Αποποίηση Ευθύνης

Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.

Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2017


FOLK MUSIC OF ENGLAND

Στα παλιότερα χρόνια στην Αγγλία οι άνθρωποι, όπως και εμείς στη χώρα μας, ηρεμούσαν και περνούσαν όμορφα όταν μαζεύονταν σε ομάδες, από το οικογενειακό περιβάλλον μέχρι και στα πλαίσια συγκέντρωσης ενός χωριού, παίζοντας και τραγουδώντας αλλά και χορεύοντας την μουσική τους. Με αυτή την συνήθεια λοιπόν δημιουργούσαν καινούρια μουσική, παίρνοντας ιδέες και από άλλες γειτονικές συγκεντρώσεις με αποτέλεσμα η φολκ μουσική να ακούγεται παρόμοια σε γειτονικές χώρες. Η πιο διαδεδομένη μορφή ήταν οι μπαλάντες, που περιείχαν περιγραφή μιας ιστορίας αγάπης, έρωτα ή ενός μύθου, αλλά συχνά έχοντας ένα ρεφρέν, όπου ο κάθε ένας θα θυμόταν για να συμμετέχει. Έτσι ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, όπως και σε εμάς εδώ η ιστορία πέρασε από γενιά σε γενιά τραγουδιστά. Για τον χορό χρησιμοποιήθηκαν τα όργανα. Από τα πολύ απλά, όπως για παράδειγμα δύο ξύλα, ένα απλό ντραμ ή ένα βιολί (fiddle), μια άρπα, τις bagpipes δηλαδή ένα είδος γκάιντας και διάφορα άλλα όργανα αναλόγως την περίοδο και την ιστορία κάθε τόπου. Τα Αγγλικά folk τραγούδια τραγουδιόνταν από έναν άνθρωπο μόνο, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπως οι Ρωσία όπου τραγουδούσαν 3-4 ομάδες ανθρώπων εναλασσόμενοι. Η folk έκανε χρήση διαφορετικών κλιμάκων που ονομάζονταν "τρόποι" και πάρθηκαν από την Αρχαία Ελλάδα με πιο συχνό τον Ιωνικό δηλαδή την κλίμακα ματζόρε. Από τον 18ο αιώνα φάνηκε η επιρροή της folk στην κλασσική μουσική ως αποτέλεσμα του ενδιαφέροντος των ανωτέρων κοινωνικά τάξεων για αυτή. Ήταν τότε που ο Μότσαρτ και ο Σούμπερτ έγραψαν folk χορούς για ορχήστρα ή για γκρουπ με λιγότερα όργανα.
Αν και θεωρητικά η folk υφίσταται λίγο μετά από το 400 μ.Χ. δεν είναι δυνατόν να διασταυρωθεί μιας και δεν υπάρχουν τυπωμένα στοιχεία από εκείνη την περίοδο. Όμως από αναφορές γνωρίζουμε ότι οι μπαλάντες για τον Ρομπέν των δασών τυπώθηκαν γύρω στο 1495. Τον 16ο αιώνα πάντως ο Βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος (Henry VIII), έγραψε το folk τραγούδι "Pastime with Good Company" γνωστό και ως μπαλάντα του Βασιλιά (The Kynges Balade) σε ηλικία 18 χρόνων και λίγο μετά την στέψη του για την Αικατερίνη της Αραγωνίας.
Η μπαλάντα παραμένει έως τώρα ένα αγαπημένο κομμάτι, έχοντας γίνει αντικείμενο πολλών νεώτερων εκδόσεων των ημερών μας, όπως των progressive Gryphon, του folk/rock γκρουπ Blackmore's Night, αλλά και των Jethro Tull.

Gryphon-Pastime with Good Company (1973)

Blackmore's Night-Pastime with Good Company (1999)

Jethro Tull-Pastime with Good Company (2007)

Περί το 1800 ήταν που ξεκίνησε το ταξίδι της folk πέρα από τον Ατλαντικό και έγινε σημείο αναφοράς και πρόδρομος της Αμερικανικής παραδοσιακής μουσικής. Αναμεμιγμένη με μουσικά στυλ από άλλα μεταναστευτικά γένη, δημιουργήθηκαν διάφορα άλλα είδη, όπως για παράδειγμα η μίξη της Αγγλικής μπαλάντας με το Αφρικανικό μπάντζο παρήγαγε το bluegrass και την country, τα οποία συνδυασμένα με το Αφρο-Αμερικανικό μπλουζ δημιούργησαν το rock & roll.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, ακολούθησε η Βιομηχανική Επανάσταση, με την οποία η folk συμπεριέλαβε και τα λεγόμενα work songs. Δηλαδή με θέματα που αφορούν στο κυνήγι, την αγροκαλιέργεια, τα ναυτικά τραγούδια (sea shanties), τα τραγούδια των καου-μπους, ακόμα και τα τραγούδια των σκλάβων που δούλευαν στις φυτείες.
Ιδιαιτέρως δε κατά την ρομαντική περίοδο, μουσικά πάντα, δηλαδή τον 19ο αιώνα, πολλοί συνθέτες περιόδευσαν σε διάφορες χώρες συλλέγοντας τοπικά folk ακούσματα και ενσωματώνοντάς τα στις συνθέσεις τους. Από αυτή την κίνηση προήλθαν δύο αναβιώσεις. Η πρώτη τέλη 19ου αιώνα και αρχές 20ου με την λεγόμενη English Folk Dance Society. που το 1932 έγινε English Folk Dance and Song Society (EFDSS). Η δεύτερη αναβίωση ξεκίνησε μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, ακολουθώντας την Αμερικανική αναβίωση της φολκ. Με αυτήν συμπεριελήφθηκαν και ερωτικά τραγούδια, που τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχαν. Η δεύτερη αναβίωση της Αγγλικής φολκ έγινε μεταξύ 1945 και 1969 και ακολούθησε παρόμοια κίνηση που έγινε στην Αμερική. Η κίνηση από την Αμερική διαδόθηκε από πρόσωπα όπως ο Alan Lomax που είχε μετακινηθεί στην Αγγλία την εποχή του Μακαρθισμού. Αποτέλεσμα της 2ης αναβίωσης ήταν η δημιουργία φολκ κλαμπ στις μεγαλύτερες πόλεις από το 1950. Μοιάζει δε, να υπάρχουν ευδιάκριτες θρησκευτικές αλλά και τοπικές παραλλαγές, όσον αφορά στο περιεχόμενο αλλά και στο στυλ, όπως επίσης διακρίνονται διαδράσεις μεταξύ Αγγλικής φολκ και Σκωτσέζικης μουσικής αποτέλεσμα μεταναστευτικών επιρροών. Επίσης υπάρχει και η επίδραση από άλλες μουσικές παραδόσεις ιδιαιτέρως την ροκ μουσική, που σαν αποτέλεσμα είχαν τον διαχωρισμό της folk ως folk/rock, folk/pank και folk/metal. Μεγαλύτεροι παρουσιαστές υπήρξαν οι Copper Family , οι Watersons και Ian Campbell Folk Group.

Watersons-John Barleycorn (1965)


Η μίξη των διαφόρων στυλ της Αμερικανικής μουσικής και της Αγγλικής φολκ, βοήθησε να δημιουργηθεί ένα ιδιαίτερο παίξιμο της κιθάρας το λεγόμενο fingerstyle, γνωστό και ως folk baroque, με πρωτοπόρους τους Davy Graham, (ας εστιάσουμε στο fingerstyle παίξιμο και ας αφήσουμε τις διαμάχες σχετικά με τους Led Zeppelin, Spirit κλπ στους ειδικούς. Πάντως για όποιον ενδιαφέρεται παραπάνω ας δει την ιστορία εδώ: 
http://everything.explained.today/Cry_Me_a_River/
Είναι τραγούδι του Arthur Hamilton από το 1953.)

Davy Graham-Cry Me a River (1959)

καθώς και τον Martin Carthy (εδώ από ένα τραγούδι θρύλο παρμένο από τις μεσαιωνικές μπαλάντες του Francis James Child και συγκεκριμένα το "the Elfin Knight"). Και αυτό το τραγούδι παιγμένο πριν από τους Simon & Garfunkel, αλλά ας μην μένουμε πάλι στα περί "δανεισμών".

Martin Carthy-Scarborough Fair (1965)

Ανάμεσα βέβαια σε αυτούς τους χαρισματικούς masters της κιθάρας βρίσκονται και οι John Renbourn,

John Renbourn-the Mist Covered Mountains of Home 1-3 (1979) 


και Bert Jansch 

Bert Jansch-Angie (1966)

PROGRESSIVE FOLK

Ως ρίζες για την progressive folk μπορούν να θεωρηθούν τα Αμερικανικά μουσικά στυλ αναμεμιγμένα με την Αγγλική folk. Η progressive folk δημιουργήθηκε για την αναβάθμιση της folk, μέσα από μεγαλύτερη μουσικότητα ή/και επιδεξιότητα στην σύνθεση.
Πολλοί καλλιτέχνες του είδους αυτού διατήρησαν το παραδοσιακό στοιχείο στην μουσική τους, όπως οι  John Renbourn και Bert Jansch, οι οποίοι μαζί με τους Jacqui McShee (η κοπέλα), Danny Thompson, και Terry Cox, σχημάτισαν τους Pentangle το 1967.

Pentangle-Way Behind the Sun (1968)



Pentangle-So Clear (1971)



Άλλοι καλλιτέχνες άφησαν ολοκληρωτικά το παραδοσιακό στοιχείο και στην κατηγορία αυτή ιδιαίτερα επιδραστικοί υπήρξαν οι Donovan και οι Incredible String Band οι οποίοι φαίνεται σαν να ανέπτυξαν ένα νέο μουσικό υπο-γένος την psychedelic folk. Στον δίσκο του Donovan "Sunshine Superman" sitar παίζει ο Shawn Phillips.

Donovan-Three King Fishers (1966)
 

Incredible String Band-Painting box (1967)



Τέλη '60 και αρχές '70 η progressive folk άνθισε με συγκροτήματα όπως οι Third Ear Band και οι Quintessence τείνοντας στην Ινδιάνικη μουσική, αλλά και περισσότερο αφηρημένη δουλειά από γκρουπ όπως οι Comus, Dando Shaft, The Trees, Spirogyra, Forest, και Jan Dukes De Grey.

Third Ear Band-Fleance (1972)



Quintessence-Pearl And Bird (1969)



Comus-Winter is a Coloured Bird (1971)



Dando Shaft-in the Country (1970)



the Trees-Snail's Lament (1970)



Spirogyra-Dont Let it Get You (1972)



Forest-Hawk the Hawker(1970)



Jan Dukes De Grey-Sun Symphonica Part 1 (1971)



Όμως η εμπορική επιτυχία δεν ήρθε ποτέ και οι περισσότερες από τις μπάντες αυτές διαλύθηκαν ή στράφηκαν προς τελείως διαφορετική κατεύθυνση από το 1973 και μετά. Ίσως η καλύτερες ατομικές προσπάθειες στην progressive folk υπήρξαν αυτές των Nick Drake και John Martyn, οι οποίοι ήταν solo με δικές τους συνθέσεις. Η πιο επιτυχημένη πάντως ήταν του Ralph McTell, ο οποίος έκανε καθαρή φολκ μουσική, χωρίς όμως να στηρίζεται στην παράδοση.

Nick Drake-Day is Done (1969)


John Martyn-Glory Box (1998)



Ralph McTell-Streets of London (1969)


FOLK ROCK

Η folk rock αναπτύχθηκε στην Αγγλία κατά τα μέσα μέχρι και τα τέλη του'60, από τους Fairport Convention, που καλλιέργησαν στοιχεία από την Αμερικανική folk rock και από την 2η αναβίωση της φολκ. Εδώ χρησιμοποιούνται παραδοσιακές συνθέσεις σε παραδοσιακό στυλ, παιγμένα με ένα συνδυασμό παραδοσιακών και ροκ οργάνων. Το '70 βέβαια αυτό γίνεται περισσότερο αισθητό από γκρουπ όπως οι Pentangle, Steeleye Span και the Albion BandΓρήγορα αυτό υιοθετήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα από την περιρρέουσα Κέλτικη κουλτούρα, με πρωτοπόρο τον Alan Stivell και γκρουπ όπως οι Malicorne.
Στην Ιρλανδία ήταν οι Horslips και επίσης στην Σκωτία, Ουαλία Isle of Man και Κορνουάλη διάφοροι που έπαιξαν Κέλτικη ροκ (μπορείτε να διαβάσετε και να ακούσετε εκτενέστερα στο ποστ μας https://musicoversixcenturies.blogspot.gr/2017/11/celtic-rock.html). Μέχρι το 1980s το είδος ήταν σε κάθετη άρνηση από το κοινό, αλλά επιβίωσε και αναζωπυρώθηκε μέχρι τα '90'ς.

Εδώ το folk τραγούδι που πάρθηκε από τις Μεσαιωνικές μπαλάντες του Francis James Child.
Fairport Convention-Matty Groves (1969)

Ακόμα ένα διαμάντι από το 3o άλμπουμ τους Unhalfbricking 

Fairport Convention-Autopsy (1969)


αλλά και το πιο διάσημο τραγούδι τους που η 20-χρονη τότε Sandy Denny έγραψε το 1967!!

Fairport Convention-Who Knows Where the Time Goes (1969)



Ο Ashley Hutchings εν ζωή σήμερα 72 χρόνων, ήταν αυτός που έφτιαξε τους Fairport Convention, τους Steeleye Span αλλά και τους Albion Band, στους οποίους τραγούδησε η σύζυγός του και μεγάλη τραγουδίστρια της folk Shirley Collins.

Steeleye Span - All Things Are Quite Silent (1970)



Shirley Collins & the Albion Band-Poor Murdered Woman (1971)


Alan Stivell-Suite Irlandaise / The King of the fairies (1972)



Malicorne - Bourrée (1974)



Horslips - Drive The Cold Winter Away (1976)


FOLK METAL

Σε μια προσέγγιση πολύ όμοια με τις ρίζες της Αγγλικής φολκ ροκ του 1960, οι thrash metal Skyclad πρόσθεσαν βιολιά από στούντιο μουσικούς(session) σε διάφορα τραγούδια τους για το άλμπουμ τους The Wayward Sons of Mother Earth 1990. Αυτό έπιασε και έτσι υιοθέτησαν μόνιμα ένα βιολιστή και έγιναν πρωτοπόροι της folk metal, που είχε ιδιαίτερη επίδραση στην Ιρλανδία, στην Βαλτική και στην Γερμανία. 

Skyclad-Moongleam and Meadowsweet (1991)

Μία αναζωπύρωση στην φολκ συνέβηκε στα '90'ς. Με δουλειές όπως των Kate Rusby, Bellowhead, Nancy Kerr, Kathryn Tickell, Jim Moray, Spiers and Boden, Seth Lakeman, Frank Turner, Laura Marling και Eliza Carthy επιτεύχθηκε τεράστια επιτυχία, η οποία προωθήθηκε από το BBC Radio 2 Folk Awards και έτσι η folk βρίσκεται για πάνω από 30 χρόνια τώρα σε περίοπτη θέση στην Αγγλία.

Προσπαθώντας πάντοτε να αγγίξουμε κάποια πτυχή της πλούσιας μουσικής ιστορίας ελπίζουμε να σας μεταφέραμε στο μαγικό κλίμα της εποχής των παραδοσιακών Αγγλικών τραγουδιών ή να σας ιεραρχήσαμε ήδη γνωστά σας ακούσματα, όσο περνούσε από το χέρι μας.




Βασίλης


Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 2017


ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ (RAIN SONGS)

Ύψωσε τα λόγια σου, όχι τη φωνή σου. Είναι η βροχούλα που κάνει τα λουλούδια να μεγαλώσουν, όχι η καταιγίδα. Τζελαλαντίν Αλ Ρουμί
Ένα αφιέρωμα για τραγούδια σχετικά με την βροχή ξεκινάει. Πάρτε τις ομπρέλες σας και ελάτε να ακούσετε μαζί μας γνωστά και άγνωστα τραγούδια σχετικά με την βροχή. 

του φίλου Γιάννη Μπιτσάκου
Κυριολεκτικά,οι στίχοι του τραγουδιού περιγράφουν μια μικρή περίοδο βροχής που πέφτει καθώς ο ήλιος λάμπει,φαινόμενο ιδιαίτερα κοινό στη Λουιζιάνα, το Μισισιπή και την Αλαμπάμα. Μερικοί πιστεύουν ότι οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται στον πόλεμο του Βιετνάμ , με τη "βροχή" να είναι μια μεταφορά για τις βόμβες που πέφτουν από τον ουρανό,άλλοι λένε ότι το τραγούδι είναι για τον ιδεαλισμό της δεκαετίας του 1960 και για το ξεθώριασμά του. Ο John Fogerty έχει πει σε συνέντευξη ότι είναι για τις αυξανόμενες εντάσεις στους Creedence Clearwater Revival και την επικείμενη αποχώρηση του αδελφού του Tom από το συγκρότημα. Σε άλλη συνέντευξη είπε ότι γράφτηκε για το γεγονός ότι το συγκρότημα ήταν στην κορυφή και είχαν ξεπεράσει τις πιο τρελές προσδοκίες τους για φήμη και περιουσία. Ήταν πλούσιοι και διάσημοι, αλλά κατά κάποιο τρόπο όλα τα μέλη της μπάντας εκείνη την εποχή ήταν καταθλιπτικά και δυσαρεστημένα...
Have you ever seen the rain, coming down on a sunny day ?

Creedence Clearwater Revival-Have you ever seen the rain



του φίλου Σπύρου Μασούρα

Στις 22 Οκτωβρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος John F. Kennedy εμφανίστηκε στην εθνική τηλεόραση για να ανακοινώσει την ανακάλυψη σοβιετικών πυραύλων στο νησί της Κούβας , ξεκινώντας την κρίση των πυραύλων στην Κούβα. Το τραγούδι παρέμεινε σχετικό κατά τη διάρκεια των ετών λόγω του ευρύτερου του μηνύματος: οι εικόνες του τραγουδιού δείχνουν την αδικία, τον πόνο, την ρύπανση και τον πόλεμο. Βέβαια ο Dylan υποστηρίζει ότι το τραγούδι γράφτηκε περίπου έναν μήνα πριν τη κρίση σε μια δήλωσή του μάλιστα είπε:
"Όχι, δεν είναι ατομική βροχή, είναι απλώς μια δυνατή βροχή, δεν είναι η βροχή που βλάπτει, εννοώ κάποιο τέλος που πρέπει να συμβεί ... Στο τελευταίο στίχο, όταν λέω, τα σφαιρίδια δηλητηρίου πλημμυρίζουν τα νερά », αυτό σημαίνει όλα τα ψέματα που οι άνθρωποι λένε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς τους και στις εφημερίδες τους»

Bob Dylan - A Hard Rain's A-Gonna Fall


της φίλης Χαρούλας Νικολαίδου

Έχει εκεί μέσα ένα φλάουτο, μία στιγμούλα που επαναλαμβάνεται σε σημεία. Αυτή είναι όλη η μαγεία στο τραγούδι του Jose Feliciano, είναι η βροχή μέσα στο τραγούδι...

Jose Feliciano-Rain


του φίλου Μάνου Φατίση

O Antonello Venditti με το ατμοσφαιρικό του τραγούδι Piove Su Roma (Βρέχει στη Ρώμη) μας χαρίζει μερικές όμορφες εικόνες που παρατηρεί στην Αιώνια Πόλη από το παράθυρό του, ενώ αναπολεί την αγαπημένη του που έφυγε.
Λέει σε κάποια σημεία: «Βρέχει στη Ρώμη κι ούτε αυτός ο σκατένιος καιρός δεν με παρηγορεί, …αυτός ο έρωτας δεν θέλει να πεθάνει…»
Και πιο κάτω κάποιες εικόνες…: «…Βρέχει στις στέγες των σπιτιών και στις ιστορίες της Ρώμης/Κι οι μανάδες πηγαίνουν τρέχοντας τα παιδιά τους στο σχολείο»
Και πιο κάτω: «Πέφτει η βροχή αργά από τον ουρανό/Και σαν μια κουρτίνα από θάλασσα κρύβει ολόκληρο τον κόσμο…» 
Και το βιντεάκι είναι μέσα στο κλίμα...
Antonello Venditti-Piove Su Roma 


του φίλου Γιάννη Μπιτσάκου
Από το 'The Low Spark of High Heeled Boys' του 1971,ένα άλμπουμ που το χαρακτηρίζουν διαφορετικές μορφές της ροκ,όπως τζαζ ροκ , progressive rock , καθώς και το κλασικό rock and roll. Το θέμα του συγκεκριμένου τραγουδιού είναι η δύναμη της φύσης.Τα φωνητικά των Steve Winwood και Jim Capaldi δένουν καταπληκτικά σε μία μουσική...πανδαισία από την κιθάρα του Winwood,το βιολί του Ric Grech και το φλάουτο και σαξόφωνο του Chris Wood,μεταξύ άλλων...


Traffic-Rainmaker


του φίλου Θέμη Φαλλίδα

Οι Queensryche έφτασαν στο μέγιστο progressive προφίλ τους με το άλμπουμ Empire. Ήταν ρίσκο, έτσι κι αλλιώς, ο παραπάνω πειραματισμός γιατί το προηγούμενο Operation Mindcrime ήταν ένα masterpiece από τα καλύτερα της Metal όλων των εποχών. Σε αυτό το "βροχερό" τραγούδι ξεδιπλώνεται υπέροχα η συναισθηματική χροιά του γκρουπ σε μελωδίες και στίχους. Μέχρι και Fender Telecaster εμφανίστηκε!

Queensryche-Another Rainy Night


PHIL COLLINS-"I Wish It Would Rain Down"
Τραγούδια για την βροχή, λοιπόν...! Πλούσιο υλικό, δε συμφωνείτε; Πολλές επιλογές...! Ως πρώτη, προτείνεται το πιο "blues" και δραματικό τραγούδι του Phil Collins, από το άλμπουμ του 1989 "...But Seriously". Από ότι θα θυμάστε κι από το video clip,το οποίο παιζόταν νύχτα-μέρα κάποτε στο MTV, κιθάρα παίζει ο Eric Clapton. H απόλυτη επίκληση βροχής !

Phil Collins-I Wish It Would Rain Down


Rain από τους Cult από το LP τους LOVE το 1985. Λίγη σημασία έχει ποια εποχή το άκουσε κανείς, σημασία έχει να το ακούσει μόνο. Εδώ https://musicoversixcenturies.blogspot.gr/2017/…/cult-a.html
θα βρείτε πολλές πληροφορίες για το συγκρότημα καθώς και πλούσιο ακουστικό υλι
κό.

Cult-Rain


Από το L.P. "Famous Last Words" του 1982. Το τελευταίο της μπάντας με τον Roger Hodgson πριν την αφήσει για σόλο καριέρα.Τα credits πιστώνονται στον ίδιο και στον Rick Davies. Μεγάλη αίσθηση είχε κάνει στα '80ς και το μελό, κινηματογραφικό video clip του τραγουδιού, ειδικά στο τέλος...με τις κόκκινες ομπρέλες !

Supertramp-It's Raining Again


Λίγο άγνωστο ίσως το πολύ γλυκό τραγούδι που ακολουθεί, εκτός κι αν είναι κανείς φανατικός του Captain Beefheart. Η magic band σε τρομερή φόρμα και ο Captain να τραγουδάει "I won't sleep until I find you/ I won't eat until I find you/ My heart won't beat until I wrap my arms around you" Πολύ καλό cover έχουν κάνει οι Everything But the Girl, αλλά νομίζω ότι ο Captain Beefheart το απογειώνει. (1972) και από το LP Clear Spot.

Captain Beefheart-My Head Is My Only House Unless It Rains


Tο "παιδί της Αφροδίτης", γνήσιο τέκνο των Β.Παπαθανασίου, Ντ. Ρούσσο, Λ. Σιδερά και Αργ. Κουλούρη, σχηματίστηκαν το 1967 και λίγο αργότερα "δραπετεύουν" στον Λονδίνο για να αποφύγουν την κατάταξή τους στον στρατό, στα χρόνια της δικτατορίας. Τον Μάη του ΄68 (!) κυκλοφορούν στη Γαλλία, μέσω της Mercury, το πρώτο τους single, "Rain and Tears", το οποίο γίνεται αμέσως αποδεκτό κι αγαπητό από τη γαλλική νεολαία. Τραγουδιέται, κυριολεκτικά, εν μέσω των γνωστών επεισοδίων της εποχής. Πουλάει ένα εκατομμύρια κόπιες και φυσικά γίνεται χρυσό. Τους ανοίγει κι όλες τις πόρτες !... Αργότερα, φυσικά, συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο τους άλμπουμ "End of the World",τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Εκείνο το καλοκαίρι, δύο "ξένα" γκρουπάκια μονοπωλούν τα live της Νίκαιας, στον γαλλικό Νότο: οι Pink Floyd και οι Aphrodite's Child !!!

Aphrodite's Child-Rain and Tears


του φίλου Μάνου Φατίση

Και μια διασκευή στα ιταλικά από τους πρόδρομους των PFM τους Quelli. Lacrime e Pioggia (=δάκρυα και βροχή) 
Quelli - Lacrime e pioggia 



Αυτοί οι κύριοι που σχηματίστηκαν το 1966 στο Οχάιο μοιράζονταν κάποτε τη σκηνή με ονόματα όπως Kinks, Led Zeppelin, Grand Funk και πολλούς άλλους. Από το line up τους πέρασαν το '68 ο κιθαρίστας Joe Walsh μετέπειτα στους Eagles (στην ουσία από αυτούς ξεκίνησε). καθώς και το '73 ο κιθαρίστας Tommy Bolin, αργότερα αντικαταστάτης του Blackmore στους Deep Purple. Το 1977 διαλύθηκαν, αλλά περιοδικά βρίσκονταν ξανά για συναυλίες. Enjoy!😎



James Gang-Ashes the Rain and I



"She took all my money/And my best friend/You know the story......................................
I'm not Able, I'm just Cain/Open up the heavens/Make it rain ! "
Αυτά ...κι άλλα ωραία (!) στο τραγούδι του Tom Waits, από το άλμπουμ του 2004 "Real Gone", το οποίο ανακηρύχθηκε από Harp Magazine ως το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς !
Tom Waits-Make It Rain


Το άλμπουμ τους Roots to Branches κυκλοφόρησε το 1995. Ο Ian Anderson είπε ότι τον χάλασε που τα κομμάτια ακούγονται με ήχο '70's. Εμένα πάλι δε με χάλασε καθόλου κάτι τέτοιο.😎


Jethro Tull-Stuck In the August Rain


Μία περίεργη ιστορία κρύβεται πίσω από αυτόν το δίσκο. Αν και γράφει Babe Ruth κανένας από το original line up δεν βρίσκεται πια εκεί. Απλά ο κιθαρίστας Bernie Marsden (UFO, Cozy Powell's Hammer, Babe Ruth, Paice Ashton Lord, Whitesnake κλπ, ως τότε μέλος των Babe Ruth, από τον προηγούμενο δίσκο τους, είχε κρατήσει κάποια κομμάτια από τα προηγούμενα γκρουπ που μετείχε, τα οποία συμπεριέλαβε στον δίσκο αυτό, με την συναίνεση των πρώην μελών του γκρουπ να χρησιμοποιήσει το όνομα Babe Ruth. Έτσι έγινε ο τελευταίος δίσκος των Babe Ruth χωρίς αυτούς. 😎




Babe Ruth-Standing In the Rain


Σύνθεση των Rod Evans (φωνητικά) και Jon Lord, από το 1968. Κυκλοφόρησε ως Β-side single μαζί με το "Hush". Και τα δύο συμπεριλήφθηκαν στο πρώτο άλμπουμ, με τον τίτλο "Shades of Deep Purple". Εδώ θα βρεις, εκτός των παραπάνω, κι άλλες κομματάρες, όπως το "Mandrake Roots", "And The Address" ή την άπαιχτη διασκευή του "Hey Joe". Δίσκος για...κορνίζωμα !

Deep Purple-One More Rainy Day


Σε αυτό το άλμπουμ τους, δεν έχουν τον ιδρυτή τους Dick Taylor, ο οποίος είχε φύγει μετά την κυκλοφορία του S.F. Sorrow δηλ. του προηγούμενου άλμπουμ τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το άλμπουμ αυτό, δεν είναι αριστούργημα. Το αντίθετο θα έλεγα. Pretty Things -Parachute (1970)
the Pretty Things-Rain


Τραγούδι που ηχογραφήθηκε το 1972 και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ "Houses Of The Holy"της επόμενης χρονιάς. Είναι ελάχιστα γνωστό ότι έμπνευση για την σύνθεσή του αποτέλεσε ο... George Harrison (!), αφού κάποια στιγμή είπε στον Bonham ότι δεν έγραψαν ποτέ κάποια μπαλάντα ! Όταν το έμαθε ο Page, τροποποίησε ένα κομμάτι που είχε στα σκαριά, έβαλε κι ο Plant φανταστικούς στίχους και την καλύτερή του φωνή κι έτσι γεννήθηκε τούτο το αριστούργημα. Εδώ το ακούμε από το γνωστό UnLedded MTV project, ένα 90λεπτο live, με τον τίτλο "No Quarter" των Page & Plant (1994)

Jimmy Page & Robert Plant-the Rain Song


Σύνθεση του Richard Hawley από το προσωπικό της άλμπουμ, του 2009, "The Performance". Το πρώτο της άλμπουμ, μετά από τόσες δεκαετίες παρουσίας στο τραγούδι, που έχει πρωτότυπες συνθέσεις. Η δημοφιλής Βρετανίδα τραγουδίστρια, έχοντας ερμηνεύσει "τεράστια" κομμάτια στην καριέρα της, αποδεικνύει ακόμη και σήμερα, στα 80 της, ότι...τα διαμάντια είναι - και πρέπει να είναι - παντοτινά !

Shirley Bassey-After the Rain


Απλά υπέροχοι Grateful Dead από το 1970 και το LP τους American Beauty. Το τραγούδι έχει πολύ βαθιά τις ρίζες του στην Αμερικάνικη folk και country σκηνή. Ο Jerry Garcia εδώ παίζει πιάνο και τραγουδάει ο Phil Lesh, για τον οποίο το τότε κοινό παραληρούσε. Δίσκος must have και προσωπική μεγάλη μου λατρεία!

Grateful Dead-Box of Rain


Από τον δίσκο τους Love Is του 1968, μία χρωματιστή βροχή έτσι για ποικιλία. 😎





Eric Burdon & The Animals-Coloured Rain


Από το άλμπουμ "Front Page News" του 1977, που εμφανώς σηματοδοτεί το τέλος - και την παρακμή - μιας λαμπρής περιόδου (1970-1977) της μπάντας. Ένα υποτιμημένο κι όχι τόσο δημοφιλές άλμπουμ.

Wishbone Ash-Come In from the Rain


Από το LP Islands, το τελευταίο τους με το αρχικό line up τους. Στην πραγματικότητα έπρεπε να τελειώσουν με το συμβόλαιο που είχαν με την δισκογραφική, αφού το συγκρότημα το 1977 ήδη είχε μεγαλουργήσει και δεν είχε και πολλά ακόμα να δώσει σε σχέση με την δόξα του παρελθόντος. Enjoy!

the Band-Right as Rain


Κλασική, ονειρική Enya από το άλμπουμ "Amarantine" του 2005. Η Enya έχει αρκετά τραγούδια με θέμα την βροχή. Εδώ...ένα απ' αυτά. Κλείστε τα μάτια και ακούστε...!

Enya-It's in the Rain


Enya-A Day Without Rain



της φίλης Χαρούλας Νικολαίδου

Ακόμα ένα αριστούργημα
Enya-Storms in Africa



Πίσω στο 1962 όταν οι Everlys μίλαγαν απευθείας στην καρδιά του κοινού με το τραγούδι τους. Το τραγούδι που γράφτηκε από την Carole King και τον Howard Greenfield, έγινε cover από πολλούς μετέπειτα καλλιτέχνες.

the Everly Brothers-Crying in the Rain

του φίλου Γιάννη Μπιτσάκου

Η πιο γνωστή ίσως διασκευή
A-ha-Crying in the Rain



Ο παλιός, καλός, ρομαντικός Randy Newman από το πρώτο του άλμπουμ, του 1968. Αργό τραγούδι, που μιλάει για μοναξιά -ξεχειλίζει η απελπισία - παιγμένο μόνο με το μαγικό πιανάκι του Ιδιοφυούς μουσικού. Και πόσα covers έχουν γίνει σ' αυτό : Nina Simone, Bette Midler, Peter Gabriel, UB 40, Norah Jones, μερικοί μόνο από αυτούς που το διασκεύασαν !
Λες τελικά να βρέξει στ' αλήθεια...?!!!

Randy Newman-I Think it's Going to Rain Today

Επειδή ο τίτλος "Βασιλιάς" δεν έρχεται τυχαία, εδώ από το 1970.

Elvis Presley-Kentucky Rain


Ένα κομμάτι-υπογραφή του Prince και του συγκροτήματός του The Revolution, από το ομώνυμο άλμπουμ, του 1984. Είναι αφιερωμένο στην πρώην κοπέλα του Vanity (a.k.a Denice Matthews) κι έχει ένα κιθαριστικό part - σόλο στη μέση που θυμίζει έντονα...Pink Floyd ! Σύμφωνα με τον ίδιο, το "purple" χρώμα προέρχεται από το μπλε του ουρανού και το κόκκινο του αίματος που μπορεί να υπάρξει εκεί - προφανώς στην ...Judgment Day ! 
Για όποιον "το ψάχνει", η φράση "purple rain" πρωτοεμφανίζεται στη δισκογραφία, στο τραγούδι "Ventura Highway" των America (1972) !!!

Prince-Purple Rain


Και η βροχή συνεχίζει να πέφτει. Straight through!

Grand Funk Railroad-Rain Keeps Fallin


Τραγούδι του 1983, που περιέχεται στο άλμπουμ "Touch" της ίδιας χρονιάς. Ως single κυκλοφόρησε στις αρχές του '84. Γραμμένο από το "δίδυμο" Annie Lennox, David Stewart. Όντας η βασική μουσική του κομματιού είχε ήδη βγει, οι στίχοι - και ο τίτλος - προήλθαν μετά από ένα καβγά που είχαν μεταξύ τους. Η Lennox κοιτούσε τσαντισμένη έξω από ένα παράθυρο, όταν αναφώνησε: "Here comes the rain again" ! Αμέσως πήρε ένα κομμάτι χαρτί, γράφοντας με αυτόματο τρόπο τους στίχους. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...!

Eurythmics-Here Comes the Rain Again


Μια άλλη εκδοχή στο στυλ των Uriah Heep

Uriah Heep-Rain


Άλλο ένα μεγάλο τραγούδι από το άλμπουμ-σταθμό του 1970 "Sweet Baby James". Γραμμένο για την παιδική φίλη του Taylor, την Suzanne Schnerr, η οποία αυτοκτόνησε για να ξεφύγει από τον εθισμό της στα ναρκωτικά. Αυτό τον έριξε σε μεγάλη περισυλλογή, αφού κι ο ίδιος περνούσε κάτι παρόμοιο, αλλά και σε βαριά κατάθλιψη. Όταν συνήλθε όμως, αποζημίωσε τον εαυτό του - κι εμάς - με αυτό το υπέροχο κομμάτι, το οποίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη.

James Taylor-Fire and Rain


Ψυχεδελικό ροκ ναι, αλλά από την Νότια Αφρική... πρωτότυπο ε? Ιδιαίτερα αν πρόκειται για διαμάντι άλμπουμ. Ακούστε!

McCully Workshop Inc.-Why Can't it Rain


Οι Noir (νουά) ήταν ένα blues/rock γκρουπ που τα μέλη του ήταν όλοι μαύροι και που πρόσφεραν στην μουσική μόνο αυτό τον δίσκο που είναι πραγματικά θαυμάσιος. Ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του διαλύθηκαν. 1971 We had to let you have it

Noir-Rain


Μάνος Χατζιδάκις-Βροχή



Το αφιέρωμα στη βροχή λαμβάνει τέλος κάπου εδώ. Η βροχή βέβαια πάντα είναι αναγκαία και ευπρόσδεκτη. Ευχαριστούμε όλους όσους συμμετείχαν και ευχόμαστε σε όλους καλές γιορτές με υγεία. Θα ακολουθήσει βέβαια κάποιο άλλο αφιέρωμα κατά την διάρκεια των εορτών. Stay tuned!

Debussy-Jardins sous la Pluie

Διαβάστε/Ακούστε επίσης