Ένα αφιέρωμα σε ορχηστρικά κομμάτια

Της φίλης Χαρούλας Νικολαίδου

- Η Χαρούλα κάνει εκπομπή στο http://ngradio.gr/ Δευτέρα έως Παρασκευή και από 23.00-01.00 με μουσική ιδανική για όσους τρέφονται από τη μουσική. Συντονιστείτε!

Ο σχεδόν 26άχρονος Bo Hansson από τη Σουηδία, έκλεψε από το κορίτσι του το βιβλίο Lord Of The Rings και άρχισε να το διαβάζει με μανία. Αποτέλεσμα αυτής της παθιασμένης ανάγνωσης, ήταν ο δίσκος "Music Inspired by Lord of the Rings" , που κυκλοφόρησε το 1970.
Ένα πανέμορφο δείγμα της μουσικής του εδώ, με αφορμή το αφιέρωμα στα ορχηστρικά κομμάτια της σελίδας :)

Bo Hansson - Leaving Shire - The Old Forest - Fog on the Barrow Downs

Bo Hansson-the Black Riders

Του φίλου Θέμη Φαλλίδα

Νοσταλγικό. Γεμάτο όμορφες καλοκαιρινές αναμνήσεις.

Scorpions-Coast to Coast

 

Εμπνευσμένο από τη νουβέλα του Paul Gallico "the Snow Goose" και ηχογραφημένο το 1975, το αριστούργημα του Andy Latimer και των Camel αποτελεί ένα δίσκο που δεν πρέπει να λείπει από την συλλογή μας.

Camel-La princesse perdue

Πάντα με χαροποιούσε να βρίσκω μικρά διαμαντάκια και να τα αναδεικνύω - ειδικά τα instrumental - σε άλμπουμ που γινόταν γνωστά κυρίως για άλλα τραγούδια - κράχτες.Το ίδιο γίνεται και με αυτό το μεγαλειώδες άλμπουμ "Nightingales & Bombers" των Manfred Mann's Earth Band (1975). "Countdown". Η κιθάρα του Mick Rogers πραγματικά κόβει σαν ξυράφι ! ...Ο Manfred πάλι...τη δουλειά του !!!

Manfred Mann's Earth Band-Countdown

Του φίλου Γιάννη Μπιτσάκου 

Το κομμάτι κυκλοφόρησε για πρώτη φορά με το single του τραγουδιού 'Perfect Strangers' το 1984. Ένα σόλο του Ritchie Blackmore,συνοδευόμενο από τα πλήκτρα του Jon Lord,το μπάσο του Roger Glover και τα τύμπανα του Ian paice.
Ποιός ήταν ο γιος του Alerik ?? 
Ο Alaric ο 1ος ήταν ο βασιλιάς των Βησιγότθων,σύμφωνα όμως με το 'αστικό' λεξικό alerik (ή aleriking) σημαίνει "να προσποιούμαι πως κάνω κάτι,να προσποιούμαι ότι δουλεύω σκληρά".
Από πού προέρχεται λοιπόν ο τίτλος ? Όταν παίζεις τόσο καλά,ποιός νοιάζεται ? 

Deep Purple-Son of Alerik

Ο ορισμός του instrumetal. Όλοι το έχουν ακούσει. Ακόμη κι οι κουφοί. Σας προκαλώ, ακόμη κι αν κάποιοι από εσάς λέτε αρχικά:"...ο τίτλος δε μου λέει τίποτε", να το ακούσετε - έστω και τις πρώτες νότες. Σίγουρα θα πείτε:" Α, αυτό...το ξέρω καλά". Μήπως θυμάστε κανένα (πειρατικό) σταθμό που ΔΕΝ το είχε, σε κάποια εκπομπή, ως σήμα έναρξης; "Slabo Day" του Peter Green, από το τεράστιο άλμπουμ του ΄79 "In The Skies". Μαγεία...!!!

(Κερασάκι στην τούρτα κάποιοι...Snowy White και Peter Bardens) !!!

Peter Green-Slabo Day

Peter Green και πάλι. Αυτή την φορά με ...επικάλυψη Fleetwood Mac. Σε ένα από τα πιο ...ταξιδιάρικα και ατμοσφαιρικά instrumental, από τον Νοέμβρη του ΄68, που έμελλε να είναι και το μοναδικό Νο 1 χιτ του στη Βρετανία. "Albatross". Το τραγούδι είναι αμιγώς γραμμένο από τον Green, αλλά στην ουσία είναι "εμπνευσμένο" από παλιούς μπλουζίστες. Αποτελεί όμως πραγματικό χάδι στο αφτί μας. Το ακούς και νομίζεις ότι πετάς λίγο πάνω από τα κύματα της θάλασσας...Ή είμαι ο μόνος που νιώθει έτσι...;;;

Fleetwood Mac-Albatross

Το κομμάτι αυτό, όπως και ολόκληρη η 1η πλευρά του δίσκου δεν περιέχει κανένα μέλος των Chocolate Watchband αν και πρόκειται για το γνωστότερο άλμπουμ τους.

Τα απίστευτα κομμάτια της 1ης πλευράς παίχτηκαν από άλλους μουσικούς και τα συνέθεσε ο παραγωγός Ed Cobb.
Αλλά ακόμα και στη 2η πλευρά τα φωνητικά του τραγουδιστή David Aguilar βγήκαν από τον Cobb και τα τραγούδια (τα πιο πολλά διασκευές) καλύφθηκαν με τα φωνητικά του Don Bennett ο οποίος τραγουδάει και στην 1η πλευρά. Ο Ed Cobb είναι αυτός που έχει γράψει το "tainted Love" για την Gloria Jones to 1965, που αργότερα οι Soft Cell θα έκαναν νο1 ποπ χιτ στα '80's.

Chocolate Watchband-Inner Mystique

Ακούτε blues; Σας αρέσει η jazz; Είστε λάτρης της ψυχεδέλιας; Μπράβο! Τώρα τι θα λέγατε αν κάποιος τα συνδίαζε όλα αυτά; Το αποτέλεσμα αποτυπώνεται θαυμάσια στο instrumental "East-West".Κι όταν στην κιθάρα είναι ο Bloomfield και στη harmonica ο ίδιος ο Paul Butterfield, το κομμάτι απογειώνεται ! Από τον δίσκο East-West, του 1966 (!).Για πραγματικούς "ψάχτες" της μουσικής !

The Paul Butterfield Blues Band-East-West

Ένα επικό instrumental από τους RUSH, οι οποίοι είχαν αρκετά τέτοια - ή έστω ορχηστρικά parts στους δίσκους τους. Το κομμάτι είναι από το LP: " Hemispheres", του 1978. Είναι 9 λεπτά περίπου αλλά αν ακούσετε τα 3-4 πρώτα, θα μαγευτείτε και θα το ακούσετε ολόκληρο. Μη σας πω ότι θα αρχίσετε να ψάχνετε και για άλλα τέτοια τραγούδια τους !

Rush-La Villa Strangiato

Το τραγούδι πήρε τον τίτλο του από τον μεγάλο πιανίστα/keyboard player Nicky Hopkins, ο οποίος έπαιξε στους QMS όταν ο Dino Valenti είχε φύγει για τους Outlaws. O Nicky Hopkins είχε πάρει το παρατσούκλι Edward το 1967, όταν ο ηγέτης των Rolling Stones, Brian Jones, με τους οποίους είχε κατά κόρον δουλέψει για να κουρδίσει την κιθάρα του στο στούντιο του φώναξε: "Give me an E on the piano" αλλά μέσα στη βαβούρα ο Hopkins δεν άκουγε και ο Brian Jones επαναλάμβανε συνέχεια, "Give me an E like in Edward!" και τού'μεινε. Πολύ θέλει?😉

Quicksilver Messenger Service-Edward, the Mad Shirt Grinder

Το έχω ξαναπεί: άπαιχτος δίσκος (ο ομώνυμος των It's A Beautiful Day) και σίγουρα ένας από τους 10 πιο αγαπημένους μου.Ακούστε το τραγουδάκι αυτό.Αξίζει ! 4 λεπτά είναι περίπου. Θα σας θυμίσει-κάργα- ένα θρυλικό κομμάτι των Deep Purple. A! Το ξέρετε ήδη αυτό.Χαίρομαι,πραγματικά ! Το είχαν κλέψει-στεγνά- οι D.P. για το Child In Time στον δίσκο τους In Rock,του΄70. Αυτό ίσως που λιγότεροι από εσάς γνωρίζουν είναι ότι ΚΑΙ οι It's A Beautiful Day έχουν κλέψει τραγούδι-ίσως για εκδίκηση- από τους D.P. Ποιο; Μα αυτό: Το "Wring That Neck".Το μετέτρεψαν στο τραγούδι "Don And Dewey" στον -σπάνιο- δίσκο τους, του '70, "Marrying Maiden".(Όλα instrumental)."Ο κλέψας του κλέψαντος" !!!

It's a Beautiful Day-Bombay Calling

Ακόμη και στους DEEP PURPLE μπορείς να βρεις instrumental. Εδώ,αυτό είναι από τον δεύτερο δίσκο τους, το '68. Όχι,αυτό δεν είναι κλεμμένο (μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου). Είναι δικό τους επίσημα. Και μάλιστα, άλλοι τους το έκλεψαν. Για περισσότερες κλεψιές και D.P. περιμένετε ...

Deep Purple - Wring That Neck

Είναι και κάποια κομμάτια τόσο συνυφασμένα με το instrumental, που δε χρειάζονται τον οποιονδήποτε σχολιασμό...
Και πρώτα από όλα αυτά...αυτό:

Booker T & the M G 's - Green Onions

Το 1974 οι KING CRIMSON κυκλοφορούν το τελευταίο τους άλμπουμ (στα ΄70ς) με την γνωστή τους σύνθεση Fripp, Wetton, Bruford. Αυτό ήταν το "Red". Τα πρώτα κομμάτια κάθε πλευράς είναι instrumentalΕδώ παρουσιάζεται το ομώνυμο κομμάτι το οποίο αναδεικνύει - άλλη μια φορά - τη μουσική ιδιοφυϊα του δημιουργού του Robert Fripp.

King Crimson - Red

Επειδή τα instrumental δεν αφορούν μόνο στη κλασσική Rock, ορίστε κι ένα αγαπημένο από τις αρχές του '80 που το άκουγα νέος. Post-punk και τα μυαλά στα κάγκελα.

Minimal Compact-Invocation (For Things To Come)

Progressive ήχος με στοιχεία jazz είναι τα χαρακτηριστικά του 1ου δίσκου των Journey και το instrumental σε όλο του το μεγαλείο. Προσωπικά ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει.

Journey-Topaz

Από τον 3ο δίσκο των Fleetwood Mac το μακρινό 1969, στον οποίο το γκρουπ αλλάζει το μπλουζ στυλ του σε σχέση με τα 2 πρώτα του.

Ο τίτλος του άλμπουμ βασίζεται στην εισαγωγή της κωμωδίας του Shakespeare "Twelfth Night" : "If music be the food of love, then play on"

Fleetwood Mac-My Dream

Οι ELOY κι αν μας έχουν χαρίσει υπέροχα τέτοια ορχηστρικά κομμάτια. Εδώ, από το άλμπουμ "Colours" του 1980. "Sunset" !!!

Eloy-Sunset

Η αδιαμφισβήτητη μουσικότητα του Chick Corea, καθώς και η μαεστρία του Lenny White στα ντραμς απογειώνουν τις συνθέσεις των Return to Forever στον δίσκο Romantic Warrior. Δυνατός progressive ήχος με στοιχεία jazz. Στην κιθάρα ο Al Di Meola.

Return to Forever-Majestic Dance

Από το πρώτο σόλο άλμπουμ του David Gilmour του 1978. Μας έδωσε φανταστικά κομμάτια κι instrumental όπως το "Mihalis", "It's Deafinitely" και το παρακάτω..."Raise My Rent". Ένα αργόσυρτο και υποβλητικό riff διατρέχει τη ραχοκοκαλιά ολόκληρου του τραγουδιού που κυλάει σαν τα νερά ενός ήσυχου ποταμού. Ακούστε το και πείτε μου κι εσείς τα συναισθήματα που σας βγάζει. Τυχεροί (;) θα είστε αν δε στοιχειώσει - και το ακούτε συνεχώς μέσα σας - την μέρα σας. Παθών...!

David Gilmour-Raise my Rent

Από το δίσκο John Barleycorn Must Die, με φανερά folk στοιχεία το τραγούδι "Glad" από το 1970.
Ο Steve Winwood στο πιάνο και μπάσο, ο Jim Capaldi στα ντραμς και ο Chris Wood στο σαξόφωνο και φλάουτο απογειώνουν πραγματικά το τραγούδι σε ένα ντελίριο χαράς.

Traffic-Glad

"The Loner". Μελωδικό, κιθαριστικό instrumental παρμένο από το άλμπουμ του Gary Moore "Wild Frontier" του 1987. Ο Gary έχει αφιερώσει αυτή τη δουλειά του στο φιλαράκι του, από τους Thin Lizzy, Phil Lynott.
Το κομμάτι όμως, για τους...γνώστες, έχει αρκετό ζουμί ακόμη, αφού είχε κυκλοφορήσει - σε διαφορετική version φυσικά - στο πρώτο σόλο άλμπουμ του Cozy Powell, του ΄79, γραμμένο από τον Max Middleton και αφιερωμένο στον...Jeff Beck !

Gary Moore-the Loner

Ας περάσουμε στη Βραζιλία, στη Bosa Nova και στην Jazz και ας απολαύσουμε ένα πολύ όμορφο τραγούδι στα πλαίσια του αφιερώματος. Stan Getz (sax tenor) & Luiz Bonfa (viola) 1963.

Stan Getz & Luiz Bonfa-O Moro Nao Tom Vez

Ο James Russell (Rusty) Burns (1952-2016) υπήρξε ένας βιρτουόζος της κιθάρας και πολύ καιρό μέλος των Point Blank ενός Southern rock Αμερικανικού συγκροτήματος που έβγαλαν 6 LP από το 1976 ως το 1982. Εδώ σε live εμφάνισή του στο Παρίσι το 2010. Ο Rusty έχει περάσει στην άλλη ζωή από το 2016, εκεί όπου όλο το αρχικό του συγκρότημα τον περίμενε. Ψάξτε το όσοι ενδιαφέρεστε, είναι συγκρότημα μικρότερης εμβέλειας αλλά απολύτως ανάλογο με λοιπούς θρύλους της Southern rock, όπως Lynyrd Skynyrd, ZZTop κλπ.

Point Blank-My Soul Cries Out

Οι TANGERINE DREAM είναι ένα γερμανικό συγκρότημα, πολύ παλιό,(1967),του λεγόμενου Krautrock ,που παίζει αποκλειστικά ηλεκτρονική μουσική. Για τους φανς αυτής της μουσικής- όπως και γενικά της instrumental- αποτελεί το Νο1. Προϋπήρχε και του Jean Michel Jarre και του Παπαθανασίου. Ειδικά αυτός ο δίσκος-Phaedra, του ΄74- έχει αφήσει εποχή κι είναι από τους αγαπημένους μου, αυτού του group. Φυσικά τον "ανεβάζω" ολόκληρο γιατί "δεν διαιρείται, δεν περικόπτεται". Καλή ακρόαση.

Tangerine Dream-Phaedra

Το τραγούδι του post ανήκει στον 2ο και πιο γνωστό δίσκο τους Moving Waves (1971), αφού περιλαμβάνει μέσα του το θρυλικό "Hocus Pocus".
Γράφτηκε από τον κιθαρίστα τους Jan Akkerman, για την απώλεια της Janis Joplin το 1970, εξ ου και ο τίτλος. Ο Jan Akkerman ανήκει στους πιο χαρισματικούς κιθαρίστες της τότε εποχής.
Αξίζει κανείς να ασχοληθεί με τους Ολλανδούς Focus. Έχουν πολύ πλούσια δισκογραφία, η οποία κρύβει πολλά διαμάντια μέσα της.
Thijs van Leer (flute, keyboards), Jan Akkerman (guitars), Cyril Havermans (bass), Pierre van der Linden (drums)

Focus-Janis

Με αυτόν τον δίσκο πρωτάκουσα την λέξη "ορχηστρικό". Θυμάμαι μου τον έφεραν για δώρο κάτι φίλοι, το '83, σε ένα πάρτι και τον τιμήσαμε δεόντως ! Οι SHADOWS εδώ διασκευάζουν γνωστά cine κομμάτια σε instrumental μορφή."Oldies but Goldies" (που λέγαμε κάποτε).
Θα εκπλαγείτε από τα παρακάτω ορχηστρικά...!

the Shadows-String of Hits

Είναι γνωστό ότι οι Alan Parsons Project μετέφεραν ολόκληρες ιστορίες, νουβέλες και έργα στην δισκογραφία τους. Εδώ από τον 1o δίσκο τους αποδίδουν μουσικά την ποιητική σειρά τρόμου Tales of Mystery and Imagination του Edgar Alan Poe το 1976.

the Alan Parsons Project-a Dream Within a Dream

Νάτοι πάλι οι Chocolate Watchband. Εδώ από τον 1ο δίσκο τους No Way Out, garage και ψυχεδέλεια, το μακρινό 1967.

Chocolate Watchband-Dark Side of the Mushroom

Έχουν και τα ...hard συγκροτήματα την ευαίσθητη και ρομαντική πλευρά τους. Οι UFO μας το θυμίζουν αυτό, σε κάθε ευκαιρία, σε κάθε άλμπουμ. Εδώ το instrumental "Lipstick Traces" από το κορυφαίο άλμπουμ, του '74, "Phenomenon". To πρώτο τους με τον..."Ξανθό Βομβιστή" Michael Schenker. To παιδί-φαινόμενο της ηλεκτρικής κιθάρας, που τότε δεν είχε κλείσει καν τα 19 του (!!!) χρόνια κι όμως ήταν υπεύθυνος... και για την σύνθεση όλων των τραγουδιών αυτού του αριστουργήματος !

UFO-Lipstick Traces

Από το 21ο άλμπουμ τους, το Christmas Album, το 2003, μία μίξη νέου υλικού και παραδοσιακών Χριστουγεννιάτικων τραγουδιών οι Jethro Tull.

Jethro Tull-Greensleeves

"Transylvania". Ίσως απ' τα πιο γνωστά instrumental στον χώρο της metal μουσικής. Σίγουρα το δημοφιλέστερο των IRON MAIDEN. Κυκλοφόρησε στον πρώτο, θρυλικό και ιστορικό δίσκο της μπάντας, το 1980, όπου οι Maiden μας έβαλαν "με τα μπούνια" στον θαυμαστό κόσμο του λεγόμενου NWOBHM* !!!

Iron Maiden-Transylvania

Ολλανδικό γκρουπ οι Alquin με progressive ήχο και 4 δίσκους την δεκαετία του '70.
Από το δίσκο τους the Mountain Queen (1973) το ορχηστρικό "Soft-Eyed Woman".

Alquin-Soft-eyed Woman

Τα ...παιδιά του εξώφυλλου του δίσκου είναι δύο από τους συνιδρυτές του θρυλικού συγκροτήματος King Crimson. Ian McDonald και Michael Giles, δύο θρύλοι της μουσικής. Μετά το legendary "In the Court of Crimson King", έφυγαν από τους Crimson για να φτιάξουν ένα πολύ γρήγορο σχήμα και να βγάλουν αυτόν τον εξαιρετικό δίσκο. Ο Ian McDonald επέστρεψε το 1974 στους Crimsons, αλλά όταν ο Fripp διάλυσε το συγκρότημα, αποχώρησε για να ιδρύσει το 1976 τους Foreigner. Ο Ian είναι σαξοφωνίστας, παίζει keyboards, φλάουτο και κιθάρα. Ο Michael παίζει ντραμς. Στον δίσκο αυτό που ηχογραφήθηκε την ίδια περίοδο και στα ίδια στούντιο με το John Barleycorn Must Die των Traffic εμφανίζεται να παίζει ο Steve Winwood πιάνο σε ένα κομμάτι. Εδώ το ορχηστρικό Birdman.

Ian McDonald / Michael Giles-Birdman

της φίλης Χαρούλας Νικολαιδου

Μακάρι να κρατούσε αυτό το αφιέρωμα για ένα μήνα ακόμα..Πόσα μάθαμε και πόσα ακούσαμε? Γέμισε το αυτί και η ψυχή με συναίσθημα. Να είστε καλά όλοι όσοι συμμετείχατε σε αυτό το ορχηστρικό όνειρο...Όνειρα γλυκά και καλό βραδάκι σε όλους. 
Πόσο πιο όμορφα να διασκευάσει κάποιος τον Don Gibson? Και πόσο απαρατήρητος για μερικές χώρες όπως η δική μας έμεινε αυτός ο τεχνίτης, αυτή η κιθαριστική φωνή? 
Roy Buchanan ένας αριστουργηματικός μουσικός.
Όνειρα γλυκά και καλό βραδάκι σε όλους. (1972)

Roy Buchanan-Sweet Dreams

Η ηλεκτρονική μουσική συνήθως αναπόφευκτα ταυτίζεται με το instrumental. Και τι πιο κοντά σ' αυτό το είδος της ορχηστρικής μουσικής, από τον, μετρ του είδους, Jean Michel Jarre. Εδώ στο πολύ γνωστό Equinoxe (part 4) που κυκλοφόρησε στο ομώνυμο άλμπουμ του 1978.

Jean Michel Jarr-Equinoxe

Η υπέροχη μουσική του μεγάλου συνθέτη Stomu Yamashta, δύο χρόνια πριν φτιάξει το supergroup GO, με τους Steve Winwood, Al Di Meola, Klaus Schulze και Michael Shrieve, έντυσε την ταινία The Man Who Fell To Earth με τον David Bowie. Η κλασική θα έλεγα σύνθεση του "Wind Words" προέρχεται από την ερωτική σκηνή του Tommy με την Mary Lou, αλλά ο δίσκος γενικά είναι ένα διαμάντι, όπως και όλες οι δουλειές του Stomu Yamashta. 
ENJOY!!

Stomu Yamashta-Wind Words

Το συγκεκριμένο κομμάτι των RAINBOW είναι από το L.P του '81, "Difficult To Cure". Στα credits αναφέρεται και με τον πρωτότυπο γερμανικό τίτλο (λανθασμένα απ' όσο ξέρω) και με τον αγγλικό. Τελικά, νομίζω ότι οι Rainbow αναδεικνύονται σε ...πρωταγωνιστές των instrumental...και μπορώ να σας το αποδείξω. Όμως...."ίσως την επόμενη φορά"...!

Rainbow-Vielleicht Das Nachste Mal (Maybe Next Time)

Από το EP του 1984 το Remote Luxury των Church ενός πολύ καλού indie/neo-psychedelia συγκροτήματος από την Αυστραλία, όμως δυστυχώς άτυχων κι αυτών όπως τα περισσότερα γκρουπ από εκεί. 
Στην χώρα μας παρεμπιπτόντως είχαν τεράστια απήχηση την δεκαετία του '80 και παίζονταν διάφορα τραγούδια τους από τους dj της εποχής. 
Έχουν βγάλει πολλούς δίσκους (26), με τον τελευταίο τους το 2017. Για όσους δεν έχουν ακούσει αξίζει να τους ψάξουν.

Church-Remote Luxury

Οι PINK FLOYD έχουν δώσει, υψηλής ποιότητας, ορχηστρικά κομμάτια και...ουκ ολίγα. Ίσως αποτελέσουν κι ένα είδος αφιερώματος, στο μέλλον. Πολλά φυσικά απ' αυτά βρίσκονται σε δίσκους τους που περιείχαν τραγούδια και μουσικά θέματα για ταινίες (πχ." More a", " Zabriskie Point ", " La Vallee "). Στο παρακάτω (super κι αγαπημένο) ...έργο τέχνης, πιστεύω να συμφωνείτε μαζί μου πως τα φωνητικά του Gilmour στο τελευταίο part (Selestial Voices) δεν συνιστούν ..."μη instrumental" !!! (από την ακόμη καλύτερη version του Ummagumma)

Pink Floyd - A Saucerful Of Secrets 

Ακούγοντας το, το μυαλό μπορεί να τρέξει σε σύνθεση του Ξαρχάκου στο "κορίτσια στον ήλιο". 
Βέβαια οι Chicken Shack του μπλουζίστα Stan Webb δεν γνώριζαν τον Σταύρο Ξαρχάκο, ούτε επιδίωξαν να τον μιμηθούν.
Ο δίσκος λέγεται Accept και κυκλοφόρησε το 1970.
Η πανέμορφη Christine Perfect και αργότερα McVie είχε ήδη αναχωρήσει για τους Fleetwood Mac.

Chicken Shack-Andalucian Blues

Επόμενη στάση Γαλλία. Ο Serge Gainsbourg ήταν πολυπράγμων καλλιτέχνης (από τραγούδι μέχρι σκηνοθεσία)
Από τις μεγαλύτερες μορφές της Γαλλικής μουσικής σκηνής, έγραψε τζαζ, μάμπο, ποπ, ροκ&ρολ, progressive rock, ρέγγε ηλεκτρονική μουσική, ντίσκο, φανκ και άλλα είδη στο πλούσιο και προκλητικό ρεπερτόριό του.
Το τραγούδι του Poupee de cire, poupee de son πήρε μέρος στην Eurovision το 1965 με ερμηνεύτρια την France Gall και πήρε την 1η θέση (douze point😂😂)
Το γνωστό Comment Te Dire Adieu που έγραψε για την Francoise Hardy τραγουδήθηκε από τον Jimmy Somerville to 1989 όπως και πολλά τραγούδια του επηρέασαν διαφορετικά είδη μουσικών.
Από κατακτήσεις στις γυναίκες τίποτα το.. ιδιαίτερο. Μόνο η Brigitte Bardot και η Jane Birkin 😱😱😱😱.
Tο τραγούδι του post έντυσε την ταινία La Horse του 1970. Στο 1:40 το riff με το μπάντζο είναι όλα τα λεφτά.

Serge Gainsbourg-La Horse

"Difficult To Cure". Δεύτερο ορχηστρικό κομμάτι από το ίδιο άλμπουμ. Εδώ ακούμε το ομώνυμο τραγούδι, ένας πραγματικός "ύμνος στη χαρά". Το ακούς και σου "ανοίγει" η ψυχή. Μια ...μπλακμορική version στην πολυδιασκευασμένη 9η Συμφωνία του Ludwig van Beethoven. Είμαι σίγουρος (και μιλάω εκ πείρας) ότι πολλοί ροκάδες άρχισαν να "την ψάχνουν" με την κλασική μουσική, αφότου άκουσαν το συγκεκριμένο...!

Rainbow-Difficult to Cure

Πριν το επικό Argus οι Wishbone Ash είχαν βγάλει αυτό το αριστούργημα.
Το όνομα Wishbone Ash, βγήκε τυχαία από τον Martin Turner όταν μετά από την συμπλήρωση δύο λιστών με πιθανά ονόματα
που έγραψαν όλο το line-up, διάλεξε στην τύχη το Wishbone ή αλλιώς και κόκκαλο ευχών, (γιάντες που παίζουμε και εμείς εδώ) και το Ash δηλαδή σταχτί χρώμα.
Το Pilgrimage είναι το 2ο άλμπουμ τους και έφτασε πολύ ψηλά στην Αγγλία.
Είναι γνωστό τοις πάσι (άραγε???) ότι ο Andy Powell και ο Ted Turner καθιέρωσαν την twin lead guitar με μια μικρή εξαίρεση στους jeff Beck και Jimmy Page, όταν παλιότερα δόξαζαν τους Yardbirds.
Για περισσότερο προσωπική ακρόαση φορέστε ακουστικά να διαχωριστούν τα κανάλια, να διαχωριστούν οι κιθάρες και να κατακλυστεί το είναι σας με αυτό το άκουσμα από το μακρινό 1971.
Magic!!!

Wishbone Ash-Alone

του φίλου Γιάννη Μπιτσάκου

Μια μικρή αναφορά που ταιριάζει με το αφιέρωμα : Roy Buchanan ή,αλλιώς,"The World's Greatest Unknown Guitarist". Απέκτησε την πρώτη του ηλεκτρική κιθάρα και μπήκε σε ωδείο σε ηλικία εννέα χρονών, αλλά ακόμα και μετά από πολύχρονα μαθήματα μουσικής δεν αποδέχτηκε ποτέ τις νότες και τις παρτιτούρες, και προτιμούσε πάντα να παίζει την κιθάρα με αυτοδίδακτο τρόπο. Το έργο του λέγεται ότι "φτάνει στα όριά της την ηλεκτρική κιθάρα" και φημίζεται για "τη λεπτότητα του τόνου και το εύρος των γνώσεών του, από το πιο 'μαύρο' μπλουζ μέχρι το "παραπονιάρικο" R & B και το καθαρό,περιεκτικό rock 'n' roll". Μοναδικός 🎸

Roy Buchanan-Sweet Dreams (Live 1976)

Του φίλου Φραγκίσκου Δαλέζιου

Camel-Stationary Traveller

Camel-Nimrodel/the Procession/the White Rider

Rainbow-Snowman

Black Sabbath-Fluff

Stevie Ray Vaughan & Double Trouble - Rude Mood

Jeff Beck-Cause We've Ended As Lovers

Πράγματι μακάρι να κράταγε περισσότερο το αφιέρωμά μας. Σας ευχαριστούμε πολύ όλους, όσους ακούσατε, αντιδράσατε ή σχολιάσατε.
Ιδιαιτέρως όμως, ευχαριστούμε όσους με τις γνώσεις τους εμπλούτισαν το αφιέρωμά μας δίνοντάς του ένα πληρέστερο σχήμα και ομορφαίνοντάς το με τα καταπληκτικά τραγούδια τους.
Βέβαια αφορμή ζητάμε για να ξαναρχίσουμε, οπότε keep an eye on our page mates!! Till then, farewell._

The Stranglers-Waltzinblack