ECLECTION

Obscure Folk Rock Gems

Το σπάνιο, μοναδικό και ομότιτλο άλμπουμ των Eclection ήταν μία από τις ωραιότερες υποτιμημένες folk rock ηχογραφήσεις των 60's και ίσως το καλύτερο σχετικά άγνωστο Αγγλικό folk rock άλμπουμ της εποχής εκείνης. Η μπάντα διέθετε ένα πραγματικό οπλοστάσιο: τέσσερις δυνατούς τραγουδιστές για τα φωνητικά, πλούσιες φωνητικές αρμονίες, δυνατό ορίτζιναλ υλικό με την συνδρομή δύο μελών στην σύνθεση, μίξη από ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα και πλούσια ενορχήστρωση που με χάρη ενίσχυε τις γλυκόπικρες μελωδίες και την ανάμιξη των γυναικείων και των αντρικών φωνών. Ήταν επίσης ένα από τα ελάχιστα Αγγλικά σχήματα που υπέγραψε στην Electra Records, την πιο μοντέρνα ανεξάρτητη Αμερικανική εταιρεία της εποχής. Τίποτα από τα παραπάνω όμως δεν μεταφράστηκε σε πωλήσεις ή σε μεγαλύτερη φήμη. Οι  Eclection, γεμάτοι υποσχέσεις σε αυτό το άλμπουμ του 1968, είχαν διαλυθεί κάπου στα τέλη του 1969, μη έχοντας ποτέ κυκλοφορήσει άλλο άλμπουμ.  

        In Her Mind            

Eclection - Eclection (Elektra - EKS 74023) 1968

Μουσικά οι Eclection θα μπορούσαν να χωρέσουν μιά χαρά στην απέρριτη ταμπέλα “Αγγλική folk rock μπάντα”. Τόσο καλά, όσο καλύτερα θα μπορούσε να γίνει. Κι όμως με μία πιο διερευνητική ματιά αυτή η ταμπέλα αδυνατεί να καλύψει την πολυπλοκότητα αυτού του αινιγματικού γκρουπ. Γιατί η Αγγλική αυτή μπάντα δεν είχε παρά ένα πραγματικά μέλος από Αγγλία, με το υπόλοιπο γκρουπ να προέρχεται από την Νορβηγία, την Αυστραλία και τον Καναδά. Επιπλέον, όταν το κορίτσι από την Αυστραλία άφησε το γκρουπ, αντικαταστάθηκε από μία Αμερικανίδα. Το γκρουπ συνδέεται στενά με το οικογενειακό δέντρο των Fairport Convention, μέσω της μελλοντικής παρουσίας δύο μελών της στην μπάντα των Fairport, αν και κανένα από τα δύο αυτά μέλη δεν έγραψε υλικό και δεν ανέλαβε εξέχοντα ρόλο στα φωνητικά στο άλμπουμ των Eclection. Παρά την σύνδεση με τους Fairport, τις folk καταβολές κάποιων μελών και τα φανερά φωνητικά και ορχηστρικά folk rock στοιχεία, δεν λογάριαζαν τους εαυτούς τους ως folk rockers. Επίσης, αυτό το Αγγλικό άλμπουμ, ηχογραφημένο στο Λονδίνο κυρίως από μη Άγγλους μουσικούς, ακουγόταν περισσότερο σαν ένα προιόν από την Καλιφόρνια, όσο κανένα άλλο Αμερικανικό άλμπουμ της εποχής, παρά την απουσία κάθε Αμερικανού στην ηχογράφηση. Όλα αυτά έδεναν μαζί κάτω από την παραγωγή, στην καρέκλα της οποίας καθόταν η ... απίθανη φιγούρα του Ossie Byrne, που έμεινε γνωστός για την επίβλεψη του στα πρώτα διεθνή χιτ των Bee Gees. Ο Byrne επίσης, βεβαίως και δεν ήταν Άγγλος αλλά Αυστραλός.

Another Time Another Place

Το όνομα Eclection λοιπόν, ήταν ένα πολύ εύστοχο όνομα για ένα γκρουπ του οποίου τα μέλη είχαν καταγωγή από τόσο διαφορετικές περιοχές. Ο Georg Hultgreen, o οποίος έγραψε εννέα από τα δώδεκα τραγούδια του άλμπουμ και έπαιξε δωδεκάχορδη ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, γεννήθηκε στην Νορβηγία. Γιός του Ρώσου πρίγκηπα Paulo Tjegodiev Sakonski και της Φινλανδής γλύπτριας Johanna Kajanus, μετακόμισε στο Παρίσι μόλις πριν εισέλθει στην εφηβεία. Λίγο αργότερα μετακόμισε με την οικογένεια του στο Quebec, όπου έμαθε Αγγλικά και δούλεψε ως σχεδιαστής βιτρώ παραθύρων, πριν καταλήξει στην Αγγλία. Ο Mike Rosen, ο οποίος έγραψε τα υπόλοιπα τρία τραγούδια του άλμπουμ και έπαιξε τρομπέτα και επιπλέον εξάχορδη ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, ήταν από τον Καναδά. Η τραγουδίστρια Kerrilee Male από την Αυστραλία, είχε τραγουδήσει στα μέσα της δεκαετίας του '60 στους Dave's Place Group, ένα σχήμα που παρουσίαζε το Αυστραλιανό τηλεοπτικό μουσικό σόου Dave's Place και παρουσίαζε τον Dave Guard, πρώην κιθαρίστα στους Kingston Trio, που με κάποιο τρόπο είχε καταλήξει να ζει στο Σίδνευ. Ο Trevor Lucas είχε την μεγαλύτερη εμπειρία στην δισκογραφία από κάθε άλλο μέλος, έχοντας ήδη κυκλοφορήσει δύο αρκετά σπάνια folk άλμπουμ, όπως επίσης είχε συνεισφέρει στο ΕΡ The Folk Attick Presents, κάνοντας backing φωνητικά στον Άγγλο θρύλο της folk, A.L. Lloyd. Το απίθανο κουιντέτο συμπλήρωνε το μοναδικό μέλος από Αγγλία, ο ντράμερ Gerry Conway, ο οποίος μόλις είχε αφήσει την εφηβεία πίσω του. Ο Conway είχε παίξει στο γκρουπ του μουσικού γίγαντα Alexis Korner, η μπάντα του οποίου ήταν φημισμένη για την βοήθεια σε πολυάριθμους μετέπειτα Άγγλους ροκ σταρς, συμπεριλαμβανομένων μελών των Rolling Stones, Cream και Led Zeppelin. Κι αν φαίνεται λιγάκι απίθανη η μετάβαση από ένα blues προσανατολισμένο σχήμα, όπως αυτό του Korner στην pop/folk rock των Eclection, ας θυμηθούμε ότι η μπάντα του Korner ήταν αυτή που έδωσε βήμα στον Danny Thompson και στον Terry Cox, δηλαδή το ρυθμικό τμήμα ενός από τα πιο πετυχημένα Αγγλικά folk rock γκρουπ, των Pentangle.

Morning Of Yesterday

O Conway θυμάται ότι τα άλλα τέσσερα μέλη των Eclection έγραφαν και πρόβαραν ήδη, όταν τον σύστησαν στην μπάντα και πήγε σε ένα διαμέρισμα του Λονδίνου για να τους συναντήσει και ακολούθως να μπει στο line-up. Δεν χαρακτηρίζει τον ήχο τους ως folk rock, αλλά μάλλον ως progressive. Όπως παρατηρεί “Δεν νομίζω ότι εκείνο τον καιρό είμασταν σε κάποιο μουσικό γένος. Αλλά όπως θυμάμαι, μας χαρακτήριζαν ως prog rock μπάντα”. H Electra εκείνη την περίοδο είχε κάνει μερικές ηχογραφήσεις Άγγλων καλλιτεχνών, από τις οποίες αυτές που ξεχώριζαν ήταν άλμπουμ των Incredible String Band. “Ήταν πολύ ασυνήθιστο για Αγγλική μπάντα να είναι στην Electra” συμφωνεί ο Conway. “Νομίζω αισθανόμασταν κάποιο είδος ικανοποίησης που συνέβαινε αυτό”. Ο Conway αισθανόταν επίσης ικανοποιημένος, καθώς, με δεδομένο ότι  ο μάνατζερ των Eclection δούλευε στην Electra, η μπάντα μπορούσε να κάνει πρόβες όσο χρόνο χρειαζόταν σε μία αποθήκη της εταιρείας. “Θυμάμαι στίβες δίσκων παντού. Θυμάμαι να τον ρωτάω αν μπορούσα να πάρω μερικούς και ήμουν πολύ ευτυχής που μου έκανε το χατίρι”. 

Η ηχογράφηση του άλμπουμ στα στούντιο IBC του Λονδίνου, όπως θυμάται ο Conway ήταν πολύ εύκολη και άμεση. "Τα τραγούδια “περίμεναν” ακριβώς όπως τα είχαμε αφήσει στις πρόβες. Δεν υπήρξε πολύπλοκη διαδικασία, αν  και είμαι σίγουρος ότι όλες οι φωνητικές αρμονίες έγιναν με overdub αργότερα”. Όπως έγινε και με τις επιδέξιες ορχηστρικές συνθέσεις από τον Phil Dennys, ο οποίος είχε αναλάβει το ίδιο έργο στους πρώτους δίσκους των Bee Gees, που ο Byrne βρισκόταν στην παραγωγή. “Ήταν πάντοτε το συναρπαστικό μέρος στο φτιάξιμο ενός άλμπουμ, να πάμε αργότερα και να ακούσουμε τα έγχορδα και να τα προσαρμόσουμε στα ρυθμικά κομμάτια που είχαμε κάνει”, λέει με ενθουσιασμό ο Conway. Ο συνδυασμός αντρικών και γυναικείων φωνητικών, οι οπτιμιστικοί στίχοι με σκιές ρομαντικής ψυχεδέλειας, οι folk rock μελωδίες, οι συνδυασμοί 6χορδων και 12χορδων ακουστικών και ηλεκτρικών κιθάρων και η στρατοσφαιρική ενορχήστρωση δεν θα μπορούσαν παρά να φέρουν στο μυαλό παρόμοια Καλιφορνέζικα pop/folk rock γκρουπ από τα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του '60. “Αν είναι έτσι, τότε πρόκειται για μία ευτυχή συγκυρία”, λέει ο Conway, “δεδομένου ότι η μπάντα ποτέ δεν έπαιξε στην Αμερική”.

                                                        

                                                                   Will Tomorrow Be the Same

“Ήταν μία μουσική περιπέτεια της εποχής εκείνης, μία μπάντα ριζικά διαφορετική από τις άλλες μπάντες”, συνεχίζει. “Το line-up ήταν δραματικά διαφορετικό σε σχέση με τα στάνταρ εκείνων των ημερών, έχοντας ένα είδος ηλεκτρικής 12χορδης μαζί με ακόμη μία ηλεκτρική κιθάρα. Ο Mike έπαιξε τρομπέτα επίσης. Η Kerrilee ήταν μία πολύ δυνατή τραγουδίστρια, πάντοτε διακρινόταν”. Και πράγματι ήταν η φωνή της τόσο καθοριστική στους Eclection, που θύμιζε τα γυναικεία μέρη των γυναικών folk rockers της Δυτικής Ακτής, σε σχήματα όπως οι We Five και οι πρώιμοι Airplane, όπως επίσης οι Seekers, αν και πιο μοντέρνοι από τους We Five ή τους Seekers. “Η φωνή της σου έκοβε το μυαλό σαν ακονισμένο μαχαίρι”, έγραψε η Lillian Roxon στην ροκ εγκυκλοπαίδεια της. Οι διαδράσεις αντρικών και γυναικείων φωνητικών έφτιαχναν επιδέξια μοτίβο που κάπου-κάπου ήταν στο στυλ των Mamas and the Papas, καταφέρνοντας ένα κλασικό μεγαλείο ιδιαιτέρως στο ένδοξο fade του “Still I Can See” και μία γενική ποιότητα στα τμήματα που μιμούνται τα μουσικά όργανα με την φωνή τους στο “In Her Mind”.

Still I Can See

Οι φαν των Fairport Convention είναι συνήθως ενήμεροι για το άλμπουμ, πρωταρχικά λόγω της σχετικά “διακριτικής” συμμετοχής του μπασίστα Trevor Lucas σε αυτό. Έκανε lead vocals μόνο στο “In the Early Days” και δεν έγραψε κανένα τραγούδι. Το μεγαλύτερο μέρος των αντρικών φωνητικών ανέλαβε ο Rosen, αν και ο Hultgreen είχε το δικό του lead στο “Morning of Yesterday”. Ενώ θα έμοιαζε λογικό να δει κανείς τον Hultgreen ως την πρώτη δημιουργική φιγούρα των Eclection, καθώς έγραψε τα περισσότερα από τα τραγούδια τους, ο Conway αισθάνεται ότι ο Lucas είχε μία δυνατή παρουσία μέσα στο γκρουπ. “Νομίζω ότι ο κόσμος τον έβλεπε σαν ηγέτη του γκρουπ”, λέει. Οι Eclection ήταν ένα δημοφιλές live σχήμα στο κύκλωμα των κολλεγίων και πανεπιστημίων. Ο Conway θυμάται το “Nevertheless” του Rosen-η φανερή επιλογή για να αποτελέσει το πρώτο σινγκλ, με την California sunshine pop, με τις ομοιότητες με τους Mamas and the Papas στο έπακρο-να αποκτά λίγο ραδιοφωνικό αέρα στην Αγγλία, αν και δεν έπιασε θέση στα chart.

Nevertheless

O Gerry αναφέρει άλλο ένα τραγούδι του Rosen, το “St. Georg & The Dragon (Up the Night)”, ως ένα τραγούδι που πήγε ιδιαίτερα καλά στα κονσέρτα τους. Κι όμως το άλμπουμ-ολοκληρωμένο με αναδιπλώμενο εξώφυλλο και με τους στίχους και με μία ψυχεδελική φωτο στο εξώφυλλο (από τον Joel Brodsky, διακεκριμένο για τις φωτο του στα πρώτα εξώφυλλα των Doors) με κούκλες, συμπεριλαμβανομένων κάποιων προκλητικά γυμνών γυναικείων-δεν πούλησε τόσο καλά. Iδιαιτέρως στην Αμερική είναι κατόρθωμα να βρει κανείς μία ορίτζιναλ κόπια σε κάποιο σταντ με μεταχειρισμένους δίσκους.

St. Georg & The Dragon (Up the Night)

“Αγαπούσα αυτό το γκρουπ” ανακοινώνει ο πρόεδρος και ιδρυτής της Electra, Jac Holzman. “Ήταν ένα συναρπαστικό γκρουπ, μία υπέροχη μπάντα και νομίζω ο δίσκος τους ήταν ένα θαύμα. Νομίζω ότι το λάθος μας ήταν ότι δεν τους φέραμε στην Αμερική, καθώς αλήθεια το χρειάζονταν να βγουν έξω από την Αγγλία. Υπήρχε τόσο πολύ ανταγωνισμός στην Αγγλία, ενώ στην Αμερική θα είχαμε πιο εύκολο δρόμο. Δεν ξέρω γιατί δεν τους φέραμε. Νομίζω ότι αν τους είχαμε να παίζουν στις κατάλληλες σκηνές και τους παρείχαμε περισσότερη βοήθεια, θα είχε αποτέλεσμα”. Ακόμα ένα μεγάλο χτύπημα στην μακροβιότητα των Eclection ήταν η αναχώρηση της Male στα τέλη του 1968. “Με το που αρχίσαμε να παίζουμε live, πολύ σύντομα έγινε φανερό ότι η Kerrilee δεν ήθελε να συνεχίσει” λέει ο Conway. “Νομίζω αποφάσισε ότι δεν ήθελε να είναι πια στον κόσμο της μουσικής. Με το που έφυγε, η μπάντα αργά αλλά σίγουρα άλλαξε, με διαφορετικά μέλη να φεύγουν. Καταλήξαμε μίλια μακριά από εκεί που είχαμε ξεκινήσει”.

Violet Dew

Η αντικαταστάτρια της Male ήταν η φίλη του Lucas, Dorris Henderson, μία μαύρη Καλιφορνέζα που είχε μετακομίσει στην Αγγλία στα μέσα της δεκαετίας του '60. Είχε ήδη εδραιωθεί ως αξιοσημείωτη τραγουδίστρια της folk, ιδιαιτέρως με το πρώτο της άλμπουμ, There You Go!, το 1965, μία συνεργασία με τον κορυφαίο Άγγλο κιθαρίστα John Renbourn. Το νέο line-up έκανε ένα σινγκλ, το “Please (Mk. II)", μία εκφραστική διασκευή ενός τραγουδιού των Καλιφορνέζων Kaleidoscope. “Αλλά καθώς ο χρόνος περνούσε, δεν ήμασταν πια μία μπάντα της progressive rock”  λέει ο Conway. "Στα τελευταία ήταν περισσότερο ένα είδος jazz/blues μπάντας”. Μετά από αρκετές αλλαγές προσωπικού-μία προσθήκη ήταν ο κρουστός Poli Palmer, πριν στους ψυχεδελικούς Blossom Toes και αργότερα στους Family-”απλά αποφασίσαμε τελικά ότι στ'αλήθεια αυτό που κάναμε δεν οδηγούσε πουθενά”.            

In the Early Days

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο που έπαιξαν με τα line-up μετά την Kerrilee Male, οι Eclection διαλύθηκαν στα τέλη του 1969 (αν και η Henderson ηγήθηκε μίας ανανεωμένης εκδοχής της μπάντας στα μέσα των 70'ς). Οι Lucas και Conway συνέχισαν για να σχηματίσουν το ρυθμικό τμήμα των Fotheringay, που παρουσίαζαν την φιλενάδα του Trevor (και αργότερα σύζυγο του) Sandy Denny, η οποία μόλις είχε εδραιώσει τον εαυτό της ως η καλύτερη folk rock τραγουδίστρια της Αγγλίας, με τους Fairport Convention. Οι Fotheringay έκαναν ένα πολύ ωραίο folk rock άλμπουμ το 1970 πριν η Denny ξεκινήσει μία σόλο καριέρα. Ο Lucas και η Denny θα έπαιζαν ξανά μαζί στους Fairport Convention στα μέσα της δεκαετίας του '70, αν και η Denny είχε ένα πρώιμο τραγικό τέλος το 1978, ενώ ο Lucas απεβίωσε το 1989. Η μακρά καριέρα του Conway διαμορφώθηκε μέσα από θητείες στους Jethro Tull και στους Pentangle, όπως επίσης και ηχογραφήσεις με τους John Cale, Sandy Denny, Joan Armatrading, the Everly Brothers, Cat Stevens, Richard Thompson, Al Stewart και με πολλούς άλλους. Το 2001 ήταν ντράμερ των Fairport Convention, ένα γκρουπ-θεσμός που κράτησε γερά περισσότερα από 30 χρόνια μετά την σύσταση τους.

Confusion

Όσο για τους υπόλοιπους, o Hultgreen, υπό το όνομα Georg Kajanus, πήγε στους Sailor, που είχαν δύο από τα Top Ten Αγγλικά σινγκλς στα μέσα των 70's. Ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης όπως επίσης και μουσικός, ζούσε όπως έλεγε ο Conway στο Παρίσι. Ο Rosen έπαιξε αργότερα με το δυσδιάκριτο progressive rock γκρουπ Mogul Thrash, που επίσης περιλάμβανε το μελλοντικό στους Family/King Crimson/Asia μέλος John Wetton. Ο Conway είδε τελευταία τον Mike Rosen στις αρχές της δεκαετίας του '80 στον Καναδά, ενώ περιόδευε με τον Richard Thompson. Έχασε δε κάθε επαφή με την Kerrilee Male, για την οποία πίστευε ότι επέστρεψε στην Αυστραλία αφού άφησε τους Eclection. “Τέλειωσε ακριβώς όπως άρχισε, πιστεύω”, λέει κρυφογελώντας ο Conway. “Όλοι τους εξαφανίστηκαν πίσω στις τέσσερις γωνιές της γης, απ'όπου είχαν έλθει”.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ