Αποποίηση Ευθύνης

Δηλώνεται ότι η ευθύνη των αναρτήσεων, καθώς και του περιεχομένου αυτών ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους, ρητώς αποκλειόμενης κάθε ευθύνης σχετικά του ιστότοπου. Το αυτό ισχύει και για τα σχόλια που αναρτώνται από τους χρήστες σε αυτό.

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ 1968


🍁🎸💊1968💊🎼🌺


Μετά από την εισβολή των Αγγλικών γκρουπ, την είσοδο της folk στο μουσικό προσκήνιο και την ανάμειξή της με την rock, την γιγάντωση της soul, μετά από την επιρροή των ουσιών (drugs) αλλά και των αντιπολεμικών διαμαρτυριών στην μουσική της ταραγμένης περιόδου του 2ου μισού της δεκαετίας του '60, δόθηκε η ευκαιρία σε πολλά γκρουπ της εποχής να κάνουν τρομερές δουλειές άλλες γνωστές και άλλες άγνωστες στο ευρύ κοινό. Εμείς από εδώ θα αναφερθούμε σε εκείνη την περίοδο και συγκεκριμένα στο 1968. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν μαζί ένα αφιέρωμα στην χρονιά του 1968. 

του φίλου Μάνου Φατίση

Υποχρεώθηκαν από την εταιρεία τους να ηχογραφήσουν αυτό το τραγούδι, αλλιώς θα τους έδιωχναν. Πολύ καλό ψυχεδελικό pop τραγούδι, που έγινε μεγάλη επιτυχία και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού.

Lemon Pipers - Green Tambourine



του φίλου Δημήτρη Μπουντούρη

Ροκ συγκρότημα της σκηνής του Σαν Φρανσίσκο. Κατά πολλούς προάγγελος των hard rock groups. Ψυχεδελικό το 1ο lp, από το 2ο και μετά ο ήχος σκλήρυνε και άλλαξαν μουσική πορεία. Το lp του 1968, "Vincebus Eruptum" έφθασε στο #11 στις ΗΠΑ. Από αυτό ακούμε τη διασκευή στο "Summertime Blues" του Eddie Cohran, το οποίο ανέβηκε στο #14 στο Billboard και στο #3 στον Καναδά.

Blue Cheers - Summertime Blues

του φίλου Δημήτρη Μπουντούρη

Η ''σιδηρά πεταλούδα'' δημιουργήθηκε στο San Diego της Kalifornia το 1966. Ψυχεδελικός σκληρός ήχος, καθαρά μακρόσυρτα σόλα, καλό -σαν εκκλησιαστικό- όργανο, κλασσική ροκ χροιά στη φωνή. 
1ο lp τo 1967 το ''Heavy'', με το όνομα του group και του δίσκου, να σχηματίζουν μια ψυχεδελική πεταλούδα στο εξώφυλλο. Δεν θα ξεχωρίσω κομμάτι, θα πω μόνο ότι όποιος θέλει να ασχοληθεί με το group ξεκινάει από εδώ. Το 1968 βγαίνει το 2ο lp με τον τίτλο ''In A Gadda Da Vida'' το οποίο έμελλε να γίνει το σήμα κατατεθέν του group, σημείωσε τεράστια επιτυχία, καθιέρωσε τον πλατινένιο δίσκο που δεν υπήρχε έως τότε. Τότε έπαιζαν στις συναυλίες πρώτο όνομα με support τους Led Zeppelin. O κανονικός τίτλος του lp ήταν "In The Garden Of Eden" αλλά όταν o τραγουδιστής του group, προσπάθησε να τον περιγράψει στον ντραμίστα ενώ ήταν τύφλα μεθυσμένος, αυτό που ακούστηκε ήταν η άνευ νοήματος φράση που τελικά καθιερώθηκε. Εδώ το ακούμε στην κομμένη εκτέλεση μιας και το κανονικό είναι 17 λεπτά, όλη η 2η πλευρά του lp.

Iron Butterfly - In A Gadda Da Vida


του φίλου Μάνου Φατίση

O γεννημένος στο Brooklyn Neil Diamond ξεκίνησε να γράφει στίχους και να τους μελοποιεί για να «ρίχνει» τα κορίτσια. Μήπως ήταν ο μόνος που το έκανε; Ήταν όμως αυτός που έγινε ο πιο διάσημος!
Με την ευκαιρία των σημερινών γενεθλίων του Neil Diamond, ας θυμηθούμε ένα αυτοβιογραφικό τραγούδι του που υπάρχει στο album του «Velvet Gloves and Spit» που κυκλοφόρησε το 1968.
Το τραγούδι έχει τίτλο – φυσικά - Brooklyn Roads.

Neil Diamond - Brooklyn Roads


του φίλου Δημήτρη Μπουντούρη

Πατώντας σε σίγουρα μονοπάτια για αρχή πάντα, θα αναφερθώ στο 2ο lp των Floyd το αριστούργημα του '68 και τελευταίο lp όπου συμμετείχε ο Barrett ''A Saucerful of Secrets''.  To album ουσιαστικά άρχισε να δημιουργείται τέλη του '67 αλλά κυκλοφόρησε το 1968 με 3 συνθέσεις του Barrett μία από τις οποίες το ''Jugband blues''. Ουσιαστικά αποτελεί παραδοχή της σχιζοφρένειας του Syd από τον ίδιο και απομόνωση για θεραπεία και solo καριέρα. Στο τραγούδι συμμετέχει και μια στρατιωτική μπάντα (Salvation Army Band. Τον Syd αντικατέστησε ο David Gilmour αν και συνυπήρχαν για κάποιο μικρό διάστημα. Στην Βρετανία έφτασε μέχρι το #9, στην Αμερική πήγε άπατο. Ακούγοντας το τραγούδι και παρ' όλη την αυτοκριτική του Barrett αναρωτιέσαι αν όντως ήταν ψυχασθενής ή όλοι εμείς έχουμε θέματα.

Pink Floyd - Jugband Blues


του φίλου Γιάννη Μπιτσάκου

Τη χρονιά αυτή ξεκίνησε η μακρά πορεία αυτού του μοναδικού συγκροτήματος που ακούει στο όνομα Jethro Tull. Τον Ιούνιο του 1968,λίγο πριν ηχογραφηθεί το πρώτο άλμπουμ τους,'This Was',το συγκρότημα είχε βρει "κατοικία" στο διάσημο Marquee Club του Λονδίνου.Ο δίσκος ηχογραφήθηκε χωρίς να υπάρχει συμβόλαιο με κάποια δισκογραφική,υποθέτοντας - και σωστά - ότι θα ερχόταν μια συμφωνία αργότερα.Ενσωματώνει περισσότερο R&B και jazz επιρροές,από το progressive rock που θα χαρακτηρίσει το συγκρότημα αργότερα. Και να φανταστείτε ότι στην αρχή,oι σύμβουλοι της μπάντας έλεγαν στον Ian Anderson να εγκαταλείψει το φλάουτο και να αφήσει τον τότε κιθαρίστα Mick Abrahams στο τραγούδι.Ευτυχώς,οι συμβουλές τους δεν έπιασαν τόπο...

Jethro Tull - My Sunday Feeling

του φίλου Μάνου Φατίση

Ένα από τα σημαδιακά τραγούδια του 1968, πιστεύω ότι ήταν το τραγούδι Just Dropped In (To See What Condition My Condition Was In) με τους First Edition, το συγκρότημα του Kenny Rogers. Οι στίχοι του, λένε, περιγράφουν την απελπισία που γεννάει στο μυαλό το «ταξίδι» που κάνει κάποιος που χρησιμοποιεί LSD. Ήταν το τραγούδι των First Edition που πλησίαζε περισσότερο τον ψυχεδελικό ήχο και ήταν το πρώτο τραγούδι του Kenny Rogers (lead vocals στο τραγούδι) που έφτασε στο top10 του Billboard.

Kenny Rogers & The First Edition - Just Dropped In


του φίλου Δημήτρη Μπουντούρη

Η Ελλάδα πάντα έδιωχνε τα παιδιά της. Έτσι το μακρινό 1968, 4 φίλοι ή καλύτερα 3, γιατί ο Αργύρης ο silver είχε υποχρεώσεις στο στρατό, ξεκίνησαν για έγκατασταση στην Αγγλία. Λόγω προβλημάτων της εποχής, δεν φτάσανε στην Αγγλία αλλά έμειναν στην Γαλλία. Στο Παρίσι λοιπόν ο Ντέμης, ο Βαγγέλης και ο Λουκάς βγάλανε τον Οκτώβριο τον πρώτο τους δίσκο 33 στροφών που έκανε επιτυχία. Progressive ελληνικό, ώριμο και υπέροχο. Aphrodite's child "end of the world", πρώτο κομμάτι του δίσκου το ομώνυμο.

Aphrodite's Child - End Of The World


από τους διαχειριστές

Τους γνωρίζουμε κυρίως σαν κάποιους απ' τους εκπροσώπους της art rock, της δεκαετίας του '70. Κι όμως οι B.J.H. σχηματίστηκαν αρκετά χρόνια νωρίτερα: τέλη του ΄66 στο Oldham της Αγγλίας.Το πρώτο - κι ομώνυμο - άλμπουμ τους το κυκλοφόρησαν στα μέσα του 1970, από την νεοϊδρυθείσα HARVEST (φανταστείτε από πού πήρε το όνομά της !!!). Είχαν προλάβει όμως από τις αρχές του 1968, να ηχογραφήσουν και να κυκλοφορήσουν ένα και μοναδικό single, με την θυγατρική της EMI, την "Parlophone". Αυτό ακούμε παρακάτω...

Barclay James Harvest - Early Morning



Μετά από δύο άλμπουμ που τα περισσότερα τραγούδια ήταν covers άλλων καλλιτεχνών, στο 3ο άλμπουμ τους του 1968 (Renaissance) και το καλύτερό τους προσωπικά, τα περισσότερα τραγούδια είναι γραμμένα από τους ίδιους. Στο πολύ όμορφο τραγούδι του post, η ψυχεδέλεια ξεχειλίζει, τα φωνητικά ανήκουν και στα τέσσερα μέλη του γκρουπ (από τα λίγα γκρουπ που όλα τα μέλη κάνουν φωνητικά) και το πολύ δυνατό τους παίξιμο αγγίζει το hard rock.

Vanilla Fudge - That's What Makes A Man


Το πιο γνωστό instrumental των αμερικάνων Spirit, ηχογραφημένο το ΄67, που κυκλοφόρησε με το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους, το 1968. Γνωστό, εξαιτίας της διάσημης διαμάχης με τους Led Zeppelin, αφού έγινε κλοπή - όπως ισχυρίζονται πολλοί - του βασικού αρχικού riff από τον Page για την σύνθεση του Stairway to Heaven. Ακούστε το πχ. από το 1:37 και τα συμπεράσματα δικά σας. Η αλήθεια είναι ότι οι Zeps, το ΄69, άνοιγαν τις συναυλίες των Spirit, σε μια ...πρώιμη αμερικάνικη εξόρμηση κι έπαιζαν κοινά τραγούδια - μεταξύ τους και το συγκεκριμένο. Μιλάμε για δύο χρόνια πριν το Zoso...!
Μην αρχίσουμε όμως πάλι την συζήτηση περί κλοπής ή ...παρθενογένεσης στη μουσική ! Ίσως - λέω εγώ - αυτή η κιθαριστική μελωδία να μην ήταν αμιγώς δημιούργημα του Randy California, κιθαρίστα της μπάντας. Ακούστε πχ. το " Buree in E Minor" του Johann S. Bach κι ίσως ανακαλύψετε κι εσείς την έμπνευσή του Randy !!! Την ιστορία μπορείτε να διαβάσετε σε παλαιότερη ανάρτησή μας εδώ:

Taurus - Spirit



Γραμμένο από τους Winwood-Capaldi για το 2ο άλμπουμ τους. O Chris Wood στο φλάουτο και στα jingle bells. Από τους καλύτερους δίσκους τους, σίγουρα πάντως αυτός με την μεγαλύτερη επιτυχία σε Αγγλία και Αμερική μαζί με το 4o LP John Barleycorn Must Die.

Traffic - Forty Thousand Headmen


Αντιμιλιταριστικό τραγούδι των DOORS - το ένα από τα δύο του άλμπουμ " Waiting for the Sun" (το άλλο είναι το "Five to One"). Γράφτηκε ως αντίδραση για τον πόλεμο του Vietnam αλλά και για τον τρόπο που προβάλλονταν στα αμερικάνικα media της εποχής("Breakfast where the news is red / Television children fed...") . Ο Morrison, ως δηλωμένος σκηνοθέτης, δε χάνει την ευκαιρία, στη μέση του κομματιού, να δώσει μια ...κινηματογραφική διάσταση, "αναπαριστώντας" μία εκτέλεση ενός στρατιώτη - με τα κατάλληλα drums, φανφάρες, αντίστροφη μέτρηση...κτλ ! Το τραγούδι προωθήθηκε φυσικά και με το αντίστοιχο clip, που βλέπετε παρακάτω...

the Doors - the Unknown Soldier


Εδώ θα βρείτε πολλές πληροφορίες για την Laura Nyro, αλλά και για το συγκεκριμένο δίσκο που προσωπικά αποτελεί ένα διαμάντι στην μουσική ιστορία.

Laura Nyro - Luckie



Ψυχεδελική φολκ - αν μη τι άλλο - το γνωστό αυτό κομμάτι του - Σκωτσέζου - Donovan, που κυκλοφόρησε ως single και την ίδια χρονιά και στο ομώνυμο άλμπουμ. Το έγραψε στην Ινδία, όντας εκεί με τους Beatles, διδασκόμενοι όλοι μαζί διαλογισμό υπό τον Maharishi Mahesh Yogi, γνωστό γκουρού των ...επωνύμων. Το κομμάτι θυμίζει πολύ το "Green Circles" των Small Faces ενώ κάποιες γλώσσες λένε ότι ο Donovan το έγραψε για το συγκρότημα Hurdy Gurdy (!) αλλά μετά από διαφωνίες για την παραγωγή, το κράτησε για δικό του, αν και ήθελε - όπως λέει ο ίδιος - να το πει ο...Jimi Hendrix !!!
Υπάρχει ακόμη και σήμερα ο θρύλος ότι στο κομμάτι συμμετέχουν οι μουσικοί: Allan Holdsworth, Alan Parker, Jimmy Page, John Paul Jones, John Bonham, κτλ...Καθόλου άσχημα !

Donovan - Hurdy Gurdy Man


Canterbury σκηνή, και οι Soft Machine ένας βασικός πυλώνας που την στήριξε. Στα φωνητικά ο Kevin Ayers. Εδώ https://musicoversixcenturies.blogspot.gr/2017/12/canterbury-kent-60-70.html θα βρείτε πολύ περισσότερες πληροφορίες για την ιδιαίτερη αυτή σκηνή.

Soft Machine - One
 


Νιώθω ιδιαίτερα συγκινημένος για αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ! Ο Al Kooper μάζεψε δίπλα του τα μεγάλα ανερχόμενα ταλέντα της εποχής, τον Mike Bloomfield και τον Stephen Stills και άρχισαν να τζαμάρουν και να σολάρουν στο στούντιο, με την ψυχή τους. Κατά την ηχογράφηση Κooper και Bloomfield τα ...τσούγκρισαν, με αποτέλεσμα ο δεύτερος να αποχωρήσει. Αυτό όμως εμάς ελάχιστα μας αφορά, αφού μας έμεινε ιερή παρακαταθήκη το μαγικό αυτό άλμπουμ. Συνδιάζει τέλεια rock, blues και jazz στοιχεία.
Συμμετέχει ο σπουδαίος κιμπορτίστας Barry Goldberg, γνωστός εκτός των άλλων κι απ' τους Electric Flag. Στα '70ς κυκλοφόρησε και με τετρακάναλο ήχο, απ' όπου και το ακούμε. Το κομμάτι, απλώς ένα από τα εννιά ισάξια διαμάντια του δίσκου.

Bloomfield, Kooper, Stills - Albert's Shuffle



Όπως έχουμε πει ξανά στο παρελθόν η Α πλευρά του άλμπουμ δεν παίχτηκε από το γκρουπ, αλλά από session μουσικούς. Το Trieste (Τεργέστη), ήταν ένα βαθυσκάφος, που ξεκίνησε τα ταξίδια του στο βυθό των ωκεανών τη δεκαετία του '50. Με διμελές πλήρωμα έφτασε σε βάθος ρεκόρ περίπου 11000 μέτρα.

the Chocolate Watchband - Voyage Of the Trieste


Το κομμάτι υπήρξε το πρώτο στην ιστορία της μουσικής που πήγε κατευθείαν στα top των charts στις ΗΠΑ, ενώ κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του/της καλλιτέχνη. Ο Redding, στο απώγειο της δόξας του, όντας ένας από τους θρύλους της soul και της R&B, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα, τον Δεκέμβρη του '67. Πρόλαβε όμως να ηχογραφήσει το τελευταίο του τραγούδι, αυτό του αφιερώματος, λίγες ημέρες πιο πριν ! Το έγραψε, όπως λέει και το κομμάτι - πράγματι - καθισμένος σ' ένα πλωτό σπίτι στην παραλία Sausalito της California. Το ολοκλήρωσε, λίγο αργότερα, με τη βοήθεια του Steve Cropper, κιθαρίστα των Booker T. & the M.G's. Αν και όλοι (η γυναίκα του και οι παραγωγοί ) "έπεσαν" επάνω του, γιατί δεν τους άρεσε, αυτός επέμενε και τελικά...είχε δίκαιο. Έστω κι αν δικαιώθηκε μετά θάνατον !!!

Otis Redding - Sitting On The Dock Of The Bay


Κινούμαστε στο χώρο της folk/rock και στο γνωστότερο γκρουπ που την εκπροσώπησε. Στο πρώτο άλμπουμ των Fairport Convention, lead singer υπήρξε η Judy Dyble και ο καλός της IanMacDonald. Αμέσως μετά η Judy αλλά και ο Ian έφυγαν (και αντικαταστάθηκαν από την αγγελική φωνή της Sandy Denny) για μια σύντομη συνεργασία με τους Fripp-Giles-Giles. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν η δημιουργία των θρυλικών King Crimson.

Fairport Convention - Sun Shade


Τι να κάνουμε; Οι συμπάθειες δεν κρύβονται ! Και βρίσκουν τρόπο - όπως τώρα - να "τρυπώνουν" σε διάφορα...θέματα. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να λείπει αυτός ο δίσκος σε ένα αφιέρωμα για το 1968.
Ήταν ο πρώτος των Deep Purple, το ντεμπούτο άλμπουμ "Shades of Deep Purple". Κυκλοφόρησε στη Βρετανία,Ιούλη του '68, απ' την Parlophone, θυγατρική της ΕΜΙ, ενώ στην Αμερική, δυο μήνες νωρίτερα απ' την Tetragrammaton. Εδώ ακούμε για πρώτη φορά το πρώτο line up της μπάντας, το λεγόμενο Mk I, που εκτός των Blackmore, Lord και Paice, παίρνουν μέρος οι Nick Simper και Rod Evans. Οι ηχογραφήσεις κράτησαν μόνο τρεις ημέρες (!) και το ...διαμάντι (με τις 4 original συνθέσεις και τα 4 covers) ήταν έτοιμο. Αν και το συγκεκριμένο κομμάτι έχει στα credits τους Blackmore, Lord, Evans, ωστόσο, φήμες θέλουν να έχει γραφτεί από κάποιον... Bill Parkinson !

Deep Purple - Mandrake Root


Πάντα επίκαιρο στιχουργικά και προερχόμενο από το 1ο άλμπουμ τους, το οποίο είναι συνολικά εξαιρετικό. Και το αγαπημένο μου κομμάτι από τον δίσκο.

Steppenwolf - Desperation


Το τραγούδι γράφτηκε απ' τους Norman Whitfield και Barrett Strong, δουλεύοντας για την Motown, το 1966. Το τραγούδησαν πρώτοι οι Gladys Knight & the Pips, τον Σεπτέμβρη του '67, κινούμενοι σε funk φόρμες, προφανώς επηρεασμένοι από το "Respect" της Aretha Franklin. Η ερμηνεία όμως του Gaye ( Οκτώβρης '68) είναι αξεπέραστη, κάνοντας ένα all time classic soul hit, βραβευμένο μάλιστα για την ιστορική και καλλιτεχνική του αξία. Θα ήταν μάλιστα η δεύτερη χρονικά version του τραγουδιού, αν μία διαφωνία του Gaye με την παραγωγή (που ήθελε να το τραγουδήσει σε υψηλότερο τόνο) δεν καθυστερούσε την τελική εκτέλεση. Έτσι τους πρόλαβαν οι Miracles του Smokey Robinson και κυκλοφόρησαν το κομμάτι, στο άλμπουμ τους "Special Occasion", τον Αύγουστο του ΄68.

Marvin Gaye - I Heard It Through The Grapevine


Ούτε ο ίδιος - ο Van the Man - προφανώς δεν το υποψιαζόταν, όταν έκανε τις τσάρκες του, πιτσιρικάς, στην Cyprus Avenue, στο Belfast, τρώγοντας παγωτό,"κοζάροντας" κορίτσια, ότι θα έγραφε κάποτε - σε δίσκο μάλιστα - ένα τραγούδι με αυτό το όνομα. Κι όμως το έκανε...! Στο 2ο προσωπικό του άλμπουμ, του '68, "Astral Weeks". Αυτό το κομμάτι θεωρείται μάλιστα το "κεντρικό" του δίσκου.Από όλες τις απόψεις: μουσικά και στιχουργικά. Γραμμένο βασικά σε τρία ακόρντα - blues αλά Van - και με αλλόκοτη ενορχήστρωση, αποτελούσε το αποχαιρετιστήριο τραγούδι, για πολλά χρόνια στα live του. Για ένα ...αξέχαστο κορίτσι, λοιπόν, με κορδελάκια στα μαλλιά,,,!!!

Van Morrison - Cyprus Avenue


Ο τρόπος που έπαιζε την κιθάρα του σημάδεψε την ιστορία της κιθάρας. Εδώ από το άλμπουμ του Wind, Sky and Diamonds του 1968 βεβαίως. Περισσότερα για τον καταπληκτικό αυτό μουσικό εδώ https://musicoversixcenturies.blogspot.gr/…/gabor-szabo-gab….
Το τραγούδι είναι διασκευή, πρώτα τραγουδήθηκε το 1967 από τους Lulu and the Mindbenders για την ταινία του 1967 "To Sir With Love" με τον Σίντνευ Πουατιέ.

Gábor Szabó & The California Dreamers - To Sir With Love


Μία από τις καλύτερες soul φωνές της τότε εποχής, ήταν του Richard Manuel (lead singer και πιανίστα, αλλά και κατά περιόδους ντράμερ των the Band), σε τραγούδι που έγραψε ο ίδιος. Από το 1ο άλμπουμ τους Big Pink (από το όνομα που είχαν δώσει στο σπίτι που έμεναν) και το artwork ζωγραφισμένο από τον Bob Dylan. Όπως είχε πει κι ο Al Kooper άλλοι ξοδεύουν μια ζωή και δεν φτάνουν να αγγίξουν τέτοιο άλμπουμ.
the Band - Lonesome Suzie


Από τα μεγαλύτερα hits των ΄60ς, που ακούγεται μέχρι και στις μέρες μας. Συνθέτης ο φυσικός διαχρονικός ηγέτης των Zombies, ο κιμπορντίστας Rod Argent. Αφού κυκλοφόρησε ως single, τον Μάρτη του '68, συμπεριλήφθη στο άλμπουμ τους, "Odessey and Oracles". Ηχογραφήθηκε στα στούντιο της Abbey Road και κάπου έβαλε και το χεράκι του κι ο Al Kooper ! Έγινε πασίγνωστο για το riff του μπάσου αλλά και για το "Ahhh..." που ακολουθεί. Ίσως να το έχετε ακούσει κι...αλλού !

the Zombies - Time Of the Season


2o άλμπουμ για τους ψυχεδελικούς S.A.C. Εδώ το Pretty Song που "έντυσε" την ταινία "Psych-Out" του 1968 με τον Jack Nicholson. 

The Strawberry Alarm Clock "Pretty Song From 'Psych-Out'


Έχοντας κάνει μια τεράστια επιτυχία, με το "On the Road Again", οι Canned Heat, με μπροστάρη τον Alan "Blind Owl" Wilson, επαναλαμβάνουν τον θρίαμβο, κυκλοφορώντας την ίδια χρονιά, το συγκεκριμένο τραγούδι. Αρχικά ως single κι αργότερα στο διπλό άλμπουμ "Living the Blues". Δεν είναι κρυφό ότι το τραγούδι είναι βασισμένο σε ένα πολύ παλιότερο blues κομμάτι, από το 1928 (!), το "Bull Doze Blues", του Henry Thomas. Οι στίχοι φυσικά τροποποιήθηκαν, το ίδιο και το μουσικό στιλ, που έχει πλέον μια πιο σύγχρονη rock-blues οπτική. 

Canned Heat - Going Up the Country


Η χρονιά αυτή χαρακτηρίζεται - αν μη τι άλλο - από την ανυπέρβλητη αυτή διασκευή στο τραγούδι του Bob Dylan, η οποία, με παραγωγή του ίδιου του Hendrix, ηχογραφήθηκε μόλις έξι μήνες μετά το original.
Το αποτέλεσμα δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο, ακόμη και τον ίδιο τον Dylan. Λέγεται μάλιστα πως ο Jimi αλλά και οι παραγωγοί άκουσαν το κομμάτι σε κάποια κασέτα, μετά από συνεννόηση των μάνατζερ, για πρώτη φορά τότε, στο στούντιο και αμέσως άρχισαν τις πρόβες και τις ηχογραφήσεις. Κυκλοφόρησε μαζί με ένα επίσης σημαντικό άλμπουμ - διπλό μάλιστα - που υπήρξε το τρίτο και τελευταίο της μπάντας, το "Electric Ladyland". "Τεράστιο" από όλες τις απόψεις. Μέσα σε όλες τις λίστες - όπως και το παραπάνω κομμάτι άλλωστε. Με έναν Hendrix πιο ώριμο από ποτέ - μουσικά κι όχι μόνο - να αναδεικνύει άψογα το ταλέντο και τη μαεστρία του στην ... εξάχορδη θεά, ανοίγοντας νέους δρόμους σε κάθε επίδοξο κιθαρίστα. "Φτασμένο" ή μη ! Περιττό να αναφέρουμε πως το συγκεκριμένο υπήρξε το πιο μοσχοπουλημένο single της μπάντας...

The Jimi Hendrix Experience - All Along The Watchtower


2ο άλμπουμ για τον Richie Havens. Οργασμός οργάνων και βαθιά soul φωνή. Στο φλάουτο ο Jeremy Steig.

Richie Havens - Inside of Him


Το 1968 ένα νέο αμερικάνικο γκρουπ κάνει δισκογραφικά την εμφάνισή του και κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις. Το όνομά του περίεργο και μεγάλο: Creedence Clearwater Revival. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους κάνει μπαμ, κυρίως με δύο covers. Το "I Put A Spell on You" του Screamin' Jay Hawkins και - σύμπτωση ? - ενός άλλου Hawkins (Dale τώρα), το "Susie Q", ροκαμπίλι του 1957. Πολλά έχουν γραφτεί για την ιστορία του τραγουδιού αυτού και πώς - και για ποια - έγινε, αλλά εκεί που όλοι συμφωνούν είναι ότι οι C.C.R. έκαναν την καλύτερη διασκευή ever !!!

Creedence Clearwater Revival - Susie Q


Ένα γκρουπ έβγαλε ένα άλμπουμ την χρονιά αυτή, που ο βασικός του παίχτης φιλοξενείται στο blog μας https://musicoversixcenturies.blogspot.gr/…/jeremy-steig-wa…
Εκεί μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για τον Jeremy Steig και την πορεία του στην μουσική.

Jeremy & The Satyrs - In The World Of Glass Teardrops


Ένας από τους πρωτοπόρους - λευκούς - του λεγόμενου shock rock, ο Arthur Brown, μαζί με της μπάντα του έκανε αυτή την τεράστια επιτυχία, το 1968, στο ομώνυμο ντεμπούτο τους. Στα live που ακολούθησαν φορούσε και το περιβόητο φλεγόμενο κράνος - κι ας το μετάνιωσε αρκετές φορές ! Φήμες λένε ότι στο μπάσο που ακούγεται έπαιζε ο Ron Wood. Στα keyboards, (και με συμμετοχή στην σύνθεση) φυσικά, ο Vincent Crane, των μετέπειτα Atomic Rooster.

the Crazy World of Arthur Brown - Fire


Ο Jimmy Page αναφερόταν στους Kaleidoscope σαν το καλύτερό του γκρουπ όλων των εποχών. Γνωστοί οι Kaleidoscope για την παγκόσμια μουσική που έπαιξαν. Περισσότερα για αυτούς μπορείτε να βρείτε εδώ:
https://musicoversixcenturies.blogspot.gr/…/kaleidoscope-lo…

Kaleidoscope - Beacon From Mars



Άλλο ένα single-επιτυχία για την Motown και την άπαιχτη ομάδα των Holland-Dozier-Holland που κρυβόταν πίσω από όλες τις επιτυχίες των Supremes. Και μάλιστα ένα από τα τελευταία τους, ως ομάδα, μα ίσως το καλύτερο. Στην εποχή της disco (1975), το διασκεύασαν και οι Jackson 5.

 The Supremes Forever Came Today


Psych/Garage rock της εποχής από το 1964, από το 2ο άλμπουμ τους "Evolutions" και ένα πολύ όμορφο τραγούδι.

the Human Beinz - the Face


Έχοντας πολλές εμπειρίες από session συμμετοχές σε δουλειές μεγάλων καλλιτεχνών στα '60ς, όπως Dylan, Hendrix, κ.α, ο Al Kooper σχηματίζει το 1967 τους Blood, Sweat & Tears. Συμμετέχει μόνο στο πρώτο άλμπουμ, το "Child Is Father to the Man". Ήταν όμως αρκετό για να αφήσει εποχή και να γίνει κλασικό. Στα δώδεκα τραγούδια του, πέρα από κάποιες διασκευές (πχ. των Tim Buckley, Randy Newman, κ.α...),τα υπόλοιπα είναι κυρίως κομμάτια του Kooper. Η..."ναυαρχίδα" τους είναι φυσικά το συγκεκριμένο...!!!

Blood, Sweat & Tears - I Love You More Than You'll Never Know


Παγκόσμιος συναγερμός ! Οι Beatles βγάζουν νέο άλμπουμ ! Και μάλιστα διπλό, χορταστικό. Με ένα εντελώς λευκό εξώφυλλο - εξ'ου και "White Album" - χωρίς άλλον τίτλο, παρά μόνο το όνομά τους. Δύο χρόνια πριν την οριστική διάλυσή τους. Ιστορικές στιγμές. Φανταστείτε σε τι κατάσταση βρισκόταν τα Abbey Road Studios, με την μπάντα και τον George Martin, όλοι τους τελειομανείς, να ηχογραφούν ξανά και ξανά (συνήθως πάνω από 20 φορές το καθένα) τόσα κομμάτια. Με το συγκεκριμένο τραγούδι υπάρχει ένα μεγάλο μπλέξιμο: Δεν υπάρχει ένα "Revolution" αλλά...τρία ! Αυτό που ακούμε (και αναφέρεται στο άλμπουμ ως "Revolution 1"), το "Revolution 9", (ένα αλλόκοτο και ψυχεδελικό "παζλ" διαφόρων parts από ηχογραφήσεις του γκρουπ) και τρίτον, το "Revolution" - B side στο single "Hey Jude"( αρκετά πιο ροκ και γρήγορο απ' ό,τι το ...1). Πολλή επανάσταση.....!!!!

the Beatles - Revolution 


Έναν χρόνο πριν να αρχίσει την σόλο καριέρα της - και δύο πριν πεθάνει - η JANIS JOPLIN συμμετέχει για τελευταία φορά ως μέλος της μπάντας, ακόμη και ολόδικά της κομμάτια όπως το συγκεκριμένο. Το άλμπουμ, το φημισμένο "Cheap Thrills". Τραγούδια-σταθμοί στην καριέρα της υπήρξαν εδώ: "Ball and Chain", "Summertime", "Piece of my Heart",...τεράστιες διασκευές ! Η μπάντα ήταν πλέον πολύ μικρή για να χωρέσει τόση επιτυχία και τόσες ...προσδοκίες...!!!


Big Brother and the Holding Company - Turtle Blues


Αρχικά το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει, σκέτο, ως "Afterglow", στην αρχική έκδοση του δίσκου, ο οποίος ήταν σε μεταλλική συσκευασία ! Μετά την κυκλοφορία, κατάλαβαν ότι ήταν ασύμφορο και καθόλου πρακτικό και γι΄αυτό το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε. Ο τίτλος και το σχέδιο του εξώφυλλου αποτελεί παρωδία μιας μάρκας καπνού, που παράγεται στο Λίβερπουλ. Ο τίτλος; "Ogdens' Nut Gone Flake". Ιστορικό άλμπουμ ! Τα κομμάτια ..ένα κι ένα ! 

the Small Faces - Afterglow



Με την ευκαιρία των 50ών γενεθλίων - φέτος - πολλών φίλων και της ιστορικής ελληνικής ταινίας ("1968") που βγαίνει σήμερα στους κινηματογράφους, κάνουμε στη σελίδα μας, στο Facebook,
Music Over Six Centuries , ένα αφιέρωμα για το έτος 1968 στη μουσική, σε διάφορα είδη. Ανοιχτή πρόσκληση για όλους, να μπείτε, να δείτε και να ακούσετε!

The Rolling Stones - Sympathy For the Devil


Κάπου εδώ το αφιέρωμα στην χρονιά του 1968 θα λάβει τέλος. Να επισημάνουμε ότι αφήνοντας θρυλικά τραγούδια όπως π.χ. το "White Room" από τους Cream ή το Mrs. Robinson των Simon & Garfunkel δεν σημαίνει ότι τα υποτιμάμε. Κάθε αφιέρωμα έχει το χρόνο και το χώρο του.
Ευχαριστούμε πολύ όσους συμμετείχαν καθ'οιονδήποτε τρόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε/Ακούστε επίσης