MICHAEL CHAPMAN

Singers / Songwriters of 60's & 70's

O Michael Chapman είναι ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους του γένους τραγουδιστής / τραγουδοποιός και όχι τυχαία. Η απήχηση που έχει είναι τεράστια και η δισκογραφία του πολύ πλούσια. Εμείς θα ασχοληθούμε μόνο μέχρι το 1971. Όμως συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις του γένους να ακούσουν και από την υπόλοιπη δισκογραφική του δουλειά που φτάνει αισίως ως τις μέρες μας, με απολογισμό πάνω από 50 δίσκους.

Postcards of Scarborough (1970)

Rainmaker (Harvest SHLV 755) 6/69

Ένας αξιόλογος folk οργανίστας ο Michael προσθέτει επίσης και ωραίες φωνητικές πινελιές. Χαλαρωτικοί ήχοι, όμορφοι στίχοι και αυτό το LP έχει εκείνο τον αέρα της ποιότητας που δεν συναντάς τόσο συχνά. Η ακουστική δουλειά είναι υπέροχη, τα περισσότερα από τα τραγούδια αξίζει να ακουστούν οπωσδήποτε.

Rainmaker (1969)

Είναι λιγάκι απρόβλεπτο αυτό το άλμπουμ, αλλά πολύ ωραίο. Στα highlights περιλαμβάνονται το rock κομμάτι που ανοίγει το δίσκο "It Didn't Work Out", η πολύ καλή ευαίσθητη μπαλάντα "You Say", το blues "No One Left to Care" και το "No Song to Sing", που θρηνεί για χαμένη αγάπη. Το ομότιτλο κομμάτι και το "Thank You P.K. 1944" στο μεταξύ είναι ατμοσφαιρικά ορχηστρικά, που απλά δείχνουν πόσο καλά παίζει την ακουστική του κιθάρα.

No One Left to Care (1969)

Η φωνή του είναι τραχιά και εκφραστική, αρκετά τραγούδια ακούγοντας τα κολλάς σε κάποια σημεία που δεν περιμένεις και το ασυνήθιστο κούρδισμα που κάνει στην κιθάρα του δίνει στις συνθέσεις μία ανατολίτικη χροιά.

No Song to Sing (1969)

Δεν σου μένει κάθε τραγούδι, αφού τα ακούσεις όλα, αλλά είναι δύσκολο να φανταστώ κάποιον λάτρη του γένους των τραγουδοποιών / τραγουδιστών που να μην του αρέσει αυτός ο δίσκος.

It Didn't Work Out (1969)

Το backing κάνουν μουσικοί όπως ο Danny Thompson, o Norman Haines, o Clem Clempson, o Aynsley Dunbar και άλλοι...



Fully Qualified Survivor (Harvest SHVL 764) 3/70

Ο Chapman τραγουδάει πολύ σαν τον Bob Dylan, με ένα βαρύ τόνο. Έχει πέντε ή έξι μουσικούς πίσω του με ένα περίεργο ανατολίτικο ήχο να πλανάται...Μία πολύ ενδιαφέρουσα ορχηστρική δουλειά και με τον Chapman περιστασιακά να κάνει σόλο με την κιθάρα του.

March Rain (1970)

Το δεύτερο άλμπουμ του είναι ίσως το πιο διάσημο και παρουσιάζει το πιο γνωστό τραγούδι από αυτόν, το αξιαγάπητο, νοσταλγικό "Postcards of Scarborough" (ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του John Peel).

Soulful Lady (1970)

Αλλού τώρα, το μακροσκελές κομμάτι που ανοίγει "Aviator" παρουσιάζει ένα πολύ ενθυμητικό βιολί, το "Stranger in the Room" και το "Soulful Lady" έχουν πλήρεις rock συνθέσεις και κάποια μέρη να γεμίζουν με την ηλεκτρική κιθάρα του Mick Ronson.

Stranger in the Room (1970)

Το "Rabbit Hills" είναι νωθρό και χαριτωμένο, το "March Rain" έχει μία σύνθεση σαν μουσική δωματίου, το εξαιρετικό "Kodak Ghosts" παρουσιάζει πολύ καλή ακουστική κιθάρα και το κομμάτι που κλείνει "Trinkets & Rings" έχει ένα απροσδόκητο funky groove από το συνδυασμό μπάσου και μπόνγκο.



Window (Harvest SHVL 786) 11/70

Ο Michael έγραψε όλα τα τραγούδια στο άλμπουμ και εάν ακούσεις αρκετά θα καταλήξεις κι εσύ ότι το λιγότερο ένα από αυτά θα μπορούσε εύκολα να γίνει single. Ένας όμορφος, απλός δίσκος.

Among the Trees (1970)

Κυκλοφορώντας όχι πολύ αργότερα από το προηγούμενο άλμπουμ του, αυτό ηχογραφήθηκε και έγινε η μίξη του βιαστικά, έχοντας ως αντίκτυπο ο ίδιος να το αποκηρύξει.

Last Lady Song (1970)

Μπορεί να μην ακούγεται όπως θα ήθελε ο Chapman, αλλά είναι ένα πολύ καλό άλμπουμ παρόλα αυτά, που ίσως εκ των υστέρων να γοήτευσε με τις ακατέργαστες αιχμές του.

A Scholarly Man (1970)

Ιδιαιτέρως αξιοσημείωτα είναι το funky "Last Lady Song" και το "Scholarly Man".


Wrecked Again (Harvest SHVL 798) 11/71

Τα τραγούδια του Chapman δεν περιέχουν την ξεκάθαρη ποικιλία των θεμάτων που υπήρχαν στο Window. Ο συνδυασμός της ακουστικής του κιθάρας και του μπάσου από τον Rick Kemp και του Pique Withers στα ντραμς παράγει ένα έντονο, δεμένο ακομπανιαμέντο, αλλά αρκετά επαναλαμβανόμενο και προβλέψιμο.

Indian Queens (1971)

Όμορφα συγκρατημένα ηλεκτρικά blues με ηλεκτρική κιθάρα και ντραμς. Φωνητικά ο Michael είναι άνω του μέσου όρου, αλλά η σύλληψη και η παρουσίαση της μουσικής εδώ είναι υπέροχη και δεν απαιτεί την πιο θαυμαστή φωνή για να κάνει αίσθηση.

Wrecked Again (1971)

Μία πιο ηλεκτρική συλλογή, που ανοίγει με το πολύ όμορφο "Polar Bear Fandango" και περιλαμβάνει δυνατά κομμάτια, όπως το νοσταλγικό "Indian Queens" και το επικό ομότιτλο κομμάτι, με σόλο κιθαριστικά και σαρωτικές συνθέσεις από τον Paul Buckmaster.

Shuffleboat River Farewell (1971)

Αξίζει πολύ να ακουστεί, ιδιαιτέρως από όσους τους άρεσαν τα προηγούμενα άλμπουμ. Το backing κάνουν οι progressive rockers Spring.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ