MORNING GLORY

&

PURE LOVE & PLEASURE

West Coast Psychedelic Unknowns

Εδώ έχουμε ωραιότατη ψυχεδέλεια της Δυτικής Ακτής, με ανδρικά και γυναικεία φωνητικά και πολύ καλή κιθάρα. Μία προσπάθεια πολύ αξιόλογη. Η ζεστή και πλούσια παραγωγή είναι του John Cale και αν και υπάρχουν κάποια όχι πολύ δυνατά κομμάτια, τα καλά κομμάτια είναι αλήθεια πολύ καλά.

Jelly Gas Flame (1968)

Two Suns' Worth (Fontana SRF 67573) 4/68

Η Α' πλευρά προσφέρει West Coast ψυχεδελική rock με καλή κιθάρα-πολύ καλή και ενίοτε πολύ heavy, αλλά όχι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική.
Αλλά η Β' πλευρά ανοίγει με το εντελώς απροσδόκητο κλασικό "Jelly Gas Flame"-ένα θαυμαστά αιθέριο ψυχεδελικό θέμα με ταξιδιάρικα φωνητικά και μία σουρεαλιστική αίσθηση. Από εκεί και πέρα το άλμπουμ προσφέρει δυο πιο ελαφριά, πιο μπαρόκ κομμάτια, πριν επιστρέψει στο ορίτζιναλ στυλ του.
Ένα άλμπουμ που θα κάνει αίσθηση σε φαν των Velvet Underground, καθώς ο John Cale ήταν ένας από τους μηχανικούς στο στούντιο.

Stone Good Day (1968)

Εδώ έχουμε μία μπάντα που παίζει τα μουσικά όργανα και πολύ καλά μάλιστα, γράφει το δικό της υλικό και διαθέτει έναν φοβερό κιθαρίστα.
Το "Jelly Gas Flame" θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει την ψυχεδελική περίοδο άνετα, όπως άλλα κλασικά της περιόδου εκείνης από πιο γνωστά γκρουπ.

I See a Light (1968)

Ένας δίσκος που γερνάει αλήθεια όμορφα και που ωριμάζει μέσα σου καθώς τον ακούς. Φήμες λένε ότι ο Cale έκανε τον μηχανικό σε αυτή την ηχογράφηση κάπου ανάμεσα στην θητεία του στους Velvet Underground και στην μετέπειτα δουλειά του με τους Stooges, τους Modern Lovers και την Patti Smith. Οι Morning Glory ήρθαν από το San Rafael της California και παρουσίαζαν τα πολύ ωραία φωνητικά της Gini Graybeal, η οποία έπαιζε και κρουστά, που αναμιγνύονταν με αυτά του τρομερού κιθαρίστα / μπασίστα και τραγουδιστή του γκρουπ Bob Bohanna. Ο Danny NuDelman έπαιζε κιθάρα, ενώ στα πλήκτρα ήταν ο Larry Gerughty. Το γκρουπ έκανε support στους Moby Grape και στους Grateful Dead. Το κομμάτι "Need Someone" που ανοίγει εντυπωσιακά το άλμπουμ δίνει μία πολύ καλή γεύση για το τι θα ακολουθήσει.

Need Someone (1968)

Και ενώ τα υπόλοιπα κομμάτια στην Α' πλευρά είναι λίγο πομπώδη και φορτωμένα, υπάρχουν κάποιες αρμονίες που έρχονται να αντισταθμίσουν τα πράγματα, όπως στο "Stone Good Day". Λόγω δυναμικής, αυτά ήταν τα τραγούδια που live ακούγονταν πολύ καλά. Η Β' πλευρά ωστόσο φαίνεται ότι αντέχει περισσότερο στο χρόνο. Ανοίγει με το αριστούργημα “Jelly Gas Flame”, ακολουθεί το "I See a Light" με τον χαρακτηριστικό εκκλησιαστικό ήχο και γενικά τα καλύτερα κομμάτια τους παρουσιάζουν 12-χορδη κιθάρα. Το “Live for Today” είναι ένα folk-rock και θα μπορούσε να σταθεί επάξια πλάι σε κομμάτια στο στυλ των We Five ή των Jefferson Airplane στα charts.

Live for Today (1968)

Ο ρυθμικός κιθαρίστας, μπασίστας και βασικός τραγουδοποιός Bob Bohanna, συνέχισε για να φτιάξει τους Pure Love & Pleasure.

PURE LOVE & PLEASURE

A Record of Pure Love and Pleasure (Dunhill DS 50076) 1969

Στο άλμπουμ αυτό ο Bohanna γράφει τον όγκο του υλικού. Το mood είναι πολύ διαφορετικό ωστόσο, με μία πολύ λιγότερη ψυχεδελική αίσθηση και ένα πιο συμβατικό ήχο rock στα τέλη των 60'ς. 

Too Scared to Go (1969)

Τα τραγούδια και τα φωνητικά είναι πραγματικά περισσότερο pop παρά rock, αλλά το backing είναι πολύ heavy με το δυνατό "Relax" να πλησιάζει proto-metal. 

All in My Mind (1969)

West Coast rock με πολύ καλή κιθάρα, κάνει αλήθεια αίσθηση. Στα γυναικεία φωνητικά βρίσκεται η Pegge Ann May. 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ