GINGER BAKER
Live at An Club (1986)
Τα αισθήματα που μου δημιουργήθηκαν διαβάζοντας την πολύ όμορφη σελίδα στο facebook Δισκοπωλείον Η Χάρις: ανοιχτό 11 με 1, σελίδα που αντιπροσωπεύει την εκπομπή 11 με 1 και στην οποία μπορείτε να μεταφερθείτε πατώντας εδώ, ήταν μία ανάμιξη έκπληξης, χαράς και λύπης.
Ήταν μεγάλη η έκπληξη μου όταν διάβασα ότι το 1986 είχε βρεθεί στην χώρα μας ένας θρύλος της rock, ο top-notch ντράμερ των Cream, Ginger Baker. Η χαρά μου δεν περιγράφεται όταν είδα ότι υπάρχουν μέχρι και στιγμιότυπα καταγεγραμμένα με βιντεοκάμερα, που χωρίς να έχουν καλή ποιότητα ήχου, ωστόσο είναι ιδιαίτερα σημαντικά (και μοναδικά) και μπορούμε σε αυτά να δούμε πώς το έκανε ο Baker, έστω και στα πενήντα του σχεδόν χρόνια. Επίσης είχε ενδιαφέρον να διαβάσω την ιστορία πίσω από αυτή την απροσδόκητη εμφάνιση του κορυφαίου ντράμερ σε γνωστό στέκι της εποχής, από την συνέντευξη που πήρε η ραδιοφωνική παραγωγός στον ngradio και πολύ καλή φίλη Χαρούλα Νικολαίδου στον Νίκο Βαρδή, έναν από τους σημαντικότερους jazz παίκτες μπάσου στην Ελλάδα, ο οποίος είχε την τύχη να παίξει μαζί του. Πόσο λυπάμαι που δεν ήμουν εκεί.
 |
| Ginger Baker |
 |
| Νίκος Βαρδής |
Ο Νίκος Βαρδής είναι ένας από τους σημαντικότερους jazz μπασίστες στην Ελλάδα και επίσης έχει παίξει σε αμέτρητους ελληνικούς δίσκους από τη δεκαετία του 80 μέχρι σήμερα, των πιο γνωστών Ελλήνων τραγουδιστών. Υπήρξε περιζήτητος session μουσικός σε συναυλίες και ενδεικτικά αναφέρω κάποιες από τις συμμετοχές του: Αλεξίου, Βίσση, Ρέμος, Ζιώγαλας, Κυριαζής, Λαθρεπιβάτες, Σαββόπουλος, Πάριος, Σιδεράς και δεκάδες άλλοι.
Εκτός από σπουδαίος μουσικός, ο Νίκος Βαρδής είναι ένας γλυκός, ευγενής και παιδικός χαρακτήρας, λιγομίλητος και πολύ καρδιακός. Ήταν μεγάλη μου τιμή που συζήτησε (σε ανυποψίαστο χρόνο) μαζί μου για την εμπειρία του με τον Ginger Baker. Εκτός από τις αναμνήσεις του, ο Νίκος Βαρδής μου έδωσε και το ανυπολόγιστης αξίας βίντεο στο οποίο έχει καταγραφεί το live αυτό στο An Club. Την καταγραφή έκανε ο αδερφός του. Δυστυχώς, ο ήχος είναι παραμορφωμένος. Όμως πρόκειται για ένα σπάνιο ντοκουμέντο, υψίστης αξίας που έπρεπε να μοιραστούμε μαζί σας (τουλάχιστον ένα μέρος του).Είχα έρθει στην Ελλάδα από τη Γαλλία. Για διακοπές ήρθα στην Ελλάδα, αν θυμάμαι καλά. Διότι τότε εγώ έμενα μόνιμα στο Παρίσι. Μόλις έπαιξα λοιπόν με τον Ginger Baker γύρισα στη Γαλλία.
Δηλαδή έτυχε να έρθεις στην Ελλάδα τη συγκεκριμένη περίοδο;
Ναι. Και έτυχε να μην υπάρχει μπασίστας για το live της Ελλάδας. Κανονικά ήτανε να παίξει ο Bill Laswell, που εκείνη την περίοδο συνεργάζονταν. Αλλά για κάποιο λόγο δεν μπόρεσε να έρθει στην Ελλάδα. Και πήρα εγώ τη θέση του! Με δοκιμάσανε πρώτα με οντισιόν. Έπαιξα ένα δικό του κομμάτι σε δώδεκα όγδοα. Πρίμα βίστα, εκείνη την ώρα. Το άκουσα που το έπαιζε ο John Mizaroli, ο κιθαρίστας.
Ο Mizaroli ήταν ο κολλητός του τότε και ήτανε μόνιμα στην μπάντα του. Η εποχή των Cream είχε τελειώσει. Επίσης ζούσε στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο. Ήταν μισός Κύπριος και μισός Ιταλός. Ο Mizaroli που λες με πήρε τηλέφωνο. Mου λέει έλα να δούμε τι θα γίνει, γιατί αλλιώς, αν δεν του κάνεις, θα φύγει! Δεν θα παίξει καθόλου. Έτσι πήγα και ο ίδιος ο Baker με διάλεξε!
Κάναμε μερικές πρόβες και ξεκινήσαμε μετά από δυο τρεις μέρες τα live. Γιατί τα ήξερα τα περισσότερα κομμάτια. Αυτά του Jimi Hendrix και των Cream τα ήξερα πολύ καλά ("Sunshine Of Your Love", "Hey Joe", "Foxy Lady").
Ο δε Ginger Baker εκείνη την περίοδο ζούσε σε μία φάρμα στην Ιταλία και έβγαζε ελαιόλαδο. Μου έδειξε και τα χέρια του που ήταν σκληρά και ταλαιπωρημένα. Δούλευε ο ίδιος τη γη. Δεν καταλάβαινε τίποτα. Ήτανε άτομο να ξέρεις με πολύ υψηλό επίπεδο. Πολύ καλός άνθρωπος, πολύ καλή ψυχή και ευθύς. Ήτανε λιοντάρι στο ζώδιο. Σου λέω ήτανε το κάτι άλλο.
Ποια ήταν η πρώτη σου εντύπωση όταν τον είδες;
Δέος. Έπαιζα με το αστέρι των Cream, που εγώ τους άκουγα και τρελαινόμουνα. Kαι ξαφνικά έπαιζα μαζί του! Ήμουνα μεγάλος οπαδός σου λέω.
Κι εκείνος πώς ήταν μαζί σου;
Θυμάμαι ερχόταν στο σπίτι μου στο Παλαιό Φάληρο που έμενα τότε. Εκείνος έμενε σε ένα ξενοδοχείο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Και πήγαινα και τον έπαιρνα με ένα Fiat 600 που είχα και δεν χωράγανε τα πόδια του διότι ήτανε πολύ ψηλός! Τον πήγαινα σε μία πιτσαρία που είχε ανοίξει τότε εκεί κοντά στο σπίτι μου και αυτός ευχαριστιότανε. Λάτρευε τα ιταλικά φαγητά.
Εσύ από ποιο σημείο και μετά άρχισες να ξεπερνάς το γεγονός ότι είσαι με τον θρυλικό Ginger Baker;
Κοίταξε να δεις, όταν τον βλέπεις και σου μιλάει και είναι οικείος, λες κι αυτός είναι σαν και εμένα. Ένας κανονικός άνθρωπος. Και καλύτερος από εμένα βέβαια. Γενικά, σε αυτούς που του αρέσανε ήτανε πολύ ευγενικός.
Baker's solo drumming during the concert
Μίλησε μου για το live σας στο An Club στα Εξάρχεια.
Θυμάμαι όλα κυλούσαν πολύ καλά. Αισθανόμουν αληθινά όμορφα και προσπαθούσα να κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Ο Baker ήταν ιδιαίτερος παίχτης. Και αγαπησιάρης! Δηλαδή την ώρα που παίζαμε μόλις άκουγε στο παίξιμό μου κάτι που του άρεσε, αμέσως γύριζε και με κοίταζε όλο χαμόγελο.
Και να σου πω την αλήθεια εγώ όταν πήγα στην ακρόαση είπα από μέσα μου σιγά μην επιλέξει εμένα. Άλλωστε είχανε πάει πολλοί μπασίστες για δοκιμή. Και τους έδιωξε.
Ένα από τα βράδια ήρθε και ο Καρβέλας να τον δει και μάλιστα μου ζήτησε να τον βάλω στα καμαρίνια για να του δώσει αυτόγραφο! Ο Καρβέλας ήταν φανατικός των Cream.
Τι εννοείς ένα από τα βράδια; Πόσες μέρες παίξατε δηλαδή;
Δεν θυμάμαι καλά. Δεν παίξαμε μία φορά. Εγώ θυμάμαι πως ήτανε αρκετές μέρες γιατί πήρα και καλά λεφτά. Ήτανε φίσκα κάθε βράδυ. Έπαιρνε ο Baker τότε πολύ καλά λεφτά σου λέω. Κάπου τρεις χιλιάδες δολάρια την ημέρα. Ξέρεις τι ήταν τρεις χιλιάδες δολάρια εκείνη την εποχή; Και η ουρά ξεκινούσε από την Ομόνοια μέχρι το An Club για να έρθεις να μας δεις!
Και κάθε βράδυ που παίζατε το ίδιο πρόγραμμα έπαιζε διαφορετικά?
Και βέβαια κάθε βράδυ έπαιζε διαφορετικά! Έπρεπε να είσαι στην τσίλια. Στα πιο κλασσικά κομμάτια ήταν πιο βατά τα πράγματα. Έκανε διάφορες παραλλαγές στο παίξιμό του αλλά γενικά ήτανε συγκεκριμένα. Όταν παίζαμε πιο τζαμ και πιο ελεύθερα, ήτανε το κάτι άλλο δεν περιγράφεται με λόγια. Έπρεπε να είσαι πάνω του 100% και να τον ακολουθείς. Και αν πήγαινες να κάνεις το λάθος την ώρα που παίζει ο άνθρωπος αυτά που παίζει, να μην κρατήσεις το χρόνο (time) είχες βγει έξω από το ρυθμό με τη μία. Όλα αυτά τα μαθαίνεις με την εμπειρία βέβαια.
Χαρούλα, άμα δεις στο βίντεο πόση ώρα παίζει σόλο, είναι πραγματικά απίστευτο. Ο άνθρωπος ήταν ακούραστος, δεν “ίδρωνε το αυτί του”. Και σου μιλάω για δύναμη έτσι; Όχι χαϊδέματα! Άμα στεκόσουν δίπλα κουφαινόσουν!
Το εντυπωσιακό είναι ότι εσείς δεν είχατε παίξει ποτέ μαζί και το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό.
Ο Θεός το έκανε. Και βέβαια είχα δίπλα και τον κιθαρίστα τον John Mizaroli, ο οποίος τον ήξερε. Και έτσι έβλεπα και αυτόν αλλά και τον Baker και προσπαθούσα να ακολουθήσω.
Επίσης εκείνη την περίοδο έπαιζε μαζί με τον Baker ο Αφρικανός σαξοφωνίστας Malik Yaqub, ο οποίος ήταν καταπληκτικός μουσικός. Και ήταν και εκείνος στις συναυλίες στο An Club. Δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομα του Έλληνα πιανίστα που επίσης ήταν σε εκείνα τα live. Δεν μπορώ να θυμηθώ το όνομα του πιτσιρικά με τίποτα. Και όσους έχω ρωτήσει κανείς τους δεν θυμάται, ένα περίεργο πράγμα.
Πες μου για την φάρσα που σου έκανε.
Τελευταία μέρα στο An Club. Μου είχε φέρει η μητέρα μου ένα μπάσο από την Αμερική που ήμουνα ο πρώτος που το έφερε εδώ στην Ελλάδα. Μιλάμε τώρα για ένα εργαλείο άλλο πράγμα. Είδε λοιπόν ο Baker ότι εγώ είχα τρέλα με το όργανο, ξέρεις ότι ήμουν πολύ κολλητός με το μπάσσο μου. Και κάποια στιγμή το αφήνω στον ενισχυτή μου και εκείνος χωρίς να τον δω πάει και μου το κρύβει! Αφού λοιπόν έχουμε τελειώσει, ο Baker κάθεται στο μπαρ και πάω κι εγώ να πιώ δίπλα του ένα ποτό. Και από την έννοια μου γυρίζω να κοιτάξω προς τον ενισχυτή και δεν βλέπω το μπάσο! Και πετάγομαι και αρχίζω να πηδάω πάνω από καρέκλες, σκαμπό και τραπέζια! Και ξαφνικά τον ακούω να γελάει και γυρίζω και τον βλέπω που έχει πέσει κάτω από τα πολλά γέλια. Εγώ νόμιζα ότι μου το κλέψανε κατάλαβες; Άρχισε να μου φωνάζει πως εκείνος το έκρυψε και να μη στενοχωριέμαι. Είχα γίνει κάτασπρος από τον φόβο μου κι εκείνος πραγματικά με λυπήθηκε!
Sunshine of Your Love (Live at An Club-Athens) (1986)
Ευχαριστούμε πολύ την δημιουργό για την άδεια αναδημοσίευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου