SUPERSISTER

Dutch Golden Age / Prog Rock Legends

Το 1970 υπήρξε μία καλή χρονιά για τους Supersister. Η μπάντα ήταν κάτι σαν φαινόμενο, καθώς αποτελούσε το πρώτο ανάμεσα στα Ολλανδικά γκρουπ που έκανε μεγάλο αντίκτυπο στην Αγγλία, όπου ο DJ John Peel ήταν ένας σταθερός υποστηριγκτής των δίσκων τους στο σόου του, Radio One στο BBC. Η μουσική που έπαιζαν, τους έκανε να ξεχωρίζουν από τις άλλες μπάντες. Με επιρροές που κυμαίνονταν από τους Soft Machine και τον Frank Zappa με τους Mothers στην μουσική του Erik Satie και την κλασική, οι Supersister απολάμβαναν να δομούν μακρά, ορχηστρικά κομμάτια με πολλά σόλο που διακόπτονταν από μικρά, συχνά αστεία ιντερμέτζο. Τραγούδια ερμηνευμένα στα Αγγλικά για κάποιο μη υπαρκτό κορίτσι που λεγόταν Νάνσυ ή για μία κούπα τσάι με τον νάνο που ζει σε ένα ελικοειδές κλιμακοστάσιο, αποκάλυψαν ότι το πνεύμα ήταν ένα βασικό συστατικό της δουλειάς τους ως μπάντα, μαζί βεβαίως με την ανάλογη αφοπλιστική ορίτζιναλ μουσική. Οι Supersister ήταν μία μπάντα που συμβάδιζε πολύ με το πνεύμα της εποχής της.

She Was Naked

Supersister - To the Highest Bidder - Dandelion Records – 2310 146 (1971)

Η κυκλοφορία του σινγκλ "She Was Naked" είχε φέρει την μπάντα στα ώτα ενός ευρύτερου κοινού από το καλοκαίρι του 1970 και η κυκλοφορία του ντεμπούτο τους Present From Nancy, ηχογραφημένο υπό τις οδηγίες της παραγωγής που είχε ο Hans van Oosterhout, επιδείκνυε ότι οι Robert-Jan Stips, Sacha van Geest, Ron van Eck και Marco Vrolijk ήταν καινοτόμοι μουσικοί με τόσα πολλά να προσφέρουν. Το ντεμπούτο άλμπουμ κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1970 ως Polydor 2441016. Μέσα σε ένα απαστράπτον μαύρο εξώφυλλο, με μία φωτογραφία της μπάντας σε ένα δάσος πρόσφατα καμμένο εξαιτίας του Ολλανδικού στρατού, το άλμπουμ ξεχώρισε στα ράφια των δισκοπωλείων. Το εσωτερικό του αναδιπλώμενου εξώφυλλου ήταν περίτεχνα ζωγραφισμένο με σλόγκαν όπως "We're not perfect, we're not original, so if I were you I shouldn't buy this record". Ο συνδυασμός πολύ καινοτόμου μουσικής και εξωφύλλου έφτιαξε ένα κλασικό άλμπουμ που πρόθυμα υιοθετήθηκε από το underground κοινό της Ολλανδίας. Οι Supersister αγκάλιασαν την νέα progressive άποψη που επικρατούσε στην ροκ μουσική και δημιούργησαν μεγάλης διάρκειας θέματα που πρόσφεραν ποικιλία, ενώ αλλάζοντας συνεχώς χρόνο, αναζητούσαν τρόπο να τεντώσουν μουσικά και κοινωνικά όρια. Η κοινωνική συνείδηση των Supersister έκανε αντανάκλαση στο μεγάλο κοινό που είχαν συγκεντρώσει ανάμεσα στους Ολλανδούς μαθητές. Πράγματι, οι Supersister παρουσίασαν σε διάφορα κονσέρτα και σε αντιπολεμικές εκδηλώσεις. Πέρα από τα κονσέρτα, η μπάντα έκανε περιοδείες στην Ολλανδία τακτικά, παρουσιάζοντας σε κάθε μεγάλη σκηνή. Ήταν κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου που επινοήθηκε το τρακ τους "Wow". Οι Supersister είχαν καλλιεργήσει τη φήμη μίας ευφυούς μπάντας, πλην όμως μίας μπάντας στο προσκήνιο μίας αντίδρασης ενάντια στoν διανoουμενισμό, ο οποίος κατείχε σημαντική δύναμη στην Ολλανδία. Αυτό ακριβώς επέδειξαν σε ένα τραγούδι γραμμένο για να έχει αντίκτυπο στο κοινό τους. Το "Wow" έγινε ένα highlight στα κονσέρτα των Supersister, με τον Robert-Jan Stips να κανονίζει με τους υπεύθυνους της διοργάνωσης των κονσέρτων με μία απλή εισαγωγή, πληροφορώντας τους κυνικά ότι "Οι στίχοι αυτού του ευφυούς τραγουδιού είναι πολύ διανοουμενίστικοι και απλά παρουσιάζουν τις λέξεις "Wow", "Wow", "Wow"..."wow"!" Η αντίδραση σε αυτό το τραγούδι ανάμεσα στο κοινό τους ήταν να σηκώνονται από το πάτωμα όπου κάθονταν με σταυρωμένα πόδια και να ξεσαλώνουν. Οι Supersister είχαν αρχίσει να φαντάζουν σαν φορείς της εναλλακτικής ταμπέλας στην Ολλανδία, με ένα σχόλιο σε ένα μουσικό περιοδικό, ότι τα μέλη της μπάντας είχαν "τα μακρύτερα μαλλιά από όλα τα Ολλανδικά γκρουπ". Η "κακοφημία" τους αυτή οδήγησε σε μία εμφάνιση στην Ολλανδική τηλεόραση τον Φεβρουάριο του 1971. Ο Ολλανδικός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός VPRO ηχογράφησε τους Supersister live σε κονσέρτο στο κάστρο Groeneveld στο Baarn. Το κονσέρτο ήταν μέρος των μουσικών δρώμενων που έβγαιναν στον τηλεοπτικό αέρα κάθε Πέμπτη βράδυ. Το γκρουπ παρουσίασε το κλασικό του υλικό, όπως το "Introduction", το "Present From Nancy", αλλά παρουσίασε επίσης ένα νέο θέμα, το "A Girl Named You".

A Girl Named You

 

Πριν την εμφάνιση του στο δεύτερο άλμπουμ των Supersister, η Polydor της Ολλανδίας επέμενε ότι η μπάντα έπρεπε να κεφαλαιοποιήσει την ανερχόμενη φήμη της με ένα σινγκλ. Οι Supersister δεν πείστηκαν ότι ένα σινγκλ ήταν απαραίτητο, βλέποντας το μέλλον τους ως μία μπάντα προσανατολισμένη σε άλμπουμ. Παρόλα αυτά η πίεση της Polydor αυξήθηκε και μετά από κάποιες διαβουλεύσεις κυκλοφόρησε ένα νέο σινγκλ, "A Girl Named You"/"Missing Link". Ακόμα και αν κάποιος το κοιτάξει υπό το φως που έριξαν τα χρόνια που πέρασαν από τότε και τα δυό τραγούδια ήταν παράξενες επιλογές για να κυκλοφορήσουν ως 45άρι. Ίσως να ταίριαζε πολύ περισσότερο να συμπεριληφθούν σε ένα άλμπουμ. Ωστόσο, με την κυκλοφορία του σινγκλ, οι Supersister είχαν την ευκαιρία να συγκεντρωθούν στην ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ τους. Ηχογραφημένο τον Ιούνιο και Ιούλιο του 1970 το δεύτερο άλμπουμ των Supersister, To the Highest Bidder, θα αποτελούσε ένα κομβικό σημείο στην καριέρα του γκρουπ. Με τον  Hans van Oosterhout στην καρέκλα της παραγωγής για ακόμη μία φορά, το άλμπουμ θα παρουσίαζε τέσσερα αυθεντικά εκλεπτυσμένα κομμάτια. Μία 10λεπτη εκδοχή του "A Girl Named You" άνοιγε τις διαδικασίες προσέγγισης και έθετε αμέσως τους τόνους του άλμπουμ. Η χαρακτηριστική ρυθμική επιδεξιότητα των Supersister σύστησε το κομμάτι με μία σύνθεση που παρουσίαζε σόλο φλάουτο, ξυλόφωνο και harpsichord και διακριτική χρήση μέλοτρον σε ένα αποτελεσματικό ambient τμήμα ενός κατά τα άλλα επηρεασμένου από την τζαζ κομματιού. Το "No Tree Will Grow (On Too High A Mountain)" θα έμενε στην μνήμη ως highlight, αν όχι ο απόλυτος κανόνας της μουσικής τους. Αρχίζοντας και τελειώνοντας με σοβαρό ηλεκτρονικό ήχο, αποτελεί προιόν σκοτεινής μουσικής ευφυίας. 

Life is no good friend / Good friendship never ends

The more you feel you've grown / The more you feel alone

Start boasting your friends away / You think that is life "your way"

Though you know No tree will grow on too high a mountain

Αυτός ο λυρικός πεσσιμισμός επικράτησε καθόλη την διάρκεια του άλμπουμ.

No Tree Will Grow (On Too High A Mountain)

Η δεύτερη πλευρά του άλμπουμ άρχιζε με το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του δίσκου "Energy (Out of Future)". Ένα τυπικό κομμάτι των Supersister που ξεκινούσε με ένα πολύπλοκο χρόνο δίνοντας το βήμα σε ένα μουσικό μοτίβο με ανεβασμένο ρυθμό και σκοτεινότερους στίχους. Το κομμάτι παρουσίαζε ένα τρομερό σόλο στο όργανο από τον Robert-Jan Stips και κορυφωνόταν με ηλεκτρονικούς ήχους θυμίζοντας περισσότερο τον αυτοσχεδιασμό των Γερμανών Tangerine Dream, διανθισμένο με ένα μικρό απόσπασμα του "She Was Naked", πριν την μετάβαση στο "Higher", ένα πιο ελαφρύ και μελωδικό κομμάτι. Έχοντας κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 1971, το To the Highest Bidder ήταν ακόμα μία αξιόλογη δουλειά, ίσως διαφημίζοντας την προχωρημένη μουσική ωριμότητα που δεν ήταν παρούσα στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, χάρη εν μέρει στον χρόνο που τους δόθηκε για να συνειδητοποιήσουν τις ιδέες τους και να αισθανθούν πιο άνετα στο στούντιο ηχογράφησης. Στολισμένο με ένα απαστράπτον αναδιπλώμενο εξώφυλλο, που απεικόνιζε δύο μάτια, το άλμπουμ έλαβε μία ώθηση όταν ο Άγγλος ραδιοφωνικός παραγωγός John Peel το κυκλοφόρησε στην δισκογραφική του Dandelion, που εκείνο τον καιρό προωθείτο από την Polydor στην Αγγλία, προσθέτοντας το "She Was Naked" στην λίστα των τραγουδιών. Γι'αυτό μόνο η Αγγλική ορίτζιναλ κόπια περιλαμβάνει και αυτό το κομμάτι, που μάλιστα ανοίγει το άλμπουμ. Για να βοηθήσει στις πωλήσεις στην Ολλανδία, η Polydor κυκλοφόρησε ως σινγκλ ένα τροποποιημένο "No Tree Will Grow (On Too High A Mountain)" και το "The Groupies of the Band", μία χιουμοριστική ματιά σε συγκεκριμένους ακόλουθους της μπάντας. Παρά την αρτιότητα των σινγκλ, κανένα δεν είχε αντίκτυπο στις λίστες των chart. 

Energy (Out of Future)

Σε συνέντευξη του για την προώθηση του To the Highest Bidder, ο Robert-Jan Stips ανακοίνωσε: "Όταν γράφουμε μουσική, η διαδικασία ξεκινάει με θέματα που έχω γράψει εγώ. Τα άλλα μέλη φέρνουν τις ιδέες τους και στο τέλος όλο αυτό δένει μαζί. Μερικές φορές είναι δύσκολο επειδή διαφέρουμε πολύ σαν άτομα, αλλά στο τέλος πάντα λειτουργεί. Έχουμε μάθει να ζούμε χωρίς να έχουμε lead singer. Από την άλλη μεριά, για εμάς το ορχηστρικό τμήμα είναι περισσότερο σημαντικό". O Sacha van Geest πρόσθεσε: "Αλήθεια παίζουμε αυτό το είδος μουσικής απλώς επειδή μας αρέσει. Το 75% από ότι κάνουμε γίνεται για να ικανοποιούμαστε εμείς, ενώ το υπόλοιπο 25% γίνεται με το κοινό στο μυαλό μας. Εάν το κοινό δείξει ότι του αρέσουν κάποια κομμάτια, τα παίζουμε συχνότερα. Φυσικά είναι πολύ ωραία όταν τους αρέσει ό,τι αρέσει και σε εμάς." Ο Stips συμπλήρωσε: "Είδαμε το Present From Nancy ως το τέλος μίας περιόδου, ένα σταθμό στην πρόοδο μας σε αυτό που παίζουμε τώρα. Το νέο άλμπουμ είναι πιο ισορροπημένο, πιο σοβαρό, με λιγότερο χιούμορ. Η pop μουσική είναι μία αντανάκλαση της κοινωνίας, ίσως γι'αυτό ο νέος δίσκος μας είναι έτσι." 

Μετά από μία σειρά κονσέρτων στην Ολλανδία, οι Supersister παρουσίασαν έξω από την πατρίδα τους, αναλαμβάνοντας live δουλειές στην Γαλλία, Ιταλία και Αγγλία. Τον Οκτώβριο η μπάντα είχε την ευκαιρία να δουλέψει με μία ορχήστρα, ως μέρος μίας σειράς Γερμανικών κονσέρτων. Το Γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι NDR ζήτησε μία παρουσίαση μαζί με την Γερμανική ορχήστρα χορού και ψυχαγωγίας υπό την διεύθυνση του Alfred Hause. Ο Ron van Eck και ο Robert-Jan Stips έγραψαν και έκαναν την σύνθεση σε μερικά καινούρια κομμάτια για αυτή την ειδική περίσταση της οποίας ένα μέρος συμπεριελήφθη στο περιορισμένης έκδοσης CD Memories Are New. Με την θετική ανταπόκριση της συνεργασίας με μία ορχήστρα, ο Stips σύντομα ανακοίνωσε μία συνεργασία ανάμεσα στους Supersister και στην Nederlands Danstheater (Ολλανδική εταιρεία σύγχρονου χορού), ένα μοντέρνο μπαλέτο που παρουσίαζε σε μουσική που είχαν γράψει και παίξει οι Supersister. Η μουσική αυτή θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του τρίτου άλμπουμ της μπάντας. Κάπου εκείνη την περίοδο δημιουργήθηκαν φήμες ότι οι Supersister πρόκειτο να πάρουν στο lineup τους τον πρώην κιθαρίστα των Brainbox, John Schuursma. Παρά τις συζητήσεις, ο Schuursma δεν μπήκε στο γκρουπ, αν και αυτό το γεγονός γέννησε ιδέες για την προσθήκη νέων οργάνων στην μπάντα. Αποτέλεσμα ήταν ο Sacha van Geest να τελειοποιήσει το τενόρο σαξόφωνο και να αρχίσει να παίζει στα live. Σύντομα θα αξιοποιούσε το όργανο στο επόμενο άλμπουμ τους. 

Higher

Με το φανταστικό To the Highest Bidder οι Supersister εδραιώθηκαν ως ένα αξιοσέβαστο γκρουπ, που έκανε άλμπουμ και όχι σινγκλ. Παρά το γεγονός ότι είχε προταθεί, το άλμπουμ απέτυχε να κερδίσει το υψηλού κύρους βραβείο Edison (το αντίστοιχο Ολλανδικό Grammy). Ωστόσο, το γεγονός ότι οι Supersister θεωρήθηκαν φαβορί για το βραβείο, απήχησε τον αντίκτυπο που είχαν στην Ολλανδία, το προιόν τόσης σκληρής δουλειάς και ένα πόθο να γίνονται καλύτεροι με κάθε νέα ηχογράφηση. Η καινοτομία αυτή θα οδηγούσε σε ακόμα ένα αξιόλογο άλμπουμ και περαιτέρω προοδευτική (progressive) μουσική.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ