Fionnoula , ακόμα δε περισσότερο όταν γεννήθηκε ο Αodh. Αλλά η Aobh έμεινε τρίτη φορά έγκυος και γέννησε δίδυμα τον Conn και την Fiachra. Δυστυχώς όμως κατά την διάρκεια της γέννησής τους, η Aobh πέθανε από επιπλοκή.



Ο Lir κατέρρευσε που έχασε την αγαπημένη του γυναίκα τόσο άδικα, όμως ανέκαμψε και προσαρμόστηκε με την βοήθεια της αγάπης των παιδιών του που δεν έφευγαν στιγμή από δίπλα του. Η μεγαλύτερη ευτυχία του ήταν όταν του τραγουδούσαν με τις γλυκές τους φωνές όμορφες αρμονίες.
Ο βασιλιάς πια Bobh Dearg, ήταν βαθύτατα στενοχωρημένος όταν άκουσε για τον θάνατο της αγαπημένης του θυγατέρας. Ζήτησε ωστόσο από τις άλλες δυο κόρες του αν κάποια επιθυμούσε να γίνει γυναίκα του Lir, ώστε να βοηθήσει τα μικρά παιδιά. Η Aoife συμφώνησε και παντρεύτηκε τον Lir και έγινε μητέρα στα παιδιά της αδελφής της. Όμως συνάμα άρχισε να καταλαβαίνει ότι δεν υπήρχε πολύς χώρος για αυτή ανάμεσα στην αγάπη των υπολοίπων. Ο Lir με δυσκολία της έδινε σημασία αφοσιωμένος στα αγαπημένα του παιδιά, που δεν χρειάζονταν μητέρα έχοντας πάνω απ'όλους κι όλα τον αγαπημένο τους πατέρα. Πικραμένη τότε αποφάσισε πως η μόνη λύση για να κερδίσει τον άνδρα της ήταν μία, να βγάλει από τη μέση τα παιδιά.
Πήγε μια μέρα λοιπόν στον Lir και του ζήτησε να πάρει τα παιδιά και να επισκεφτεί τον πατέρα της. Ο Lir ήταν πολύ διστακτικός να αφήσει τα παιδιά να φύγουν από κοντά του αλλά τα είχε τόσο ενθουσιάσει η Aoife που δεν του έμειναν περιθώρια και δέχτηκε. Πήρε λοιπόν η Aofie τα παιδιά και ξεκίνησαν. Στο δρόμο πέρασαν από την λίμνη Derravaragh όχι μακριά από το κάστρο του πατέρα τους. Εκεί είπε στα παιδιά ότι μπορούν να κολυμπήσουν. Ήταν μια ζεστή μέρα και τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Η Aofie όμως μόλις βρέθηκαν στο νερό με ένα μαγικό ραβδί τα μεταμόρφωσε σε κύκνους. Τελευταία στιγμή μόνο βλέποντας τα αθώα, γεμάτα απορία μάτια της Fionnoula μετάνιωσε και τους άφησε τις ανθρώπινες φωνές.




Τα καημένα την παρακαλούσαν να τα ξανακάνει ανθρώπους, όμως ήταν τόσο ισχυρό το ξόρκι που κι αυτή ακόμα δεν μπορούσε να το αναστρέψει. Τους ανακοίνωσε λοιπόν ότι θα πρέπει να περάσουν 300 χρόνια στη λίμνη αυτή, 300 χρόνια στην θάλασσα του Moyle μεταξύ Ιρλανδίας και Σκωτίας, άλλα 300 χρόνια σε μια άλλη λίμνη και θα έπαιρναν πάλι την ανθρώπινη μορφή τους, μόνο όταν ο υιός ενός βασιλιά του βορρά παντρευόταν την κόρη ενός βασιλιά από το νότο.
Μετά η Aofie τα άφησε εκεί και πήγε να επισκεφτεί τον πατέρα της. Εκεί πέρασε ένα μήνα και του είπε ότι τα παιδιά μείναν με τον πατέρα τους. Όταν δε έφτασε η ώρα να επιστρέψει στον Lir είπε ότι τα παιδιά έμειναν με τον παππού τους για λίγο. Όμως το ψέμα δεν θα μπορούσε να κρατήσει για πολύ καιρό. Ο Lir απλά ξεκίνησε να πάει να δει τα παιδιά του και όταν πήγε στον Bobh δεν μπορούσαν κι οι δυο να πιστέψουν ότι κανένας τους δεν είχε τα παιδιά. Ξεκίνησαν λοιπόν και οι δυο να συναντήσουν την Aofie, για να την ρωτήσουν, αλλά στο δρόμο άκουσαν παιδικές φωνές από την λίμνη..
Έψαξε λοιπόν ο Lir στην όχθη ψηλά και χαμηλά αλλά μάταια. Κανένα σημείο ζωής πλην 4 πανέμορφων κύκνων. Όμως οι κύκνοι πήγαν προς το μέρος του και τότε κατάλαβε ότι οι ανθρώπινες φωνές έβγαιναν μέσα από τα ράμφη τους. Του είπαν όλη την αλήθεια για την μητριά τους.




Ο βασιλιάς Bobh θύμωσε τόσο με την κόρη του που την μεταμόρφωσε σε δαίμονα του αέρα. Σε κάποια δυνατά ξεσπάσματα του αέρα μπορεί κάποιος να την ακούσει να τσιρίζει.
Ο Lir έκανε τα πάντα για να ελαφρύνει τον πόνο των παιδιών του. Έφερε ολόκληρο νοικοκυριό στην όχθη της λίμνης, διοργάνωνε γιορτές και παιχνίδια έτσι ώστε τα παιδιά να ξεχνούν ότι είναι κύκνοι. Τις νύχτες έβγαιναν στην όχθη και τραγουδούσαν για τον πατέρα τους.
300 χρόνια πέρασαν έτσι γρήγορα. Μετά έφτασε η μέρα που θα έπρεπε να πετάξουν μακριά, στην θάλασσα του Moyle. Υποσχέθηκαν λοιπόν στον πατέρα τους ότι θα επιστρέψουν και πέταξαν μακριά.




 Η θάλασσα του Moyle ήταν ένα βίαιο μέρος με καταιγίδες και οι κύκνοι χτυπιόνταν από τα τεράστια κύματα και έτρεμαν από το κρύο τις παγωμένες νύχτες. Η Fionnoula βρήκε ένα βράχο για καταφύγιό τους και συμφώνησαν αν ποτέ χωρίζονταν από τα κύματα να βρίσκονται εκεί. Και όταν πράγματι μετά από τέτοιες περιπτώσεις βρίσκονταν στο καταφύγιο, η  Fionnoula τοποθετούσε τον Aodh κάτω από τα φτερά της στο στήθος της να τον ζεστάνει και έπαιρνε τον Conn και την Fiachra κάτω από τα φτερά της και ξεκίναγε να τους τραγουδάει για να μην φοβούνται. Κάθε φορά που η καταιγίδα έρχονταν έκαναν το ίδιο. Τα καλοκαίρια η θάλασσα ήταν τρικυμιώδης και άγρια, όμως δεν συγκρινόταν με τον χειμώνα που ήταν απείρως χειρότερα. Το παγωμένο νερό τους πάγωνε τα φτερά και τους τα έσπαγε αφήνοντας το γυμνό τους δέρμα εκτεθειμένο στο αλάτι της θάλασσας.
300 χρόνια πέρασαν βασανιστικά αργά. Στο τέλος όμως έφτασε η μέρα και οι κύκνοι πέταξαν πίσω στην τελευταία λίμνη. 



Περνώντας πάνω από την πρώτη τους λίμνη δίπλα στο κάστρο του πατέρα τους άρχισαν να τον φωνάζουν αλλά δεν πήραν απάντηση καμία. Ο καιρός των Tuatha de Dannan είχε περάσει και ο πατέρας τους είχε κι αυτός φύγει. Λυπημένοι εγκαταστάθηκαν στη νέα τους λίμνη, η οποία ήταν τόσο γαλήνια σε σχέση με ότι είχαν περάσει στην θάλασσα του Moyle.
Τα χρόνια πέρασαν αργά αλλά χωρίς περιπέτειες και ένας μοναχός με το όνομα Malachi ήρθε να ζήσει στο νησάκι που βρισκόταν στο κέντρο της λίμνης και ξεκίνησε να φτιάχνει ένα μοναστήρι. Είδε τους 4 πανέμορφους κύκνους και έμεινε έκπληκτος όταν τους άκουσε να μιλάνε αλλά και να τραγουδάνε τόσο όμορφα ανθρώπινα. Ο Malachi τους μίλησε και του αφηγήθηκαν την λυπητερή τους ιστορία. Αυτός τους μίλησε με τη σειρά του για τον Θεό και τον Ιησού. Οι κύκνοι άκουγαν με μεγάλο ενδιαφέρον τον μοναχό και η Fionnoula ρώτησε αν θα μπορούσαν να αλλάξουν πίστη, όμως ο μοναχός τους εξήγησε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει όσο ήταν κύκνοι. Οι κύκνοι ωστόσο μπορούσαν και του τραγουδούσαν με θεσπέσιες μελωδίες κάθε απόγευμα για την λυπητερή τους ιστορία.




Μία ημέρα αγγελιοφόροι ήρθαν στην λίμνη από τον βασιλιά του Munster. Είπαν ότι ο βασιλιάς θα πάντρευε τον υιό του με την κόρη του βασιλιά του Ulster και για γαμήλιο δώρο ζήτησε τους 4 κύκνους, που είχαν ακούσει ότι ήταν μαγεμένοι και τραγουδούσαν με ανθρώπινη φωνή. Έτσι τράβηξαν από τη λίμνη τους κύκνους όμως τα φτερά τους άρχισαν να λιώνουν πάνω στα σώματά τους και πήραν ανθρώπινη μορφή. Αυτός ήταν ο γάμος που εκπλήρωσε το τελικό στάδιο της κατάρας της Aofie και τελικά έγιναν ξανά άνθρωποι. Όμως μετά από 900 χρόνια δεν μπορούσαν πια να παραμείνουν παιδιά. Ξαφνικά άρχισαν να γερνάνε, να ασπρίζουν τα μαλλιά τους και ξέροντας ότι δεν θα ζούσαν για πολύ ακόμα, η Fionnoula ικέτευσε τον Malachi να τους βαφτίσει και αφού έγινε αυτό πριν αφήσει την τελευταία της πνοή του είπε την τελευταία της επιθυμία. Να θαφτεί μαζί με τα αδέρφια της, που ήδη ήταν νεκρά, ο Aodh να θαφτεί κάτω από το στήθος της και τα δίδυμα κάτω από τα χέρια της, όπως όταν τους προστάτευε και τους τραγουδούσε τότε, όταν ήταν ακόμα κύκνοι.



Τον θρύλο των παιδιών του Lir αφηγήθηκαν μέσα από τον μαγικό επίσης κόσμο της μουσικής πολλοί καλλιτέχνες. 

Η σύνθεση του Thomas Moore (the Song of Fionnula), από το 1820.


 Silent, Oh Moyle! be the Roar of thy Water


Ο Hamilton Harty με το συμφωνικό ποίημα το 1938.

With the Wild Geese



Το folk/rock γκρουπ Loudest Whisper προκαλούν τους απανταχού στον κόσμο συλλέκτες δίσκων, με το 1ο original άλμπουμ τους, ένα από τα 100 σπανιότερα στην ιστορία. (1974)

Loudest Whisper-the Overture


Loudest Whisper-Farewell


Ο Ιρλανδός συνθέτης Patrick Cassidy το 1993.

The Children of Lir: Mairseail Righ Lir


Εδώ το αναγεννησιακό συγκρότημα the Baltimore Consort το 1999.

Baltimore Consort-Wild Geese



Ένα άγαλμα των παιδιών του Lir που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Oisin Kelly βρίσκεται στο Δουβλίνο στο Garden of Remembrance. Συμβολίζει την αναγέννηση του Ιρλανδικού έθνους μετά από 900 χρόνια πάλης για ανεξαρτητοποίηση από την Αγγλία και αργότερα Ηνωμένο Βασίλειο. Όπως δηλαδή οι κύκνοι "αναγεννήθηκαν" μετά από 900 χρόνια. 







Βασίλης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε/Ακούστε επίσης