THE RUTLES

Comic Relief

"Τι είσαι, κανένας ανώμαλος;" ρωτάει ο Neil Innes. Μόλις ο ερευνητής που του κάνει συνέντευξη, του έχει πει ότι στα 16 του χρόνια παρακολούθησε το ορίτζιναλ πρόγραμμα του NBC που παρουσίαζε την σάτιρα για τους the Beatles, All You Need Is Cash-το οποίο σύμφωνα με το Neil έχει τη διάκριση, του να έχει την πιό χαμηλή τηλεθέαση που έγινε ποτέ στα prime time σόου. "Ω, ήσουν φυλακισμένος ή κάτι τέτοιο; Θα μπορούσες να παρακολουθούσες τους Άγγελους του Τσάρλυ". Για σόου με την μικρότερη τηλεθέαση το 1978, το All You Need Is Cash έχει αποδειχθεί να είναι εκπληκτικά ανθεκτικό, έχοντας ξαναφτιαχτεί σε βίντεο. Το ίδιο θα μπορούσε να λεχθεί για τους the Rutles, το γκρουπ που "ξεφούσκωσε" τον μύθο των Beatles με χιούμορ και σεβασμό.

Get Up and Go (i.e. Get Back)

Το ομώνυμο άλμπουμ των the Rutles επανεκδόθηκε σε CD από την Rhino το 1990, με έξι προηγουμένως ακυκλοφόρητα τραγούδια. Το compilation Rutles Highway Revisited παρουσίαζε 20 εναλλακτικές μπάντες, όπως οι Shonen Knife και οι Galaxie 500, να διασκευάζουν το ρεπερτόριο των the Rutles, σε κάτι που σίγουρα είναι ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα ενός tribute άλμπουμ σε μία μπάντα που δεν υπήρξε ποτέ. Και αργότερα, όπως το πρότζεκτ των the Beatles, Anthology, έφτανε στο τέλος του με την κυκλοφορία του Anthology Vol.3 τον Οκτώβριο του 1996, οι the Rutles απάντησαν με την δική τους Archeology, που ισχυρίζεται ότι είναι παρόμοια εκταφή ακυκλοφόρητου υλικού (αν και στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος του ήταν ηχογραφημένο στα μέσα της δεκαετίας του '90). Όπως και οι Spinal Tap, οι Rutles είναι μία από τις πολύ ελάχιστες επιτυχημένες rock parody μπάντες, ίσως λόγω της πολύ αληθινής τρυφερότητας που διατηρούν για τους στόχους της σάτιράς τους. Ένα από τα βασικά συστατικά της αναγνώρισής τους ανάμεσα στους Beatlemaniacs, ήταν το γράψιμο του Innes, που έπαιξε τον Ron Nasty, το ισοδύναμο του John Lennon. Γαρνιρισμένο με μουσικές και λυρικές πινελιές από πραγματικά τραγούδια των Beatles, οι τόνοι των Rutles του Innes μετατρέπουν τους Beatles σε κάτι που αναγνωρίζεται ως Beatleish, αλλά εντελώς σαχλό, σαν ο Lennon και ο McCartney να έχουν φιλτραριστεί μέσω των Monty Python.

Ouch! (i.e. Help!)

Το "Help!" ενέπνευσε το "Ouch!". To "Penny Lane" έγινε "Doubleback Alley". Το "I Am the Walrus" μεταλλάχτηκε στο "Piggy in the Middle". Άλλοι τίτλοι τραγουδιών ήταν λιγότερο άσεμνοι, αλλά παρομοίως περιπαικτικοί όλων των φάσεων του ταξιδιού των Beatles, από τις μέρες τους στο Αμβούργο, στα τραγουδάκια της Αγγλικής εισβολής, μέχρι την από την Ινδία επηρεασμένη ψυχεδέλεια. Η επιρροή από τους Monty Python δεν προξένησε έκπληξη, αναλογιζόμενοι ότι ο Innes είχε συνεργαστεί με τον Eric Idle, μέλος των Python στις Αγγλικές κωμικές ταινίες στα μέσα των '70ς. Μία φιλία του Idle και του Harrison είχε σαν αποτέλεσμα ένα σατυρικό φιλμ των the Rutles , που παρουσίαζαν ότι ήταν φανερά μία διακωμώδηση της σκηνής από το A Hard Day's Night. Μετά αφού παίχτηκε στο Saturday Night Live, ο παραγωγός του σόου Lorne Michaels, έπεισε τον Idle να συνεχίσει για μία ολοκληρωμένη τηλεοπτική ταινία των the Rutles στο NBC. Ο Idle κατέληξε να παίζει τον σωσία του Paul McCartney, με το όνομα Dirk McQuickly, (αν και αντίθετα με τους ορίτζιναλ the Rutles δεν παίζει στην ηχογράφηση του σάουντρακ, στο οποίο ο Ollie Halsall συνεισέφερε τα μέγιστα). Το lineup έκλεισε με τον ντράμερ John Halsey, τον κιθαρίστα/μπασίστα Rikki Fataar και τον Innes, ο οποίος εμφανίστηκε με μερικούς κατάλληλους Beatle-ικούς τόνους αμέσως. Πολλοί θεατές που έχουν παρακολουθήσει τους the Rutles, αγνοούσαν το γεγονός ότι ο Innes ήταν ένας βετεράνος ενός καλού Αγγλικού κωμικού rock σχήματος, των the Bonzo Dog Band, που κυκλοφόρησαν αρκετά άλμπουμ στα τέλη της δεκαετίας του '60. Όχι μόνο αυτό, αλλά και ότι ο Innes είχε ήδη συναντήσει και δουλέψει με τους ίδιους τους Beatles σε περισσότερες από μία περιπτώσεις. Τον Σεπτέμβριο του 1967, οι Bonzos έπαιξαν το "Death Cab Cutie" σε μία σκηνή σε ένα στριπτιζάδικο του Λονδίνου για την ταινία Magical Mystery Tour. Λίγο αργότερα ο Paul McCartney έκανε παραγωγή στο "I'm the Urban Spaceman", ένα τραγούδι του Innes που θα γινόταν το μόνο μεγάλο τους Αγγλικό χιτ. Τσεκάρετέ το και εδώ.

Doubleback Alley (i.e. Penny Lane)

Ακόμα, όταν δόθηκε στον Innes η εργασία να γράψει το soundtrack των the Rutles, παραδέχεται ότι δύσκολα ήταν ειδικός στους Beatles. "Δεν υπήρξα ποτέ τελείως φανατικός οπαδός, καταλαβαίνετε; Λάμβανα υπόψη την μουσική τους από αυτά που άκουγα και μου άρεσε. Τον καιρό των Bonzos οι Beatles ήταν παντού-εδώ, εκεί και παντού. Αλλά αυτό που με έκανε να προσέξω καλύτερα ήταν το "Penny Lane". Σκέφτηκα ότι ήταν ένα άριστο κομμάτι σαν γραφή και σαν ηχογράφηση. Αυτό ήταν που με έκανε να σκεφτώ ότι υπήρχαν πολύ περισσότερα σε αυτούς, παρά το είδος των χαρούμενων τόνων". Το All You Need Is Cash κινηματογραφήθηκε μέχρι ένα βαθμό με την συνεργασία των Beatles. Ο George Harrison έπαιζε ένα μικρό ρόλο στην ταινία και ο Idle πήρε άδεια να χρησιμοποιήσει τα αμοντάριστα πραγματικά πλάνα των Beatles, όσον αφορά στο κοινό και στα backgrounds για να προσθέσει αυθεντικότητα στις σκηνές στις οποίες οι "pre-Fab Four" παίζουν στο Shea Stadium λαμβάνοντας χαιρετισμό από την βασίλισσα και ούτω καθεξής. Ο Mick Jagger, η Bianca Jagger, o Paul Simon και πολλοί από το καστ του Saturday Night Live πήραν επίσης cameo ρόλους στην τελική παραγωγή. Και φυσικά, δεν μπορείς να μπείς σε τέτοια φασαρία, χωρίς ένα soundrack άλμπουμ. Εκεί ήταν που η συνεισφορά του Innes έγινε ανεκτίμητη.

Let's Be Natural (i.e. Dear Prudence)

"Έβαλα τόσα όσα θα μπορούσα να βάλω στα τραγούδια, επειδή θα ήταν όλο τόσο εύκολο απλά να αντιγράψεις κάτι", αναφέρει ο Innes. "Ήθελα τα τραγούδια να έχουν κάτι χειροπιαστό, κάτι εμφανές μέσα τους, ώστε τα υπόλοιπα αστεία να στέκονται. Δεν ήταν μία αυστηρή αντιγραφή των πάντων. Είναι περισσότερο ή λιγότερο κάτι που έγινε στο πνεύμα κάτι άλλου και σαν εορτασμός παρά σαν παρωδία. Υπήρχαν μερικά αιχμηρά σχόλια στα reviews, που υποτίθεται ήθελα να γελοιοποιήσω τους Beatles, να τους ταπεινώσω κατά κάποιο τρόπο. Αυτό είναι εντελώς ψέμα. Ήθελα να πάω να ηχογραφήσω σαν να λέω ότι πάντοτε θαύμαζα τους Beatles σαν μουσικούς και είχε πλάκα να κάνουμε αυτό με τους Rutles. Καταρχήν ήταν χρήσιμο γι'αυτούς που το κάναμε", προσθέτει. "Η γέννηση των Rutles έγινε για κάποιο λόγο και αυτός ήταν να πει σχεδόν την ιστορία των Beatles με όσο το δυνατόν πιό γελοίο τρόπο, με την έγκρισή τους. Και με κάποιο τρόπο να τους μειώσουμε την ένταση μεταξύ τους, για να ενωθούν ξανά". Αλλά πώς αντέδρασαν οι Beatles με το να βλέπουν την ιστορία τους να επαναλαμβάνεται "με τον πιό γελοίο τρόπο", είτε ο Eric Idle κάνει γελοίες γκριμάτσες σαν ισοδύναμο του Paul McCartney ή ο Neil Innes να παίρνει ένα ντουζ ντυμένος με την νεο-ναζί...νύφη, σε μία εμφανή καρικατούρα του Lennon και της Yoko Ono;

Neil Innes (i.e. John Lennon)

"Ο Paul δεν ήταν τόσο ευχαριστημένος", παραδέχεται ο Neil, "αν και είχε δώσει την άδεια, όπως οι υπόλοιποι να χρησιμοποιήσουμε αμοντάριστα πραγματικά πλάνα που είχε η Apple. Ο Paul είχε ένα άλμπουμ που λεγόταν London Town όταν οι Rutles εμφανίστηκαν. Όπου πήγαινε, όλοι τον ρωτούσαν τι σκεφτόταν για τους Rutles. Δεν νομίζω ότι όλα πήγαν τόσο καλά, επειδή από όλους τους χαρακτήρες που έπαιξαν ο Eric ήταν λιγάκι σκληρός με τον Paul με όλες αυτές τις αστείες γκριμάτσες. Αλλά ο ίδιος ο Paul πριν λίγα χρόνια είπε: "Κανένα πρόβλημα, όλα είναι εντάξει, είχε πολύ πλάκα". Στον Ringo, από ότι ξέρω άρεσε το πρώτο μέρος, αλλά όχι το δεύτερο. Και ο John ήταν εντυπωσιασμένος από όλο". Χωρίς ένα reunion των Beatles στον ορίζοντα, το All You Need Is Cash (που αρχικά κυκλοφόρησε στην Warner Bros.) ίσως ήταν το next best thing. Η ομοιότητα ήταν τόσο μεγάλη για την ATV Music, η οποία σύμφωνα με τον Innes "έκαναν μπούλινγκ στους εκδότες μου δίνοντάς τους μισά από τα δικαιώματα εκμετάλευσης χωρίς να πάνε δικαστικώς. Οι εκδότες μου απλά εγκατέλειψαν. Το έριξαν σε μένα κάπως έτσι: "Ναι, αλλά Neil, ακόμα κι αν κερδίζουμε εμείς, δεν θα αναλάβουμε τα έξοδα". Αυτός ουσιαστικά ήταν ο λόγος που δεν είχα πιά καμιά δουλειά με την μουσική βιομηχανία. Δεν είναι πολύ ευχάριστη δουλειά. Πάντα ήταν απατεώνες και αν υπάρχει κάτι καλό σε αυτήν (μουσική βιομηχανία) είναι οι άνθρωποι που κάτω από αυτήν διασκεδάζουν να προσφέρουν μουσική. Αλλά το υπόλοιπο μέρος είναι πολύ διεφθαρμένο θα έλεγα".

Piggy In the Middle (i.e. I Am the Walrus)

 Πράγμα που δεν σταμάτησε τους the Rutles-συνοψίζει ο Idle και ο Halsall, ο οποίος πέθανε το 1992-από την ηχογράφηση του Archeology σαν τρίο, με την μικρή βοήθεια από πολλούς φίλους. Ελάχιστα ορίτζιναλ κομμάτια που παρέμεναν από τα τέλη του '70 'ξεσκονίστηκαν', αλλά τα περισσότερα από το Archeology γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν τότε. Καθώς οι the Rutles ποτέ δεν υπήρξαν φυσιολογικά στην πρώτη γραμμή, δεν είχαν απίθανα υψηλές προσδοκίες ή προηγούμενες εσωτερικές τριβές για την επίτευξη ενός reunion. Τα περισσότερα reunion της rock είναι καταδικασμένα να αποτυγχάνουν εξαιτίας αυτών των λόγων και η σχετική απουσία αυτών των παραγόντων ίσως εξηγεί γιατί το πολυαναμενόμενο follow-up των the Rutles είναι τόσο διασκεδαστικό όσο και το πρώτο τους άλμπουμ. Η ικανότητα του Innes να μιμείται τα κλασικά των Beatles παραμένει αμείωτη-πραγματικά, οι αναφορές του στα "δύσκολα" κομμάτια όπως το "I Will" και το "Savoy Truffle" είναι τόσο διακριτικές που πολλές από τις πηγές του δεν αναδύονται, παρά μόνο μετά από αρκετά ακούσματα. Οι μουσικοί επίσης καταφέρνουν, ειρωνικά, μία πολύ περισσότερο ακριβή προσέγγιση στον κλασικό ήχο των Beatles παρά οποιοδήποτε άλλο σχήμα που ξεκίνησε να μιμείται και να αναδημιουργεί την πιό γνωστή μπάντα στον κόσμο. Δείτε, θα συμφωνήσετε μαζί μου.

With A Girl Like You

Δοθέντος του ότι ο Innes δεν είναι δηλωμένος Beatlemaniac, έχει ένα απίστευτο τρόπο να μιμείται όλες τις περιόδους των Beatles, είτε από boy-girl τραγούδι, είτε από ψυχεδελικό μυστικισμό ή από σουρεαλισμό του Lennon. "Τα πρώτα κομμάτια είναι δυσκολότερα", λέει. "Έπρεπε να σκεφτώ που ήμουν, πόσο χρονών ήμουν, πότε βγήκαν αυτά τα κομμάτια. Να πάω ακόμα πιό παλιά ίσως, για να θυμηθώ το πρώτο μου ραντεβού ή κάτι τέτοιο, το πρώτο φιλί και την δύναμη αυτών των σχέσεων. Βασικά είναι απλούστερα κομμάτια. Έτσι πρέπει να εμφανιστείς με έναν εύλογο, απλό τόνο. Ακόμα κι αν έχεις τα ακόρντα το θέμα είναι πώς παίζεις τα riff. Εκεί είναι που αρχίζει να ακούγεται παρόμοιο. Πολλοί άνθρωποι εξαπατώνται τελείως από αυτό. Νομίζουν ότι είναι σκόπιμα κλεμένο. Αλλά στην πραγματικότητα, αν έπρεπε να κάνεις μιά αληθινή μελέτη, θα μπορούσες να πεις πιθανόν ότι ήταν σε κάποια άλλη μπάντα των 60'ς που έγινε αυτό το riff ή ότι προήλθε από τον Bo Diddley. Μου αρέσει η ιδέα ότι οι the Rutles πραγματικά λαμβάνουν την έννοια ρήματος. "To Rutle", που σημαίνει να αντιγράφεις κάποιον που θαυμάζεις. Με αυτήν την αίσθηση οι Beatles ήταν επίσης Rutles. Επειδή όταν ξεκίνησαν αντέγραφαν τον Elvis Presley και τους Everly Brothers και τον Little Richard-όλους τους καλύτερους του rock 'n' roll εκείνης της περιόδου. Νομίζω αυτός είναι ο τρόπος που πηγαίνει η μουσική".

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

The Rutles (1978, Rhino)

Το soundtrack στο All You Need Is Cash, με ευλάβεια μεταλάσσει τα πάντα από το "I Want to Hold Your Hand" και το "If I Fell" μέχρι το "Get Back" (με το "Get Up and Go") και το σουρεαλιστικό λογοπαίγνιο του Lennon "Cheese and Onions". Κυκλοφορώντας αρχικά με 14 τραγούδια, η επανέκδοση σε CD της Rhino προσθέτει έξι ακόμα που ηχογραφήθηκαν για την ταινία στα τέλη του '70, αλλά δεν συμπεριλαμβάνονταν στο LP.

Archeology (1996, Virgin)

Το επιτυχημένο comeback βρίσκει το ταλέντο τους αμείωτο, αν και αυτό καλύπτει κάπως λιγότερο μέρος από τον ορίτζιναλ δίσκο των the Rutles, αφοσιωμένο περισσότερο σε πανομοιότυπα της τελευταίας περιόδου των Beatles.

ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΟ ΒΙΝΤΕΟ

All You Need Is Cash (1978, Rhino)

Ακόμα το πιό περιπαικτικό "rockumentary" και η τέλεια περίπτωση να "αδειάσετε" από κάθε στενοχώρια που μπορεί να αισθάνεστε έχοντας περάσει μέσα από ένα 10ωρο από τα βίντεο του Anthology των Beatles. Μην ξεχνιόμαστε, μιλάμε για τον Eric Idle, έναν από τους θρυλικούς Monty Python.

Ron Nasty (ως John Lennon) – έπαιξε ο Neil Innes
Dirk McQuickly (ως Paul McCartney) – έπαιξε ο Eric Idle
Stig O'Hara (ως George Harrison) – έπαιξε ο Ricky Fataar
Barry Wom, né Barrington Womble (ως Ringo Starr) – έπαιξε ο John Halsey.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ