THE OPEN MIND

British Pop-Psych Unknowns

Η μητέρα του μπασίστα Timothy Dufeu, ήταν υπεύθυνη για το όνομα του γκρουπ, καθώς όπως μας λέει ο ίδιος του έλεγε πως δεν καταλαβαίνει τον τρόπο ζωής του, αλλά έπρεπε πάντα να έχει ΄ανοιχτό μυαλό΄ για να συμβιώνουν.

Magic Potion (1969)

The Open Mind (Philips SBL 7893) 6/69

Το γκρουπ αυτό έπαιξε σε μουσικές σκηνές στο Λονδίνο για κάποια περίοδο και αυτό, το ντεμπούτο άλμπουμ τους είναι ένα πολύ συνηθισμένο άλμπουμ με όλους τους αναμενόμενους ήχους. Κάποιο από το υλικό τους είναι ευφάνταστο, ιδιαιτέρως το "Thor the Thunder God" και το "Before My Time". Καθόλου κακό γενικά, αλλά συμπλέει με το ρεύμα της εποχής. Ένα άλμπουμ χαρακτηριστικό για το εξώφυλλο του (με βασικό θέμα τον ηνίοχο των Δελφών).

Before My Time (1969)

Αυτό το κουαρτέτο από το Λονδίνο μπορεί να μην ήταν ιδιαιτέρως ευέλικτο, αλλά είναι η μόνη μπάντα που μπορώ να σκεφτώ, που έβαλε ξανά εμπρός αυτό το είδος της μετα-ψυχεδελικής, επηρεασμένης από την pop, heavy rock το 1969 και όλο αυτό περιέργως δούλεψε θαυμάσια.

I Feel the Same Way Too (1969)

Αν και το όνομα τους (και το εξώφυλλο) θα μπορούσε να είναι σκέψη μόνο εκείνης της underground περιόδου στα τέλη της δεκαετίας του 60, η μουσική τους δεν είναι βουτηγμένη στο χίπικο κίνημα. Στην πραγματικότητα οι αρμονίες τους πηγάζουν από τα μέσα της δεκαετίας, αλλά με τα riff και όλη την doom ατμόσφαιρα που βγάζουν, απλά προλαβαίνουν τους Black Sabbath, ενώ κάθε μέλος που παίζει συνεισφέρει ισόποσα μεγάλο μέρος από τον ήχο τους.

Free As the Breeze (1969)

Η κιθάρα τους θυμίζει πολύ "Sunshine of Your Love" και "Tales of Brave Ulysses" και έχουν στα τραγούδια τους τρομερά σημεία που αιχμαλωτίζουν το αυτί.  Πολλά υπάρχουν για να ακούσει κανείς εδώ, από το psych-pop κομμάτι που ανοίγει "Dear Louise" στο σκληρό "Try Another Day", το απειλητικό "I Feel the Same Way Too", (με στίχους όπως: ΄The trees will wake up soon / Not knowing what I know...και riff δανεισμένο από Cream), το επικό "Free As a Breeze" και το "Girl I'm So Alone", με το ίδιο riff με το κλασικό "You Really Got Me" των Kinks.

Girl I'm So Alone (1969)

Αδιαφιλονίκητα η καλύτερη στιγμή τους ήταν το θαυμάσιο proto-metal "Magic Potion", που εμφανίστηκε σε ένα 45άρι δυο μήνες μετά από το δίσκο, έτσι μπορούμε να πούμε ότι ο δίσκος χρησιμοποιήθηκε σαν φόρμουλα για να δημιουργηθεί αυτό το αριστούργημα.
Αν είχε συμπεριληφθεί βεβαίως θα μιλάγαμε για ένα ακόμα καλύτερο δίσκο από ότι είναι ήδη, αλλά ακόμα κι έτσι αποτελεί ένα must-have για τους λάτρεις της Αγγλικής ψυχεδέλειας. Βεβαίως μιλάμε πάντα για επανέκδοση, καθώς μία ορίτζιναλ κόπια-εάν βρεθεί-θα κοστίζει πάνω από 1500 ευρώ.

Soul and My Will (1969)

Μία κλασική περίπτωση ενός αξιόλογου pop-psych άλμπουμ που πέρασε απαρατήρητο εκείνη την εποχή, αλλά θα κέρδιζε μυθικές διαστάσεις αργότερα. Η έλλειψη της επιτυχίας τότε εξηγείται πιθανώς από το γεγονός ότι η μουσική σκηνή είχε ριζικά μεταστραφεί από αυτό το είδος μουσικής το 1969. Φανταστείτε να είχε κυκλοφορήσει το 1968...Κάθε προσβάσιμο κομμάτι του θα ήταν χιτάκι.

Try Another Day (1969)

Υπάρχουν μία χούφτα λιγότερο πετυχημένων τραγουδιών, περισσότερα hardcore ψυχεδελικά θέματα, τα οποία ο καθένας θα μπορούσε να φανταστεί ότι η μπάντα χρησιμοποιούσε σαν βάση στα live τους επί σκηνής. Αυτά είναι που ακούγονται σαν εκτός τόπου στο περιεχόμενο ενός pop-psych άλμπουμ.

Can't You See (1969)

Οι The Open Mind λόγω μάνατζμεντ αναγκάστηκαν να αλλάξουν μάνατζερ αλλά και όνομα, έτσι προέκυψε το όνομα Armada και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 70 έπαιζαν progressive jazz σε διάφορα κλαμπ, μέχρι που το όνειρο ξεθώριασε και η μπάντα διαλύθηκε.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ