SKY

Pre-Knack Era

Όταν οι the Knack έγιναν σούπερσταρς με το γνωστό στη χώρα μας "My Sharona", στα τέλη του 1979, προκάλεσαν φθόνο σε συγκεκριμένους ανθρώπους του χώρου, που πίστευαν ότι δεν είχαν κάνει και πολλά για να τα καταφέρουν. Αυτό όμως ήταν αδικία. Στην πραγματικότητα είχαν μοχθήσει για χρόνια πριν συναντήσει ο ένας τον άλλο και τρία από τα μέλη είχαν ηχογραφήσει με άγνωστες, μη εμπορικές μπάντες χρόνια πριν οι the Knack σχηματιστούν.

Take Off and Fly (1970)

O Prescott Niles ήταν μέλος των the Velvet Turner Group, o Bruce Gary ήταν στο δεύτερο και τρίτο άλμπουμ των Bang και ιδιαιτέρως αξιοσημείωτα ο 16-χρονος Doug Fieger ηγήθηκε αυτής της συναρπαστικής μπάντας (όντας ο νεώτερος καλλιτέχνης στην RCA) των Sky. Oι Sky δεν ακούγονται τόσο πολύ μακριά από τους the Knack. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά είχαν επηρεαστεί από τους Stones και τους Crosby, Stills & Nash παρά από τους Beatles και ακόμα είχαν να υποστούν εκείνο το σοκ της αδρεναλίνης την περίοδο που ξεσπούσε το κίνημα της punk. 

Goodie Two Shoes (1970)

O Fieger σαν νιάτο είναι τόσο "ξαναμμένος" όσο ακούγεται την εποχή του"Good Girls Don't" των the Knack. Το πιό "πιασάρικο" κομμάτι είναι σίγουρα το "How's That Treatin' Your Mouth Babe?", ένα τρομερό κομμάτι που κατεστραμένο από τους ντροπιαστικά αισχρούς στίχους, ξόδεψε την καλύτερη ευκαιρία τους να έχουν ένα χιτ. 

How's That Treatin' Your Mouth Babe? (1970)

Το υπόλοιπο του άλμπουμ είναι μία καλή μίξη από rock και μπαλάντες. Οι Sky δεν είναι ιδιαίτερα ορίτζιναλ (σαν στυλ) και κάποιες από τις συνθέσεις τους προσπαθούν πολύ, αλλά ο Fieger πάντα είχε το χάρισμα στην μελωδία και αυτό το χάρισμα στα πρώτα στάδια είναι ικανό να μεταφέρει τον δίσκο στον χρόνο, ο οποίος δίσκος συστήνεται στους φαν της power pop, αλλά και της mainstream rock των 70'ς.

I Still Do (1970)

Όλως περιέργως οι Sky εμφανίστηκαν στο soundtrack και σε live εμφάνιση κατά την διάρκεια της πονηρής ταινίας Private Duty Nurses. Σε ένα από τα πιό αστεία σχόλια σε διαδικτυακό site ταινιών, ένας ανυποψίαστος θεατής σημειώνει ότι η ταινία παρουσιάζει μία μπάντα που ηγείται ένας σαν τον Pete Townshend, μη καταλαβαίνοντας ότι ο τύπος με την μεγάλη μύτη ήταν ο lead singer μιάς από τις πιό φημισμένες μπάντες στα τέλη του '70 / αρχές του '80. Σημειώστε ότι ο τίτλος που δόθηκε από την εταιρεία για το άλμπουμ ήταν Don't Hold Back, αν και στο εξώφυλλο και οπισθόφυλλο δίνεται σαν ομώνυμο (Sky), ώστε αν ψάξετε για μία κόπια βεβαιωθείτε ότι κοιτάτε και τους δύο τίτλους.

Παρά την εμπορική αποτυχία του πρώτου άλμπουμ τους η RCA ακόμα μία φορά πλήρωσε για να τους μεταφέρει στο Λονδίνο για να ηχογραφήσουν με τον παραγωγό Jimmy Miller (Rolling Stones, Traffic, Blind Faith). Το LP που προέκυψε (Sailor's Delight) είναι παρόμοιο με το ντεμπούτο τους, αλλά λιγότερο εμπνευσμένο. 

Sailor's Delight (1971)

Δύο κομμάτια ροκάρουν σκληρότερα από οτιδήποτε υπήρχε στο ντεμπούτο τους. Το "Make It Tight" και το "Let It Lie Low" και γενικά η ενέργεια και οι μελωδίες το κάνουν πολύ διασκεδαστικό, αν και δείχνει εξέλιξη ή ιδιαιτέρως μία μοναδικότητα και θα επωφελείτο από μερικούς πειραματισμούς, ταχύτητα ή τραχύτητα.

Let It Lie Low (1971)

Το καλύτερο κομμάτι για μένα προσωπικά είναι το ονειρικό "Sing For Me", ένα κομμάτι που ενθουσίασε και συνεχίζει να ενθουσιάζει τους οπαδούς της ψυχεδέλειας και πιθανόν να είναι ο λόγος που αυτό το δεύτερο άλμπουμ έγινε περιζήτητο από τους συλλέκτες σε σχέση με το προηγούμενο.

Sing For Me (1971)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ