HEAVEN & EARTH

Refuge 

To 1972 τους δόθηκε η ευκαιρία να ηχογραφήσουν την μουσική τους, που κατέληξε να μπεί στο άλμπουμ με τον τίτλο Refuge το 1973. Πούλησαν 10.000 κόπιες εκείνο τον χρόνο και το παρουσίασαν πολλές φορές στο κοινό τους. Μετά όμως οι δρόμοι τους χώρισαν, πριν συνθέσουν το δεύτερο άλμπουμ τους. Κατά την διάρκεια όλων αυτών των χρόνων οι πιστοί τους οπαδοί κράτησαν την μουσική τους ζωντανή και τελικά κάποτε της δόθηκε και όνομα: "Psychedelic Folk". Ίσως να ήταν μπροστά από την εποχή τους.

Jenny (1973)

Όταν το γκρουπ Heaven & Earth διαλύθηκε το 1974, ποτέ δεν φαντάζονταν ότι θα γινόταν επανέκδοση του άλμπουμ τους Refuge, κάπου 35 χρόνια αργότερα. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν φαντάστηκαν ότι θα έκαναν ένα άλμπουμ που θα έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις όταν τυχαία είχαν συναντηθεί το καλοκαίρι του 1969.

Μπορείτε να το αποκαλέσετε κάρμα, μοίρα, πεπρωμένο ή όπως θέλετε. Για τις πρωταγωνίστριές μας αυτή η συνάντηση ήταν μία ευλογία. Και έτσι ξεκίνησαν.
Το 1969, η Pat αποφοίτησε από το γυμνάσιο και της προσφέρθηκε μία καλοκαιρινή δουλειά στο The Fred Waring Music Workshop στο Delaware Water Gap στην Πενσυλβάνια. Η Jo D. ζούσε και εργαζόταν στην Νέα Υόρκη εκείνο τον καιρό. Επίσης είχε γίνει μαθήτρια στο Waring Workshop και αργότερα έκαναν περιοδείες στην Αμερική και Καναδά με τους Fred Waring and the Pensylvanians.
Ο πατέρας της Jo είχε υπάρξει στους Pensylvanians για πολλά χρόνια πριν γίνει δάσκαλος, συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας στο Music Workshop. Και ήταν αυτός που πρότεινε στην Jo να πάει να ακούσει το νέο γκρουπ που παρουσίαζε. Ιδιατέρως τόνισε ένα νέο κορίτσι που λεγόταν Pat Gefell για την οποία πίστευε ότι ήταν πολύ ταλαντούχος.

Feel the Spirit (1973)

Η Pat τραγούδησε και έκανε δικό της ένα κομμάτι της Judy Roderick το "Woman Blue". Η Jo και ο αδελφός της Craig ενθουσιάστηκαν και έμειναν για να την συναντήσουν μετά το τέλος της παράστασης. Οι τρείς τους ταίριαξαν τόσο πολύ, που πέρασαν το καλοκαίρι μαζί. Στο τέλος του καλοκαιριού η Pat αρνήθηκε πρόταση των Pensylvanians να γίνει μέλος τους, αντίθετα μετακόμισε στο Μανχάτταν όπου έγινε συγκάτοικος με την Jo D. Οι δύο δούλευαν ως σερβιτόρες, μοντέλα και έκαναν background φωνητικά για να εξασφαλίζουν το νοίκι τους. Έπειτα μία νύχτα, όπως μας λένε χωρίς λεφτά στην τσέπη, βρέθηκαν τον ίδιο χρόνο στο σπίτι και αποφάσισαν να γράψουν ένα τραγούδι μαζί.

Song For Craig (1973)

Από εκείνη την στιγμή το να γράφουν μουσική έγινε προτεραιότητά τους και μεγάλη ευχαρίστηση. Ως τραγουδοποιοί/τραγουδίστριες έγιναν μέλη της αντικουλτούρας, που αθώα πίστευε ότι αν ο άνθρωπος επικεντρωνόταν στην αγάπη, την συμπόνοια και στο δικαίωμα της ελευθερίας για όλους, θα μπορούσε να υπάρξει ειρήνη σε όλο τον κόσμο. Ως συγκάτοικοι είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν τις απόψεις τους πάνω σε αυτά. Είχαν έντονα επηρεαστεί από τα γεγονότα της εποχής που συνέβαιναν σε όλο τον κόσμο. Τον πόλεμο στο Βιετνάμ, την απελευθέρωση των γυναικών, τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, τον ρατσισμό και τις δολοφονίες των πολιτικών της γενιάς τους. Η μουσική τους άρχισε να αντανακλά κάποια σοβαρά ερωτήματα: Τι γίνεται με την αγάπη; Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε όλοι μαζί;

Tell Me How to Know You (1973)

Το 1971 και οι δύο ήταν παντρεμένες και το 1972 ονόμασαν το ντουέτο Heaven & Earth. Εκείνο τον χρόνο ξεκίνησαν να παρουσιάζουν το δικό τους υλικό με πλήρη μπάντα κάνοντας περιοδείες στη χώρα. Ο Dick Shory της Ovation Records τις άκουσε στο Σικάγο και τις κάλεσε στο ξενοδοχείο για να τις ρωτήσει αν είχαν ήδη υπογράψει σε κάποια εταιρεία και αν όχι, αν ενδιαφέρονταν να κάνουν ένα άλμπουμ. Στην αρχή το πέρασαν για φάρσα, αλλά ο Shory επέμενε και αφού μίλησαν αποφάσισαν να βάλουν στο πρότζεκτ και τον συνθέτη George Andrews, σύζυγο της Jo D.
Dick και George έκαναν από κοινού την παραγωγή στο άλμπουμ Refuge και ο George έγραψε όλες τις συνθέσεις.

Refuge (Ovation OVQD 1428, με εσώφυλλο) 1/73

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε και αρχικά η ανταπόκριση ήταν τεράστια στα κολλέγια, πανεπιστήμια και τοπική τηλεόραση και ραδιόφωνο.

A Light Is Shining (1973)

Αλλά από την εταιρεία δεν μπορούσαν να προμοτάρουν σωστά το ντουέτο. Τι ήταν αυτά που έπαιζαν; Folk, pop ή κάτι κάπου ενδιάμεσα; Σύντομα έγινε ξεκάθαρο πως ό,τι κι αν έπαιζαν ήταν ολοδικό τους. Χωρίς ουσιαστική υποστήριξη και χρήματα ο δρόμος μπορεί να αποβεί μοιραίος για κάθε καλλιτέχνη. Ενώ έκαναν περιοδεία για το προμόσιον του άλμπουμ έγιναν απόμακρες, άρχισαν να φθείρονται και αποσυνδέθηκαν. Ήταν μόλις στα είκοσί τους κι όμως η χαρά της ζωής άρχισε να φθίνει. Το να είναι στο δρόμο σίγουρα ήταν κάτι που δεν τους ταίριαζε.

Sixty Years On (1973)

Σαν αποτέλεσμα όταν επέστρεψαν στην Νέα Υόρκη και οι δύο ήταν πανευτυχείς. Κατά την διάρκεια εκείνης της περιόδου ο πατέρας της Jo D., που ήταν πατέρας και για τις δύο κοπέλες πεθαίνει. Οι κοπέλες είχαν προτιμήσει να περάσουν τους τελευταίους μήνες της ζωής του μαζί του, παρά να πάνε στο Σικάγο για να ηχογραφήσουν το δεύτερο άλμπουμ τους. Ύστερα αποφάσισαν ότι δεν είχαν πιά καμία δουλειά με την Ovation Records. Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι έπρεπε να παρουσιάζουν το άλμπουμ τους σε περιοδείες χωρίς υποστήριξη από την εταιρεία τους. Έτσι τέλειωσαν με αυτή την πολύ όμορφη συνεργασία.

Tomorrow Is a Long Time (1973)

Ο χρόνος πέρασε και καμιά τριανταπενταριά χρόνια αργότερα, η μουσική τους λόγω διαδικτύου απέκτησε ένθερμους οπαδούς. Η Lion Productions αποφάσισε να επανεκδόσει το άλμπουμ ως CD με μπόνους τραγούδια και φωτογραφικό υλικό.

Υπάρχει μία αθώα ομορφιά σε αυτή την μουσική. Τα τραγούδια μιλάνε για τις εμπειρίες των Heaven & Earth δύο νεαρών γυναικών που ζούν και ταξιδεύουν μαζί. Οι ιστορίες που λένε είναι για την αγάπη, την φιλία, την ελευθερία και την αναζήτηση του νοήματος της ζωής. Ελπίζουν δε οι ακροατές να απολαύσουν την μουσική τους. Μία μουσική γεμάτη με αγάπη.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ