MUSIC OVER SIX CENTURIES

🎹☯️the Alan Parsons Project☯️🎹

Γεννημένος στο Λονδίνο, ο Alan Parsons ξεκίνησε την μουσική του καριέρα σαν μηχανικός στα στούντιο της EMI και η πρώτη του σημαντική "έκθεση" προήλθε από την δουλειά του στο Abbey Road των Beatles το 1969. Δούλεψε με τον Paul McCartney σε αρκετούς δίσκους των Wings. Επέβλεπε τις ηχογραφήσεις του Al Stewart, των Cockney Rebel και των Pilot. Αλλά παγίωσε την δουλειά του δουλεύοντας στο Dark Side of the Moon, των Pink Floyd. Ξεκίνησε να δημιουργεί τα δικά του θεματικά άλμπουμ με τον παραγωγό και τραγουδοποιό Eric Woolfson και σύντομα σχημάτισαν τους the Alan Parsons Project, σχήμα που αρχικά σχεδιάστηκε ως forum, κάτι σαν ένα μέρος όπου διάφοροι τραγουδιστές και μουσικοί θα ερμήνευαν τις δουλειές των Parsons και Woolfson. Ανάμεσα σε αυτούς o Arthur Brown, ο Colin Blunstone (the Zombies), ο Steve Harley (Cockney Rebel), ο Ian Bairnson (Pilot),όπως και o Alan Clarke (the Holies). Μετά από αυτό το σημείο και κάπου στο 1975 ξεκινάει η ιστορία μας. Ένα αφιέρωμα στους the Alan Parsons Project μόλις αρχίζει.

του Θανάση Μέρμηγκα

Έχοντας γίνει λοιπόν διάσημος με την ηχογράφηση του Dark Side of the Moon - κι έχοντας πάρει μάλιστα Grammy για αυτό από εκεί και μετά ο δρόμος ήταν ανοιχτός. Δημιούργησε, με τον Eric Woolfson, τους Alan Parson Project και άρχισε να κάνει την εκπληκτική μουσική που όλοι ξέρουμε. Πρώτο του εγχείρημα, το L.P: "Tales Of Mystery And Imagination". Σίγουρα ένας από τους αγαπημένους δίσκους όλων μας - θα αναφερθούμε κι άλλες φορές σ' αυτόν. Μια υπέροχη συνύπαρξη proggressive και συμφωνικής μουσικής, εμπνευσμένη από το ομώνυμο βιβλίο του Edgar Allan Poe. Πραγματικά μεγάλη έμπνευση...!!!
Αξίζει να το ακούσετε - ολόκληρο το άλμπουμ !

The Cask of Amontillado

Θα το παραδεχτώ: To "Tales of Mystery and Imagination" (1976) ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασα από Alan Parsons - πολύ πριν ακόμη κι απ' το "Eye in the Sky". Έτσι ξεκίνησα. Με τη σειρά, απ' την αρχή. Κι αυτό ήταν το πρώτο μου άκουσμα απ' τον δίσκο - πριν από το "The Raven". Με τα λόγια του Edgar Allan Poe, στην εισαγωγή. Περιττό να σας πω ότι έτσι άρχισα να διαβάζω τα έργα του. Να που η μουσική σε παρακινεί να διαβάσεις λογοτεχνία !
(Αφήστε με να ζω στο όνειρό μου...)

A Dream Within a Dream

Ακόμη ένα πασίγνωστο κομμάτι από το πρώτο άλμπουμ. Όπως και τα υπόλοιπα, είναι βασισμένο σε γνωστή ιστορία του E.A.Poe. Ηχογραφήθηκε - κι αυτό - στα (γνωστά λημέρια του Alan) Abbey Road Studios, το φθινόπωρο του 1975. Για το άλμπουμ προσκλήθηκαν να γνωστοί τραγουδιστές (Arthur Brown, Terry Sylvester), ο ηθοποιός Leonard Whiting αλλά κι ολόκληρες μπάντες (Ambrosia, Pilot), κ.α. Στο συγκεκριμένο κομμάτι φωνητικά κάνουν οι John Miles και Jack Harris.

(the System of) Dr. Tarr and Professor Fether

Θα ασχοληθούμε λίγο με τα περίφημα instrumental που έκαναν. Ειδικά την περίοδο '77 - '80, που άνετα θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε ως τη χρυσή τριετία της ηλεκτρονικής μουσικής. Εδώ ακούμε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα, του δεύτερου άλμπουμ τους, το "I ROBOT" (1977).

I Robot

Το κομμάτι από τον δίσκο τους, που μου θυμίζει πιο έντονα τα εφηβικά μου χρόνια, τον 2ο. Όσο για το θέμα του, το πιο πιθανόν αυτό που και το θέμα του δίσκου λέει, μιας και το project βασίζεται στο έργο επιστημονικής φαντασίας I, Robot, του Ισαάκ Ασίμοβ, σχετικά με την τεχνητή νοημοσύνη και ακολουθεί συγκεκριμένη πλοκή. Το διασκεύασε και η Pat Benatar δυο χρόνια αργότερα. Τέλος το βίντεο δεν έχει σχέση με την συγκεκριμένη απόδοση, αλλά έχει άψογο ήχο, ενώ η διαφορά δεν φαίνεται και πολύ έντονα.

😎

Don't Let It Show

Ακόμη ένα istrumental που αρχικά μοιάζει άχρωμο κι άοσμο. Όταν όμως φτάσετε στο 0:50 κι αργότερα γύρω στο 1:50, θα πείτε "ναι, μωρέ, το έχω ακούσει πολλές φορές". Είπαμε, όμως: συμφωνική, progressive μουσική, κυρίως για φαν και ψαγμένους. {L.P.: "Pyramid" (1978) }

In the Lap of the Gods

Εκτός των άλλων, έγιναν πασίγνωστοι, κυρίως τέλη των '70ς και αρχές των '80ς, για τα περίφημα instrumental τους. Θα ακούσουμε αρκετά τέτοια στο αφιέρωμα. Κάποιο, που άφησε εποχή και μπήκε ως σήμα σε άπειρες εκπομπές, σ΄όλο τον κόσμο, είναι και το "Lucifer" - όχι, δεν είναι του...διαβόλου, μην το φοβάστε. Αντίθετα μετά το πρώτο λεπτό, θα πείτε "Α ! αυτό;...Το ξέρω..." !
Από το άλμπουμ, του 1979, "EVE".

Lucifer

Αυτό είναι ίσως ένα απ' τα τρία- τέσσερα πιο γνωστά κομμάτια του group ( μη instrumental) και σίγουρα το έχετε ακούσει όλοι σας. Έστω κι από το ...Grand Theft Auto (!). Από τον δίσκο του 1980 " The Turn Of A Friendly Card". Μεγάλη επιτυχία στην εποχή του !

Games People Play

Ακόμη ένα ονειρικό, αιθέριο τραγούδι με την φωνή του Eric Woolfson. Από το καταπληκτικό άλμπουμ του 1980, "The Turn of a Friendly Card". Στην pedal steel guitar ο σχεδόν μόνιμος συνεργάτης του γκρουπ, Ian Bairnson. Σε κάποιους ίσως να θυμίζει έντονα το "Us and Them" των Pink Floyd. Σαν να μην έχουν και τόσο άδικο. Κι εκεί εξάλλου, ο Parsons ήταν ο ηχολήπτης μηχανικός. Σίγουρα όμως το κομμάτι έχει τη δική του αξία κι αισθητική !!!

Time

Και φτάνουμε στο βαρύ πυροβολικό. Το πιο γνωστό, ίσως, τραγούδι, την πιο μεγάλη επιτυχία των ALAN PARSONS PROJECT. Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου,
"EYE IN THE SKY" (1982). Αυτό για το οποίο το γκρουπ "εκτοξεύτηκε" στη σφαίρα του μύθου και ...των χρυσών πωλήσεων. Εδώ, μαζί με την...εισαγωγή του, το instrumental "Sirius", έτσι όπως το ακούγαμε κάποτε στo ραδιόφωνο, στην...κασέτα κι αργότερα στον δίσκο μας.
Μυσταγωγία !!!

Eye in the Sky

Πάλι στο πιο πετυχημένο άλμπουμ του γκρουπ. Το "Eye in the Sky", το οποίο ηχογραφήθηκε αναλογικά αλλά η μίξη του έγινε απευθείας σε ψηφιακή μορφή. Το συγκεκριμένο κομμάτι - instrumental μάλιστα υπήρξε το πρώτο τους που χρησιμοποιήθηκε, κατά την ηχογράφηση, μόνο ένας υπολογιστής. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με τον ίδιο τον Parsons, ένα όργανο βασισμένο σε έναν υπολογιστή, όπου επεξεργαζόταν ένα drum machine κι ένα Fairlight. Πάντα πρωτοπόροι...!!!

Mammagamma

Πάλι κάτι από το άλμπουμ "Ammonia Avenue", του 1984. Εδώ με την μεγάλη του επιτυχία, που βγήκε κι ως single, έγινε video clip (πολύ ξεχωριστό, σε μορφή comic), εμπνευσμένο από το στιλ του Phil Spector ! Στο σαξόφωνο ο Mel Collins.

Don't Answer Me

του φίλου Φώτη Αλεξανδρόπουλου

Let's Talk About Me

του φίλου Εμμανουηλ Σαμοιλη

Kατι η αγαπη μου για τον Poe,κατι η αγαπη μου για το συγκεκριμενο ποιημα,κατι η λατρεια για τo πρωτο τους lp Τales of mystery and Imagination η αναρτηση μου δεν θα μπορουσε να ειναι αλλη απο το Κορακι...

the Raven

Iσως να μην ειναι ευρεως γνωστο αλλα ο Alan Parsons μαζι με τον συνεργατη του Andrew Powell υπεγραψαν το score στην καταπληκτικη ταινια του Richard Donner LADYHAWKE με τους
Matthew Broderick,Rutger Hauer και Michelle Pfeiffer...

Ladyhawke

To ομωνυμο τραγουδι απο το Turn of the friendly card πεμπτο lp των Alan Parsons Project που κυκλοφορησε το 1980...Master of piece χωριζεται σε πεντε sub-sections...
The Turn of a Friendly Card
1. The Turn of a Friendly Card, Pt. 1 (2:44)
2. Snake Eyes (3:14)
3. The Ace of Swords (2:57)
4. Nothing Left to Lose (4:07)
5. The Turn of a Friendly Card, Pt. 2 (3:22)"
Chris Rainbow (1,2,5) Eric Woolfson (4), Instrumental (3) 16:24

The Turn of a Friendly Card

του φίλου Μάνου Φατίση

Η ιστορία μου μαζί τους: Το «Ι Robot» ήταν το πρώτο τους album που άκουσα, αλλά το «The Turn of a Friendly Card» ήταν το πρώτο τους που αγόρασα, πριν πάρω και τα πρώτα τους τέσσερα, καθώς και το «Eye In The Sky». Μετά από ένα πεντάχρονο διάλειμμα, εντυπωσιάστηκα από το «La Sagrada Familia» κι έτσι πήρα το Gaudí, που ήταν και το τελευταίο βινύλιό τους που αγόρασα (τα ενδιάμεσα τα πήρα αργότερα σε cd). Δεν θεωρώ λοιπόν, ότι από αυτό το αφιέρωμα μπορεί να λείπει αυτό το μουσικό οικοδόμημα, η Άγια Οικογένεια!

La Sagrada Familia

Ξανά στο Gaudí για το δεύτερο τραγούδι που είχα ξεχωρίσει από αυτό το LP. Μάλιστα, επειδή το εύρισκα πιο ραδιοφωνικό, ήταν αυτό που έβαζα πιο συχνά από αυτόν τον δίσκο. Ίσως ήταν και το τελευταίο από τα καλύτερα τραγούδια που υπήρχαν στους δίσκους τους. Άλλωστε ήταν και το τελευταίο τους single, αν δεν κάνω λάθος...

Standing on Higher Ground

του Θανάση Μέρμηγκα

Τελειώνοντας το αφιέρωμα στους μέγιστους αυτούς καλλιτέχνες, ας δείξουμε και τις προσωπικές μας προτιμήσεις και ιδιαιτερότητες σ' αυτούς. Με δύο extra τραγούδια, βαθιά χαραγμένα - για διάφορους λόγους - μέσα μας. Το πρώτο είναι το "The Gold Bug", το οποίο βρίσκεται και πάλι, στο άλμπουμ "The Turn of a Friendly Card"...

The Gold Bug

Το δεύτερο - και τελευταίο - extra αγαπημένο κομμάτι του αφιερώματος είναι από το άλμπουμ "I Robot". Μελωδικό, ρυθμικό, νοσταλγικό, ...σκέτη μαγεία ! Με τις αγγελικές φωνές των Peter Straker και Jaki Whitren. Ανατρχίλα !!!

Some Other Time

Στο σημείο αυτό το αφιέρωμα στους Alan Parsons Project λαμβάνει τέλος. Ο Eric Woolfson έχει "φύγει" χρόνια τώρα (2009), όμως ο Alan Parsons συνέχισε την δισκογραφία solo, βγάζοντας 4 LP. Ένα από αυτά είναι το The Time Machine (1999). Από εκεί ας ακούσουμε το "The Call of the Wild". Τραγουδάει η Máire Brennan των Clannad και μας μεταφέρει νοερά στην Ιρλανδία. Σας ευχαριστούμε πολύ για την συμμετοχή στην ολοκλήρωση κι αυτού του αφιερώματος.