KEEF HARTLEY BAND

HALFBREED
A Rock And Roll Journey That Happened Against All The Odds

Αν και είχαν παίξει στο Woodstock το 1969, αποτέλεσαν το μοναδικό σχήμα που το υλικό που έπαιξαν δεν συμπεριελήφθη σε κανένα άλμπουμ πριν το 2019, αλλά ούτε στο soundtrack της ταινίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην σταθεί δυνατόν να αποκτήσουν την φήμη και την αναγνώριση που έλαβαν άλλοι καλλιτέχνες από την εμφάνιση τους σε αυτό το ιστορικό event.

Too Much Thinking (Live)

Keef Hartley Band – Halfbreed (Deram – SML 1037) 1969

Γεννημένος το 1944 στο Preston, ο έφηβος Keef Hartley ερωτεύθηκε τους ήχους των πρώτων γκρουπ της Αγγλικής ροκ, όπως ήταν οι Shadows, όπως επίσης Αμερικανικών γκρουπ, όπως οι Ventures καθώς και ντράμερς σαν τον Sandy Nelson. Επισήμως ξεκίνησε την μουσική του σταδιοδρομία το 1962 με μία σύντομη θητεία σαν αντικαταστάτης του Ringo Starr στους θρυλικούς Rory Storm and the Hurricanes. Ένα βράδυ που το γκρουπ του μοιραζόταν τη σκηνή με τους Freddie Starr and The Midnighters, άλλαξε θέσεις με τον ντράμερ τους, Ian Broad. Ο χρόνος που έπαιξε με αυτούς αποδείχθηκε ανεκτίμητος, καθώς το παίξιμο του βελτιώθηκε κατά την διάρκεια των ατελείωτων ωρών που πέρασε μαζί τους. Αμέσως μετά μία επιτυχημένη θητεία μαζί τους, πήγε στο Λονδίνο, αρχικά μπαίνοντας στους κόλπους ενός ποπ γκρουπ, που λεγόταν The Artwoods. Έχοντας βρει και άλλη απασχόληση σαν σέσιον ντράμερ, ο Hartley τελικά απέσπασε την προσοχή του John Mayall, ηγέτη του θρυλικού μπλουζ σχήματος The Bluesbreakers. Το παίξιμο του Hartley στα ντραμς ακούστηκε για πρώτη φορά στο σόλο άλμπουμ του John Mayall, Blues Alone, το 1967 και σαν επίσημος Bluesbreaker έπαιξε στα άλμπουμ Crusade και Diary of a Band.

Sacked/Hearts And Flowers/Confusion Theme/The Halfbreed

Ο Keef Hartley ωθήθηκε από τον John Mayall να φτιάξει δική του μπάντα, ενώ ήταν ακόμα ντράμερ του. Ένα φτιαχτό στιγμιότυπο της "απόλυσης" του από ντράμερ του Mayall έχει ηχογραφηθεί στο κομμάτι που ανοίγει το άλμπουμ, με τίτλο "Sacked" δηλαδή απολυμένος και παρουσιάζει την φωνή του Mayall. Το 1968 λοιπόν σχημάτισε την συνάθροιση των μουσικών που έμειναν γνωστοί ως Keef Hartley Band. Η μπάντα που συνδύασε τα μπλουζ, την τζαζ και την ροκ, είχε επίκεντρο την κιθάρα και την τραγουδοποιία ενός από τους καλύτερους Άγγλους κιθαρίστες, του Miller Anderson. Στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, που ηχογράφησαν στα τέλη του 1968, το γκρουπ παρουσιάζει τους:  Miller Anderson, στην κιθάρα και στα φωνητικά, Gary Thain (μπάσσο), ο οποίος αργότερα πήγε στους Uriah Heep, Peter Dines (όργανο) και Ian Cruickshank (ως "Spit James") (κιθάρα). Μετέπειτα στο ρευστό line-up συμπεριλαμβάνονταν οι Mick Weaver (με άλλα λόγια Wynder K. Frog) όργανο, ο Henry Lowther τρομπέτα και βιολί, ο Jimmy Jewell σαξόφωνο, ο Johnny Almond (φλάουτο), ο Jon Hiseman και ο Harry Beckett. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε αρχές του 1969 και η μπάντα άρχισε να περιοδεύει αδιάκοπα για να το υποστηρίξει. Ο Hartley που συχνά ντυνόταν σαν ινδιάνος, μερικές φορές με τα φτερά του μεγάλου αρχηγού στο κεφάλι του και βαμμένος στα χρώματα του πολέμου, ήταν μια δημοφιλής ατραξιόν στην μικρή σκηνή των κλαμπ. 

Sinnin' For You

Ανάμεσα σε αυτές τις περιοδείες ήταν όμως και το πρώτο τους ταξίδι στην Αμερική, τον Αύγουστο του 1969. Με την αποβίβαση τους από το αεροπλάνο η μπάντα μεταφέρθηκε με λιμουζίνα στην πρώτη σκηνή που θα έπαιζαν επί Αμερικανικού εδάφους, στο Woodstock Music and Art Fair. Η μπάντα ήταν σχετικώς άγνωστη όταν έπαιξαν στο Woodstock, αλλά η εμπνευσμένη μίξη των μπλουζ ροκ σε συνδυασμό με τα χάλκινα, τους έκανε να διαφέρουν και να αποτελούν μια πολύ καλή επιλογή για να ξεσηκώνουν τα πλήθη. Και αν η ιδέα να παίξουν μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο κοινό δεν τους έκανε να αισθάνονται εκνευρισμό, η μπάντα που αρχικά προοριζόταν να ακολουθήσει τους Keef Hartley Band το κατάφερε. Όπως θυμάται ο Miller Anderson "στεκόμασταν στην μία πλευρά της σκηνής περιμένοντας να παίξουμε, όταν ο άνθρωπος που παρουσίαζε το πρόγραμμα ανακοίνωσε την μπάντα που έπαιζε πριν από εμάς. Κυρίες και κύριοι, μία νέα μπάντα από το Σαν Φρανσίσκο, οι Santana. Ξεκίνησαν να παίζουν και ήταν πραγματικά ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ! Και στεκόμενοι εκεί στο πλάι λέγαμε "Θεέ μου, είμαστε μετά από αυτούς". Ευτυχώς, τα νεύρα τους κάπως χαλάρωσαν, όταν ο John Sebastian ανέβηκε στη σκηνή μετά τους Santana, παίζοντας ένα σετ από ακουστικά τραγούδια που ηρέμησαν λίγο το πλήθος, το οποίο είχε αρχίσει να υπερθερμαίνεται από την καυτή Latin rock.

Το σετ που έπαιξαν ήταν το εξής:

Spanish Fly

Think it Over

Too Much Thinking

Believe in You

Medley: Sinnin’ For You/Leavin’ Trunk/The Halfbreed/Just to Cry/Sinnin’ For You

Leavin' Trunk

Δυστυχώς, εξαιτίας μιας διαφοράς με τον μάνατζερ του γκρουπ, ο οποίος ήθελε 2000 δολλάρια μπροστά για να κινηματογραφηθεί το σετ του γκρουπ , το συνεργείο του Michael Wadleigh δεν στάθηκε δυνατόν να τραβήξει ταινία αυτού του σετ που έπαιξε το γκρουπ. Αποτέλεσμα ήταν βέβαια, να λείπουν από το άλμπουμ Woodstock, που κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο, πράγμα που έκανε την εμφάνιση τους στο θρυλικό φεστιβάλ μια από τις πιο θρυλικές χαμένες ευκαιρίες. Μια τέτοια εμφάνιση θα είχε εμποδίσει να βυθιστεί το γκρουπ στη λήθη που τελικά έπεσε. Ενώ το γκρουπ συνέχισε να περιοδεύει και να κυκλοφορεί άλμπουμ, κάποιες ακόμα χαμένες ευκαιρίες που είχαν καθώς και τριβές με την δισκογραφική τους Decca Records τους δυσχέραιναν ακόμα περισσότερο την πορεία τους. 

Think It Over/Too Much To Take

Ο τρομπετίστας Henry Lowther άφησε την μπάντα το 1970 και συνέχισε με μουσικούς της φήμης των Jack Bruce, Bryan Ferry, John Mayall, Van Morrison, Elton John και Charlie Watts. Ο σαξοφωνίστας Jimmy Jewell έφυγε επίσης το 1970 και αφού δούλεψε με γκρουπ της τζαζ στο Σικάγο, επέστρεψε στην Αγγλία. Ο μπασίστας Gary Thain έφυγε το 1972 για να πάει στους Uriah Heep, μια θητεία που τέλειωσε το 1974, όταν χτυπήθηκε σοβαρά από ηλεκτρικό ρεύμα επί σκηνής. Πέθανε από υπερβολική δόση το 1975 στα 27 του. Αρχές του 1973 η μπάντα είχε διαλυθεί, με τον Miller Anderson να πηγαίνει στους  Blood, Sweat & Tears, T Rex, και στους ανανεωμένους Spencer Davis Group. 

Just to Cry

Επίσης το 1973, ο Keef Hartley ηχογράφησε το πρώτο και μοναδικό σόλο άλμπουμ του Lancashire Hustler. Ενώ το άλμπουμ αυτό παρέχει μια γεμάτη δόση του είδους της μπλουζ-τζαζ ροκ για το οποίο έμεινε γνωστός ο Hartley, δεν πούλησε καλά. Ο Hartley επέστρεψε στο Preston και εγκατέλειψε τις φιλοδοξίες του για πλήρη απασχόληση ως μουσικός, δουλεύοντας στις κατασκευές, παίζοντας σε μουσικά σχήματα εναλλακτικά. Η αυτοβιογραφία του Halfbreed (A Rock And Roll Journey That Happened Against All The Odds) εκδόθηκε το 2007. Εκείνο τον καιρό η υγεία του ήταν πολύ άσχημη και κατέληξε στις 26 Νοεμβρίου του 2011 στα 67 χρόνια του.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ