THE DORIANS 

Canadian Psych Rock Unknowns

Kingsville, CANADA, 1968. Ένας νεαρός μουσικός, ο τραγουδιστής John Unger, έχοντας ήδη θητεύσει σε κάποιες μικρές μπάντες του Οντάριο, όπως οι Τhe Small Town Boys και Τhe Living Ends, περιφέρεται στους δρόμους του Kingsville «ελπίζοντας να συμβεί κάτι», όπως θυμάται ο ίδιος. «Ο Bob Nixon, ο μπασίστας, ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτερος, αλλά κάποιος μου είπε ότι έγραφε ωραία τραγούδια. Έτσι ήθελα να τον συναντήσω. Σχεδόν ούρλιαξα όταν άκουσα τη δουλειά του. Ήταν τόσο ώριμη. Είχε φανταστικά γυρίσματα στις υπέροχες μελωδίες του και υπέροχους στίχους». Οι δυο τους λοιπόν αποφάσισαν να συνεργαστούν και να φτιάξουν την μπάντα τους. Για να ολοκληρώσουν όμως το σκοπό τους πήραν μαζί τους και κάποιους παλιούς συμμαθητές του Unger: τον κιθαρίστα Bill Loop και τον ντράμερ Mike Bets.

Torch Song (1970)

Οι τέσσερις τους λοιπόν άρχισαν να παίζουν, σε τοπικό πάντα επίπεδο, τόσο από δικό τους πρωτότυπο υλικό, όσο και διασκευές που ήταν must για εκείνη την εποχή. Για παράδειγμα, όπως λέει κι ο Unger, «θυμάμαι παίζαμε στα κλαμπς όλο το Abbey Road των Beatles». Oι πρώτες τους ηχογραφήσεις, κάπου στο 1969, περιλάμβαναν τα κομμάτια “If I Were 21 and You Were 24” και “Wanna Hear Your Music”. Κάπου τότε ήταν που αποφάσισαν να πάνε και στα George Hellow στούντιο στο Windsor για την πρώτη τους ηχογράφηση. Κι ακριβώς τότε ήταν που βρέθηκε στο δρόμο τους ο Floyd James, ο μεγάλος τρομπετίστας, ο οποίος έπαιζε στο συγκρότημα του Ray Charles. Μόλις είχε γυρίσει από το Detroit, μετά από ένα κουραστικό tour με τον Charles. O Floyd έτυχε να τους ακούσει να παίζουν τα δικά τους κομμάτια κι επειδή ήταν Καναδοί, ήθελε να τους βοηθήσει. Έτσι τους παρότρυνε να παίξουν στον CKLW, ένα τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, όπου έπαιζε και μουσική συγκροτημάτων του Καναδά.

Help For My Waiting (1970)

Περνώντας στις Η.Π.Α. πήγαν με τον Jones στο Ανατολικό Ντιτρόιτ, στα σχεδόν άγνωστα ‘GM Studios’ – εκεί όμως που ο μεν Bob Seger έκανε τα άλμπουμ Noah και Mongrel, ο δε Denis Coffey λίγο αργότερα επρόκειτο να ηχογραφήσει το θρυλικό κομμάτι της funk “Scorpio”. Μπήκαν λοιπόν κι άρχισαν τη δουλειά. Το πρώτο κομμάτι που ηχογράφησαν ήταν το “Help For My Waiting”, ένα κομμάτι με χαρακτηριστικό groovy όργανο. Το ”Means and Ways” ήταν το flipside του δίσκου, παραγωγή του Floyd Jones, με σαφώς πιο funk διάθεση και, προσωπικά, καλύτερο από τα δυο.

Means and Ways (1970)  

To “Help For My Waiting” τελικά κατόρθωσε να φτάσει στο αξιοσέβαστο Νο. 25 στον τοπικό σταθμό του Windsor και οι τέσσερις Καναδοί έδιναν απολαυστικές συναυλίες, παίζοντας αυτή την περίεργη fusion acid rock με τα αφρο-αμερικάνικα στοιχεία. Σύντομα όμως τα δισκάκια αυτά κατόρθωσαν να γεμίσουν τα ράφια των δισκοπωλείων σε ευρωπαϊκό έδαφος, κυρίως σε Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία. Τότε όμως θα έρθει ένα άλλο τους single και θα κάνει τα πράγματα ακόμη καλύτερα για αυτούς: Το "Psychedelic Lipstick" , (έχοντας στη Β’ πλευρά το “Good Love”), το οποίο θα αποτελέσει και την μεγάλη και μοναδική επιτυχία τους στο εξωτερικό και κυρίως στην Ευρώπη.

Psychedelic Lipstick (1970)

Μερικά από αυτά τα τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στο μοναδικό πλήρες άλμπουμ των Dorians, με τίτλο Rock Concerto, που κυκλοφόρησε το 1970 επίσης, από την  ελβετική PDU (Platten Durcharbeitung Ultraphone), που τώρα έχει έδρα στο Λιχτενστάιν. Τότε ήταν που τους μπήκε η ιδέα να βγούν εκτός ηπείρου και να πάνε περιοδεία σε χώρες της Ευρώπης. Το σχέδιο βασικά ανήκε σε έναν promoter της μπάντας, τον δαιμόνιο Larry Douglas. Αυτός έγραφε στους υπεύθυνους τάχα ενθουσιώδη γράμματα σχετικά με την μπάντα, από το Παρίσι, προσπαθώντας να οργανώσει ένα ευρωπαϊκό tour, τουλάχιστον στις χώρες που είχαν μια κάποια απήχηση.

Worn Conquers All (1970)

Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως τα περίμεναν και η προσδοκούμενη πρόσκληση δεν ήρθε ποτέ. "Δυστυχώς, η μπάντα ουσιαστικά κατέρρευσε και δεν είχαμε κανένα τρόπο να φτάσουν στην Ευρώπη για να εκμεταλλευτούμε αυτές τις ξένες αγορές. Τελικά τα γράμματα σταμάτησαν, αλλά πάντα αναρωτιόμουν τι θα συνέβαινε αν είχαμε πάει στην Ευρώπη και πώς θα πήγαιναν τα live μας εκεί”, έλεγε αργότερα ο Unger.

Good Love (1970) 

Μέχρι το τέλος του 1972 οι Dorians θα είχαν διαλυθεί. Κανένα μέλος του γκρουπ δε θα έκανε κάτι το σημαντικό εκ των υστέρων. Στην θητεία τους όμως έκαναν αξιόλογα πράγματα, όπως έλεγε κι ο Unger. Απλώς με λίγη προσπάθεια και τύχη παραπάνω θα αναγνωρίζονταν πολύ περισσότερο, τόσο στην πατρίδα τους όσο και σ΄όλο τον κόσμο. Απογοητεύτηκαν όμως γρήγορα κι αυτό τους στοίχισε. Έγραψαν όμως τη δική τους μουσική ιστορία κι αξίζει να τους ανακαλύψουμε – έστω αυτά τα λίγα έργα τους. Υπενθυμίζεται ότι  δεν πρέπει να τους συγχέουμε με άλλες μπάντες με παρόμοιο όνομα.

   

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ