ARZACHEL aka URIEL aka EGG

Canterbury Scene and Psychedelia

"Αν ένας επισκέπτης από το μέλλον μας έλεγε εκείνη την εποχή, ότι τον 21ο αιώνα οι κόπιες του άλμπουμ αυτού θα άλλαζαν χέρια για 600 λίρες, θα λέγαμε ότι μάλλον θα ήταν τρελός για δέσιμο. Με 600 λίρες αγόραζες μία σειρά από σπίτια με αυλή σε δρόμο του Grimsby το 1969".

Mont Cambell

Queen Street Gang (1969)

Arzachel (Evolution Z 1003) 7/69

Ενώ ακούγονται σαν τους The Nice κάποιες φορές, εδώ έχουμε ένα ενδιαφέρον κουαρτέτο που η αυθεντικότητα τους λάμπει και θα έπρεπε να είχαν μεγάλη πορεία με αυτό το είδος της μουσικής. Δεν μπορούμε να τους αποκαλέσουμε πρωτοπόρους, αλλά σίγουρα ακούμε πολύ καλή μουσική σ'αυτό το άλμπουμ. Το όργανο (Hammond) του Dave Stewart σχεδόν κατατροπώνει οποιοδήποτε άλλο μουσικό όργανο.
Mont: "Έγραψα το πρώτο τραγούδι "Garden of Earthly Delights" σε ένα σκοπό που ήξερα από τον παππού μου. Νομίζω ότι έπαιξα το κομμάτι στη γιαγιά μου. Έδειξε ότι ήταν πολύ χαρούμενη που η μουσική του άνδρα της μεταφερόταν στην νέα γενιά. Ωστόσο δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε ο ίδιος".

Garden of Earthly Delights (1969)

Αυτό το πραγματικά ψυχεδελικό LP ηχογραφήθηκε γρήγορα-γρήγορα από τους Egg ( ή Uriel όπως ήταν τότε γνωστοί), χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, επειδή ήδη είχαν υπογράψει στην Decca.
Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που τους αρέσουν οι Arzachel, όμως η ιστορία τους είναι λίγο διαφορετική από οποιουδήποτε άλλου γκρουπ. Όταν ήταν στο σχολείο ακόμα τα μέλη της μπάντας έλεγαν την μπάντα Uriel. Όταν τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας ήθελαν να παρατήσουν το σχολείο και να ακολουθήσουν το επάγγελμα των μουσικών, ο Steve Hillage για διάφορους λόγους δεν μπορούσε να ακολουθήσει, έτσι άφησε το γκρουπ το 1968. Οι άλλοι άφησαν το σχολείο, πήραν μάνατζερ και άλλαξαν το όνομα τους από Uriel σε Egg. Με τον Steve παρέμειναν φίλοι και ο Steve πήγαινε κάποιες φορές, όταν εμφανίζονταν, για να παίξει μαζί τους. Ενώ λοιπόν η μπάντα έκανε ένα δισκογραφικό συμβόλαιο, έλαβε μία προσφορά από μία μικρή εταιρεία να κάνουν ένα ψυχεδελικό rock άλμπουμ. Προσκάλεσαν λοιπόν τον Steve να πάρει μέρος στο πρότζεκτ. Από εκεί και μετά λόγω συμβολαίου που δεν ήθελαν να χάσουν, άλλαξαν όνομα στο γκρουπ, αλλά άλλαξαν και τα δικά τους ονόματα:
Steve Hillage (κιθάρα και φωνητικά) – ψευδώνυμο: Simon Sasparella
Dave Stewart (όργανο) – ψευδώνυμο: Sam Lee-Uff
Clive Brooks (ντραμς) – ψευδώνυμο: Basil Dowling
Mont Campbell (μπάσο και φωνητικά) – ψευδώνυμο: Njerogi Gategaka
Dave: "Ήμασταν η τέλεια μπάντα για το πρότζεκτ-η ψυχεδέλεια ήταν στο αίμα μας. Αν συγκριθεί με την πιο πολύπλοκη μουσική που παίζαμε στους Egg, ήταν ένα εύκολο session και η ατμόσφαιρα ήταν γενικά ανάλαφρη, αν και ανησυχούσαμε λίγο μην υπερβούμε τον καθορισμένο χρόνο. Ευτυχώς όλοι παίξαμε σωστά, ο Mont και ο Steve έκαναν τα φωνητικά τους γρήγορα και δεν υπήρχαν τεχνικά θέματα".

Steve Hillage

Η Α' πλευρά είναι τρομερή, γεμάτη από πυκνούς ήχους από το όργανο και με καταπληκτική acid κιθάρα από τον Steve Hillage. Για μία φτηνιάρικη ηχογράφηση αυτού του είδους, τα φωνητικά είναι ασυνήθιστα δυνατά επίσης με κάποιους εντυπωσιακούς στίχους. To "Garden of Earthly Delights" ανοίγει τα διαδικαστικά ευφυέστατα, παραθέτοντας τον Sir Philip Sidney και τελειώνοντας με ένα τραγικά σύντομο σόλο στην κιθάρα.
Dave: "Ο Mont κι εγώ μοιραζόμασταν το ενδιαφέρον για το υπερφυσικό. Λίγα πράγματα ήταν τότε γνωστά για το ΄άγνωστο΄, έτσι διαβάζαμε τον H.P. Lovecraft και τον Edgar Allan Poe με σκοπό να ανακαλύψουμε περισσότερα. Είχαμε εντυπωσιαστεί με την ταινία "The Devil Rides Out" και αυτό αντανακλά στο "Azathoth", που ήταν το όνομα ενός δαίμονα του Lovecraft".

Azathoth (1969)

Το "Azathoth" έχει ένα ευχάριστα τρελό εκκλησιαστικό vibe και το υπνωτικό παίξιμο στο όργανο σε στοιχειώνει, το "Soul Thing (Queen Street Gang)" [Soul Thing, λεγόταν το τηλεοπτικό τραγούδι της σειράς που ΄διασκεύασε΄ ο Mont Cambell] πλανιέται σε μία ευτυχισμένη, γαλήνια θολούρα και το "Leg" είναι η απόλυτη έκρηξη.

Leg (1969)

Ωστόσο η Β' πλευρά αποτελείται από δύο μόνο μεγάλα κομμάτια. Βλέπουμε λοιπόν έναν ακόμη δίσκο με δύο διακριτά μέρη. Το 10-λεπτο "Clean Innocent Fun" έχει κάποια μέρη με φοβερή κιθάρα από τον Hillage. Ακούστε κάπου στο 1.30' να το διαπιστώσετε. Αυτό όπως και το "Leg" ήταν κομμάτια που έγραψε ο Steve Hillage, βασισμένα στα blues. Το επικό "Metempsychosis", θα μπορούσε να είναι Hawkwind. Αν σας αρέσει το τζαμ, με αυτό το protospace-rock θέμα θα έχετε όμορφες στιγμές για 17 σχεδόν λεπτά. Προσωπικά θεωρώ ότι αν ήταν όπως η Α' πλευρά θα είχαμε έναν από τους καλύτερους ψυχεδελικούς progressive δίσκους που έγιναν ποτέ.

Clean Innocent Fun (1969)

Οι Arzachel ή Uriel ή Egg τελικά, διέμεναν στην St. Radigund’s St. (για θυμηθείτε τον τίτλο του 1ου άλμπουμ των Spirogyra) και μάλιστα μοιράζονταν το σπίτι με τον Martin Cockerham και τους υπόλοιπους. Όλοι τους ήταν φαν των λίγο παλαιότερων Soft Machine και Caravan. Και πρέπει να πούμε ότι οι δεσμοί ανάμεσα στις μπάντες που ανήκουν στην περίφημη αυτή σκηνή του Kent, περιγράφονται με λεπτομέρεια εδώ.

Metempsychosis (1969)

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε σε πολλές χώρες ανάμεσα στις οποίες η Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Αμερική. Όλα τα άλμπουμ έχουν το ίδιο εξώφυλλο, αλλά υπάρχει ποικιλία στα χρώματα (ασπρόμαυρο-μπλε-κόκκινο-βαθύ κόκκινο). Μόνο στην Αγγλία υπάρχει διαφορετικό οπισθόφυλλο.
Λεπτομέρεια στο εξώφυλλο: στην κάτω αριστερή γωνία διακρίνεται ο...Κάσπερ το φαντασματάκι 😂;

Clive Brooks-Mont Cambell-Steve Hillage-Dave Stewart

O Steve Hillage αμέσως μετά σχημάτισε τους Khan, ενώ πήρε μέρος σε διάφορα πρότζεκτ και έβγαλε πολλούς σόλο δίσκους, που θα έχουμε την ευκαιρία κάποτε να αναβιώσουμε σε αυτό το χώρο.

Ο Dave Stewart συνέχισε για να σχηματίσει τους Hatfield and the North και τους National Health.
O Clive Brooks έπαιξε σε δύο δίσκους των Groundhogs, αλλά και σε άλλα πρότζεκτ.
O Mont Cambell παράτησε την rock στρεφόμενος στην traditional και world music και ειδικεύτηκε στα ethnik όργανα.
Ο καθένας τράβηξε τον δικό του δρόμο, αλλά όλα άρχισαν από αυτό το σχήμα, πίσω σε εκείνη την μαγική εποχή.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ