THE AGGREGATION

MIND ODYSSEY

Στην νουβέλα του 1927 "Steppenwolf" (από την οποία και εμπνεύστηκε το όνομα του το θρυλικό συγκρότημα της rock), ο συγγραφέας Hermann Hesse επινοεί ένα "μαγικό θέατρο" όπου οι ανησυχίες και έννοιες που μάστιζαν την ψυχή του ήρωα της νουβέλας διαλύονται καθώς αυτός αλληλεπιδρά με το αιθέριο και το φανταστικό. Το "Μαγικό Θέατρο" είναι ένα μέρος όπου βιώνει τις φαντασιώσεις που ζουν στο μυαλό του. Το Θέατρο περιγράφεται ως ένας μακρύς διάδρομος σε σχήμα πετάλου με έναν καθρέφτη στη μια πλευρά και έναν μεγάλο αριθμό από πόρτες στην άλλη. Ο ήρωας Χάρι μπαίνει σε πέντε από αυτές τις πόρτες με ταμπέλες, εκ των οποίων έκαστη συμβολίζει ένα κλάσμα της ζωής του. Από την εποχή εκείνη, μαγικά θέατρα, πάρκα ψυχαγωγίας και λούνα παρκ έχουν γίνει δημοφιλή σε αυτούς που θέλουν να απεικονίσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις του μυαλού. Το κόστος για την είσοδο στο φανταστικό αυτό θέατρο είναι μόνο το μυαλό όποιου εισέρχεται.

The Lady at the Gate

Κατά την ψυχεδελική περίοδο των 60'ς, η χρήση τέτοιων συμβολισμών ήταν τόσο συχνή και αδαής, που το σοβαρό κόνσεπτ υποβιβάστηκε σε ένα χωρίς νόημα σκηνικό. Αλλά όπως ο Hermann Hesse έδειξε στο "Steppenwolf", δεν παύει να είναι μία δυναμική απεικόνιση με πληθώρα αρτιστικών πιθανοτήτων. Μία από τις πιο αξιόλογες χρήσεις αυτού του κόνσεπτ, ως μεταφορά για την εξερεύνηση των πνευματικών ορίων μπορεί να βρεθεί στο LP Mind Odyssey του 1969, από την μπάντα The Aggregation με έδρα το Λος Άντζελες.

Mind Odyssey (LHI Records - S - 12008) 1969

Αυτό το άλμπουμ σήμερα μπορεί να αποτελεί ένα αντικείμενο πόθου για κάποιους λίγους που θα επιθυμούσαν να αποκτήσουν μία απίθανη ορίτζιναλ κόπια, αν και πιθανώς ελάχιστοι ακροατές θα συνειδητοποιούσαν πόσο άμεση και καθοριστική είναι η χρήση του κόνσεπτ από την μπάντα. Οι Aggregation ήταν μία πενταμελής μπάντα αποφοίτων του κολλεγίου, αρκετοί από τους οποίους κατείχαν πτυχία στην μουσική και αποτελούσαν μία από τις λίγες μπάντες που έπαιζαν συχνά στην Disneyland. Οι διασκευές των χιτ μεταφέρονταν με πιστότητα στους εφήβους που επισκέπτονταν τον χώρο, δοκιμάζοντας να τους εκτρέψουν από την καθημερινότητα τους, αλλά συνάμα η μπάντα συνέθετε και ορίτζιναλ μουσική για να συνδυαστεί με τις κύριες δραστηριότητες. Αυτήν παρουσίαζε στην Tomorrowland, εντός της Disneyland. Η κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ ήταν η πιο ασήμαντη ίσως κυκλοφορία που έγινε στην δισκογραφική LHI του Lee Hazlewood. Όμως σύμφωνα με όσα γράφονται παραπάνω ήταν ικανή για να "κάψει" τους εγκέφαλους όσων εμφανίζονταν για να διασκεδάσουν σε εκείνο τον χώρο με τα παιχνίδια και τα χιτάκια της εποχής. Αποκρυφιστικά spoken (ομιλούμενα) μέρη, απόκοσμο φλάουτο και πιάνο και lounge ερμηνεία, το κάνουν άμεσα κάτι που δεν ακούσατε ξανά. Η πολύπλοκη γραφή είναι εξαιρετική και η ενορχήστρωση που παρουσιάζει τόσο σαξόφωνο και φλάουτο όσο και fuzz κιθάρα είναι ιδιόμορφη και απρόβλεπτη. Ενώ άλλες καινοτόμες μπάντες της εποχής χρησιμοποιούν στοιχεία free jazz, για να κάνουν τα ήδη περίεργα τραγούδια τους να ακούγονται ακόμα πιο άγρια, οι Aggregation γράφουν περιεκτική, εκλεπτυσμένη μουσική και την εμφανίζουν σε σημεία που κανείς δεν περιμένει. Κάπου κάπου, όπως στο ορχηστρικό μέρος του "Looking for the Tour Guide", βρίσκεται στον σωστό προορισμό και αυτό είναι κάτι απολύτως θαυμάσιο.

Looking for the Tour Guide

Το Mind Odyssey θεωρείται εξ'ολοκλήρου concept άλμπουμ που χρησιμοποιεί μία επίσκεψη σε ένα πάρκο ψυχαγωγίας σαν μεταφορά για ένα εσωτερικό, φαινομενικά ψυχεδελικό ταξίδι. Με ενδιαφέρον διαβάζουμε στον δίσκο ότι οι στίχοι των περισσοτέρων τραγουδιών γράφτηκαν όχι από την μπάντα, αλλά από μία φίλη, την Linda O'Hara, της οποίας οι στίχοι βαδίζουν ισορροπημένα ανάμεσα στον συμβολισμό και στην περιγραφή, χωρίς να γίνονται δήθεν:

"All's quiet in the make-believe of business and success

And you've decided you've got time to take a ride

But exactly where you're going can be anybody's guess

Because the only place you're going is your mind"

Έτσι λοιπόν ξεκινάει το ταξίδι στο κομμάτι που ανοίγει την Α'πλευρά "Lady at the Gate", θυμίζοντας μας αντίστοιχα σημεία στο Days of Future Passed των Moody Blues, ένα άλμπουμ που αναμφίβολα επηρέασε τους Aggregation. Η μουσική όπως και στους Moody Blues είναι εκλεπτυσμένη και κοντρολαρισμένη, αντικαθιστώντας το κλασικό rock 'n' roll με μία ευρύτερη παλέτα στην οποία σχεδιάζουν με jazz, soundtracks, ελαφριά κλασική και το πιο σημαντικό είναι ευκολοάκουστη. Το στοιχείο της lounge σέρνεται σε διάφορες γωνίες, κάποια σημεία του οποίου φαίνεται να είναι επιρροή από τους Doors, οι οποίοι έχουν αυτό το ευκολοάκουστο και σαφώς θα  πρέπει να αποτελούσαν μία ακόμη επιρροή. Μέχρι τώρα ίσως φαίνεται ότι το Mind Odyssey είναι ένα ακόμα art-rock άλμπουμ των τελών της δεκαετίας του '60, που μεταφέρει ελκυστικούς ήχους με νόημα, όπως επέδειξαν εκατοντάδες μπάντες, από τους Καναδούς Collectors έως λιγότερα γνωστά γκρουπ, σαν τους Jasper Wrath ή τους Westfauster. Κάποιοι ίσως δεν ακούσουν κάτι περισσότερο στο άλμπουμ, καθώς χρειάζεται περισσότερο από μία φορά ακρόασης για να ωριμάσει μέσα σου. Δεν υπάρχει κάτι απίστευτα σπάνιο γύρω από τα στοιχεία που ανάφερα, όμως λόγω της ασυνήθιστης αλλά ευτυχούς σύγκλισης του κόνσεπτ, των στίχων, των μουσικών στυλ, των φωνητικών και της όλης ατμόσφαιρας, το Mind Odyssey γίνεται ένας τόσο αξιοσημείωτος συμβολισμός ενός ψυχεδελικού ταξιδιού, όσο θα επιθυμούσε κάποιος να βρει. 

Η μπάντα γνώριζε με ακρίβεια το πώς να δομήσει μουσική για να απεικονίσει ένα τέτοιο ταξίδι, καθώς ήδη έπαιζε στο πιο φημισμένο πάρκο ψυχαγωγίας του κόσμου και είχαν την μουσική καταγωγή για να το κάνουν αυθεντικό και ενδιαφέρον, αλλά και επειδή η στιχουργός που βρήκαν γνώριζε πώς να περπατήσει ανάμεσα στην Disneyland και σε ένα ταξίδι με LSD. Έτσι αντί να προκύψει ένα ενορχηστρωμένο pop-rock πρότζεκτ, προκύπτει κάτι εντελώς ψυχεδελικό, στο στυλ των underground κλασικών Damon ή DR Hooker. Απόκοσμοι ήχοι στα keyboard και εφέ επαναλαμβάνονται καθ'όλη την διάρκεια του άλμπουμ, θυμίζοντας το κλασικό soundtrack της ταινίας Forbidden Planet της δεκαετίας του '50.  Η ατμόσφαιρα είναι πνευματιστική, μυστικιστική, δηλαδή όπως φάνταζε το μέλλον στα μέσα του 20ου αιώνα, αλλά μία απόκοσμη θλίψη σκεπάζει τα πάντα, όπως χαρακτηριστικά ακούμε στο "The Long Windy Tunnel", με τον ήχο από τους παλμούς της καρδιάς να ανοίγει τον δρόμο για την ελευθερία μέσα από ένα δαιδαλώδες πέρασμα, στο οποίο μαζί με τον άνεμο συνυπάρχουν αντικρουόμενα συναισθήματα και μία μουσικά εντελώς ελεύθερη έκφραση. 

The Long Windy Tunnel

Το πιο συμβατικό "Flying Free" που ακολουθεί δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την ψυχεδελική φύση του ταξιδιού:

Flowing and feeling, incredibly free / One knowing, one being / The whole world was me

And when I looked around my body was gone my mind had flown and I was alone 

With myself and with God who was me all along and the voiceless song of the universe filled my ears...

And as I stood in the sun I was life and life was one

The endless sky, the open sea, each was some distant part of me

Φλάουτα εισέρχονται πολύ παρόμοια με ότι θα έκαναν οι Moody Blues, αλλά υπάρχει επίσης ένα τμήμα που παίζει το σαξόφωνο. 

Flying Free

Και με αυτό τον τρόπο το ταξίδι συνεχίζεται με την ανάβαση στην κορυφή της ψυχεδελικής εμπειρίας με λειτουργικούς ήχους, καθώς οι λέξεις μοιάζει να αποδομούνται στην παρουσία του λευκού φωτός:

white light/universe/cradle/my mind/center/energy/white light/in me/white light/life light/in everything

White Light

Το κομμάτι με τίτλο "In the Garden", είναι ένα χαλαρωτικό folk-rock θέμα με υπέροχα αναγεννησιακά πνευστά, που ταιριάζουν στο παραδεισένιο, ειρηνικό και ειδυλιακό τοπίο που δημιουργείται. 

In the Garden

Όμως τίποτα ουσιαστικά δεν κρατάει για πάντα, είτε πρόκειται για μία δραστηριότητα στο πάρκο είτε για ένα ψυχεδελικό ταξίδι. Το ταξίδι της επιστροφής ξεκινάει με το "Reflections", ένα κάπως μελαγχολικό pop κομμάτι, που ίσως είναι το πιο mainstream σε όλο το άλμπουμ και αυτός είναι κι ο λόγος που έγινε σινγκλ. Αναγνωρίζοντας την δυναμική φύση του ταξιδιού, ο πρωταγωνιστής προετοιμάζεται για την επιστροφή του στον μη φανταστικό κόσμο, πιέζοντας την σύντροφο του να τον ακολουθήσει. Επίσης υπάρχει η αναγνώριση ότι ο κόσμος μέσα από την ψυχεδελική εμπειρία είναι απλά πολύ επικίνδυνος για να παραμείνει κανείς επ'αόριστον.

Reflections

Αλλά η συνάντηση με τον μη φανταστικό κόσμο δεν είναι μία χαρούμενη εμπειρία. Ντυμένο με ένα τσάρλεστον ήχο του 1920, το "The City Of Toys And Games" εκφράζει την ίδια απέχθεια που θα αισθανόταν κάθε άνθρωπος για την πεζή πραγματικότητα μετά από ένα εκπληκτικό ταξίδι:

Stop and sit outside your window / Tell me what you breathe

Do you share a scented perfume garden with the trees?

If instead it's oils and gasses, dust and ashes...

Then you know that you're just living in The city of toys and games

Με πλεόνασμα κυνισμού και ειρωνίας οδηγούμαστε στο τέλος του κομματιού και στο σπίτι του πρωταγωνιστή και συγκεκριμένα σε χώρο που εύκολα καταλαβαίνουμε από τον ήχο από το καζανάκι της τουαλέτας.

The City of Toys and Games

Το "Change", είναι ένα υπέροχο ορχηστρικό θέμα ξεκάθαρα επηρεασμένο από Doors, που μέσα του περιλαμβάνει κάποιες από τις καλύτερες κιθαριστικές στιγμές του άλμπουμ, πάνω από ένα φοβερό groove στα keyboard αλά Manzarek.

Change

Βρίσκοντας τον εαυτό του στο σημείο που κάθε άνθρωπος που έχει μαστουρώσει θα καταλάβαινε, πίσω στην πραγματικότητα μετά από μία συντριπτική εμπειρία σε ένα άλλο κόσμο, ο πρωταγωνιστής στο "Life's Light" είναι αποφασισμένος να κάνει χρήση της νεοαποκτηθείσης γνώσης, αν και είναι εγκλωβισμένος σε ένα κόσμο με καυσαέριο και φασαρία:

Let my mind be as a gentle sea / In the perfect state of tranquility

Not a closed door, may it open wide 

A flash of crimson hue I see / The light of light breaks through to me

My mind at peace and I walk free

Όπως ακριβώς θα ταίριαζε σε ένα άλμπουμ που σέβεται τον εαυτό του, η μουσική είναι τώρα πιο heavy και πιο σύγχρονη από οπουδήποτε αλλού μέσα στο άλμπουμ, θυμίζοντας ήχους από Iron Butterfly. Μουσικές από όλο το ταξίδι επαναλαμβάνονται, όπως επαναλαμβάνεται και το σαξόφωνο, πριν το "Life's Light" σβήσει σιγά-σιγά και το άλμπουμ τελειώσει.

ΠΗΓΗ: Εσωτερικές Σημειώσεις CD

Life's Light

Η πιο αξιοσημείωτη διάσταση του Mind Odyssey είναι ότι παραπλανητικά μοιάζει με κάθε concept LP που εμφανίστηκε χάριν του Sgt Pepper, κι όμως, αν κολλήσεις στο άκουσμα του θα σου ανοιχτούν άλλα επίπεδα περίτεχνης σύνθεσης, εσωτερικών νοημάτων και έντονης πνευματικότητας, κάπως παρόμοια με το τρίτο άλμπουμ των Mandrake Memorial και οι ποιητικοί στίχοι θα σου δημιουργήσουν ένα διακριτό άβολο συναίσθημα. Όλα αυτά το κάνουν να ξεπερνά όλες τις απομιμήσεις των Beatles, καθώς πιθανότατα και το ίδιο το Sgt Pepper. 

Herman Hesse

Όντες άρτια εκπαιδευμένοι μουσικά και αρκετά ώριμοι για να καταλάβουν την χρήση της ειρωνίας, του κυνισμού και της μουσικής διάδρασης οι Aggregation ξετυλίγουν την εκπληκτική μεταφορά μίας ψυχεδελικής εμπειρίας στην Tomorrowland και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η προσέγγιση κάνει το Mind Odyssey ένα από τα αγαπημένα μου ψυχεδελικά άλμπουμ. Θα ήταν ενδιαφέρον να γνώριζα αν θα κατάφερνε να εντυπωσιάσει και τον δημιουργό του κόνσεπτ Herman Hesse.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ