FLAT EARTH SOCIETY
Waleeco Candy Bars
Waleeco (Fleetwood FCLP 3027) 1968
Το αποτέλεσμα είναι ασυνεπές, αλλά υπάρχουν κάποια αληθινά κλασικά εδώ μέσα, με αξιοσημείωτη την μαγική διασκευή του "In the Midnight Hour" και το νοσταλγικό "Prelude for the Town Monk".
In the Midnight Hour (1968)
Επίσης υπάρχει κάποια καλή ψυχεδελική pop ("Feelin' Much Better", "Four and Twenty Miles"), μία ντελικάτη μπαλάντα ("When You're There"), ένα μεγάλης διάρκειας ορχηστρικό, που κυριαρχεί η φλογέρα ("Portrait in Grey") και το περίεργο ορχηστρικό "Satori", με το σιτάρ, με το οποίο και κλείνει το άλμπουμ.
Prelude for the Town Monk (1968)
Το άλμπουμ ήταν προφανώς διαθέσιμο μόνο με παραγγελία, αν και μερικές κόπιες είχαν προωθηθεί και σε δισκοπωλεία, καθώς είναι λιγότερο σπάνιο από τις περισσότερες περιπτώσεις ιδιωτικών ηχογραφήσεων της εποχής. Χωρίς να προξενεί έκπληξη, δεν είναι πολλά τα καλά άλμπουμ που πήραν τον τίτλο τους από ονομασία γλυκισμάτων. Αλλά αν θέλετε να έχετε ένα στην συλλογή σας, υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα να αναζητήσετε, από αυτό εδώ το LP.
Feelin' Much Better (1968)
Φτιαγμένο από ένα γκρουπ εφήβων, υποθετικά απευθυνόμενο σε έφηβους, ώστε οι ακροατές να γίνουν εν δυνάμει αγοραστές των Waleeco Candy Bars (έπρεπε να στείλεις έξι περιτυλίγματα από αυτές τις μπάρες και ενάμιση δολάριο για να σου στείλουν τον δίσκο), αυτό το άλμπουμ είναι μία εσκεμμένη προσπάθεια να φτιαχτεί ένα στοχευμένο ψυχεδελικό άλμπουμ για ... παιδιά.
Four and Twenty Miles (1968)
Το πρόβλημα είναι ότι ήταν τόσο πολύ επιτυχημένοι στο εγχείρημα τους, που έκαναν μία δυνατή συλλογή από ενδιαφέροντα, μη εμπορικά τραγούδια που αμφιβάλω αν ακούστηκαν παραπάνω από μία φορά, όταν τα ενθουσιασμένα παιδιά τα παρέλαβαν στην πόρτα του σπιτιού τους. Πράγμα που είναι πραγματικά κρίμα. Το "Feeling Much Better" που ανοίγει, είναι ένα ατόφιο, ικανοποιητικό sike pop. Ακολουθείται από την μοναδική διασκευή του άλμπουμ, μία εξαιρετική ονειρική διασκευή του "In the Midnight Hour".
Satori (1968)
Άλλα highlights είναι τα ασυνήθιστα, πολυεπίπεδα "I'm So Happy", το "Four and Twenty Miles" που ροκάρει, το αρμονικό pop "Dark Street Downtown" και δύο τρακς που προορίζονταν για να εξασφαλίσουν ότι ο δίσκος θα έμπαινε κατευθείαν στη θήκη του και δεν θα εμφανιζόταν ποτέ ξανά, μέχρι που ο νυν γέροντας και πρώην χλευαστής του Waleeco να συνειδητοποιήσει ότι θα πρέπει να διαθέσει τουλάχιστον 800 ευρώ/δολάρια κάποιος για να τον κάνει δικό του σήμερα: Το φανταστικό "Portrait in Grey" και το πρώτης τάξεως "Satori".
Ένα άλμπουμ φτιαγμένο από παιδιά, σίγουρα μη απευθυνόμενο σε παιδιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου