THE ZOO aka MAD DOG

Great Unknowns

Οι πληροφορίες για αυτά τα δύο άγνωστα σε πολλούς γκρουπ (στην ουσία ένα), είναι παρμένες από τις εσωτερικές σημειώσεις του τρομερού άλμπουμ των Mad Dog, που έγραψε ο Morgan Cavett που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία τους, καθώς θα διαβάσετε και που απεβίωσε το 2004. 

Dawn of the Seventh Sun (1969)

Το 1966 πέντε μαθητές του Hamilton High Schoοl στο Λος Άντζελες, σχημάτισαν μία μπάντα. O Ira Wellesley ήταν ο lead singer, o Howard Leese έπαιξε lead guitar και ο Vincent "Murphy" Carfagna ρυθμική κιθάρα. Ο Terry Gottlieb έπαιξε μπάσο και ο Mike Flicker ήταν ο ντράμερ. Έκαναν καθημερινά πρόβες σε διάφορα γκαράζ, μετά το σχολείο. Άρχισαν να γράφουν το δικό τους υλικό και σύντομα η μπάντα έγινε το βασικό τους πάθος. Αποκάλεσαν την μπάντα αυτή The Zoo.

I've Been Waiting Too Long (1968)

Ο Mike Flicker κατάφερε να έρθει σε επικοινωνία με τον Ed Cobb, έναν φημισμένο μουσικό παραγωγό του Χόλιγουντ (βλέπε Chocolate Watch Band). Ένας φίλος της μπάντας είχε τα κλειδιά για το αμφιθέατρο του σχολείου τους, έτσι με το επαναστατικό πνεύμα τους και με άγνοια του εξοπλισμού του αμφιθεάτρου προσκάλεσαν τον Cobb σε ένα ιδιωτικό κονσέρτο με ήχο και φως. Ο Cobb άκουσε, του άρεσαν και υπέγραψε μαζί τους ένα συμβόλαιο στην δισκογραφική του Sunburst Records. Μετά πήρε το γκρουπ σε ένα μικρό στούντιο. Το πρώτο άλμπουμ τους The Zoo Presents Chocolate Moose έγινε με παραγωγό τον Cobb και μηχανικό τον ιδιοκτήτη του στούντιο, Richie Podolor με βοηθό τον Bill Cooper. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους είχε μέτριες πωλήσεις για πρώτη προσπάθεια μίας νεοεμφανιζόμενης μπάντας, αλλά η ήδη γνωστή μπάντα του Cobb, The Standells, απαιτούσαν μεγαλύτερη προσοχή από αυτόν, έτσι έφερε δύο νέους συγγραφείς και παραγωγούς που είχαν αναλάβει ένα νέο γκρουπ που λεγόταν Steppenwolf. Ο Mars Bonfire έγραψε το πρώτο χιτ των Steppenwolf "Born to Be Wild" και ο Morgan Cavett έγραψε το "A Girl I Knew", μαζί με τον frontman John Kay στο πρώτο τους άλμπουμ, που χρυσοπούλησε. Οι Bonfire και Cavett έγραψαν και έκαναν την παραγωγή δύο τραγουδιών για τους The Zoo, αλλά δεν μπήκαν στα charts των single. Παρόλα αυτά οι The Zoo συνέχισαν να παρουσιάζουν, ανοίγοντας για μπάντες όπως οι Spirit, και κάνοντας επίσης αρκετές εμφανίσεις σε τοπικά τηλεοπτικά σόου.

From a Camel's Hump (1968)

Λίγο μετά την κυκλοφορία του single, o lead singer των The Zoo, Ira Wellesley άφησε την μπάντα και ο τραγουδιστής Gary Witkosky μπήκε στο γκρουπ. Ο νέος lead singer έπαιζε επίσης σαξόφωνο και φλάουτο. Με την προσθήκη του Witkosky, οι The Zoo συνέχισαν να κλείνουν live εμφανίσεις. Μία αξιοσημείωτη τέτοια εμφάνιση ήταν στο Swing Auditorium στο San Bernardino, στην Καλιφόρνια, όπου άνοιξαν για μία νέα μπάντα που ηγέτης ήταν ο πρώην Animal Eric Burdon. Ήταν η πρώτη εμφάνιση των War και παρουσίαζε έναν άγνωστο παίκτη στην φυσαρμόνικα με το όνομα Lee Oscar. O Ed Cobb και η παρέα του σε εκείνη την φάση δεν ήθελαν πια να ηχογραφήσουν περισσότερο υλικό με τους The Zoo, έτσι ο Cavett στράφηκε στον θρυλικό τραγουδοποιό Johnny Mercer για οικονομική βοήθεια. Ο Mercer είχε στο παρελθόν προσλάβει τον Cavett και είχαν φτιάξει μία εταιρεία παραγωγής την Golden Age Productions, όπου ο Cavett και άλλοι έκαναν την παραγωγή σε νέους καλλιτέχνες. Κατά την ίδια περίοδο ο ντράμερ Mike Flicker αντικαταστάθηκε από τον ντράμερ Steve Goldstein. Ο Mars Bonfire, τότε αποφάσισε να επικεντρωθεί στην σόλο συγγραφική του καριέρα, έτσι ο Cavett άρχισε να γράφει τραγούδια με τους Leese και Gottlieb. Τα τραγούδια που έγραφαν είχαν αρκετές διαφορές από το προηγούμενο υλικό των The Zoo κάνοντας τους να σκεφτούν ότι θα έπρεπε να αλλάξουν το όνομα τους σε κάτι που να ταιριάζει σε εκείνη την εποχή. Αφού πειραματίστηκαν με διάφορα, κατέληξαν να ονομάσουν το γκρουπ Mad Dog.

Military Disgust (1969)

Σαν Mad Dog η μπάντα συνέχισε να παίζει live. Μία από τις πρώτες τους εμφανίσεις ήταν να ανοίξουν για τους Captain Beefheart & the Magic Band σε ένα νέο κλαμπ της Sunset Strip που λεγόταν Thee Experience, όπου θαμώνες ήταν φημισμένοι μουσικοί, όπως ο Jimi Hendrix, o Frank Zappa και ο Marc Bolan. Το καλοκαίρι του 1969, ο Cavett οδήγησε τους Mad Dog σε ένα στούντιο του Χόλιγουντ, το Mark IV, που βρισκόταν δίπλα από το αγαπημένο στούντιο του Phil Spector, Gold Star. Πριν γίνει Mark IV, το στούντιο ήταν παράρτημα του Gold Star. Ο μηχανικός ήταν ο Tommy Coe, που είχε κάνει για πρώτη φορά το phasing (εφέ ήχου) στο "The Big Hurt" της Toni Fisher. Oι Mad Dog θα εφάρμοζαν αυτό το εφέ στην ηχογράφηση τους. Με την βοήθεια του μηχανικού Bill Schnee το πρότζεκτ ξεκίνησε.
Εννέα τραγούδια ηχογραφήθηκαν σε ένα διάστημα τεσσάρων εβδομάδων. Δύο από τα τραγούδια ήταν ορχηστρικά και τα υπόλοιπα επτά ήταν με φωνητικά. O Bags Costello, που συνέχισε για να παίξει keyboards με την ορχήστρα του Ray Charles, μπήκε για να παίξει όργανο στο ορχηστρικό "Dawn of the Seventh Sun". Οι session τραγουδιστές Clydie King, Venetta Field και Maxine Waters μπήκαν επίσης για να κάνουν background αρμονίες. Όταν η ηχογράφηση τέλειωσε, ο Tommy Coe έκανε τις μίξεις του άλμπουμ στην American Recording τον Σεπτέμβριο του 1969. Το άλμπουμ των Mad Dog δόθηκε σε ελάχιστες δισκογραφικές της εποχής, αλλά απέτυχε να προσελκύσει το ενδιαφέρον.

When It Touches You (1969)

Χωρίς δισκογραφικό συμβόλαιο η μπάντα αποφάσισε να το διαλύσει. Το 1970 ο Cavett στάθηκε ικανός να περισώσει λίγο από το όλο πρότζεκτ, βάζοντας τρία από τα τραγούδια του άλμπουμ σε μία ταινία χαμηλής ποιότητας με μηχανόβιους που λεγόταν ΄Black Angels΄. Την επόμενη χρονιά ο Cavett προσλήφθηκε ως μουσικός συνεργάτης για μία μουσική επιθεώρηση που λεγόταν ΄Mother Earth΄. O Cavett προσέλαβε τους Howard Leese και Daryl Dragon (The Captain) για να παίξουν κιθάρα και keyboards για την παράσταση όταν πήγε στο Λος Άντζελες. Η συνθέτης του σόου Toni Shearer, που επίσης ήταν και τραγουδίστρια στην επιθεώρηση, ήταν ευτυχής με αυτές τις αντικαταστάσεις, αλλά είχε προβλήματα με τον σκηνοθέτη. Εξαιτίας αυτού η Toni άφησε την περιοδεία, μόλις τέλειωσε η παράσταση στο Λος Άντζελες. Ο Daryl Dragon πήγε πίσω στις παραστάσεις με τους Beach Boys, αλλά ο Howard έμεινε στο σόου και συνέχισε για την επόμενη παράσταση στην Ουάσινγκτον, όπου η παράσταση έγινε πολύ καλά αποδεκτή από το κοινό. Την ίδια στιγμή ο Cavett άρχισε να κάνει demo sessions με την Toni στο στούντιο του στην Καλιφόρνια. Ο Daryl Dragon θα έπαιζε σε αυτά τα sessions, όταν δεν βρισκόταν σε τουρ με τους Beach Boys. O Howard επίσης έπαιξε σε κάποια από αυτά τα αρχικά demo sessions όταν επέστρεψε στο Λος Άντζελες. Ο Cavett με τους Leese και Bonfire επίσης συνέχισαν να δουλεύουν μαζί για ταινίες. Και εκείνη την εποχή ο Howard θα άρχιζε να δουλεύει ξανά με τον πρώην ντράμερ των The Zoo, Mike Flicker.

Everythin's Alright (1969)

Οι ιδιοκτήτες του στούντιο στο Βανκούβερ, άκουσαν ένα demo την παραγωγή του οποίου είχαν κάνει ο Leese και ο Flicker και τους προσκάλεσαν να πάνε να κάνουν την παραγωγή σε καλλιτέχνες στο στούντιο τους. Την επόμενη χρονιά ο Flicker θα ήταν ο μηχανικός στο χιτ που πούλησε εκατομμύρια κόπιες "Seasons in the Sun" του Terry Jacks και ο Howard θα γινόταν ένας πολυοργανίστας για όλα τα sessions που έγιναν σε αυτό το στούντιο. Το 1973 o Flicker και ο Leese θα έκαναν την παραγωγή σε ένα demo με δύο αδελφές τραγουδίστριες την Anne και την Nancy Wilson. Το 1974 ο Mike Flicker θα έκανε την παραγωγή στο πρώτο άλμπουμ των Heart, Dreamboat Annie, το οποίο παρουσίαζε στην κιθάρα και στα keyboards τον Howard. Θα κυκλοφορούσε στην δική τους δισκογραφική Mushroom Records σε συντονισμό με τους ιδιοκτήτες του στούντιο. Εκείνη την περίοδο ζητήθηκε του Cavett από την Toni, η οποία είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί το πατρικό της επίθετο Tennille και τον Daryl να κάνει την παραγωγή σε ένα άλμπουμ τους. Ο Johnny Mercer για ακόμη μία φορά θα χρηματοδοτούσε το πρότζεκτ για παραγωγή από τον Cavett-το πρώτο εγχείρημα των Captain & Tenille και αργότερα το πρώτο ανεξάρτητο single τους. Αφού απορρίφθηκε από κάθε δισκογραφική εταιρεία στο Λος Άντζελες, η εταιρεία του Mercer θα κυκλοφορούσε το "The Way I Want to Touch You" / "Disney Girls" στα τέλη του 1973. Ο Cavett ύστερα θα ηγείτο μίας εκστρατείας για την προώθηση, καταφέρνοντας το "The Way I Want to Touch You" να παίζεται σε σχεδόν κάθε ραδιοφωνικό σταθμό του Λος Άντζελες όπως επίσης σε πολλούς σταθμούς σε όλη την Αμερική. Το 1974 αυτό έκανε την A&M Records να αναθεωρήσει την αρχική της απόρριψη και να υπογράψει συμβόλαιο με τους Captain & Tennille. To 1975 o Howard Leese έγινε μέλος των Heart όπως επίσης συνέχισε να είναι ο υπεύθυνος, για όλα τα έγχορδα. Τα επόμενα 20 χρόνια οι Heart θα έπαιρναν τέσσερις υποψηφιότητες για Grammy, θα είχαν τρία νο1 χιτ παγκοσμίως και 20 top40 singles στην Αμερική πουλώντας 40 εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο.

Fort Huachuca Blues (1969)

Το 1977 ο Cavett άρχισε να λειτουργεί το τρίτο του στούντιο ηχογράφησης (Blue Dolphin) με τον θρυλικό κιθαρίστα και συνθέτη Bruce "Mr. Tambourine Man" Langhorne. Κατά την διάρκεια των επόμενων 11 χρόνων θα συνέχιζαν μαζί και χωριστά να κάνουν την παραγωγή, να γράφουν και να ασκούν το έργο του μηχανικού σε δεκάδες ταινίες, τηλεοπτικά σόου, ντοκιμαντέρ και δίσκους. Ο Cavett παρέμενε πολύ ενεργός στην μουσική και στις ταινίες. Ο Terry Gottlieb, (μπασίστας-τραγουδοποιός) ακολούθησε τον Howard και τον Mike Flicker στο Βανκούβερ στις αρχές των 70'ς και δούλεψε μαζί τους μέχρι που έφυγε για να κάνει την δική του μπάντα. Όταν αυτό το εγχείρημα απέτυχε, στράφηκε στο εμπόριο της μουσικής βιομηχανίας σε ένα μεγάλο δισκοπωλείο του Σιάτλ, όπου μένει και σήμερα. Ο Gary Witkosky, (lead singer-τραγουδοποιός) δούλεψε στο ταχυδρομείο, ενώ παράλληλα τραγουδούσε στους The Zoo, αλλά γρήγορα μετά την διάλυση των The Zoo, αποφάσισε να επιστρέψει στα θρανία και να γίνει οδοντίατρος. Ο Vincent "Murphy" Carfagna (ρυθμική κιθάρα) εγκατέλειψε την μουσική βιομηχανία και έγινε επιτυχημένος φωτογράφος στο Χόλιγουντ. Ο Steve Goldstein, ο Leese και ο Morgan Cavett δεν βρέθηκαν, ούτε μίλησαν ξανά μεταξύ τους για 22 χρόνια. Μετά από μία τυχαία συνάντηση το 1998, σε μία έκθεση μουσικού εξοπλισμού στο Λος Άντζελες, άρχισαν να έχουν και πάλι επαφή. Μετά άρχισαν να δουλεύουν μαζί σε διάφορα πρότζεκτ την παραγωγή των οποίων έκανε ο Cavett. Η κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ των Mad Dog, ύστερα από 34 χρόνια, ολοκληρώνει μία δημιουργική σχέση που άρχισε το 1968, τον καιρό του summer of love.

Free Fall (1969)

Το άλμπουμ αυτό, που κυκλοφόρησε το 2003 σε καλής ποιότητας βινύλιο, με πολυτελές εξώφυλλο, κατά την ταπεινή και ελάχιστη γνώμη μου θα πρέπει να βρίσκεται στην συλλογή κάθε σωστού συλλέκτη της ψυχεδελικής hard rock. Νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει ως διπλό CD, χωρίς καμία πληροφορία για το γκρουπ.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ