Υπάρχει ένας όρος, ο οποίος περιγράφει ένα συγκεκριμένο στυλ μουσικής που παίχτηκε από μουσικούς, μερικοί από τους οποίους είχαν έδρα το Canterbury στο Kent της Αγγλίας, την περίοδο μεταξύ τέλη '60 αρχές '70. Αυτοί λοιπόν οι μουσικοί έπαιξαν μαζί σε διάφορες μπάντες εναλλασσόμενοι μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν ομοιότητες στα ακούσματα και να διαμορφώσουν ένα στυλ ιδιαίτερο και ξεχωριστό, αυτό που έμεινε να λέγεται μέχρι σήμερα... Canterbury scene.

CANTERBURY SCENE

Τι είναι όμως το Canterbury? Ένας δημοφιλής προορισμός, ένα τουριστικό μέρος σήμερα, όπου βέβαια δεν το γνωρίζουν όλοι εξαιτίας της ιδιαιτερότητάς του αυτής στην μουσική σκηνή. Την εποχή του σιδήρου όμως, το Canterbury ήταν η πρωτεύουσα των Κέλτικων φυλών Cantiaci και Jutes που πριν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατοικούσαν στο χώρο, που τώρα λέγεται Kent. 

Πολλοί Άγγλοι avant-garde και fusion μουσικοί ξεκίνησαν την καριέρα τους σε τέτοιες μπάντες όπως προαναφέρθηκε, συμπεριλαμβανομένων των  Hugh Hopper, Steve Hillage, Dave Stewart (keyboardist), Robert Wyatt, Kevin Ayers, Daevid Allen, και Mike Ratledge. Όλοι αυτοί λοιπόν, οι πρωτοπόροι λένε ότι η μουσική του Canterbury δεν ζει εκεί, απλά δημιουργείται εκεί. Βέβαια με το πέρασμα των χρόνων και με πολλούς μουσικούς εκτός, να έρχονται σε Canterbury μπάντες, νέα γκρουπ ανά τον κόσμο υιοθέτησαν τον Canterbury ήχο, τον όρο που ήρθε για να περιγράψει το μουσικό στυλ περισσότερο παρά τα τοπικά γκρουπ.
Το συχνό και κοινό στοιχείο σε αυτό το μουσικό στυλ είναι η ψυχεδέλεια, οι "δύσκολοι" στίχοι και η χρήση της αυτοσχεδίασης που πηγάζει από την jazz. Αυτό δε που κάνει αίσθηση, είναι η ένταση μεταξύ μπλεγμένων αρμονιών, εκτεταμένων αυτοσχεδιασμών και τον πόθο να γράψουν πανέμορφα κομμάτια.
Υπάρχει ποικιλία μέσα στους κόλπους της μουσικής αυτής σκηνής που κυμαίνεται από το pop/rock στυλ των Soft Machine και των Caravan, στα avant-garde κομμάτια των National Health μέχρι jazz αυτοσχεδιασμούς όπως αργότερα έπαιξαν οι Soft Machine, οι In Cahoots και οι Gong. Έτσι όρισαν την μουσική αυτή σκηνή να έχει συγκεκριμένους αρμονικούς συνδυασμούς, καθώς και ένα τρόπο αυτοσχεδιασμού πολύ διαφορετικού βέβαια από αυτό που λαμβάνει χώρα στη Jazz. Η σκηνή αυτή έχει μία κύρια και κοινή ρίζα. Αυτή λέγεται the Wilde Flowers, μια μπάντα που σχηματίστηκε το 1964, η οποία υπήρξε σε διάφορες περιόδους το "σπίτι" των περισσότερων ιδρυτικών μελών των Soft Machine και των Caravan, οι οποίοι με την σειρά τους προμήθευσαν μουσικούς σε επόμενα γκρουπ.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν το μουσικό μας ταξίδι:

the Wilde Flowers-Memories

the Wilde Flowers-Impotence

Η γέννηση λοιπόν του συγκεκριμένου ήχου εν μέρει θα πρέπει να αναζητηθεί πίσω στο 1960, όταν ο 22χρονος τότε Daevid Allen από την Αυστραλία, νοίκιασε στο σπίτι των γονιών του Robert Wyatt. Ο νεαρός Daevid έφερε μαζί του μια συλλογή jazz δίσκων και ένα διαφορετικό στυλ. Το 1963 Wyatt, Allen και Hugh Hopper έφτιαξαν τους Daevid Allen Trio που μετονομάστηκαν σε Wilde Flowers το 1964. Από εκεί και πέρα ο Robert Wyatt, Daevid Allen, Kevin Ayers (ο οποίος μετείχε και στους Wilde Flowers) και Mike Ratledge έφτιαξαν τους Soft Machine το 1966.

Soft Machine-Contusions/Another Lover Has Gone/Fred The Fish

Soft Machine-Kings and Queens

Soft Machine-Why Are We Sleeping?

Soft Machine-Song of Aeolus

Robert Wyatt-Sea Song

Ωστόσο οι Wilde Flowers επιβίωσαν με ηγέτη τον Pye Hastings συχνά επικουρούμενου από τον αδερφό του Jimmy Hastings που έπαιζε ως guest member, είτε των Wilde Flowers, είτε των Caravan, όταν δεν ήταν απασχολημένος με άλλες jazz κατεξοχήν δουλειές του.
Από αυτή την δεύτερη ενσάρκωση των Wilde Flowers ξεπήδησαν οι Caravan με αρχικό line up τους: Pye Hastings (vocals, lead guitar), Richard Sinclair (bass), Dave Sinclair (keyboards) και Richard Coughlan (drums).

Caravan-Love Song With Flute

Caravan-Can't Be Long Now

Caravan-Nine Feet Underground

Caravan-No Backstage Pass

Caravan - Be All Right / Chance Of A Lifetime

Στον πιο κάτω αριστουργηματικό δίσκο του 1976, Blind Dog at St Dunstans', βλέπουμε την επιρροή του Canterbury στους Caravan. Απεικονίζεται στο εξώφυλλο η οδός St. Dunstan που οδηγεί στην παλαιά Δυτική πύλη του Canterbury. O St. Dunstan (909-988 μ.Χ.) υπήρξε αρχιεπίσκοπος του Canterbury και ο προστάτης και θαυματουργός θεραπευτής άγιος των τυφλών. Από εκείνα τα χρόνια λοιπόν σώζεται η ιστορία δύο σκυλιών που το ένα οδηγεί το άλλο που είναι τυφλό στον St Dunstan για να το θεραπεύσει. Στο τέλος του τραγουδιού "Jack and Jill" ακούγονται γαβγίσματα και δύο φωνές: η πρώτη να ρωτάει  "What are those two doggies doing over there?" και η άλλη να απαντάει "Well, the doggie in front is blind and his friend behind is pushing him all the way to St Dunstan's"

Caravan-All the Way

 Άλλα πρώιμα γκρουπ της σκηνής ήταν οι Delivery και οι Egg των οποίων τα μέλη όπως πχ ο Phil Miller (Delivery) σχημάτισε τους Matching Mole με τον Robert Wyatt και τους Hatfield and the North με τον keyboard player Dave Stuart (Egg).

Delivery-Home Made Ruin

Egg-I Will Be Absorbed

Matching Mole-O Caroline

Hatfield and the North-Share It

 Άλλα γκρουπ που έπαιξαν με το συγκεκριμένο στυλ ήταν:

National Health-Tenemos Roads

Steve Hillage - Pentagrammaspin

Gong-Shamal

In Cahoots-Black Cat

Gowen - Miller- Sinclair-Tomkins - A Fleeting Glance

Caravan of Dreams-Keep on Caring

Banana Moon-All I want is out of here

Comus-Song to Comus

Gilgamesh-Lady and Friend

Henry Cow - Amygdala

Isotope-Deep End

Kevin Ayers and the Whole World-May I

Khan-Hollow Stone

Quiet Sun-Sol Caliente

Spirogyra-Burn the Bridges

Supersister-She Was Naked

Uriel-Garden of Earthly Delights

Cos - L'idiot Léon

Picchio Dal Pozzo-Seppia 

Εδώ έχουμε μία καινούρια σχετικά δουλειά (2006-2010), πολλών από τους προαναφερθέντες μουσικούς, αλλά και άλλων διάσημων όπως:

Dave Sinclair: ex Caravan / Matching Mole / Camel (keyboard player)

Robert Wyatt (Soft Machine)

Andy Latimer (Camel)

Annie Haslam (Renaissance)

Dave Stewart & Barbara Gaskin (Stewart & Gaskin)

Jimmy Hastings ex-Caravan

Δυστυχώς ο δίσκος αυτός αν και προοριζόταν για παγκόσμια έκδοση, έμεινε σε περιορισμένη μόνο έκδοση μέσα στην Ιαπωνία, εξ'αιτίας της δισκογραφικής εταιρίας που δεν άφησε τον Dave Sinclair να κυκλοφορήσει τον δίσκο εκτός Ιαπωνίας. Το 2015 μία Αγγλική εταιρία έκανε συμβόλαιο με την Ιαπωνική να κυκλοφορήσει ο δίσκος στην Αγγλία.

Dave Sinclair-Sad Eyes

Αυτά βέβαια ήταν ορισμένα από τα γκρουπ που έπαιξαν με το συγκεκριμένο στυλ που έμεινε στην ιστορία της μουσικής ως Canterbury Scene. Το κάθε ένα, ιδιαίτερα από τα μεγάλα και διάσημα γκρουπ έχει και την ανάλογη ιστορία που θα ακολουθήσει σε προσεχές αφιέρωμα. Μέχρι τότε..

Βασίλης