STACKRIDGE

Folk Rock Wizards

Οι Stackridge ήταν ένα γκρουπ που σχηματίστηκε το 1969 στο Bristol. Το αρχικό τους όνομα ήταν Stackridge Lemon, αλλά αργότερα το άφησαν σκέτο Stackridge. Ήταν το πρώτο γκρουπ που έπαιξε στο 5-ήμερο Glastonbury Festival το 1970 και ένα χρόνο αργότερα έκαναν support στους Wishbone Ash κατά την περιοδεία τους στην Αγγλία. Τον Φεβρουάριο του 1973 έκαναν περιοδεία και είχαν σαν support μπάντα τους Camel. Παρακάτω θα δούμε μόνο τρεις από τους δίσκους τους, τους τρεις πρώτους.

Purple Spaceships Over Yatton (1972)

Stackridge (MCA MDKS 8002) 8/71

Το άλμπουμ καταφέρνει να συνδυάσει  αυτή την τρυφερή ισορροπία των εξαιρετικών στίχων με εξίσου εξαιρετική μουσική. Οι επιρροές κυμαίνονται από κλασική μουσική έως folk, από rock έως country, από McCartney έως Sibelius και από pop μέχρι music hall.

Three Legged Table (1971)

Αυτό το εκκεντρικό κουιντέτο έπαιξε ένα ήρεμο είδος soft-rock, με αρκετά πομπώδεις συνθέσεις. Υπάρχουν μέσα πολύ βιολί και φλάουτο και μία ελαφρώς επιπόλαια αίσθηση στο υλικό, που αντιπροσωπεύουν κομμάτια όπως το απόκοσμο "Percy the Penguin".

Percy the Penguin (1971)

Στα καλύτερα τραγούδια περιλαμβάνεται το μεγάλο σε διάρκεια "Three Legged Table", το οποίο αντιπροσωπεύει τις διαφορετικές πλευρές του ήχου τους, συνδυάζοντας μία folky βασική δομή με συνθέσεις εγχόρδων και περιστασιακά rock περάσματα, το αλα Beatles "Marigold Conjunction" και το folky "32 West Mall", με υπέροχα αρμονικά φωνητικά. Το τέταρτο στη σειρά τραγούδι τους αφορά στην Ντόρα την εξερευνήτρια (πόσο τρελός τίτλος για τραγούδι είκοσι χρόνια πριν βγει η παιδική σειρά!).

Dora, the Female Explorer (1971)

Ωστόσο αρκετά συχνά η μουσική μοιάζει σαν να μην έχει κατεύθυνση, με τις δύσκολες ενορχηστρώσεις να κάνουν την περισσότερη δουλειά, όπως στο 8-λεπτο ορχηστρικό "Essence of Porphyry", το οποίο ακούγεται σαν μουσική από ταινία.
Το άλμπουμ κλείνει με το τεράστιο σε διάρκεια "Slark", το οποίο φτάνει τα 14 λεπτά.




Friendliness (MCA MKPS 2025) 11/72

Είναι αλήθεια απίστευτο ότι με μόνο δύο άλμπουμ οι Stackridge έχουν καταφέρει να πετύχουν πιο πολλά από ότι τα περισσότερα γκρουπ κάνουν σε όλη τους την καριέρα. Το Friendliness έχει ένα αέρα αυθεντικότητας, κάτι που και το πρώτο άλμπουμ κατέχει, αλλά αυτή την φορά η ατμόσφαιρα έχει ενισχυθεί με την συμπερίληψη καλύτερων τραγουδιών, ενώ είναι και καλύτερη η παραγωγή και γενικά όλο το γκρουπ έχει μία πιο πιστή προσέγγιση.

Teatime (1972)

Αυτό νομίζω ότι είναι το καλύτερο άλμπουμ τους, μία διασκεδαστική μίξη pop και rock, progressive ιδέες και κλασική ενορχήστρωση. Πράγματι δεν ροκάρει ούτε στο ελάχιστο, αλλά είναι ένας θρίαμβος τραγουδοποιίας και έμπνευσης και όλα τα βιολιά και τα φλάουτα χρησιμοποιούνται καταπληκτικά.

Lummy Days (1972)

Τα φωνητικά είναι τόσο καλά όσο των περισσοτέρων pop γκρουπ της εποχής και απέχουν παρασάγγες από άλλα γκρουπ (ας πούμε τους Pilot για παράδειγμα) σε ενορχήστρωση και σύνθεση. Οι φαν του McCartney θα το λάτρευαν, αλλά είναι κάτι περισσότερο από μία αναδρομή. Είναι μία πρόκληση αλήθεια να βαδίζεις στους ίδιους δρόμους με γκρουπ όπως οι Yes και οι King Crimson, παρουσιάζοντας πολυπλοκότητα σε pop τραγούδια.

Syracuse the Elephant (1972)

The Man In The Bowler Hat (MCA MCG 3501) 1974

Το τρίτο άλμπουμ τους ήταν αυτό που έφτασε ψηλότερα στα charts (νο23), ενώ μία διαφορετική κόπια κυκλοφόρησε στην Αμερική και Καναδά με τίτλο Pinafore Days. Αυτή είχε δύο τραγούδια που η Αγγλική δεν περιείχε, αλλά που μπήκαν στο επόμενο άλμπουμ τους και ήταν το μόνο άλμπουμ των Stackgidge που μπήκε στα Αμερικανικά chart στις τελευταίες θέσεις του Billboard 200.

Fundamentally Yours (1974)

Παραγωγός ήταν ο George Martin και αυτό φαίνεται από το ότι εδώ αρχίζουν να απομακρύνονται από τις progressive προεκτάσεις τους και αρχίζουν να ακούγονται πολύ σαν τους Beatles, όμως μην ξεγελιέστε δεν πρόκειται απλά για άλλον ένα pop δίσκο. Μέσα υπάρχουν πολύ απαιτητικές ενορχηστρώσεις και ορχηστρικός πλούτος. Ένα συνεκτικό άλμπουμ χωρίς αποκλίσεις στα τραγούδια του.

The Road to Venezuela (1974)

Το γκρουπ συνέχισε να ηχογραφεί μέχρι το 1976 (έκανε ακόμα δύο δίσκους). Το 1977 ανήγγειλαν την διάλυση τους. Όμως στα μέσα των 90ς το γκρουπ αναβίωσε και συνέχισε να κάνει άλμπουμ, περιοδείες μέχρι και ένα DVD από μία τους εμφάνιση το 2007.

Humiliation (1974)

Οι αλλαγές στο lineup ήταν αρκετές μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια ύπαρξης του γκρουπ, όμως το αρχικό lineup ήταν:
Andy Cresswell-Davis (lead guitar, keyboards, φωνητικά)
Mike "Mutter" Slater (φλάουτο, φωνητικά)
Mike Evans (βιολί, φωνητικά)
James Warren (κιθάρα, μπάσο, φωνητικά)
Billy "Sparkle" Bent (ντραμς)
Jim "Crun" Walter (μπάσο)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ