THIRD WORLD WAR

Punk Rock Pioneers (Part 4)

"Ένας άγριος, επιθετικός, μπολσεβίκικος συνδυασμός, που αντανακλά πολύ καλά τη ζωή τους και την εποχή τους και το κοινωνικό τους background...Γενικά αυτό το πρώτο σετ έχει πολύ έξαψη και πολύ παράξενη γοητεία..."

Sounds, 17/4/71

"Ένα πραγματικό αντάρτικο άλμπουμ σχεδιασμένο για επιβεβαιωμένους μαχητές των δρόμων και ζωηρούς τρομοκράτες...Από όλα τα βρώμικα, ελεεινά κόνσεπτ, αυτό είναι το χειρότερο που υπάρχει. Ο ήχος δεν είναι ούτε επιθετικός, ούτε κι ελκυστικός"

Record Mirror, 1/5/71

M.I.5's Alive (1971)

Third World War (Fly HIFLY 4) 4/71 

Μόλις διαβάσατε τις κριτικές του μουσικού τύπου της εποχής που αποτέλεσαν τους λόγους που δεν έτυχε να ακούσουμε ποτέ κάτι για αυτή την μπάντα, που ακούγεται σαν garage των 60'ς σε συνδυασμό με Television. Ή σαν μία μπάντα που θα φτιαχνόταν εφτά χρόνια αργότερα (Sex Pistols). Ή σαν τους The Stooges στα πιο σκληρά τους. Ή σαν το άλτερ έγκο του Joe Strummer. 

Ascension Day (1971)

Η μπάντα των Third World War σχηματίστηκε το 1971 από τον μάνατζερ και παραγωγό John Fenton και τους τραγουδοποιούς Terry Stamp (κιθάρα και φωνητικά) και Jim Avery (μπάσο). Στην lead guitar βρίσκεται ο Mick Lieber και στα ντραμς κάθεται ο Fred Smith. Μαζί τους βρίσκονται και άλλοι μουσικοί, στο πιάνο, στην τρομπέτα και στο σαξόφωνο. Η μπάντα έκανε δύο άλμπουμ. Το πρώτο ηχογραφήθηκε το 1970 και κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1971. Τα θέματα που καλύπτουν, βρίσκονται στο μεγαλύτερο μέρος στον ακροαριστερό χώρο. Αυτή η μπάντα συχνά αναφέρεται ως πρόδρομος της punk, αν και είναι αμφίβολο ότι στην πραγματικότητα ήταν επιρροή της punk-rock. Ότι κοινό έχουν με το κίνημα που ξεκίνησε κάπου το '77 δεν είναι η μουσική (που είναι μεθυσμένη hard rock), αλλά οι άγριοι, επαναστατικοί στίχοι της εργατικής τάξης. Στην Αμερική, η πολιτική ήταν έδαφος των folkies, όχι των rockers και στην Αγγλία ήταν σχεδόν τελείως απούσα από την μουσική από κάθε χώρο. Υλικό σαν το "Working Class Man", το "Get Out of Bed You Dirty Red" και το "Preaching Violence" πράγματι θα πρέπει να άνοιξαν τα μάτια αρκετών εκεί πίσω στο 1971.

Preaching Violence (1971)

 

Ακόμα και η προσπάθεια του John Lennon για δημαγωγία με το Some Time in New York City δεν έθιξε οτιδήποτε τόσο αμφιλεγόμενο όσο αυτό το άλμπουμ. Έτσι το Third World War είναι σημαντικό σε ότι λέει μέσα, για τα ίδια παιδιά που σύντομα θα μαζεύονταν στους Sex Pistols και στους Clash, ακόμα κι αν οι μεγαλύτεροι αδελφοί αυτών των παιδιών άκουγαν Dr. Feelgood και Ducks Deluxe, παρά τους Third World War. Το πρόβλημα με την κοσμοθεωρία των Third World War είναι ότι ο θυμός τους δεν είναι στοχευμένος στις φιγούρες της εξουσίας, αλλά επίσης σε ανθρώπους που ολοφάνερα δεν το αξίζουν. Το γεμάτο καμάρι "Shepherds Bush Cowboy" που εκφοβίζει τους ομοφυλόφιλους, αλλά και το ίδιο είδος μισογυνισμού που έκανε τόσο πολύ απωθητικό σε λυρισμό το επηρεασμένο από Stones, macho rock. 

Working Class Man (1971)

Ακόμα έχουν και κάποιες απροσδόκητα ήρεμες μελωδίες, αλλά τα εντελώς τραχιά φωνητικά του Terry Stamp και στίχοι όπως "We're tired of licking the government's arse" απλά ισοπέδωσαν κάθε πιθανότητα να κερδίσουν ραδιοφωνικό αέρα. Ένα συναρπαστικό, ανατρεπτικό, περιστασιακά ενοχλητικό άλμπουμ που όμοιο του απλά δεν υπήρχε εκείνη την εποχή. Προπαγανδιστικοί στίχοι, βραχνά, τραχιά φωνητικά, κιθάρες που κόβουν σαν μαχαίρι: το σχέδιο για τους νεότερους punk είναι εδώ. Στις αρχές των 70'ς, κανένα άλλο γκρουπ δεν πρόσφερε τέτοιο ωμό ρεαλισμό όσο αυτοί ή έδειχνε το ίδιο επίπεδο κοινωνικής απειλής. Ακούς και σήμερα και απλά παθαίνεις ένα σοκ από την στιγμή που θα ξεκινήσει να παίζει το πρώτο κομμάτι ως το τέλος. 

Stardom Road I & II (1971)

Η punk μπάντα που έρχεται κοντύτερα στο πνεύμα των Third World War ήταν οι Clash.  Συναγερμός για εξεγέρσεις; Τα είχαν ήδη κάνει οι Third World War. Τον Ιανουάριο του 1977, ο Joe Strummer έσφιξε το χέρι του  Jim Avery και τον συνεχάρη για το ότι ήταν μέλος ενός σχήματος-του μόνου σχήματος-που έκανε το ίδιο πράγμα πριν από αυτούς στις αρχές των 70'ς, "when everything else was dead". Την ίδια ακριβώς εποχή ο John Lydon κάθισε δίπλα στον μάνατζερ και παραγωγό τους, John Fenton στο Oxhoft club στο Amsterdam και του απήγγειλε το "Ascension Day" λέξη προς λέξη.

Third World War II (Track 2406 108) 4/73

Ένα πραγματικό αριστούργημα της rock 'n' roll. Το δεύτερο άλμπουμ των Third World War είναι μακράν καλύτερο από το ντεμπούτο τους. 

Factory Canteen News (1973)

Διαθέτει πολύ πιο δεμένο hard rock ήχο, με πραγματικά φοβερή ηλεκτρική κιθάρα. Το "I'd Rather Cut Cane for Castro", συγκεκριμένα έχει την ωμή ενέργεια της punk...πριν την punk. 

I'd Rather Cut Cane for Castro (1973)

Οι στίχοι ασυμβίβαστοι όπως στο ντεμπούτο τους. Το "Urban Rock" καταφέρνει το ακατόρθωτο-να γίνεται πιο επιθετικό από το "Shepherd's Bush Cowboy". Διατηρεί την punk αιχμή του προηγούμενου, αλλά ακούγεται πιο heavy. Το "Yobbo" είναι ακόμα μία ένδοξη γιορτή για τους φτωχούς που κατατροπώνουν τους πλούσιους, το "Rat Crawl" έχει ένα στυλ heavy metal και το "Hammersmith Guerilla" με το "I'd Rather Cut Cane for Castro" έχουν μία αίσθηση από Stranglers στα αρχικά τους στάδια. 

Hammersmith Guerilla (1973)

Με αυτό το LP κλείνει η πόρτα σε μία Αγγλική υποσημείωση που θα μπορούσε να έχει μείνει στην ιστορία, αν δεν καταπιάνονταν τόσο πολύ με τα βασικά ένστικτα, πέρα από όποιες πολιτικές πεποιθήσεις. 

Coshing Old Lady Blues (1973)

Στo site http://www.stardomroad.com/Stardom_Road/Home.html μπορεί κανείς να διαβάσει ολοκληρωμένη την ιστορία αυτού του γκρουπ.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ