Αποποίηση Ευθύνης

Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.

Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2019



IT'S ALL MEAT 



Canadian Progressive Heavy-Psych / Proto-Punk




Γνωστοί στο παρελθόν ως The Underworld (κάποια από τα μέλη των The Underworld έφτιαξαν το σχήμα μας), έκαναν ένα και μοναδικό δίσκο το 1970. Ένα δίσκο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως punk rock, αν θα μπορούσε να γίνει χρήση ενός όρου που ακόμα δεν είχε επινοηθεί.
Επισκιαζόμενοι από μεγάλα γκρουπ της εποχής, η μπάντα που πήρε το όνομά της από διαφήμιση σκυλοτροφής ("100% meat, no filler") παρέμεινε αθέατη στον πολύ κόσμο. Όμως όπως θα διαπιστώσετε εδώ μιλάμε για μεγάλο ταλέντο και αριστουργηματικά κομμάτια.

Sunday Love (1970)




Μία προσπάθεια από ένα γκρουπ του Καναδά, να σπάσουν τις καθιερωμένες "ταμπέλες" πατώντας σε εδάφη της ψυχεδέλειας, της hard rock, ακόμα και της proto-punk με ένα πολύ λυρικό τρόπο. Όμως, όπως ήταν γραφτό για πολλά αξιόλογα γκρουπ της εποχής, ξαφνικά διαλύθηκαν και περνώντας ο καιρός σβήστηκαν από την μνήμη του κόσμου. Και σαφώς όπως πάντα συμβαίνει με τέτοια υπέρλαμπρα γκρουπ, η εμμονή των συλλεκτών έκανε το θαύμα της και μία επανέκδοση έκανε την εμφάνισή της στην Hallunications Records. Μία επανέκδοση που μπορεί να έχει ο καθείς, που δεν διαθέτει 1000+ ευρώ για ένα ορίτζιναλ LP.



It's All Meat (Columbia ELS 374) 1970 [Καναδάς]






Αυτό το μόνο LP από το Τορόντο έχει το λιγότερο το ένα πόδι σταθερά στο κλαμπ των υπερτιμημένων γκρουπ. Αφαιρέστε την υπερβολή-heavy progressive, psych-blues κλπ-και θα μείνετε με τρία άριστα κομμάτια και πέντε αδιάφορα (με την έννοια ότι δεν έχουν κάποια σημεία να σε αιχμαλωτίζουν) garage, με μία κουταλιά από βασικά blues και μία-δυό νότες από όργανο.

Crying Into the Deep Lake (1970)





Το καλύτερο τρακ του δίσκου είναι το "Sunday Love", ένα αισθαντικό lovesong που θυμίζει έντονα τις αρχές των Velvet Underground, ενώ τα "Crying Into the Deep Lake" και "If Only" είναι περισσότερο ψυχεδελικά, με μία αιθέρια, στοιχειωτική αίσθηση και περισσότερο από μιά μυρωδιά από τους The Doors.

If Only (1970)





Νομίζω ότι η ιστορία θα ήταν πιό ευγενική με αυτό το άλμπουμ εάν είχε βγεί δύο χρόνια πριν. Αλλά όταν βγήκε ήταν 1970 και μεγάλο μέρος από αυτό ακουγόταν πασέ. Υπάρχουν πλούσια άρθρα στο διαδίκτυο σχετικά με αυτό το LP, που βοηθούν να γίνει πιό κατανοητό και να κερδίσει την εκτίμηση τυχόν ακροατών του ιδιαίτερου αυτού δίσκου.

Feel It (1970)




Το γεγονός είναι ότι αν και η φήμη του γκρουπ για τα τρομερά live που έκανε-άνοιξαν ακόμα και για τον Muddy Waters-δεν είχαν τον απαραίτητο αέρα στα ερτζιανά, άρα ούτε την αναγνώριση που αδιαφιλονίκητα τους άξιζε, στην Καναδική μουσική βιομηχανία, ένα ιδιαίτερα σκληρό χώρο εξαιτίας των εξαιρετικών σχημάτων που είχε να επιδείξει.




Οι It's All Meat ήταν:
Jed MacKay – organ, piano and lead vocals
Rick Aston – bass and vocals
Rick McKim – drums
Wayne Roworth – guitar
Norm White – guitar

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε/Ακούστε επίσης