COLOURS

Psychedelic Pop

Ο κιθαρίστας Jack Dalton και ο παίκτης του keyboard Gary Montgomery ήταν η ψυχή του γκρουπ, που όπως τόσα άλλα επηρεάστηκε από τους Beatles. Μαζί με τους Chuck Blackwell (ντραμς), Rob Edwards (lead guitar) και Carl Radle (μπάσο), έφτιαξαν το 1967 τους Colours. Μετά από ένα single που κυκλοφόρησαν στην Dot Records το 1967, έκαναν το ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1968 και το follow up τους την επόμενη χρονιά.

Brother Lou's Love Colony (1968)

Colours (Dot DLP 25854) 3/68

Ένα από τα καλύτερα pop άλμπουμ της εποχής. Το οπισθόφυλλο εγκωμιάζει την πολυπλοκότητα του τραγουδιού που ανοίγει τον δίσκο. Και ενώ η μουσική είναι πράγματι αρκετά πολύπλοκη, δεν ακούγεται έτσι σαν αποτέλεσμα και αυτό είναι που μετράει. Εδώ έχουμε αυτόματα ενθυμητικά και έξυπνα γραμμένα pop τραγούδια, καλά τραγουδισμένα και παιγμένα, με αρκετά χίπικη διάθεση ("Brother Lou's Love Colony") για να ικανοποιήσουν τους φαν της soft psych.

Bad Day At Black Rock, Baby (1968)

Η μεγαλύτερη επιρροή φανερά είναι οι Beatles, αλλά δεν πρόκειται για μπάντα ΄κλώνο΄. Πολλοί ενημερωμένοι σχετικά με αυτού του είδους την μουσική θα επαινούσαν το Without Earth (άλμπουμ των The Moon). Ένα πολύ καλό άλμπουμ με ψυχεδελικές συνθέσεις, αλλά αξίζει να σημειωθεί ότι τα δύο καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ αυτού είναι διασκευές του πρώτου άλμπουμ των Colours, που εδώ ίσως ακούγονται σαν πιο συνηθισμένα, αλλά είναι υπέροχα.

Love Heals (1968)

Ότι και να ειπωθεί για το υπόλοιπο LP (πολλά μπορούν να ειπωθούν), το κομμάτι που ανοίγει "Bad Day At Black Rock, Baby" στέκεται ως αριστούργημα της δραματικής pop, απλά σε 3 λεπτά και 25 δεύτερα. Από την ορχηστρική πινελιά που ανοίγει, το τραγούδι προσεγγίζει με ένα υπερκινητικό βηματισμό, έλκοντας τον ακροατή μέσα στο μυαλό ενός βαριεστημένου, ΄φτιαγμένου΄ και αποξενωμένου έφηβου που αρχίζει μία ληστεία-παρωδία σε μία κάβα χρησιμοποιώντας ένα βαμμένο μαύρο ξύλινο όπλο. Ακούγεται σαν ο τύπος από το "A Day in the Life" του McCartney (στο μέσο του τραγουδιού) να έχει χάσει το λεωφορείο, και αντί να πάει στο κολέγιο να έχει σχεδιάσει ένα έγκλημα-παρωδία.

Rather Be Me (1968)

Προφανώς οι Colours επηρεάστηκαν τόοοοοοσο πολύ από τους Beatles, που ακόμα και το όνομα τους είναι γραμμένο στην Αγγλική version (Colours) και όχι Colors. Το άλλο κομμάτι που ξεχωρίζει "Brother Lou's Love Colony", είναι ένα χιουμοριστικό τραγούδι-παρωδία για τον ψευτο-θρησκευτικό τρόπο ζωής στην χίπικη κοινότητα, που ντροπαλά αποφεύγει να βάλει την λέξη "fuck" στη θέση της λέξης "love". Ανεκτίμητο.

Atmosphere (Dot 25935) 1969

Σε περίπτωση που το εξώφυλλο από τον Victor Moscoso σας παραπλανήσει, να ξέρετε ότι αυτό είναι μία εντελώς απερίσκεπτη προσέγγιση στην pop-rock, από ένα ΄λουστραρισμένο΄ γκρουπ. Το δεύτερο LP τους μοιάζει πολύ με το πρώτο τους σετ-εύκολο και χαλαρό, γενικά υπογραμμισμένο από μία καλή παραγωγή.

It's Time to Tell You (1969)

Αλλά η μουσική τους, μάλλον λόγω του ευχάριστου χαρακτήρα της ξεχνιέται πολύ εύκολα. ΄Στα πιο τολμηρά τους προσφέρουν μία χλιαρή απομίμηση της πιο εμπορικής πλευράς της μέσης περιόδου των Beach Boys΄, έγραψε το Down Beat την 30/10/1969.

God Please Take My Life (1969)

Πρέπει να ακούσετε αυτό το γκρουπ. Ξέρουν πώς να παίξουν και το κάνουν πολύ καλά. "Τα τραγούδια είναι πολύ καλά και κάποια θρηνητικά", όπως μας πληροφορεί το High Fidelity του Νοεμβρίου του 1969.

Grey Day (1969)

Μετά το χαρούμενο "Angie", με επιρροές από Beatles που ανοίγει το άλμπουμ, η διάθεση παίρνει τον κατήφορο. Οι συνθέσεις έχουν κάποια ιδιαίτερη κιθάρα καθώς και σαξόφωνο, όπως επίσης και έγχορδα, αλλά το υλικό δεν φτάνει αυτό του προηγούμενου άλμπουμ τους και σαν άλμπουμ έχει μία μάλλον ελλιπή αίσθηση.

I Tried to Make You Love Me Last Night (1969)

Το άλλο ενδιαφέρον κομμάτι είναι το "It's Time to Tell You", αλλά δεν υπάρχει κάτι ανάλογο του "Bad Day At Black Rock, Baby" εδώ μέσα.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ