RICHARD TWICE
A Musical Life Interrupted
Το 1968 ο Richard Atkins 19 χρονών έγραψε και ηχογράφησε το ψυχεδελικό folk άλμπουμ Richard Twice μαζί με τον γείτονά του Richard Manning, εξ'ου και ο τίτλος του άλμπουμ (Δύο φορές Richard).
Richard Twice (Philips PHS 600-3332) 3/70
Όχι μόνο ένα άλμπουμ με αρμονικές κιθάρες και μελωδίες, αλλά το άλμπουμ που περιέχει ένα από τα πιό εξαιρετικά baroque psych κομμάτια που έχει ηχογραφηθεί ποτέ. Το "If I Knew You Were the One", είναι ένα από τα πιό μαγευτικά pop κομμάτια. Όταν εμφανίστηκε το 2003 στο compilation CD Fading Yellow Volume 7 μαζί με άλλα διαλεχτά κομμάτια, που δεν ήταν και εύκολοι αντίπαλοι, με ευκολία συνεπήρε όσους το άκουσαν, αν και ο δίσκος από τον οποίο προερχόταν ακόμα και στις μέρες μας παραμένει εντελώς άγνωστος, ακόμα και αν μέσα σε αυτόν υπάρχουν τρομερά τραγούδια που κατάφεραν τόσα χρόνια να ξεφύγουν από την συλλεκτική μανία.
If I Knew You Were the One (1970)
Αναμιγνύοντας το τραγουδιστικό στυλ των Simon & Garfunkel με την τραγουδοποιία των Beatles μπορεί να μην πρωτοτυπούν αλλά έχουν τεράστια δυναμική. Χαρακτηριστικό του ντουέτου ήταν η υπέροχη μίξη των φωνών τους, για να δημιουργήσουν ένα μοναδικό και απόκοσμο vibe. Το αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ που δεν προσπαθεί να είναι pop, ψυχεδελικό ή folk-rock και γι'αυτό είναι το καλύτερο. Για την ποικιλία του και την έλλειψη προβλεψιμότητας.
1.25 am (1970)
Αυτή είναι με ένα σύντομο, αλλά πολύ χαρακτηριστικό τρόπο η ιστορία του:
Παρακολουθείστε το 10λεπτο ντοκυμαντέρ Richard Twice: A Musical Life Interrupted, αφιερωμένο στην ζωή του Richard Atkins, που φτιάχθηκε από τον Matthew Salton. Ακολουθεί μετάφραση σε αδρές γραμμές:
Richard Twice: A Musical Life Interrupted
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε και γρήγορα ξεχάστηκε, με τον Richard να εξαφανίζεται εντελώς από τον μουσικό κόσμο και τις ηχογραφήσεις.
"Ήμουν στην μουσική σχεδόν όλη την ζωή μου. Σχεδόν...Δύο χρόνια αφού είχα πιάσει την κιθάρα και μάθαινα τις νότες έβγαλα ένα άλμπουμ. Το άλμπουμ λεγόταν Richard Twice".
Kεφάλαιο 1: Η Σύγκρουση
Generation 70 (1970)
Την ημέρα του δυστυχήματος έκανα ωτοστόπ στον δρόμο για την δουλειά και ένας φίλος μου με πήρε με την μηχανή του. Κατηφορίζαμε την Burbank Boulevard, όταν ένα φορτηγό εμφανίστηκε μπροστά μας. Ήταν πολύ αργά για να αντιδράσει. Θυμάμαι τον φίλο μου να πετιέται ψηλά μπροστά από τη μηχανή.
God Give Me Strength (1970)
Είδα ένα όνειρο, ότι βρισκόμουν στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου και υπήρχε ένας γέρος στο διπλανό κρεβάτι. Γέρος όπως τώρα είμαι πιά εγώ. Μου είπε:'Τι κάνεις σε αυτό το δωμάτιο; Δεν ανήκεις σε αυτό το δωμάτιο. Είσαι τόσο νέος. Αν επιβιώσεις θυμήσου αυτά που θα σου πώ. Μου είπε πως ήταν 72 χρονών και το όνομά του ήταν κύριος Higgins.
Είπε: Έζησα αλήθεια μία γεμάτη ζωή. Έκανα όλα όσα ήθελα να κάνω. Χθες ασχολιόμουν με τον κήπο. Και έπαθα ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, γι'αυτό είμαι εδώ. Ότι κι αν κάνεις κάθε μέρα να ζεις μία γεμάτη ζωή. Τόσο γεμάτη, όσο μπορείς".
If I Were Strong I'd Move You Mountains (1970)
"God don't leave me here between life and death..."
Ο γιατρός μπήκε μέσα και είπε: ΄ξέρεις πρέπει να σου κόψουμε αυτό το πόδι΄
Είχα μία κιθάρα από παλιότερα. Ποτέ δεν είχα τραγουδήσει ξανά, ούτε είχα παίξει. Όταν ξυπνούσα από τον αφόρητο πόνο μέσ'την νύχτα έπιανα την κιθάρα και έπαιζα.Έτσι κατάφερνα να κοροιδεύω το μυαλό μου ώστε να μετακινείται από την αίσθηση του πόνου μέσα από την μουσική. Αφού είχα μάθει δυό ακόρντα ξεκίνησα να γράφω τραγούδια.
Κεφάλαιο 2: Το Όνειρο
The Finest Poet (1970)
Δύο χρόνια αργότερα.
Ηχογράφησα στο στούντιο Β στην Mercury και ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα σε άλλο μέρος από την κρεβατοκάμαρά μου. Και το επόμενο πράγμα που έμαθα ήταν το στούντιο ηχογράφησης με εκείνους τους θαυμάσιους μουσικούς. Τον Larry Knechtel από τους Bread, τον Louie Shelton που έπαιξε ως session στους Monkees, τον ντράμερ Ron Tutt (του Elvis), τον Jim Lowe, τον Don Gallucci ("Louie Louie"), τον Drake Levin των Paul Revere and the Raiders, τον τρομερό Alex Hassilev, τον Robert Horton.
What Makes Me Love You Like I Do? (1970)
Ήμουν μέρος μίας κολεκτίβας μουσικών, που έγιναν γνωστοί με το όνομα Wrecking Crew. Με τον Richard Manning είχαμε βγάλει μόλις το Richard Twice, που υποτίθεται ήταν η βιτρίνα της μουσικής βιομηχανίας. Την πρώτη φορά που παρουσιάσαμε στην σκηνή, δεν ακουγόταν το παραμικρό. Ήταν μαζεμένοι όλοι όσοι ήταν σημαντικοί τότε, για να ξεκινήσει κάποιος καλλιτέχνης την καριέρα του. Ανεβήκαμε πάνω και άρχισα να παίζω. Όμως τίποτα δεν έβγαινε από το ηχείο. Τίποτα. ΄Κάτι λάθος συμβαίνει΄ είπε ο Rick ο μπασίστας μου. ΄Πάρτο πάνω σου Rich'. Θα ήταν απλό, θα έκανα απλά κάποια κόλπα όπως κάνει ο Μπαγκς Μπάνυ όταν βγαίνει στην σκηνή. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει τον καθένα σε γέλιο. Όμως... μου έλειπε ένα πόδι. Το μυαλό μου απλά κόλησε. Δεν θυμάμαι τίποτα πιά από αυτή την νύχτα. Δεν ήμουν πιά εκεί. Είχα φύγει.
Your Love Like Heaven Be (1970)
Δεν ανέβηκα ξανά στην σκηνή για 40 χρόνια ή κάτι τέτοιο. Έγινα ξυλουργός. Δεν ήταν μόνο ότι δεν μπορούσα να πάω στο στούντιο. Ούτε το ραδιόφωνο δεν μπορούσα να ακούσω. Απείχα πλήρως από την μουσική. Έκανα μόνο ξυλουργικές εργασίες. Ώσπου κάποια μέρα μου ήρθε πάλι στο μυαλό η φράση που μου είχε πει ο κύριος Higgins. Έτσι έπιασα ξανά την κιθάρα μου. Σκάρωσα ένα τραγουδάκι με αυτά που μου είχε πει. Αυτό ήταν η θεραπεία μου τελικά.
She Catches Me Running (1970)
Η άνοδος, η πτώση και η απόλυτη επιστροφή του ταλαντούχου μουσικού της ψυχεδελικής folk σκηνής Richard Atkins. Το 1968 ο Atkins έχτιζε καριέρα που σίγουρα θα πλησίαζε εκείνες των The Byrds ή των Simon & Garfunkel. Θα κέρδιζε ένα συμβόλαιο στην Mercury και θα ηχογραφούσε με τους The Wrecking Crew, ένα φημισμένο γκρουπ session μουσικών από την δουλειά τους με τους The Beach Boys. Όμως μία κρίση πανικού πάνω στη σκηνή πυροδότησε μία καταστροφική παρουσίαση σε ένα μικρό κλαμπ του Χόλυγουντ και όλα διαλύθηκαν.
More Or Less Nothing (1970)
Ο Atkins παράτησε την μουσική αρχικά και για 50 χρόνια αρνιόταν να ακούσει μέχρι και ράδιο, τόσο πόνο ψυχής του προκαλούσαν οι αναμνήσεις από εκείνη την μοιραία μέρα. Και μας δείχνει ότι οι ίδιες στροφές της μοίρας στην ζωή που μας οδηγούν στην επιτυχία μπορούν εξίσου πολύ εύκολα να μας καταστρέψουν σε κάθε περίπτωση.
Αυτό ήταν το είδος του δίσκου που εύκολα θα μπορούσε να έχει αποκτήσει πιό νωρίς ένα cult κοινό, όμως παραμένει όλως περιέργως άγνωστος. Ένα από τα πιό εντυπωσιακά άλμπουμ της psych-folk.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου