THE JAMES GANG 

Legends of Rock

Μέσα από ένα πλήθος εναλλαγών προσωπικού οι The James Gang ήταν ένα γκρουπ, το οποίο αποτελεί ορόσημο στον χώρο της rock. Σχηματίστηκαν στο Cleveland του Ohio το 1966. Η παρουσία τους στον χώρο κράτησε μέχρι το 1977, που διαλύθηκαν. Όμως κατά την διάρκεια όλων των χρόνων μέχρι τις μέρες μας, επανενώνονταν για να κάνουν συναυλίες ή περιοδείες (μιλάμε για την αρχική τριάδα), με τελευταία τους δουλειά το 2006. 

Ashes, the Rain and I (1970)

Yer Album (ABC Bluesway BLS 6304) 1969

Το Yer Album είναι για εσένα, εάν μπορείς να ακούσεις προσεκτικά μία εξαιρετική παρουσίαση από ένα δεμένο γκρουπ. Οι The James Gang έχοντας πάρει σχήμα ήδη από το 1966, έχουν κάνει το χρέος τους όσον αφορά στην παρουσίαση και σαν αποτέλεσμα το ντεμπούτο άλμπουμ τους αποφεύγει τα πολλά φτιασίδια που συχνά χαρακτηρίζουν τα ντεμπούτο άλμπουμ.

Collage (1969)

Έχουν την αυτοπεποίθηση να παίξουν πολύ καλή rock μουσική (το άλμπουμ διαρκεί πάνω από 48 λεπτά) και να την κρατούν μέχρι το τέλος ακριβώς όπως ξεκίνησαν. Η δουλειά του Joe Walsh στην κιθάρα και του Jim Fox στα ντραμς φωτίζουν ένα άλμπουμ, που επίσης παρουσιάζει τροφή για εραστές των στίχων...

Take A Look Around (1969)

Εδώ βρίσκεις μόνο ατόφια μουσικότητα και σύλληψη. Ένα άλμπουμ που προτείνεται σε κάθε φαν της καλής rock μουσικής. Ένα άλμπουμ γεμάτο φιλοδοξία και ιδέες, ακόμα κι αν κάποιο μέρος του δεν γίνεται πλήρως αντιληπτό. Υπάρχει μία ψυχεδελική αίσθηση-αυτή στα τέλη των 60'ς-σε πολύ μεγάλο μέρος πραγματικά, στην διασκευή του "Lost Woman" των Yardbirds. Επίσης υπάρχει μία ωραία βερσιόν του "Bluebird" των Buffalo Springfield, στο οποίο έχουν προσθέσει heavy κιθάρα.

Bluebird (1969)

Η βάση του άλμπουμ είναι η εξαιρετική κιθάρα του Walsh, που μπορεί να είναι διακριτική ("Τake a Look Around") και επιθετική ("Lost Woman"). Άλλα highlights είναι το funky "Funk #48" και το ονειρικό "Collage", το οποίο αναμιγνύει πολύ εύγεστα έγχορδα με το ΄κέντημα΄ του Walsh.

Rides Again (ABC S-711) 1970

Σε κάποια αυτιά σαν τα δικά μου αυτό είναι ένα από τα ωραιότερα Αμερικανικά άλμπουμ της χρυσής εποχής της rock. Η πλούσια χροιά της κιθάρας του Walsh δεν είναι τίποτα άλλο παρά εντυπωσιακά, διακριτικά ζωγραφισμένα ηχοτοπία, μέχρι να αρχίσει τα heavy riffs λεπτά αργότερα.

Funk #49 (1970)

Όπως στο ντεμπούτο τους, αρχίζουν το παιχνίδι με το funky rock "Funk #49", σε συνέχεια του "Funk #48" που υπήρχε στο ντεμπούτο, με ένα πολύ αφοπλιστικό riff. Αυτό μπαίνει μέσα στο υπέροχο, ταξιδιάρικο ορχηστρικό "Asshtonpark", το οποίο με την σειρά του συγχωνεύεται στο heavy rock "Woman", γεμάτο με σημεία που μένουν στην μνήμη.

The Bomber (1970)

Το highlight ωστόσο είναι το τεράστιο "Bomber Suite", που ξεκινάει με ένα heavy riff πριν δώσει την θέση του σε ένα μεσαίο μέρος με ονειρική κιθάρα και το Bolero του Ravel. Αυτή η ξαφνική μεταμόρφωση πίσω στο βασικό riff που συντρίβει κυριολεκτικά, είναι μία από εκείνες τις μεγαλειώδεις στιγμές, που θα σε απογειώνουν και θα σε κάνουν να αντικαθιστάς την βελόνα στο πικάπ συχνά.

Tend My Garden (1970)

Το "Tend My Garden" είναι ένα πιο αργό rock θέμα που συναγωνίζεται με ένα επίμονο riff στα keyboard, πριν το άλμπουμ κλείσει μα κάποια πολύ καλή slide κιθάρα στο "There I Go Again" και το στοιχειωτικό, ενορχηστρωμένο "Ashes, the Rain and I". Συστήνεται ανεπιφύλακτα.

Thirds (ABC X-721) 1971

Οι James Gang δεν ήταν η μεγαλύτερη rock 'n' roll μπάντα που πέρασε από τον πλανήτη, αν και κάποιοι λένε ότι ήταν η μεγαλύτερη rock 'n' roll μπάντα που πέρασε από το Cleveland. Όμως πράγματι ήταν ικανοί για πολύ όμορφα πράγματα κάπου-κάπου.
Σαν lead guitarist ο Joe Walsh δεν είναι θαυματοποιός. Παρόλα αυτά γράφει ωραία τραγούδια και τα τραγουδάει...Τα πιο σλόου τραγούδια του "Again" και "It's All the Same", εμφανίζονται πολύ διασκεδαστικά χάρη στην ακουστική κιθάρα και στα ωραία πνευστά με τα οποία διανθίζονται, διαδοχικά.

Again (1971)

Επισκιασμένο από τον γιγάντιο προκάτοχο, αυτό το άλμπουμ είναι μία αξιόλογη συλλογή από γλυκιά, σε country στυλ folk-rock. Τυπικά, ξεκινούν με ένα groovy rock θέμα το "Walk Away", το οποίο έρχεται να γίνει το highlight, αν και το "Yadig" είναι ένα αξιοσέβαστο jazzy ορχηστρικό.
Ο Walsh αναχώρησε σύντομα μετά από αυτό το άλμπουμ. Το τρίτο άλμπουμ του δυναμικού τρίο από το Cleveland είναι αυτό που πιθανώς θα κάνει αίσθηση σε φαν της μη κλασικής rock. Πράγμα που δεν σημαίνει ότι δεν ακούγεται σαν κλασική rock. Ακούγεται. Απλά δεν έχει την αξιοκαταφρόνητη ομοιότητα που μαστίζει τα περισσότερα γκρουπ της mainstream rock της εποχής.

Midnight Man (1971)

Το κομμάτι που ανοίγει, "Walk Away"-ένα free-style rock θέμα-θα αποτελούσε μία καλοδεχούμενη προσθήκη σε κάθε rock σταθμό της εποχής. Το ίδιο ισχύει και για το "It's All the Same" μία βουτηγμένη στα χάλκινα μπαλάντα. Το αληθινό highlight ωστόσο είναι το "Midnight Man", του Joe Walsh, μία μισο-country/psych μπαλάντα με ωραία fuzz κιθάρα και γεμάτα πόθο φωνητικά. Δεν απέχει και τόσο πολύ από την συνεισφορά του Chris Bell στο πρώτο άλμπουμ των Big Star.

Live My Life Again (1971)

Δυστυχώς, δεν είναι όλα τα τραγούδια το ίδιο δυνατά. Παρ'όλα αυτά το Thirds γενικά είναι ένα δυνατό άλμπουμ και συνιστάται σε οποιονδήποτε έχει όρεξη για mainstream, μελωδική Αμερικανική hard rock.

Straight Shooter (ABC X-741) 7/72

Το τέταρτο στούντιο άλμπουμ των James Gang ηχογραφήθηκε αφού ο Joe Walsh είχε αφήσει την μπάντα. Τα εναπομείναντα μέλη, Dale Peters (μπάσο και backing vocals) και Jim Fox (ντραμς και όργανο) ενισχύθηκαν με τον πρώην τραγουδιστή των Bush, Roy Kenner και τον κιθαρίστα Domenic Troiano.

Get Her Back Again (1972)

Το άλμπουμ έχει ένα funky groove. Ο Roy Kenner φάνηκε να ταιριάζει καλά στην χημεία του γκρουπ. Αν και ο Troiano είναι ένας αξιόλογος κιθαρίστας, η έλλειψη φάνηκε στην τραγουδοποιία. Κανένας δεν μπορούσε να κάνει αυτό που έκανε τόσο καλά ο Walsh.

I'll Tell You Why (1972)

Η μπάντα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και μετά το επόμενο άλμπουμ τους  Passin’ Thru (1972), o Troiano αναχώρησε για τους Guess Who και αντικαταστάθηκε από το μελλοντικό μέλος των Deep Purple, Tommy Bolin. Τον καιρό που αναχώρησε ο Bolin στα τέλη του 1974, η μπάντα είχε κυκλοφορήσει το Bang (1973) και το Miami (1974) στην Atlantic. Τότε οι Fox και Peters στρατολόγησαν τον Richard Shack (κιθάρα) και Bubba Keith (κιθάρα, φωνητικά), για να κάνουν το τελευταίο τους LP, Newborn (1975), αλλά διαλύθηκαν την επόμενη χρονιά, σε πλήρη αντίθεση με τον Walsh, ο οποίος πήγε στους The Eagles, που σύντομα θα περνούσαν στο πάνθεο των αθανάτων με το Hotel California.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ