Αποποίηση Ευθύνης

Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.

Κυριακή 17 Μαρτίου 2019


THE CORPORATION


Psychedelic Unknowns



- Φαντάσου τον εαυτό σου να πετιέται μέσα από μία χρονοδίνη πίσω στο 1969. Το λιβάνι πλανιέται μέσα στον αρωματισμένο αέρα. Ακούγονται χάντρες και κουδούνια να κουδουνίζουν. Μπαίνουμε σε μία ντισκοτέκ και υπάρχει μία σιγανή μουρμούρα από ένα πλήθος χίπις, ντυμένων με καφτάνια, να κρατούν σφιχτά αρωματικά ξυλάκια που καίγονται αργά. O DJ ρίχνει πίσω στους ώμους του τα μακριά μαλλιά και φυσάει μεγάλα σύννεφα καπνού κάτω από τα decks. Στροβοσκοπικά φώτα αρχίζουν να πάλλονται και δέσμες λέιζερ σκίζουν τον αέρα. Διακοσμημένη με χρωματιστές λάμπες που αρχίζουν να ανάβουν σε τυχαία συχνότητα και μία αστραφτερή μπάλα να περιστρέφεται πάνω από τα κεφάλια μας, ρίχνοντας μυριάδες στίγματα φωτός μέσα στα μάτια μας. Και τώρα η μουσική ξεκινάει να παίζει καθώς το μαύρο βινύλλιο αρχίζει να παίρνει στροφές στο πικάπ.
"This is it everyone..."India" by The Corporation!" κραυγάζει ο DJ και οι χίπις ανταποκρίνονται με ουρλιαχτά καθώς ξεκινούν ένα tribal χορό, με τα ζωγραφισμένα τους πρόσωπα να λαμπυρίζουν στα ψυχεδελικά φώτα του σόου.🔻

India (1969)


Ήταν κατά την διάρκεια του peak της περιόδου των χίπις, που αυτή η συγκεκριμένη παρουσίαση, παρμένη από το ντεμπούτο άλμπουμ των Αμερικανών The Corporation, έγινε κάτι σαν disco classic. Αυτή η saga των 20 λεπτών πήρε όλη την δεύτερη πλευρά του ορίτζιναλ δίσκου που κυκλοφόρησε στην Capitol Records το 1969. Το κομμάτι πραγματικά γράφτηκε από τον μεγάλο jazz τενόρο σαξοφωνίστα John Coltrane και αυτή είναι η μοναδική εκτέλεση του θέματος από μία rock μπάντα. Οι Corporation είχαν έδρα το Detroit και το lineup περιλάμβανε τον τραγουδιστή John Alexander Kondos, που έπαιζε επίσης κιθάρα, φλάουτο, άρπα και πιάνο. Έγραψε τo περισσότερo από το υλικό στο άλμπουμ, μερικό σε συνεργασία με τον αδελφό του Nicholas Alexander Kondos που έπαιζε ντραμς. Το υπόλοιπο του lineup ήταν ο Kenneth Bernard Berdoll (μπάσο, κιθάρα και φωνητικά), ο Patrick Daniel McCarthy (όργανο και τρομπόνι), o Gerard Jon Smith (lead κιθάρα και φωνητικά) και ο Daniel Vincent Pell (lead vocals). Αυτό το φιλόδοξο σεξτέτο παγιδεύτηκε στο κύμα του πειραματισμού που έπληξε τις μπάντες της Αμερικής στα τέλη του '60 και οδήγησε στην δημιουργία περισσότερο επιτυχημένων σχημάτων όπως οι Blood, Sweat & Tears και οι Chicago. Οι the Corporation είναι τελείως ξεχασμένοι σήμερα, αλλά ο κορυφαίος Ευρωπαίος συλλέκτης δίσκων "Willy The Brain" λέει: "Η μπάντα είχε ένα μεγάλο χιτ με το "India", ιδιαιτέρως στις Γερμανικές ψυχεδελικές ντισκοτέκ και κλαμπ στα τέλη της δεκαετίας του '60. Αν και συνεχιζόταν για 20 λεπτά ήταν πολύ συναρπαστικό και οι χίπις το λάτρεψαν. Τα υπόλοιπα κομμάτια ωστόσο, όπως το "I Want to Get Out of My Grave" και το "Ring That Bell" είναι περισσότερο rock".
Στo άλμπουμ την παραγωγή έκανε ο John Rhys και ηχογραφήθηκε στα στούντιο Tera Shirma στο Detroit. Φανερά αποκαλύπτει την άριστη μουσικότητα του γκρουπ και τον ενδιαφέροντα συνδυασμό οργάνων που τους επέτρεψαν να εισάγουν στοιχεία jazz, rock και freak out. Οι Corporation έβγαλαν μόνο ένα άλμπουμ στην Capitol, αλλά πιστώνονται με άλλα δύο LP τα Get On Our Swing και Hassels In My Mind, όλα τους τώρα συλλεκτικά. Ας πάμε να ακούσουμε όμως κάτι από το κάθε ένα:


ALBUM BY ALBUM

The Corporation (Capitol ST 175) 1969


Εδώ έχουμε το πρώτο άλμπουμ των the Corporation, όπου περιλαμβάνει μία τεχνική άσκηση για την μετατροπή της σύνθεσης του John Coltrane (μπορείτε να πιστέψετε ότι επίσημα από την δισκογραφική αναφέρεται ως Coletrane;)"India" σε rock σύνθεση, με την παραμόρφωση της κιθάρας να παίρνει την θέση του σαξόφωνου. Και με τον όρο "τεχνική άσκηση" δεν εννοώ ότι είναι flat το κομμάτι ή νεκρό ή χωρίς groove. Bluesy hippie rock με όργανο, περιστασιακά φλάουτο και fuzz στην κιθάρα. Δεν γνωρίζω γιατί ο lead singer Daniel Peil επιμένει να σφυρίζει σε διάφορα σημεία σε κάθε τραγούδι ίσως αυτό να ήταν το σήμα κατατεθέν τους. Σε κάθε περίπτωση αυτό το άλμπουμ είναι τόσο γενικό και ενδύκνειται για κλασικούς rockers καθώς και για αυτούς που ψάχνουν για ακόμα ένα άλμπουμ με όργανο, fuzz...και κάτι ακόμα.

Highway (1969)



Get On Our Swing (Age of Aquarius KS 4150) 1970


Αποτυγχάνοντας να κάνουν ξανά δουλειά στην Capitol οι The Corporation βρίσκουν τον εαυτό τους σε δισκογραφική μικρότερης εμβέλειας τον επόμενο χρόνο. Ηχογραφώντας υπό άθλιες συνθήκες στη θυγατρική της Cuca, Age of Aquarius, το Get On Our Swing είναι πιό ωμό και κυριευμένο από garage ήχο, με αισθητή την απουσία του πιό σοφιστικέ και συγκρατημένου ντεμπούτο τους. Αυτό το ατελές αλλά διασκεδαστικό σετ πραγματικά ακούγεται περισσότερο σαν ντεμπούτο άλμπουμ από ότι το ντεμπούτο τους. Το fuzz, το blues και το hippie-rock στυλ είναι περισσότερο ή λιγότερο επαναλαμβανόμενο, αλλά με ιδιαίτερα αυξημένες επιστροφές και μειωμένη επιδειξιομανία. Τα αναμφισβήτητα highlights είναι το βίαιο fuzzy rock "You Make Me Feel Good" και το "Heard the News", τα οποία είναι τέλεια για υποψήφια να συμπεριληφθούν σε ένα μελλοντικό heavy psych compilation. Ένα cool, χαμηλού κόστους εξώφυλλο προσθέτει στην εμφάνιση και η πολύ σύντομη διάρκεια επίσης βοηθάει καθώς οι ορίτζιναλ συνθέσεις συνεχίζουν να υπάρχουν σε όλη την διάρκεια πέρα από το fuzz pedal.

Heard the News (1970)



Hassels In My Mind (Age of Aquarius KS 4250) 1970


Την ψυχεδέλεια αρχίζει να καλύπτει ένας hard rock ήχος σε αυτό το LP με τα heavy soulful φωνητικά. Ακόμα ένα μέτριο άλμπουμ που εμφανώς ηχογραφήθηκε στα ίδια session με το προκάτοχό του. Fuzz κιθάρα και εδώ, βαριά riff από το όργανο, με τα ακουστικά ορχηστρικά περάσματα και τον αυτοσχεδιασμό να βρίσκονται μαζί και περισσότερο πειθαρχημένα σε σχέση με άλλα σχήματα που έπαιξαν εκείνη την περίοδο, αλλά το γράψιμο των τραγουδιών δεν είναι και τόσο καλό με τους στίχους να ακούγονται αδέξιοι.

Sky Faces (1970)


🔺Πίσω στη ντισκοτέκ μας. Οι τελευταίες νότες από το "India" αντηχούν στο κλαμπ και οι χίπις καταρρέουν στο πάτωμα εξουθενωμένοι. "Wow, far out, too much man" λέει μία που κυλιέται στο πάτωμα, με το σατέν παντελόνι της να έχει σκιστεί σε λωρίδες. Λοιπόν σου άρεσαν οι Corporation; την ρωτάω για να πάρω την απάντηση: "Ποιοί είναι αυτοί; Δεν τους έχω ακούσει ποτέ μου". Αυτό είναι το τίμημα της δόξας. Αλλά να είστε βέβαιοι ότι χάρη στην Repertoire Records, το όνομά τους συνεχίζει να υπάρχει, έχοντας αποκατασταθεί στην θέση που του αρμόζει στην freak out ιστορία.


The Corporation


ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε/Ακούστε επίσης