THE ELECTRIC LIGHT ORCHESTRA

At a Point 

Between 

The Move & ELO

Την περίοδο που φτιαχνόταν αυτό το άλμπουμ, το ντεμπούτο άλμπουμ των ELO, ακόμα κυκλοφορούσαν singles των The Move, οι οποίοι είχαν ξαφνικά πάψει να έχουν την απήχηση που γνώρισαν τρία χρόνια πριν. Ως αποτέλεσμα, ο ήχος που βρίσκεται σε αυτό το άλμπουμ είναι αλήθεια παράξενος, μία ιδιαίτερη περίπτωση όπου η λεγόμενη chamber music ή αλλιώς η μορφή της κλασικής μουσικής που απευθύνεται σε μικρό αριθμό μουσικών οργάνων συναντά το rock 'n' roll αλλά στις πιο progressive δομές του και δεν έχει καμία σχέση με τους ήχους που γνωρίζουμε ότι παρήγαγαν οι ELO τα επόμενα χρόνια. 

10538 Overture (1971)

The Electric Light Orchestra (Harvest SHVL 797) 12/71

Αυτή είναι η συνειδητοποίηση μίας φιλόδοξης ηχογράφησης από τον Roy Wood, της φήμης των The Move. Εδώ δραπετεύει από το αρκετά προβλέψιμο στυλ της μπάντας με την οποία είχε γίνει διάσημος για να εξερευνήσει νέα πράγματα στην rock. 

Queen Of The Hours (1971)

Η κύρια σχέση με την μουσική που έπαιξαν οι The Move είναι τα αλάθητα φωνητικά του Wood, αλλά η συνολική αίσθηση της μουσικής στο άλμπουμ είναι πιο περίπλοκη, με πολλές ταλαντεύσεις γενικά. Κάποιες φορές ωστόσο δίνει την εντύπωση απλά μίας εφαρμογής στην ευφυία με την οποία έχουν γίνει κάποιες πολύ προσεκτικές συνθέσεις.

First Movement (Jumping Biz) (1971)

Εδώ έχουμε ένα συναρπαστικό άλμπουμ...Όλα είναι τόσο ενδιαφέροντα, τόσο ζωντανά, που δεν μένει τίποτα άλλο στον ακροατή, παρά να το αγαπήσει. Μουσικά είναι πολύ παράξενο, αλλά με φαντασία και ποικίλες απόψεις που δεν φαίνεται να καταλήγουν πουθενά συγκεκριμένα.

Nellie Takes Her Bow (1971)

Αυτό το υψηλής αισθητικής σχήμα σχηματίστηκε από τον Roy Wood και τον Jeff Lynne αμέσως μετά την διάλυση των The Move και μεταφέρει δυνατούς απόηχους των τελευταίων τους ημερών εκεί, σε τραγούδια όπως το εντυπωσιακό κομμάτι που ανοίγει "10538 Overture" (το οποίο ξεκάθαρα θυμίζει το ομότιτλο κομμάτι του Message to the Country των The Move), αλλά και το ορχηστρικό "1st Movement (Jumping Biz)", την στιγμή που άλλα τραγούδια φέρνουν στην μνήμη την δουλειά του Lynne με τους Idle Race, όπως στο ανέμελο και συμπαθητικό "Mr. Radio".

Mr. Radio (1971)

Αλλού ωστόσο υπάρχουν αρκετά έγχορδα και όχι τόσο μελωδικά ή γοητευτικά. Πολύ συχνά κυριαρχούν οι ενορχηστρώσεις, κάνοντας μεγάλο μέρος του LP να ακούγεται σαν να πρόκειται για μουσική από ταινία. Ίσως αυτό να ήταν η πρόθεση τους βέβαια, αλλά δεν έχει σχέση με ότι έκαναν πριν οι Wood και Lynne. 

The Battle Of Marston Moor (July 2nd, 1644) (1971)

Ένα ιδιαίτερο άλμπουμ που αποτελεί σταθμό στην πορεία των ορίτζιναλ μελών των The Move και από παρεξήγηση πήρε άλλο όνομα στην Αμερική (No Answer). Εδώ μέσα ακούμε πολλά πνευστά, αλλά και πολύ και καταπληκτικό τσέλο, που παίζει ο Wood, το οποίο δίνει μία ιδιαιτέρως πειραματική χροιά στην ηχογράφηση.

Οι ELO πολύ γνωστοί στην χώρα μας ιδιαιτέρως με το άλμπουμ τους Discovery το 1979, συνέχισαν χωρίς τον Wood για να κάνουν μία πληθώρα δίσκων με σημαντική επιτυχία, με τελευταίο πρότζεκτ τους το From Out of Nowhere (2019) ως Jeff Lynne's ELO. Ο Roy Wood το 1972 σχημάτισε τους Wizzard. To 2017 εισήλθε κι αυτός στο Rock and Roll Hall of Fame, ως μέλος των ELO. 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ