MAYFLY

Fine Dutch Folk

Ένας και μοναδικός ήταν ο δίσκος που κυκλοφόρησαν οι Mayfly από την παραθαλάσσια πόλη του Bergen της Βόρειας Ολλανδίας το 1973. Το γκρουπ σχηματίστηκε το 1970 ως Guruperide, αλλά μετονομάστηκε το 1971. Η μπάντα μας από τότε, άρχισε να επιδεικνύει σημαντική ανάπτυξη.
Το αριστούργημα "From Now On", που ανοίγει τον δίσκο, με τα ντελικάτα φωνητικά του Maarten Min και τα λαμπρά μέρη του Arie de Geus (ηλεκτρικό και ακουστικό βιολί, πιάνο) επισκιάζονται ελαφρώς από το ρυθμικό μέρος από τους Onno Verbürg (ρυθμική κιθάρα) και Huub Nijhuis (τσέλο, μπάσο).

From Now On (1973)

Κύριοι τραγουδοποιοί της μπάντας ήταν ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Gustaaf Verburg και ο κρουστός Ide Min, οι οποίοι έγραψαν και τους στίχους και έκαναν και καθήκοντα ως μηχανικοί ήχου στο στούντιο (σπίτι). Ο αδελφός του Ide, Maarten Min, ήταν ο lead singer της μπάντας μας. Μία demo ηχογράφηση του "Blue sofa" κατέληξε στο γραφείο του παραγωγού Martin Duiser, ο οποίος διέκρινε κάτι αξιόλογο σ'αυτό.

Blue Sofa (1972)

Έτσι έγινε το πρώτο single των Mayfly, που οδήγησε σε ένα υπέροχο άλμπουμ και μερικά single ακόμα. Στο "Symptoms of Summer", η έμφαση δίνεται στον ευγενή κλασικισμό (το πιτσικάτο παίξιμο (τσίμπημα των χορδών) είναι το υπόβαθρο για τα περάσματα με το φλάουτο του εξαιρετικού Rinus Groeneveld).

Symptoms of Summer (1973)

 Οι ηχογραφήσεις για το LP διήρκεσαν τρεις εβδομάδες στο Soundpush Studio στο Blaricum. Ο συνδυασμός ενός παραδοσιακού rock lineup με όργανα όπως βιολί, τσέλο, φλάουτο και ακουστικές κιθάρες είχε σαν αποτέλεσμα ένα χαλαρό folk-rock ήχο, με σημεία αναφοράς Αγγλικές μπάντες ιδιαιτέρως. Το LP έλαβε πολύ καλές κριτικές, όμως πούλησε μέτρια. Νότες σαν να ακούς τους Beatles βρίσκονται αρμονικά στο μεγαλύτερο μέρος του εξαιρετικού "Dawn of an Old Man's Life" και αδρανώς απορροφούνται στο δραματικό "The Smell of It" με country χροιές.

Dawn of an Old Man's Life (1973)

Χάρη στην ανεξέλεγκτη δημιουργική τους ενέργεια, τα παιδιά από την επαρχία απέσπασαν την προσοχή του Ολλανδικού κλάδου της δισκογραφικής Ariola Records. Αμέσως μετά ένα συμβόλαιο για τρία single ακολουθούμενα από ένα LP συνέβη. Και όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν καλά. Όμως οι εγκέφαλοι των Mayfly - Gustaaf Verbürg (κιθάρα, πιάνο, φωνητικά) και Ide Min (κρουστά, ηλεκτρονικά εφέ, στίχοι), άρχισαν ξαφνικά να μην μπορούν να εκφραστούν. Μέσα στο νοικιασμένο με την ώρα στούντιο GTB στην Χάγη δεν ήταν δυνατόν γι'αυτούς να επιτευχθεί η ατμόσφαιρα που είχαν σκοπό να κάνουν. Στα μονοπάτια της παραδοσιακής folk είναι το "Lemoncake" και δραματικό το σαν βαριετέ "The Stable".

The Stable (1973)

"Λοιπόν, τι προτείνετε εσείς;" ρώτησε κουρασμένα ο παραγωγός Martin Duiser. "Θα κάνουμε την ηχογράφηση στο σπίτι μας", ανακοίνωσαν όλοι μαζί. "Είστε εντελώς τρελοί; Πώς θα γίνει κάτι τέτοιο στο σπίτι σας;" "Πολύ απλά. Έχουμε εξοπλισμό εκεί και θα είμαστε πολύ πιο άνετα να δημιουργήσουμε". Ο Martin Duiser, αρχίζει να αποδεσμεύεται σιγά-σιγά, αλλά ο νεαρός Gustaaf τον πείθει ότι όλα θα γίνουν σωστά. Αποτέλεσμα ήταν έξι τρελαμένα παιδιά να κλειδωθούν στην σοφίτα του σπιτιού του Ide Min στο Bergen και δουλεύοντας αμέτρητες ώρες να δημιουργήσουν ένα υπέροχο υλικό που με υπερηφάνεια το παρουσίασαν...

The Smell of It (1973)

Το σετ τους διαρκεί μόλις 36 λεπτά. Παρόλα αυτά, αυτό το σχεδόν μισάωρο περιέχει 11 θαυμάσια, ώριμα, ισορροπημένα και απίστευτα ελκυστικά τραγούδια. Στο ορχηστρικό ιντερλούδιο "Intermezzo" επιδεικνύονται οι επιδεξιότητες του βιολονίστα de Geus,

Intermezzo (1973)

ενώ το "Secondhand Dream" εγγυάται ότι θα προκαλέσει αισθήματα οίκτου σε οποιονδήποτε.

Secondhand Dream (1973)

Ο συνδυασμός της μελωδικής pop παράδοσης των Beatles, με τις συναρπαστικές folk ιστορίες στο πνεύμα των Magna Carta και οι ιμπρεσιονιστικοί στίχοι έχουν ένα ευεργετικό αποτέλεσμα σε όσους ακούνε.  Η απλή, φυσική φιλοσοφία των θεμάτων των Ολλανδών (από την αλλαγή των εποχών του χρόνου μέχρι τις εμμονές των ανθρώπων καθώς γερνάνε) λαμβάνει ένα πολυτελέστατο ηχητικό τοπίο.

Signed By the Time (1973)

Το single "Blue Sofa" εισέρχεται στα απόρρητα της ευφυίας των Lennon και McCartney, ενώ ο δίσκος κλείνει με το "She Leaveth Me" και το "Topless Bertha".

Topless Bertha (1973)

Έχουμε στο παρελθόν δει τους επίσης Ολλανδούς OPO. Εδώ απλώς επιβεβαιώνουμε ότι τελικά οι Ολλανδοί πράγματι έχουν μία εκπληκτική μουσική σκηνή. Εξαιρετική, γοητευτική και αέρινη δουλειά με πολύ καλό γούστο. Καθαρή απόλαυση για κάθε λάτρη της μουσικής.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ