MARC ELLINGTON

Singers / Songwriters of 60's & 70's

Γεννημένος το 1945, o Marc Ellington υπήρξε ένας από αυτούς τους εκπροσώπους του γένους τραγουδιστής / τραγουδοποιός, που έκανε αρκετούς δίσκους, οι οποίοι βέβαια δεν είχαν και πολύ τύχη στην εποχή τους. Η φωνή του ήταν βαθιά και ειλικρινής. Η μουσική του ακουμπούσε στην country, την μουσική της πατρίδας του. Γιατί ήταν από την Αμερική, αλλά την δεκαετία του 70 αναζήτησε την τύχη του στην Αγγλία.

I'm Leaving (America) (1971)

Marc Elilington (Philips (S)BL 7883) 6/69

Ένας Αμερικανός τραγουδιστής της folk, ο οποίος αξίζει πολύ περισσότερη προσοχή από αυτή που μέχρι τώρα έχει. Δεν μπορείς αλήθεια να τον βάλεις κάτω από μία ταμπέλα, εκτός του ότι έχει επηρεαστεί βαθιά από τον Dylan...Απαιτεί να τον ακούσεις μερικές φορές, αλλά από την στιγμή που θα ακουστεί, μένει για πολύ καιρό στην μνήμη.

I Shall Be Released (1969)

Η βερσιόν του "I Shall Be Released" από τον Marc, είναι μία από τις καλύτερες που υπάρχουν. Είναι εδώ μέσα, το ίδιο είναι και οι βερσιόν δύο ακόμα κομματιών του Dylan, συμπεριλαμβανομένου του τεράστιου "Desolation Row"-αλλά αυτό δεν βγήκε τόσο καλό. Αυτό είναι ένα άλμπουμ με ήρεμα φωνητικά για αργά την νύχτα. Σε μία εποχή όταν όλοι οι επίδοξοι καλλιτέχνες συνήθως ήταν 'one shot', αυτός ο Αμερικανός μετανάστης έκανε πέντε άλμπουμ, που δεν πούλησαν καλά βέβαια, όλα με εξαιρετικούς μουσικούς να κάνουν backing. 

Tears of Rage (1969)

Αυτό το γρήγορα ηχογραφημένο, μάλλον σχετικά αδιάφορο άλμπουμ με country χροιά, παρουσιάζει μέλη των Harsh Reality, όπως επίσης τέτοιους ογκόλιθους session παίκτες, όπως ο 'Big' Jim Sullivan και ο Roger Coulam. Όχι από τραγουδοποιό (ή και εξαιρετικό τραγουδιστή), καθώς ο Elilington απλώς διασκευάζει υλικό από την αφρόκρεμα των σύγχρονων του ταλέντων στο χώρο αυτό-Bob Dylan, Al Stewart, John Martyn, Phil Ochs, Ralph McTell, Tim Hardin, Robbie Robertson και άλλους. Αυτά αποκλίνουν από τα χαριτωμένα ("In Brooklyn" του Stewart και "Nana's Song" του McTell) μέχρι το ατέλειωτο και άσκοπο "Desolation Row", με τα περισσότερα τραγούδια να πέφτουν ανάμεσα. Πιο ενδιαφέρουσα είναι η απόφαση να διασκευάσει το "Bless the Executioner" των Kaleidoscope (των Άγγλων). 

Bless the Executioner (1969)

Ο Elilington παρεμπιπτόντως τραγούδησε την πρώτη βερσιόν του "Million Dollar Bash" που μπήκε στο Unhalfbricking των Fairport Convention, ένα μήνα μετά. 

Rains, Reins of Changes (B&C CAS 1033) 6/71

Ένα αξιαγάπητο country-folk άλμπουμ με ένα κατάλογο τεράστιων ονομάτων να βοηθάνε...Υπάρχουν μερικά πολύ όμορφα τραγούδια γραμμένα από τον Marc. Σε απόλυτη αντίθεση με το ντεμπούτο του,

Yarrow (1971)

 αυτό το άλμπουμ είναι στο μεγαλύτερο μέρος του γραμμένο από τον ίδιο και μάλλον αποτελεί την καλύτερη προσπάθεια του με διαφορά. Αυτό βέβαια δεν το τοποθετεί στο ψηλότερο σημείο της Αγγλικής folk-rock, αλλά έχει τις στιγμές του.

Days Used To Be Much Warmer (1971)

Το κομμάτι που ανοίγει "Oh No, It Can't Be So" είναι ένα συνηθισμένο folk-pop τραγούδι, αλλά τα πράγματα αρχίζουν να αποκτούν ενδιαφέρον με το αισθαντικά ονειρικό "On Your Own", το "I'm Leaving (America)" και το "All the Times".

On Your Own (1971)

Επίσης αξίζει προσοχής το μελαγχολικό ομότιτλο κομμάτι και μία μεγάλης διάρκειας εκδοχή του παραδοσιακού "Yarrow", αλλά απογοήτευση είναι το "Aligator Man" και η πεζή διασκευή του "Blue Suede Shoes". 

All the Times (1971)

Το εξαιρετικό backing περιλαμβάνει τον Chris Hillman (Byrds), τον 'Sneaky' Pete Kleinow, τον Richard Thompson, τον Dave Pegg, τον Dave Mattacks, τον Ian Matthews, τον Pat Donaldson, τον Gerry Conway και την Sandy Denny (η οποία κάνει backing vocals στο πρώτο τραγούδι στο άρθρο).

A Question of Roads (Philips 6308 120) 1972

Το από τον ίδιο κυρίως γραμμένο τρίτο του LP συνεχίζει την δυνατή Αμερικανική country-rock γεύση του προηγούμενου. Περιαμβάνει διασκευές του Bob Dylan ("Open the Door, Homer") και του Ian Matthews ("Please Be My Friend") μαζί με ορίτζιναλ σαν το "Jacobite Lament (A Celtic Dream)" αφιερωμένο στο National Trust for Scotland. 

Jacobite Lament (A Celtic Dream) (1972)

Το backing περιλαμβάνει μουσικούς όπως ο Gordon Huntley (Matthews Southern Comfort) και ο Andy Leigh (Spooky Tooth, Matthews Southern Comfort), όπως επίσης τον Andy Roberts.

Please Be My Friend (1972)

Όλα τα τραγούδια είναι πράγματι πολύ διασκεδαστικά, αλλά σίγουρα όχι πολύ ουσιαστικά.

Restoration (Philips 6308 143) 4/73

Άλλη μία μέτρια συλλογή επηρεασμένη από την country, η οποία κυριαρχείται από όχι και τόσο εμπνευσμένες διασκευές του Dylan ("You Ain't Goin' Nowhere"), του John Sebastian ("Younger Girl"), των The Association ("Along Comes Mary") και άλλα. 

Younger Girl (1973)

Ο Elilington συνεργάζεται με τον παραγωγό Sandy Roberton σε τρία τραγούδια, κανένα από τα οποία δεν μένει στην μνήμη. Το καλύτερο κομμάτι είναι μία πολύ καλή διασκευή του "Coal Tattoo" του Billy Edd Wheeler, με ένα σκληρό ξέσπασμα κιθάρας. 

Coal Tattoo (1973)

Η μουσικότητα είναι τόσο εντυπωσιακή, όπως πάντα, με την υποστήριξη από τα μέλη των Fairport, όπως επίσης την Dolly Collins (The Albion Band), τον Zoot Money (Humble Pie, Grimms, Centipede), τον Ian Whiteman (Mighty Baby), τον Ray Warleigh (Soft Machine) και άλλους.

Marc Time (Transatlantic Xtra 1154) 8/75

Αυτή είναι καλύτερη από τις δύο προηγούμενες προσπάθειες, με πιο δυναμική παραγωγή και πιο δυνατές συνθέσεις. Το κομμάτι που ανοίγει "Wild About My Lovin'" ροκάρει πειστικά.

Wild About My Lovin' (1975)

Το "The Answer Is You" είναι μία σπαρακτική μπαλάντα με ένα φοβερό σόλο από τον Richard Thompson, το "Ad Man" είναι hard-rock, ενώ η διασκευή του "Anyday Woman", του Paul Siebel είναι συμπαθητική. Δεν είναι με τίποτα τα πάντα καλά εδώ μέσα-το "Stealin'" είναι τελείως ανούσιο, το "Streets of Baltimore" είναι παραφορτωμένο και μία διασκευή στο "Shady Lies" του Richard Thompson (ποτέ δεν το είπε ο ίδιος ο Thompson) δεν είναι και ότι θα τραβήξει την προσοχή σου. 

The Answer Is You (1975)

Μεγάλο μέρος του άλμπουμ είναι ακόμα με country χροιά, αλλά αποτελεί γενικά μία αξιοσέβαστη προσπάθεια. Το backing αυτή τη φορά γίνεται από τα μέλη των Fairport,  τον Ian Whiteman, τον BJ Cole, τον Steve Ashley, τον Andy Roberts και άλλους.

Border Skipping (Philips 6308 176) 1975 (Ολλανδία)

Αν και έχει διαφορετικό τίτλο, άλλο εξώφυλλο και ένα έξτρα τραγούδι που μπήκε στο τέλος ("Peggy Gordon"), πρόκειται απλά για την Ολλανδική έκδοση του Marc Time. 

Ad Man (1975)

Στις μέρες μας ο Marc Elilington βρίσκεται να ασχολείται με την γη, έχοντας εγκατασταθεί στο ιστορικό κάστρο Towie Barclay Castle, το οποίο είχε αγοράσει την δεκαετία του 70 (και το αποκατέστησε την εποχή που έκανε αυτούς τους δίσκους).

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ