Αποποίηση Ευθύνης

Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2020











The Cambridge Concept of
TIMOTHY CLOVER
A Harvard Square Affair






Sunshine Psych-Pop 









Για χρόνια τα ονόματα Harvard Square και Cambridge ήταν συνώνυμα με τις παραδόσεις του παλαιού κόσμου και των κολλεγίων που οι τοίχοι τους ήταν καλυμμένοι από τις κληματσίδες. Ένα μέρος μόνο για τους πλούσιους και τους διάσημους, όπου η αντιπαλότητα για το ποδόσφαιρο ήταν το κυρίως θέμα της συζήτησης και το Hasty Pudding Club δημιουργούσε χαμό ανάμεσα στους καταστηματάρχες. 

Τώρα είναι αλλιώς! Ένα κύμα επανάστασης έχει σαρώσει τους παλαιούς δρόμους. Περπάτησε εδώ...και θα βρεις τον εαυτό σου μέσα στον λουλουδόκηπο της νιότης. Πολύχρωμα πέταλα, παράξενα ρούχα, κρεμασμένες κιθάρες...κυριαρχούν στο σκηνικό. Τραγούδια που ποτέ πριν δεν ακούστηκαν...για τον έρωτα και τα όνειρα, για μεγάλες προσδοκίες και θλιμμένες συγγνώμες, για την αλήθεια και την ύπαρξη τραγουδιούνται παντού. Είναι το κλειδί σε αυτό το νέο, συναρπαστικό κόνσεπτ της ζωής που γεννήθηκε εδώ.

Έλα τώρα-με τον Timothy Clover-έναν από αυτούς...σε αυτό τον παράξενο και όμορφο κόσμο-με λέξεις που ποτέ δεν έχεις ακούσει-σε ένα μέρος που τώρα είναι πέραν της αντίληψης σου ..αλλά ίσως ..αν θα ακούσεις με ανοιχτό μυαλό ..χωρίς προκαταλήψεις.. το αιθέριο νόημα όλου αυτού θα γίνει με μαγικό τρόπο και ρεαλιστικά ξεκάθαρο για σένα...


Tear Drop Mobile (1968)




The Cambridge Concept of... (Tower ST 5114) 3/68

Με αυτό το πανέμορφο soft-rock άλμπουμ γίνεται η είσοδος της Tower στον Boston Sound. 

Με το "Trolley Car Line", από τα καλύτερα τρακς του άλμπουμ να δίνει βήμα, το LP προσπάθησε να αποκτήσει την δυναμική για να κάνει πωλήσεις. 

Ακόμα δύο πολύ αφοπλιστικά κομμάτια είναι τα "My Friend John" και "A Harvard Square Affair".

Πίσω από αυτό το πρότζεκτ βρίσκονται οι Larry Jaspon, Bruce Patch και Lenny Petze, οι οποίοι έγραψαν τραγούδια παράλληλα και για μία άλλη garage μπάντα της Βοστώνης, που λεγόταν Teddy and the Pandas. Το πρότζεκτ λοιπόν αυτό επινοήθηκε για να καλύψει χώρο σε μπάντες από την Ανατολική Ακτή (East Coast), σε μία προσπάθεια που γινόταν για να αντισταθμίσουν την θρυλική εδραιωμένη ήδη σκηνή της West Coast, δηλαδή του San Francisco.

Οι σημειώσεις από τον Larry Jaspon, στο οπισθόφυλλο, όπως φαίνονται μεταφρασμένες στην εισαγωγή του κειμένου, δίνουν μία γεύση του τι προσπαθούσαν να πετύχουν με αυτό το άλμπουμ.




Trolley Car Line (1968)





Ελαφριά, μελωδική pop με ντελικάτες συνθέσεις, ενσωματωμένα έγχορδα, κόρνες, harpsichord και άλλα περισσότερα. Μερικά τραγούδια έχουν μία σαν διαστημική αύρα που κάνει αίσθηση, όπως το "Cotton Candy (Can Be Yours)" και το "Tear Drop Mobile", αλλά γενικά δεν είναι καθαρά ψυχεδελικό άλμπουμ, παρά τις υποσχέσεις που μπορεί να δίνει το εξώφυλλο ότι θα σας μεταφέρει σε ένα κόσμο παράξενο και όμορφο.


Cotton Candy (Can Be Yours) (1968)




Ηχογραφήθηκε στην Νέα Υόρκη υπονοώντας ότι το παραμυθάκι στο εξώφυλλο περί Cambridge και Harvard ήταν απλώς ένας τρόπος να μπει κάτω από την ταμπέλα Bosstown Sound. 


His Life to Live Over (1968)





Υπάρχει μία μεγάλη φωτογραφία ενός τύπου στο οπισθόφυλλο (αρχική φωτογραφία), αλλά κανένα από τα τραγούδια δεν έχει κρέντιτ στο όνομα Timothy Clover, έτσι είναι λογικό να υποθέσεις ότι δεν υπήρξε κάποιος με αυτό το όνομα. Παρεμπιπτόντως το εξώφυλλο - σε σχέση με τον δίσκο - έχει γραμμένες αντίστροφα τις πλευρές.


A Harvard Square Affair (1968)





Απίθανο όνομα και τίτλος, δελεαστικό εξώφυλλο και ένα άλμπουμ που δεν μπορείς να το πεις ψυχεδελικό. Για να είμαι δίκαιος, είναι ένα αξιόλογο (αν και προβλέψιμο) pop LP, που διαθέτει τις στιγμές του. Δεν θα απογοητευόμουν ποτέ να ακούσω κομμάτια όπως το "Timothy Clover", το "Tear Drop Mobile" ή το "One Day You Are a Rich Man" σε ένα compilation LP από σπάνια pop των 60'ς.


One Day You Are a Rich Man (1968)





Οι συνθέσεις και οι μελωδίες είναι δυνατές και αξίζουν πολλά εύσημα στους session μουσικούς που προφανώς έπαιξαν. Γενικά, δεν πρόκειται για κάτι που στερείται μία βέβαιη απλοϊκή γοητεία.


My Friend John (1968)


ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε/Ακούστε επίσης