MUSIC OVER SIX CENTURIES

LIVIN' BLUES

Blues Rock Explosion

Η έκρηξη της blues rock στην Αγγλία πυροδότησε και άλλες παρόμοιες εκρήξεις σε άλλες Ευρωπαικές (και όχι μόνο) χώρες. Μία από αυτές ήταν η Ολλανδία. Εκεί εκτός από το να καλλιεργούν σπάνια είδη τουλίπας φαίνεται πως κάποιοι είχαν το χάρισμα να παίζουν εξαιρετικά τα blues. Μία από τις καλύτερες blues μπάντες της Ολλανδίας ήταν οι Livin' Blues.

Ain't No Use Crying (1973)

Η αρχή για αυτούς έγινε το 1967 όταν ακόμα λέγονταν Andy Star & the Stripes και μέλη ήταν οι Ted Oberg (κιθάρα), o Ruud Franssen (μπάσο), o Bjorn Pool (φωνητικά) και ο Niek Dijkhuis (ντραμς). Τον επόμενο χρόνο ήρθαν στην μπάντα και οι John Lagrand (φυσαρμόνικα) και ο Nicko Christiansen (φωνητικά και σαξόφωνο), ο οποίος αργότερα θα αντικαθιστούσε τον Bjorn Pool. Τον ίδιο χρόνο άλλες δύο αλλαγές συνέβησαν, όταν ο Gerard Strotbaum αντικατέστησε τον Franssen και ο Cesar Zuiderwijk ήρθε στα ντραμς. Η μπάντα άρχισε να λαμβάνει αναγνωρισιμότητα ολοένα και περισσότερο, οδηγώντας σε ένα συμβόλαιο με την Phonogram, εκείνη την εποχή εταιρεία αντάξια της Decca. Το 1969 άνοιγαν για τους Fleetwood Mac, κατά την διάρκεια περιοδείας τους.

Black Night (1972)

Κατόπιν δύο μη επιτυχημένων single έγιναν ορισμένες ακόμα αντικαταστάσεις, ο Strotbaum αντικαταστάθηκε από τον Henk Smitskamp. Με το lineup που προέκυψε ηχογραφήθηκε το εξαιρετικό Hell's Session το 1969.

One Night Blues (1969)

Το 1970 ο Smitskamp αντικαταστάθηκε από τον Ruud van Buuren (πρώην Groep 1850). Όταν ο Zuiderwijk πήγε στους Golden Earring, ο Dick Beekman πήρε τη θέση του ντράμερ. Φαινόταν σαν οι Livin' Blues να αλλάζουν κάθε χρόνο ντράμερ. Το τραγούδι τους "Wang Dang Doodle" έγινε διεθνές χιτ. Τότε η μπάντα ξεκίνησε να κάνει περιοδεία στην Ευρώπη. Ύστερα ακόμη ένας ντράμερ, ο John Le Jeune θήτευσε μόλις για ένα άλμπουμ. Με το "LB Boogie" είχαν το δεύτερο διεθνές τους χιτ και έκαναν το πρώτο τους τουρ στην Πολωνία, όπου εκεί έγιναν η πιό επιτυχημένη μπάντα.

Wang Dang Doodle (1970)

Ο Arjan Kamminga χτυπημένος από την κατάρα των ντράμερ στους Livin' Blues, εγκατέλειψε λόγω υγείας, μόλις μετά την κυκλοφορία του Rockin' At The Tweedmill, σε παραγωγή του Mike Vernon. Το 1973 ο Άγγλος Kenny Lamb πήρε την θέση του ντράμερ και αυτός ήταν και ο τελευταίος στην πρώτη περίοδο του γκρουπ. To άλμπουμ Ram Jam Josey, ήταν σε παραγωγή επίσης του Mike Vernon.

Isabella (1973)

Το 1974 συνέβη μία ριζοσπαστική αλλαγή στη μπάντα. Ο John Lagrand πήγε στους Water, o Nicko Cristiansen έφτιαξε τους Himalaya. Ο Kenny Lamb επέστρεψε στην Αγγλία και ο Ruud van Buuren πήγε στους Long Tall Ernie & the Shakers. Ο John Fredriksz έγινε ο νέος τραγουδιστής. Επίσης στην μπάντα ήρθε ο παίκτης του keyboard Paul Vink για λίγους μήνες μόνο. Επέστρεψε ο Henk Smitskamp (μπάσο) και το lineup συμπληρώθηκε με τους Ronnie Meyjes (κιθάρα) και τον Michel Driesten στα ντραμς. Είχαν ένα χιτ το "Boogie Woogie Woman". Την εποχή που ηχογραφείτο το Live '75, ο Meyes και ο Driesten είχαν φύγει και ο Cor van de Beek (πρώην Shocking Blue) ήταν στη θέση του ντράμερ.

Lonesome Road (1968)

Το lineup του 1976 ήταν: ο Ted, ο Johnny, ο Andre Reynen (μπάσο) και ο Jacob van Heiningen (ντραμς, που...φυσικά αντικαταστάθηκε από τον Ed Molenwijk). Παρά τo διεθνώς επιτυχημένο άλμπουμ Blue Breeze (1977), η μπάντα ήταν χωρίς συμβόλαιο για ηχογράφηση το 1978. Ο Jan Piet Visser (φυσαρμόνικα) μπήκε στο γκρουπ το 1979, αλλά ένα χρόνο μετά από αυτό ο πυρήνας της πρώτης περιόδου επανασυνδέθηκε για την ερχόμενη δεκαετία του 1980: ο Oberg, ο Lagrand και ο Christiansen συμπληρώθηκαν από τους Evert Willemstijn (μπάσο) και Boris Wassenbergh (ντραμς). Εκείνο το lineup άρχισε να κάνει ξανά περιοδείες, αλλά λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για τα blues, οι Livin' Blues σιγά-σιγά ακινητοποιήθηκαν το πρώτο μισό του 1980. Στο μεταξύ ο Johnny Frederiksz, ο Andre Reynen και ο Jan Piet Visser σχημάτισαν τους Nitehawk. Όταν και αυτή η μπάντα επίσης αποδείχτηκε μη επιτυχής, ο Ted Oberg έφτιαξε τους the J&T Band (Johnny & Ted) με τον Frederiksz, προσθέτωντας τα πρώην μέλη των Finch, Peter Vink (μπάσο) και τον Fred van Vloten (ντραμς).

Shylina (1976)

Το 1986 ο John Lagrand και ο Nicko Christiansen ανασχημάτισαν τους Livin' Blues, χωρίς τον Ted Oberg, ο οποίος ήταν ο μοναδικός στο γκρουπ, που είχε παραμείνει από το 1967. Άλλα μέλη ήταν οι Joop van Nimwegen στην κιθάρα, ο Willem van de Wall επίσης κιθάρα, ο Aad van Pijlen στο μπάσο και ο Art Bausch στα ντραμς.

One Night Boy (1968)

Η αυλαία πέφτει για τους Livin' Blues το 1989. Έκτοτε η χρήση του ονόματος του γκρουπ, παραμένει ένα σημείο διένεξης μεταξύ Ted Oberg και Nicko Christiansen. Ο πρώτος σχηματίζει την δεκαετία του '90 τους Oberg, o δεύτερος τους New Livin 'Blues και από το 2005 τους Livin' Blues Xperience.

Empty Glasses (1973)