Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.
Τετάρτη 22 Απριλίου 2020
ASSAGAI
Afro-rock Pioneers
Προερχόμενοι από την Νότια Αφρική η σύντομη καριέρα των Assagai (στα Αφρικανικά σημαίνει η αιχμή του δόρατος), ήταν σημαντική όχι μόνο γιατί ήταν το πρώτο και μοναδικό νέγρικο γκρουπ που υπέγραψε στην Vertigo Records, αλλά επίσης επειδή ενήργησαν ως εφαλτήριο για μία διεθνή καριέρα για τον σαξοφωνίστα Dudu Pukwana. Οι Assagai έγραψαν δικό τους υλικό και το τραγούδησαν σε μία Νιγηριανή διάλεκτο που ονομαζόταν Yuruba.
La La (1971)
Ο Pukwana γεννήθηκε το 1941 στο Port Elizabeth της Ν. Αφρικής και ξεκίνησε να μαθαίνει πιάνο στα 10 του χρόνια. Με την μετακόμιση του στο Cape Town στα μέσα των 50ς έπιασε το σαξόφωνο και το 1960 πήγε στους The Blue Notes, μία μπάντα της jazz που είχε ηγέτη τον φημισμένο λευκό πιανίστα Chris MacGregor. Το πολιτικό κλίμα της εποχής ουσιαστικά απέκλειε την ύπαρξη μίας μπάντας ανάμεικτης (λευκοί και νέγροι) και έτσι το 1963 μετά από μερικές Ευρωπαϊκές εμφανίσεις η μπάντα ζήτησε άδεια εξάσκησης επαγγέλματος και έφυγε για το Λονδίνο. Ο Pukwana έμεινε με τους The Blue Notes μέχρι το 1969, όταν αποδέχτηκε μία προσφορά να πάει στους Union of South Africa του Hugh Masekela στην Αμερική, αλλά μετά από ένα χρόνο επέστρεψε στο Λονδίνο και ανέλαβε session δουλειά παίζοντας με τους Traffic, τους Incredible String Band και τους Centipede. Επίσης ξεκίνησε μία δική του Afro-rock μπάντα, αρχικά γνωστή ως Spear, αλλά μετά μετονομάστηκαν σε Assagai, με τα πρώην μέλη των The Blue Notes, Luis Moholo (ντραμς) και Mongezi Feza (τρομπέτα).
Cocoa (1971)
Έχοντας υπογράψει με τον Patrick Cambell Lyons στην Vertigo Records στα τέλη του 1970, κυκλοφόρησαν το single τους "Telephone Girl" / "I'll Wait for You" και το ομώνυμο άλμπουμ τους, που παρουσίαζε τον σαξοφωνίστα Bizo Mnocikana, τον κιθαρίστα Fred Coker και τον μπασίστα Charles Ononogbo. Στα μέσα του 1971 προστέθηκαν στο lineup ο παίκτης των congas Terry Quaye και ο τενόρο σαξοφωνίστας Fred Frederick.
Telephone Girl (1971)
Στα τέλη του 1971 κυκλοφόρησαν το δεύτερο και τελικό άλμπουμ τους Zimbabwe, στο οποίο βοήθησε η progressive folk μπάντα Jade Warrior με τον Toni Duhig (κιθάρα), Jon Field (keyboards) και Glyn Havard (φωνητικά), αλλά αν και οι Osibisa έβαλαν το Afro-rock στα charts, οι Assagai ποτέ δεν κατάφεραν να έχουν εμπορική επιτυχία και λίγο αργότερα διαλύθηκαν.
I'll Wait for You (1971)
Ο Pukwana συνέχισε να ηχογραφεί και να κάνει περιοδείες όλη την δεκαετία του '70 και του '80, κυκλοφορώντας τα LP In the Townships και Flute Music και έκανε ξανά ένα γκρουπ με το όνομα The Blue Notes πριν χάσει την ζωή του το 1990 από ηπατική ανεπάρκεια. Ο Feza επίσης έκανε εμφανίσεις με τους The Blue Notes και δούλεψε με τον Robert Wyatt πριν τον μυστηριώδη θάνατο του το 1975. Ο ντράμερ Luis Moholo ωστόσο είναι ενεργός και σήμερα με δικά του σχήματα.
Assagai (Vertigo 6360 030) 3/71
Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις το πνεύμα και τα στοιχεία της Αφρικανικής μουσικής να εισάγονται στην σκηνή εκείνης της εποχής...Αυτοί έρχονται λίγο περισσότερο στην Ευρωπαϊκή πλευρά, από ότι ας πούμε οι Osibisa. Η έμφαση δίνεται περισσότερο στην μελωδία και λιγότερο στα κρουστά και ενώ δεν είναι τόσο γνωστοί, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μουσικότητα και η δυναμική τους είναι καλύτερη.
Akasa (1971)
Το μοναδικό εγχείρημα της Vertigo στην μαύρη μουσική ήρθε με αυτή την ωραία Αfro-rock συλλογή, που καυχιέται ρυθμό, πνευστά και μερικές ριπές από ηλεκτρική κιθάρα σε τραγούδια όπως το "Akasa". Άλλα highlights περιλαμβάνουν το ακαταμάχητο "Telephone Girl" (στην πραγματικότητα μία διασκευή των Jade Warrior), το νωθρό "Cocoa", το χαρούμενο "Beka" και ένα ήρεμο, ανορθόδοξο και μοναδικό "Hey Jude". Ακούστε το...
Hey Jude (1971)
Η μπάντα παρουσιάζει μέλη των Brotherhood of Breath του Chris McGregor και υποβοηθούνται εδώ κι εκεί από τους Jade Warrior.
Zimbabwe (Philips 6308 079) 1971
Με ένα πιο έντονο funk στοιχείο, το δεύτερο LP τους είναι μία βόμβα. Το κομμάτι που ανοίγει "Barazinbar" θέτει τα πράγματα με στυλ με ένα τρομερό groove στα ντραμς, πάνω από τα οποία ευχαριστιέσαι να ακούς τα μπόνγκος, τα πνευστά και το μπάσο. Άλλα highlights είναι το ήρεμο, με το ωραιότατο φλάουτο "La La", το "Bayeza" και το χαριτωμένο "Come Along", αλλά πρόκειται για ένα συνεπέστατο άλμπουμ που σίγουρα θα κάνει αίσθηση σε όσους ενδιαφέρονται για την Αφρικανική rock μουσική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου