HENRY TREE

Psychedelic Unknowns 

Οι Henry Tree ήταν μία ψυχεδελική μπάντα από το Cleveland. Το 1970 ο Carmen Castaldi (ντράμερ), ο Leroy Markish (κιθάρα / φωνητικά) και ο Charles McLaughlin (μπάσο), έκαναν ένα άλμπουμ (και μοναδικό), το οποίο παρουσίαζε μεγάλη ποικιλία και κάτι ακόμα που το έκανε να είναι ξεχωριστό.  

Mr. Fear (1970)

Electric Holy Man (Mainstream S 6129) 12/70

Περισσότερο progressive από ότι συνηθιζόταν για την Mainstream, αυτό το άλμπουμ παρουσιάζει έξι μόνο κομμάτια που κυμαίνονται από ευχάριστη pop-rock ("Country Son"), jazz αυτοσχεδιασμός ("Mr. Fear") και παρατεταμένη ψυχεδέλεια (το ομότιτλο κομμάτι και μία διασκευή των Traffic ("Dear Mr. Fantasy").

Electric Holy Man (1970)

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς πόσο καλοί παίκτες είναι στ'αλήθεια. Το άλμπουμ υποτίθεται ότι έχει ηχογραφηθεί πολύ γρήγορα, που σημαίνει ότι η τριμελής μπάντα είναι κάποιες φορές τσαπατσούληδες, ενώ κάποιες άλλες εντυπωσιακοί.

Dear Mr. Fantasy (1970)

Ο Leroy Markish ρίχνει μέσα κάποια πολύ καλά κιθαριστικά μέρη, αλλά τα τραχιά φωνητικά του δεν είναι πολύ καλά και κάποια σόλο με jazz χροιά είναι από τον χωρίς credits εδώ μέσα, αλλά σίγουρα τον πιο καινοτόμο και τεχνικά ολοκληρωμένο κιθαρίστα που ξεπρόβαλε από την bebop περίοδο Bill DeArango.

Bill DeArango

O DeArango που είχε γεννηθεί το 1921 και ήταν αυτοδίδακτος, είχε λάμψει από το 1945 και μετά, αφού τελείωσε την διετή θητεία του στον Αμερικανικό στρατό. Έχοντας δουλέψει με τον σαξοφωνίστα Don Byas, την τραγουδίστρια Sarah Vaughan, στα τέλη του 1945 έκανε το ντεμπούτο του, στρατολογώντας τον Ben Webster στο τενόρο σαξόφωνο. Η πιο φημισμένη του δουλειά παραμένει η συμμετοχή του με το σχήμα του Dizzy Gillespie το 1946, που έδωσε τα κλασικά "A Night in Tunisia", "Ol'Man Bebop" και "Anthropology". Από εκεί και μετά ήταν με τον τρομπετίστα Ray Nance πριν φτιάξει την δική του μπάντα μαζί με τον Terry Gibbs. Αλλά από το 1947 επέστρεψε στην γενέτειρα του, το Cleveland και η καριέρα του ξαφνικά σταμάτησε. Η παύση κράτησε για 25 χρόνια! με μία μικρή επαναφορά του το 1954.

Country Son (1970)

Η εμφάνιση του rock 'n' roll και η νέα γενιά από κιθαρίστες συμπεριλαμβανομένου του Jimi Hendrix γοήτευσε τόσο πολύ τον DeArango, που συμφώνησε να κάνει τον μάνατζερ στην ψυχεδελική μπάντα του τόπου του (Cleveland) Henry Tree, έως και να συνεισφέρει κιθαριστικά στο άλμπουμ αυτό.

Lady of Day (1970)

Ενώ το γκρουπ μας δεν πρόσφερε κάτι άλλο, ο αειθαλής DeArango με τον σαξοφωνίστα Ernie Krivda και τον ντράμερ Skip Hadden πέρασε πολύ χρόνο στις αρχές των 70'ς σε κλαμπ του Cleveland, προσαρμόζοντας τις αρχές του αυτοσχεδιασμού της free jazz στην hard rock. Το 1978 ο DeArango έκανε τα πρώτα αβέβαια βήματα πίσω στην mainstream jazz, εμφανιζόμενος στο LP Another Time/Another Place του free jazz ντράμερ Barry Altschul.
H επόμενη δουλειά του ήταν το 1981, με τον πιανίστα και συνθέτη της jazz, Kenny Werner και τελικά το 1993, σε ηλικία 72 χρόνων με τον νεοεμφανιζόμενο σαξοφωνίστα Joe Lovano, αφήνοντας έκπληκτους τους κριτικούς με την πολυπλοκότητα των αυτοσχεδιασμών του. Ο DeArango μετά από αυτό αποσύρθηκε και το 1999 εισήχθη σε οίκο ευγηρίας, όπου έδωσε μάχη με την άνοια όλα αυτά τα χρόνια που τον οδήγησαν στον θάνατο του το 2005.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ