GORDON HASKELL

Unsung Heroes

Dear Friends, 

I live quietly and freely, but industriously on a beautiful Greek island. I had no intention of writing or recording. I had had 60 years of life under English rule and had always found it too oppressive for my tastes.

In 2006 I finally gave up on England as a lost cause. Besides, the cost of living was beyond me and my taxes were going to finance wars. It was hardly encouraging. I shriveled up, starved of light. The vineyard was destroyed. Any good gardener knows the remedy for that.

My father, Professor Harry Hionides, was a Greek-American and whilst I never knew him, I had his Greek blood and humanitarian ways. After 60 years of mental imprisonment and frustration, and never-ending arguments, I am finally free.

Από το προσωπικό site του καλλιτέχνη 

κατά την προώθηση ενός από τους πρόσφατους δίσκους του (One day Soon).

Upside Down (1972)

Sail in My Boat (CBS 63741) 10/69

Η Melody Maker έγραψε τον Οκτώβριο του 1969: "Ένα πολύ φρέσκο άκουσμα σε ένα άλμπουμ τραγουδοποιού / τραγουδιστή που δεν βαραίνει τον ακροατή με τα προσωπικά του κόμπλεξ ή την καταστροφολογία". 

Κυρίως καλά δομημένα ερωτικά τραγούδια με καλοκαιρινή αίσθηση, που υποστηρίζονται από συμπαθητικές ορχηστρικές συνθέσεις. Τίποτα το ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, αλλά το σετ βελτιώνεται πολύ αισθητά με επαναλαμβανόμενο άκουσμα.

Ένα ενδιαφέρον και ευαίσθητο LP από τον Gordon, ο οποίος έχει μία καλή φωνή και παράγει κάποια μισο-δραματικά και ουσιαστικά τραγούδια. Το LP αποτελείται από κυρίως ενδιαφέρουσες μπαλάντες.

Slow Boat (1969)

Ο Gordon Haskell γράφει καλά, έχει ωραία φωνή και εδώ έχει μία πολύ συνεκτική συνοδεία οργάνων. Δύσκολο να εντοπίσεις το στυλ του, που κυμαίνεται από folky μέχρι μπαλάντες. Ενδιαφέρον και τέρμα ορίτζιναλ και συστήνεται σε όλους τους ανοιχτόμυαλους εραστές της pop.

Ευγενείς ενορχηστρωμένες pop μπαλάντες από τον πρώην μπασίστα των Fleurs de Lys, που σύντομα θα κατέληγε στους King Crimson. O Haskell πιθανόν άγνωστος ακόμα και σε φαν των King Crimson, έχει ακουστεί πολλές και συνεχόμενες φορές σε περισσότερους ανθρώπους από ότι μπορεί κάποιος να φανταστεί ακούγοντας ένα ακόμα άγνωστο όνομα, καθώς τραγούδησε στο άλμπουμ In the Wake of Poseidon ("Cadence And Cascade"), όπως και στο Lizard ("Lady of the Dancing Water").

Η ατμόσφαιρα είναι λεπτεπίλεπτη και νοσταλγική, με πλήθος εγχόρδων, ξύλινα πνευστά και harpsichord. Η φωνή του Haskell είναι συμπαθητική αλλά όχι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική και τα τραγούδια υποφέρουν από ένα μονότονο τέμπο και μία έλλειψη στις δυνατές μελωδίες. 

Lawbreaker (1969)

Τα καλύτερα τρακς περιλαμβάνουν το χαριτωμένο ομότιτλο κομμάτι, το διακριτικά funky "Lawbreaker" (με λίγη ηλεκτρική κιθάρα), το λυπημένο "Some Other Day" και το πιο ζωηρό "Better By Far". Λιγότερο ενθυμητικό είναι το αδιάφορο "Oo La Di Doo Da Day" και το "Zanzibar", που αποδίδεται με την προφορά που έχουν στην Καραϊβική. 

It Is and It Isn't (Atlantic K 40311) 1972

Και περνάμε στο κρυμμένο διαμαντάκι μας. Συγκρίνω αυτό το άλμπουμ μόνο με το άλμπουμ των MacDonald and Giles. μιλώντας σε όρους τι σόλο δουλειές έκαναν μετά τα διάφορα πρώην μέλη των Crimson. 

Το απόκοσμο εξώφυλλο με το δέντρο των ξωτικών ήταν επίσης κάτι που εμπόδισε με το τρόπο του την επιτυχία.

Η φωνή του δεν έχει αλλάξει πολύ, αλλά το 2ο LP του Haskell δεν είναι πολύ αναγνωρίσιμο, σε σχέση με τον τύπο που έκανε το Sail in My Boat. 

No Meaning (1972)

Το κομμάτι που ανοίγει "No Meaning" θέτει την μελωδική ηλεκτρική κιθάρα πάνω σε μία γλυκιά ακουστική βάση και από εκεί και μετά πηδάει από την μία μεριά του χάρτη στην άλλη, από mainstream pop ("Could Be", "Spider") και ήρεμες ακουστικές μπαλάντες ("Just a Lovely Day", "Learning Not to Feel", "Benny") σε hard rock ("Sitting By the Fire") και περίεργα blues rock όπως το "Worms", με την τρομερή κιθάρα. 

Worms (1972)

Ο Gordon Haskell ήταν συμμαθητής και παιδικός φίλος με τον Robert Fripp. Αργότερα βρέθηκαν και στην ίδια μπάντα (League of Gentlemen). Έγινε γνωστός στην Αμερική εξαιτίας της σύντομης συνεργασίας του με την μπάντα του παιδικού του φίλου, που έμελλε να αποκτήσει τιτάνιο μέγεθος. Όμως ο Haskell δεν ήταν τόσο φαν της progressive. Την χρονιά που άφησε τους King Crimson έβγαλε το άλμπουμ αυτό. Μέσα στο άλμπουμ αυτό παίζει ακόμα ένας από τους King Crimson, o John Wetton.

Just a Lovely Day (1972)

Σε αυτό το άλμπουμ ήταν να παίξει κιθάρα ο Eric Clapton, ο οποίος τελικά δεν έπαιξε. Όμως μιλάμε για έναν υπέροχο δίσκο, που δείχνει ξεκάθαρα το ταλέντο του Gordon Haskell ως συνθέτη, το ταλέντο του στην ακουστική κιθάρα, καθώς και την γλυκόπικρη φωνή του. Τώρα μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς τι όμορφα ακουγόταν o καλλιτέχνης στις μπαλάντες των King Crimson και εδώ έχουμε πολλές τέτοιες πανέμορφες μπαλάντες, όπως το "Upside Down" και το "Just a Lovely Day", τα οποία αντηχούν το In the Wake of Poseidon.

Sitting By the Fire (1972)

Η σχέση του τόσο υποτιμημένου αυτού καλλιτέχνη με την χώρα μας είναι κάτι παραπάνω από καρμική, αφού το όνομα του πατέρα του ήταν Χιονίδης και τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα σε ένα πανέμορφο νησί της Ελλάδας, καθώς διαβάζουμε από το προσωπικό επαγγελματικό του site.

No Need (1972)

"I had repeatedly rejected success over 40 years of ‘show business’ whether it was King Crimson or my own solo efforts simply because it felt phoney. Which in the main it was. My instincts never let me down. I had been right all along. I was simply outnumbered. Here on this island I find agreement and like minds. I have moved on. The new album “One day Soon” is here and I feel very good about it. There’s nothing more to say. Except that the fruit and vegetables never tasted so good as they do now. 

I wish you all a good harvest on this amazing and beautiful planet. As I used to say in my previous life back in The Bent Brief and The Thomas Tripp, ‘May you be blessed with many goats!’ I remember you all with enormous love and admiration. Jazz was conversation. I’ll never forget listening to the jazz in Harry’s Bar. It was my education." 

Gordon Haskell

Και αν κάποιος θέλει να θυμηθεί ίσως την φωνή του Gordon Haskell στους King Crimson ας ακούσει παρακάτω:

King Crimson - Cadence and Cascade (1970)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ