THE FORUM QUORUM

Psych Pop Garage

Το κουιντέτο από την Astoria είχε στο lineup του τον Ελληνικής καταγωγής Sturg Pardalis και όπως μπορείτε να δείτε το εξώφυλλο αποπνέει άρωμα Ελλάδας. Οι  The Forum Quorum, έχοντας υπογράψει στην Decca, κυκλοφόρησαν ένα και μοναδικό άλμπουμ σε παραγωγή Milt Gabler υπό την επίβλεψη του Pardalis και έκαναν κάποια δουλειά σε ταινίες και μία σειρά εμφανίσεων σε τηλεοπτικά σόου. Μοιράστηκαν την σκηνή με τον Jimi Hendrix και ήταν η μπάντα που άνοιγε για τους Gladys Knight and The Pips στο The Westbury Music Fair στο Westbury, Long Island, NY.

(I Wanna) Testify (1968)

The Forum Quorum (Decca DL 5030 / 75030) 11/68

Για όλο αυτό στο οποίο δίνει έμφαση το εξώφυλλο, τις Ελληνικές τους ρίζες και ισχυρίζεται ότι "προσθέτουν ένα ηλεκτρικό μπουζούκι, την κλασική Ελληνική κιθάρα, συν ένα φλάουτο πάνω από ένα rock ρυθμό", αυτό το garage LP ακούγεται πολύ παρωχημένο για τα τέλη του 1968. Και δεν το λέω επειδή δεν ακούγεται διασκεδαστικό-ο ήχος τους δεν είναι τόσο περιπετειώδης, αλλά το μελαγχολικό vibe τους κάθεται καλά, με αρμονίες που κάνουν αίσθηση και όργανο Farfisa. 

Monologue (1968)

Εκεί που εμφανίζονται το φλάουτο και το μπουζούκι, στα τραγούδια "Girl Make up Your Mind", "Your Turn to Cry" και "No More Tears" (το θέμα μίας ταινίας με τον τίτλο Mission: Mars) τα πράγματα γίνονται πιο ενδιαφέροντα. Είναι κρίμα που δεν τα χρησιμοποίησαν πιο εμφανώς καθ'όλη την διάρκεια του σετ.

Girl Make up Your Mind (1968)

Τίποτα το ιδιαίτερα ψυχεδελικό εδώ, αν και η διασκευή τους του "(I Wanna) Testify", του George Clinton (Parliament) έχει κάποια φανερή lead κιθάρα και μεγάλο ορχηστρικό μέρος και το ορχηστρικό κομμάτι που κλείνει "Synopsis" αγγίζει την acid rock.

51st Thought (1968)

Η μπάντα ήταν επίσης το θέμα ενός βιβλίου που λεγόταν How to form a rock group, που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1968 και είχε την περιγραφή ως ΄ένας οδηγός για μία καριέρα ή χόμπυ σαν μουσικός της rock΄. Σύμφωνα με το εξώφυλλό του, περιγράφει τα επιτεύγματα των The Forum Quorum, οι οποίοι ακολούθησαν τις προτάσεις αυτές βήμα-βήμα για να αγοράσουν μουσικά όργανα, να αναζητήσουν ατζέντη, να ηχογραφήσουν, να επιλέξουν ρούχα και ένα όνομα και να αναπτύξουν ικανότητα παρουσίασης.

No More Tears (1968)

Λαμπερή, με καλή παραγωγή (αν και μερικά τραγούδια θα μπορούσαν να έχουν περισσότερο beat) και καλογραμμένη pop που ενδυναμώνεται με καθαρές garage και ψυχεδελικές επιρροές, χάρη στο ηλεκτρικό μπουζούκι και τα κρουστά. Η αγγλική επιρροή είναι δυνατή, οι συνθέσεις ποτέ δεν φορτώνουν την μουσική τους, τα φωνητικά είναι τέλεια και το όργανο εκδηλώνει ευχάριστα την παρουσία του. 

Misery (1968)

Ιδιαιτέρως μου αρέσει το "Misery" και το "Just the Same". Mε σχεδόν 5 λεπτά, το "(I Wanna) Testify" είναι με μεγάλη διαφορά το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι και το πιο heavy, αλλά παρά κάποια πολύ καλή fuzz κιθάρα και όργανο προς το τέλος, το ψυχεδελικό αυτό στυλ δεν πείθει και πολύ, λαμβάνοντας υπ'όψη τα υπόλοιπα τρακς.

Synopsis (1968)

Ο ήχος από gong στην αρχή του "Synopsis" είναι μία νύξη ότι θα είναι πιο ψυχεδελικό, αλλά-παρά κάποιο μελαγχολικό όργανο-είναι λίγο απογοητευτικό. Ένας δίσκος που θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία αν είχε γίνει ένα χρόνο ή κάτι τέτοιο πριν. Αν και προσωπικά για μένα ένας από τους αγαπημένους μου.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ