GRANNIE

Progressive Rarities 

Έχοντας χαρακτηριστεί από το περιοδικό Record Collector, ως ένας από τους 100 πιο πολύτιμους δίσκους όλων των εποχών, στοιχίζοντας 850 λίρες, θεωρείται ένα από τα διαμάντια της Αγγλικής progressive rock σκηνής. Το ρεπερτόριο είναι κατά βάση progressive rock, αλλά με πολύ όμορφες μελωδίες που το κάνουν ιδιαιτέρως αξιόλογο να ακουστεί. Περιέχει μόνο 6 τραγούδια, με highlights το τρακ που ανοίγει "Leaving", το επόμενο "Romany Refrain" και το "Saga Of The Sad Jester".

Romany Refrain (1971)

Grannie (no label, SRT 71138) 1971

Οι Grannie φτιάχτηκαν από τον κιθαρίστα Phil Newton το 1968-69 και επρόκειτο αρχικά για μία μπάντα που έπαιζε διασκευές σε συναυλίες στο ανατολικό Λονδίνο. Ο Newton άρχισε να γράφει για την μπάντα και έτσι ξεκίνησαν να παίζουν ορίτζιναλ κομμάτια.

Leaving (1971)

Τότε ο Newton πρόσεξε μία προσφορά στην Melody Maker για 8 ώρες στο στούντιο, master tape και 99 ολοκληρωμένα LP στο ποσό των 100 λιρών. Η προσφορά κλείστηκε και στο στούντιο μπήκαν οι Grannie, οι οποίοι αποτελούνταν από τους:
Phil Newton (lead guitar/φωνητικά)
Dave ‘H’ Holland (μπάσο/φωνητικά)
Fred Lilley (φωνητικά)
Johnny Clark (ντραμς)
και την μελλοντική κυρία Newton, Jan Chandler (φλάουτο/φωνητικά), η οποία έκανε την διαφορά με το πολύ όμορφο παίξιμο στο φλάουτο.

Saga Of The Sad Jester (1971)

To "Leaving" είναι στο στυλ της soft hard-rock, με το φλάουτο να δίνει την ψυχεδελική πινελιά και το μπάσο να κάνει αισθητή την παρουσία του με τρομερές μπασογραμμές. Το "Romany Refrain" είναι μία progressive μπαλάντα, με πολύπλοκη δομή. Το "Tomorrow Today" έχει πολύπλοκο ρυθμό, και ένα κιθαριστικό μέρος με φανερό jazz επιτονισμό.

Tomorrow Today (1971)

Η Β' πλευρά περιέχει το μελωδικό και δυναμικό "Saga Of The Sad Jester", με φωνητικά σαν να ακούς Uriah Heep. Ακολουθείται από μία ωραία folk μπαλάντα το "Dawn" και σαν επιδόρπιο προσφέρεται το 9-λεπτο progressive έπος "Colored Armageddon", με άφθονο όργανο, απίστευτη ενέργεια και πολύ καλή κιθάρα.

Dawn (1971)

Η μπάντα άρχισε να παίζει στο κύκλωμα των κλαμπ, σε σκηνές όπως το Marquee, το Greyhound και άλλα, αν και όλο αυτό πήρε τέλος όταν κλάπηκε όλος ο εξοπλισμός τους μαζί με το βαν που τον μετέφερε.

"Αυτό ήταν το τέλος του όνειρου που είχα", λέει η Jan Newton. "Ο Phil συνέχισε να παίζει μέχρι τον θάνατο του το 2000. Η τελευταία μπάντα του ήταν οι Blues Patrol. Ήταν πλεονέκτημα για μένα να μοιραστώ μέρος της ζωής μου με τον Phil Newton. Η αγάπη του για την μουσική και οι live εμφανίσεις του ήταν μεταδοτικά. Ήταν ένας αλήθεια χαρισματικός μουσικός και είμαι πολύ ευχαριστημένη που το ταλέντο του και η μουσική του τελικά κέρδισαν την αναγνώριση και την εκτίμηση που τους αξίζει".

Coloured Armageddon (1971)

Ακούσαμε ένα άγνωστο άλμπουμ από μία άγνωστη μπάντα που ηχογραφήθηκε μετά από 20 χρόνια, κατευθείαν από τα master tapes, που φυλάχτηκαν με μεγάλη προσοχή. Ένα άλμπουμ που αφήνει να μαντέψουμε τι θα είχε γίνει αν η μπάντα είχε ηχογραφήσει σε επαγγελματικό στούντιο, όπως έκανε χωρίς προβλήματα κάθε εξαιρετική μπάντα που τα κατάφερε να φτάσει στα αυτιά πολλών ανθρώπων.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ